کمیته‌ی آموزش ک.ژ.ک در رابطه با کمپین "من خواستار آموزش به زبان کوردی هستم"، بیانیه‌ای کتبی منتشر کرد.

در این بیانیه آمده ‌است:

"دولت ایران معلم زارا محمدی که زبان کوردی را آموزش میداد،  به ۵ سال زندان محکوم کرده است. این حکم بر خلاف و علیه زبان کوردی، موجودیت و هویت ما کوردها و تصمیمی سیاسی و ناعادلانه و غیرقانونی و انکار ما می‌باشد. حق آموزش به زبان مادری حقی جهانی است. حق آموزش برای همه‌ی خلق‌ها و همه‌ی جوامع و فرهنگ‌ها، گزارش هویت و حق زندگی است. رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان با زبانی آشکار و علمی می‌گوید؛ 'آموزش و پرورش باید تجارب جامعه را به شیوه علمی تئوری و عملی برای اعضای خود به ‌ویژه برای جوانان آموزش دهد. اینگونه به زندگی معنی می‌بخشد. اجتماعی کردن کودکان با فعالیت‌های آموزشی جامعه انجام می‌شود. آموزش کودکان وظیفه‌ی اصلی حکومت و دولت نیست، بلکه مهم‌ترین وظیفه جامعه می‌باشد. چون کودکان و جوانان خود جامعه هستند. هم مانند یک حق و هم مانند یک وظیفه، کودکان و جوانان خود را براساس ویژگی‌های طبیعی جامعه و سنت‌های خود بزرگ می‌کنند و این را به موضوع زندگی تغییر داده‌اند. مسئله تداوم موجودیت خود است. هیچ جامعه‌ای حق موجودیت خود و وظیفه‌ی آموزش جوانان خود را با هیچ نیروی دیگری شریک نمی‌شود و این وظیفه را به هیچ نیروی دیگری واگذار نمی‌کند، نیروی مذکور حتی اگر حکومت و یا ابزار حکومتی نیز باشند، نباید این وظیفه و حق به آن‌ها سپرده شود. در شرایط معکوس این بدان معنی است که خود را تسلیم یک‌رنگ سازی و یکدست‌سازی حکومت کرده ‌است. تقدس حق آموزش  از موجودیت سرچشمه می‌گیرد. به‌ویژه نظام دولت- ملت یکدست‌سازی را بر روی همه کودکان و جوانان جامعه ابتدا از راه آموزش انجام می‌دهند. کسانی که بر اساس تفکر تاریخی و هنری خود با تفکر دینی و فلسفی جدا می‌شوند، دیگر به اعضای خانواده‌های پیشین خود تبدیل نشده و بلکه به فرزندان و ملک صاحبان حکومتی‌شان تبدیل می‌شوند. از خودبیگانگی بزرگ این‌گونه ایجاد می‌شود. بورژوازی از لحاظ آموزش قشری است که بر همه خلق و جامعه یکدست‌سازی را تحمیل می‌کند، تحصیلات ابتدایی و متوسطه را تحمیل می‌کند، تا کسانی که می‌خواهند کاری برای خود پیدا کنند، مدرک دانشگاهی را به آن‌ها یادآوری می‌کنند و این‌گونه جوانان جامعه را در معرض ازخودبیگانگی و وابسته بودن قرار می‌دهند. این‌گونه مرحله‌ی قرار دادن در قفس ناچاری را آغاز می‌کنند. در این شرایط فشار نیروی مادی و آموزش را برای اشغالگری جامعه به قدرتمندترین اسلحه تبدیل می‌کنند.

به‌همین دلیل می‌توان به‌آسانی گفت، در طول تاریخ تمدن، دولت و حکومت از راه آموزش در مقابل جامعه جنگی را انجام داده و  جامعه ضربات بسیار سنگینی را متحمل شده‌است. حق آموزش جامعه حقی بسیار دشوار است. در مقابل نیروی بزرگ دولت - ملت و در اختیار گرفتن اقتصاد، باید جامعه توسط آموزش موجودیت خود را محقق کند. بدین‌معنا جامعه با دشوارترین دوره تاریخی خود مواجه شده‌است و علیه جامعه جنگی مادی انجام می‌شود. در مقابل این تصاحب‌ها و اشغالگری، باید جامعه مانند ابزار اساسی خود برای موجودیتش به روش‌ها و مبارزات سیاسی و مقاومت روی بیاورد. این تنها راه نجات و آزادی است. جوامعی که جوانان خود را از دست می‌دهند و یا برعکس جوانانی که جامعه‌ی خود را از دست می‌دهند، نابود خواهند شد. حتی انسان‌ها موجودیت و هویت خود را از دست می‌دهند. مانند آن که به آن‌ها خیانت شده باشد. هر روز جوانان ما قربانی این سیاست غیرانسانی و پلید می‌شوند. تنها چیزی که می‌تواند مانع آن شود، تفکر مدرنیته‌ی دمکراتیک است، با اراده کولکتیف، اتحاد فکری، جامعه اکولوژیک، آزادی خواهی زن و حق آموزش جامعه است. این‌ها نیز زمانی ‌که در همه عرصه‌ها از حقوق جهانی خود صیانت کنیم، محقق خواهد شد.'

