مراد کاراییلان، فرمانده قرارگاه مرکز دفاع از خلق اظهار داشت: «حرکت گریلاها علیه ارتش اشغالگر ترکیه نشان دهنده فروپاشی طرح فروپاشی است که دولت فاشیستی آکپ- مهپ به آن امیدهای زیادی بسته است.
کاراییلان با اشاره به مقاومت بزرگی که ۹ سال است در برابر نسلکشی مردم کوردستان ادامه دارد، گفت: «مردم کورد که در برابر سیاست نسلکشی که بر آنها تحمیل شده است با مقاومت در هر زمینه و در هر میدانی در صف رهبر آپو ایستادگی کرده و با فداکاری بزرگ مقاومت را توسعه داد، نشان داد که امروز به یک اراده مبدل شدهاند و در برابر حملات نسلکشی هرگز عقبنشینی نخواهد کرد. این روند عملیات تهاجمی به وضوح این را نشان داده است.
کاراییلان در گفتگو با خبرگزاری فرات (ANF) با اشاره به اینکه عملیاتهای اخیر صحت دکترین جنگی را که توسط گریلاها ایجاد شده است را ثابت کرد و گفت: «مهمترین جنبه استراتژی جنگ، دستیابی به نتایج بزرگ با تلفات کم است. به ویژه در ۴ سال گذشته، ابتکار تاکتیکی که توسط گریلاهای آزادی کوردستان بر اساس روحیه فداکاری آپویی توسعه یافته است، این واقعیت را به وضوح آشکار کرده است. به عبارت دیگر در عمل به وضوح مشاهده میشود که روش کسب نتایج بزرگ با تلفات و خسارات کم به دست آمده است. از این نظر، اظهارات نهادهای دولتی ترکیه در مورد تلفات و خسارات ما کاملاً مزخرف است. اینها دروغهایی با هدف فریب افکار عمومی هستند.»
کاراییلان در پیامی به پدک یادآور شد که دولت ترکیه در طول تاریخ خود از هیچ نقطهای که اشغال کرده است عقبنشینی نکرده است و تاکید کرد که قابل درک نیست که پدک این همه تلاش میکند تا دولت ترکیه سرزمینهای باشور کوردستان را اشغال کند. کاراییلان با تاکید بر اینکه هیچ کس نمیداند چه نوع توافق محرمانهای بین پدک و ترکیه وجود دارد، گفت: «چه توافقاتی برای آینده مردم کورد انجام شد. چرا یک سازمان میتواند از این طریق در اشغال سرزمینهای کوردستان توسط دولت ترکیه مشارکت کند؟ اینها مسائل مهمی است و همه باید مسئولیت این موضوع را بپذیرند و هر کاری که از دستشان بر میآید برای رفع خطرات منافع ملی کوردها انجام دهند. این وظیفه ملی و میهنی همه است که چنین موضعی را نشان دهند.»
پاسخ کاراییلان به سوالات ما به شرح زیر است:
*اخیراً عملیاتهای انقلابی گریلاهای آزادی کوردستان افزایش یافته است. آخرین مورد از مجموعه عملیاتهایی که به طور متوالی در بسیاری از ایالتها توسعه یافت، عملیات انقلابی شهید هَلمَت دِرَلوک بود. با توجه به مقاومت گریلاها که در حال اوجگیری است و عملیات انقلابی شهید هَلمَت دِرَلوک، در مورد تحولات چه میتوان گفت؟
قبل از هر چیز، روزهایی را میگذرانیم که سالگرد مقاومت عصر عفرین است. یاد و خاطره همه شهدای دلاور این مقاومت تاریخی را در شخصیت رفقا کارکَر و اَوِستا خابور گرامی میدارم و با احترام در برابر یاد و خاطره شهدای مقاومت عفرین تعظیم میکنم. همچنین یاد و خاطره رفیق زلال زاگرس، زحمتکش بزرگ و انقلابی ارزشمندی که در اثر حمله ناجوانمردانهای در کرکوک به شهادت رسید را گرامی میدارم. مطمئنا خونش روی زمین نمیماند. باز هم یاد و خاطره همه شهدای ماه ژانویه را در شخص انقلابی ارزشمند رفیق لیلا سُرخین آمد، فرمانده منطقه بوتان را با احترام و قدردانی گرامی میدارم و با احترام در برابر یاد همه شهدای ماه ژانویه و شهدای انقلاب سر تعظیم فرود میآورم. یک بار دیگر قول رفاقتی که به آنها دادیم را تکرار میکنم. مایلم عزم خود را اعلام کنم که انتقام آنها را میگیریم و اهداف مقدس آنها را محقق خواهیم کرد.
در پاسخ به سوال شما؛ جنگها و عملیاتهایی که امروز در حال توسعه است، نتیجه حملات ۹ ساله رژیم آکپ- مهپ با هدف تحمیل انزوای مطلق علیه رهبر ما، ظلم و نسلکشی علیه مردم و سیاست دموکراتیک و نابودی کامل جنبش ما است. آنها با این حملات قصد داشتند مردم ما را بترسانند و جنبش ما را به کلی نابود کنند. آنها فکر میکردند که میتوانند ما را با حمایت قدرتهای خارجی و کوردهای نوکر و بیشتر بر اساس اطلاعات و فناوری، ما را از بین ببرند. به همین دلیل، آنها با بازاریابی همه ثروتها، موقعیت ژئوپلیتیکی و همه داراییهای ترکیه در این جنگ، به حمایت خارجی دست یافتند. آنها میخواستند با صرف مقدار قابل توجهی از اقتصاد ترکیه در این جنگ به نتیجه برسند. اما علیرغم همه تلاشها و طیف وسیعی از حملات همهجانبه، شکست خوردند. این عملیاتها گواه آن است.
این روند، که اساساً با عملیات جهنده آنکارا در ۱ اکتبر آغاز شد، با عملیاتهای ۲۰ و ۲۷ نوامبر، عملیاتهای ۲۲ تا ۲۴ دسامبر و اخیراً عملیاتهای ۱۰ و ۱۲ ژانویه به اوج خود رسید. در این تاریخها عملیاتهای مهمی انجام شد، البته عملیاتهای ریز و درشت زیادی نیز در این دوره صورت گرفت. این یک حرکت است، یک پاسخ گریلاهاست، علیه سیاست انزوا و نسلکشی. عملیات انقلابی شهید هَلمَت دِرَلوک که آخرین بار در تپه آمدیه انجام شد، عملیاتی با موفقیت بالا است. این یک عملیات انقلابی است که با عملکرد قابل تحسین از هر نظر توسعه یافته است. همچنین میتوان گفت که این عملیات موفقترین عملیات از زمان عملیات انقلابی شهید چیچک کیچی در منطقه چَله (چوکورجا) در سال ۲۰۱۱ است.
حرکت انقلابی دروغها را برملا کرد
*در اواخر سال ۲۰۲۲، وزیر جنگ وقت ترکیه اعلام پیروزی کرد و اظهار داشت که آنها اپراسیون «پنجه کلید» را تکمیل کردهاند. عملیاتها گریلایی در حال توسعه در همان منطقه علیرغم پیروزی که اعلام کردند چه معنایی دارد؟
در پاییز سال ۲۰۱۶، زمانی که دولت ترکیه این فرصت را پیدا کرد تا با کمک ناتو گلادیو، فناوری پهپاد را به دست آورد، وزیر کشور وقت اعلام کرد که پس از آوریل ۲۰۱۷ هیچکس نام پکک را ذکر نخواهد کرد. آنها به پشتیبانی خارجی ارائه شده و تکنیک به دست آمده بسیار مطمئن بودند. آنها اشتباه کردند که مسئله کورد را که اساساً یک مسئله اجتماعی است با این تکنیک و استخبارات به پایان برسانند.
سپس در اوایل سال ۲۰۲۱، با ملاقات با عراق و پدک و جلب حمایت آنها، برنامهریزی کردند تا با حملهای که در ۱۰ فوریه ۲۰۲۱ در گاره انجام دادند، مناطق حفاظتی مدیا را طی ۲ تا ۴ ماه به طور کامل از بین ببرند. با این حال، محاسبات در خانه با بازار مطابقت نداشت. در حالی که قصد داشتند ۴ ماه دیگر در این جنگ به نتیجه برسند، ۴ سال است در زاپ و آواشین و متینا گیر کردهاند. همچنین این یک واقعیت کاملا واضح است که آنها همه ابعاد این جنگ را از مردم و افکار عمومی ترکیه پنهان میکنند.