خلق ما در روژهلات کوردستان که در این روزها با پیشاهنگی زنان کمپین «من خواستار آموزش به زبان کوردی هستم» را به پیش می‌برند، این حق طبیعی آن‌هاست. این کمپین، کارزاری باشکوه و صیانت از زبان، فرهنگ، آزادی و دمکراسی است. معلم زارا محمدی براساس توان خود از زبان خود صیانت کرده ‌است. زندانی نمودن وی به بهانه آموزش به زبان کوردی نشان می‌دهد که این رژیم دمکراتیک نمی‌شود. در ایران حق و قانونی که همه‌ی خلق‌ها به زبان مادری خود تحصیل کنند، وجود ندارد.

'آموزش جامعه معنی بخشیدن موجودیت، آزادی و هویت است'

تا زمان آزادی معلم زارا محمدی، در ابتدا زنان کورد که به ‌وجود آورنده‌ی جامعه هستند و آن‌هایی که هویت و فرهنگ جامعه را ایجاد می‌کنند، همچنین جوانانی که این حق را دارند که به زبان مادری خود بخوانند و بنویسند، باید به فعالیت‌های دمکراتیک گوناگون خود ادامه دهند. نباید تا زمان به دست آوردن حق تحصیل به زبان مادری توقف کنند. هرگونه سیاست انکارگر، پاک‌سازی کننده و سرکوبگر علیه موجودیت فرهنگ و زبان کوردی را رد نمایند. همه‌ی این‌ها باید با اتحاد جامعه شکست بخورند.

چند روز پیش در ترکیه جوانی با نام انس کارا در ویدیویی در مقابل چشم جهانیان اعلام کرد، به دلیل سیستم آموزشی فاشیستی آ.ک.پ و م.ه.پ نمی‌تواند آزادانه تحصیل‌ نموده و زندگی کند، به‌همین دلیل به زندگی خود پایان می‌دهد. اردوغان و باخچلی و اطرافیان آن‌ها، جوانان ما و سایر انسان‌ها را برای منافع سیاسی پلید خود قربانی می‌کنند. یکی از مهم‌ترین اهداف آن‌ها این است که تلاش می‌کنند تا جوانان، کودکان و دختران را در میان خود ذوب کنند. برای این هدف نیز از راه مدارسی که کودکان در آن‌ها درس می‌خوانند، این کار را انجام می‌دهند. بیشتر از ۴ هزار مدرسه جماعت تلاش می‌کنند، جوانان کورد را به ربات‌هایی بی‌اراده و بی‌فکر تبدیل کنند که در مورد هیچ‌چیزی سؤال نمی‌کنند. هدف اصلی فاشیسم آ.ک.پ این است که جامعه‌ای را علیه جامعه ایجاد کند. حق آموزش را از دست جامعه خارج کند و جامعه‌ای متعلق به حکومت و دولت درست کند. برای همین قیم‌ها را در دانشگاه‌ها مستقر می‌کند. تلاش می‌کند تا فکر و اندیشه‌ی جوانانی که آینده‌ساز جامعه هستند را بکشد. برای همین زبان، فرهنگ و تاریخی بسیار متفاوت را به کودکان و جوانانی آموزش می‌دهد که از حقیقت جامعه و اراده‌ی آزاد دور شده‌اند. در این آموزش، آن‌ها را با گوهر خود غریبه می‌کند و این هدف اصلی آن‌هاست. هم از لحاظ تئوری و هم از لحاظ مادی هویتی بسیار دولت پرست به آن‌ها می‌بخشد. این‌گونه کاری می‌کنند که آن‌ها بدون حکومت نتوانند زندگی کنند. حکومت و دولت را برای آن‌ها به تنها راه موجودیت و قابل اعتماد تبدیل می‌کنند. بخش‌هایی که آماده شده‌اند، هم خود مانند دولت و حکومت می‌بینند، هم این‌گونه به دشمن جامعه طبیعی تبدیل می‌شوند. حاکمانی که آموزش را تصاحب کنند این حقایق تاریخی وجود خواهد داشت. سرمایه‌داری کارگران خود را چگونه آموزش می‌دهند، حاکمان نیز بنده - کارگران خود را در زیر حکم خود قرار داده و با تفکر خود آموزش می‌دهند. حتی اگر نام آن بروکراسی باشد. افراد را در پایین‌ترین سطح تا بالاترین سطح همه را مانند برده بزرگ می‌کند.