صحیح است؛ در پاییز ۲۰۲۲، هولوسی آکار با بیان اینکه عملیات به پایان خود نزدیک شده و به قول خودش، پنجه کلید قفل شده است، نوعی پیروزی را اعلام کرد. این یک بیشرمی بزرگ در برابر واقعیات بود. زیرا چیزی به نام موفقیت و پیروزی وجود ندارد.
این حرکت انقلابی که با عملیات آنکارا آغاز شد و با آخرین عملیات تپه آمدیه به اوج خود رسید، اساساً تمام دروغهایی را که جنگ روانی منعکس کرد برای مردم ترکیه و افکار عمومی جهان آشکار کرد. این عملیاتها اخیر واقعیت ۴ سال گذشته مقاومت بزرگی را که به مدت ۹ سال در برابر نسلکشی مردم کوردستان انجام شده است، آشکار کرده است. این عملیاتها نشاندهنده فروپاشی طرح فروپاشی است، یک پروژه نسلکشی که دولت فاشیست آکپ- مهپ به آن امیدهای زیادی بسته بود. این روند تاریخی مقاومت و عملیات اخیر که ۹ سال است از زندان به خیابان، از خیابان به کوه کشیده شده است، این حقیقت را آشکار کرده است. به عبارت دیگر، مردم کورد که در برابر سیاست نسلکشی که بر آنها تحمیل شده است با مقاومت در هر زمینه و در هر میدانی در صف رهبر آپو ایستادگی کرده و با فداکاری بزرگ مقاومت را توسعه داد، نشان داد که امروز به یک اراده مبدل شده و در برابر حملات نسلکشی هرگز عقبنشینی نخواهد کرد. این روند عملیاتی به وضوح این را نشان داده است
گریلا پیام خود را داد
*این سطح به دست آمده توسط گریلا چگونه باید ارزیابی شود؟ چه پیامهای نظامی و سیاسی دارد؟
این عملیاتها صحت دکترین جنگی را که ما به عنوان هپگ توسعه دادیم از منظر نظامی ثابت کرد و سطح موفقیت آن را آشکار کرد. مهمترین جنبه استراتژی جنگ دستیابی به نتایج عالی با خسارات اندک است. به ویژه در ۴ سال گذشته، ابتکار تاکتیکی که توسط گریلاهای آزادی کوردستان بر اساس روحیه فداکاری آپویی توسعه یافته است، این واقعیت را به وضوح آشکار کرده است. به عبارت دیگر در عمل به وضوح مشاهده میشود که روش کسب نتایج بزرگ با تلفات و خسارت کم به دست آمده است. از این نظر، اظهارات نهادهای دولتی ترکیه در مورد تلفات و خسارات ما کاملاً مزخرف است. اینها دروغهایی برای فریب افکار عمومی است. ما رویکرد تاکتیکی نشان دادن نتایج قابل توجه با حداقل ضرر را توسعه میدهیم و نتایج را برای عموم افشا میکنیم. به جز این تلفات جانی نداریم. به طور خلاصه میتوان در مورد دستیابی به یک عملکرد نظامی مهم صحبت کرد.
از نظر سیاسی، مهمترین پیامی که این مقاومت میدهد، عملکرد ایدئولوژیک و نظامی پکک و پیروان آن، گریلاهای آزادی کوردستان است. این نمایش شکستناپذیری قدرتی است که عزم قوی، موضع ایدئولوژیک و نظامی از خود نشان میدهد. او به استعمار نسلکشی این پیام را داد که «هرچقدر هم که به حمایت خارجی و ابزار فنی متوسل شوید، نمیتوانید با کشتار و قتلعام به نتیجه برسید». این پیامی است که مردم کورد را که دائماً آنها را تروریست مینامند اما در واقع قدیمیترین مردم منطقه هستند که ریشه آنها به اعماق تاریخ بازمیگردد، با خشونت قابل حذف نیست. این یک واقعیت است و این واقعیت را باید پذیرفت. شما نمیتوانید قدیمیترین مردم این سرزمینها را نادیده بگیرید یا با خشونت نابود کنید. توسعه مقاومت و عملیاتهای اخیر بار دیگر این را نشان داد.
مناطق حفاظتی مدیا به گورستان ذهنیت فاشیستی مبدل خواهد شد
*آیا فکر میکنید طرف مقابل این پیام را به درستی درک کرده و تغییر سیاستی در آنها ایجاد کند؟
احتمال اینکه طرف مقابل این پیام را به درستی درک کند در حال حاضر بسیار اندک به نظر میرسد. در واقع، آنها این پیام را دریافت کردند، اما آنها اصرار خواهند کرد. اظهاراتشان هم اکنون این را نشان میدهد. آکپ به دنبال مهپ که ذهنیت نژادپرست است و برخی اَرگَنَکونگراهای فاشیست-نژادپرست با یک جنگ ناجوانمردانه علیه مردم کورد تبدیل به ظالمترین دولت تاریخ شده است. علاوه بر این، او با سرمایهگذاری تمام ثروت ترکیه در این جنگ، جامعه ترکیه را با گرسنگی و فقر مواجه کرد. در صورت پافشاری و تداوم، مناطق حفاظتی مدیا به گورستان این ذهنیت فاشیستی مبدل خواهد شد. این یک واقعیت قطعی است. این یک ادعای معمولی و ساده نیست. در مقابل استراتژی جنگی ما، شکست این ذهنیت تنگ و عقبمانده که فقط خونریزی را درک میکند و فکر میکند که با قتلعامها اراده مردم را از بین میبرد، قطعا شکست خواهد خورد. هیچ کس نمیتواند مشارکتهای خلقهای مقاومتکننده ما، مادران ما، زنان آزادیخواه ما، جوانان ما و سنت چپ سوسیالیستی ترکیه را در این مقاومت نادیده بگیرد. همانطور که روژهات و اَردال-های فدایی بیان کردند، شما نمیتوانید با خشونت یک واقعیت اجتماعی را حذف کنید که در آن قهرمانانی وجود دارند که میتوانند در صورت لزوم جانشان فدا کنند.
سیستم استعماری تلاش کرد تا از رویکردهای تاکتیکی ما امتیاز بگیرد
*رسانههای دولتی و جنگ ویژهی ترکیه مدام در حال تبلیغ هستند که جنبش شما را تمام کردهاند...
بله؛ نیروهای ما در مواجهه با امکانات فنآوری که با پشتیبانی ناتو گلادیو و امکانات استخباراتی که در همین موازات افزایش مییابند فراهم شد، فشار خاصی را تجربه کردند. در مواجهه با حملات مبتنی بر فناوری پیشرفته در باکور کوردستان، به ویژه در دوره ۲۰۱۷-۲۰۱۸، ما به دنبال تحولی سریع از نظر تاکتیک و سبک عمل بودیم. با این حال، به دلیل نواقصی مانند عدم ایجاد تغییر و تحول زودهنگام، عدم توانایی در ایجاد تغییر و تحول در شکل و عادتها که میتوان آن را به عنوان ویژگیهای شخصیتی ساختاری موجود در جامعه کورد و تیپولوژی انسان کورد نامید، متوجه شدیم که نمیتوانیم تغییرات اساسی در سبک عمل متناسب با آن دوره را بطور فوری اعمال کنیم. بر این اساس به این نتیجه رسیدیم که باید به سرعت یک سری تغییرات اساسی در سبک، روش و حرکت اعمال شود.
به عنوان مثال، از سال ۲۰۱۸ به عنوان یک رویکرد تاکتیکی، کاهش یا عدم افزایش نیرو در باکور کوردستان و عدم ارسال نیروی کمکی زیاد به باکور کوردستان را به عنوان یک رویکرد تاکتیکی تعیین کردیم و بر همین اساس آن را اجرا نمودیم. برخی از افرادی که به دنبال ابهت و سود در سیستم استعماری بودند سعی کردند از این طریق سود ببرند. آنها سعی کردند این را به عنوان موفقیت خودشان به تصویر بکشند. این یک موضوع جداگانه است؛ این سادگی و خودفریبی خودشان است.
نظریهپرداز بزرگ جنگ، ژنرال آلمانی کالوسویتس، جنگ را به یک تجارت تشبیه میکند و بیان میکند که در جنگها باید با محاسبه سود و زیان گام برداشت. در مکاتبات مارکس و انگلس نیز به این موضوع اشاره شده است. به عبارت دیگر، جنگ نیز وضعیتی است که باید بر اساس سود و زیان برنامهریزی شود. بنابراین، وقتی دیدیم که ضررهایمان بیشتر میشود مگر اینکه مسیر عمل خود را تغییر دهیم، طبیعتاً تصمیم گرفتیم که نیروی زیادی را به سمت باکور هدایت نکنیم. اما آنها این را بیش از حد به عنوان یک دستاورد خودشان تلقی کردند و اساساً محافل و جامعه خود را گمراه کردند. آنها همچنان از این تصور غلط پیروی میکنند. روز آن که برسد همه میبینند که اینطور نیست.
با این حال، مسلم است که پکک در مبارزات خود در مسیر رهبر آپو، بلوغ و نه تضعیف را تجربه کرده است و در مواقع لزوم با نشان دادن این موضوع در میدان جنگ، شکستناپذیری خود را نشان خواهد داد. در این مرحله، هیچ کس نباید داستانهای مبتنی بر دروغ را باور کند. ما مردمی هستیم؛ ما به هیچ شکل و هیچ جا نابود نشدهایم. ما نابودنشدنی هستیم. کسی هم قادر به موفقیت در این امر نیست. میتوان آخرین عملیاتهای گریلا را اینگونه خواند. کسانی که امروز میخواهند آن را ببینند میتوانند ببینند که این قدرتی است با ارادهای شکستناپذیر از جنس فولاد، قدرت مانور بالا و توانایی محافظت از خود در برابر انواع حملات و انجام وظایفش؛ کسانی که امروز نمیخواهند آن را ببینند، فردا مجبور به دیدن آنها خواهند شد.
سیاست انزوا چارچوبی برای ایجاد یک رژیم فاشیستی است
*انزوای تشدید شده علیه رهبر آپو در حال ادامه و تعمیق است. بسیاری از محافل بیان میکنند که انزوا یک سیاست است که در سراسر جامعه گسترش یافته است. در مواجهه با این، کمپین بینالمللی که آزادی رهبر آپو را هدف قرار میدهد، همچنان گسترش مییابد. در مورد سیاست انزوا و مقاومت در برابر انزوا چه میگویید؟
آنها این جنگ نسلکشی را عمدتاً برپایه امرالی استوار کردند. یعنی در امرالی آشکارا هم قوانین خود و هم قوانین بینالمللی را زیر پا گذاشتند و یک سیستم انزوا و شکنجه روانی ایجاد کردند که نمونه دیگری از آن در دنیا وجود ندارد. در عصری که در آن زندگی میکنیم، در روزگاری که فرصتهای ارتباطی بسیار افزایش یافته است، انزوای مطلق و شکنجه روانی اعمال شده در امرالی اساس این سیاست نسلکشی را تشکیل میدهد. آنها میخواستند با این رویه امید مردم کورد را در هم بشکنند، رهبر آپو را تقریباً به دست فراموشی بسپارند، او را از جامعه و جهان منزوی کنند، مردم را به شدت تحت فشار قرار دهند و سبک جنگی به شدت قتلعامگرا را بر گریلاها تحمیل کنند و بدین ترتیب رهبر آپو را ناچار به عقبنشینی کنند. بنابراین آنها برنامهریزی کردند تا به نتیجه برسند. اما در مقابل این انزوا و رویه شدید که سالهاست اطلاعی از وی دریافت نمیشود، برخورد رهبر آپو با صلابت، بردباری و زیرکی فراوان و موضعگیری و مقاومتی که در کنار رفقایش اتخاذ کرد، سیاست نسلکشی را به کلی ناکام کرده است.
آنها میخواستند رهبر آپو را از طریق انزوا منزوی کنند. میخواستند ارتباطش را با جامعه و دنیا قطع کنند. اما قدرت رهبر آپو عملاً دیوارهای امرالی را ویران کرد و تأثیر خود را نه تنها در کوردستان و خاورمیانه، بلکه در سراسر جهان نشان داد. رهبر آپو امروز تنها رهبر مردم کوردستان نیست. او همچنین رهبر مردم عرب، مردم آشوری-سوریانی و همه خلقهای ستمدیده است. واقعیت رهبری مدرنیته دموکراتیک در برابر مدرنیته سرمایهداری در سطح بینالمللی در این دوره به شدت تثبیت شد. اینجا ما آن را دیدیم. کمپین راهاندازی شده برای آزادی رهبر آپو و حل مسئله کورد به طور همزمان توسط دوستان خارجی و هواداران رهبر آپو در ۷۴ مرکز در کشورهای مختلف جهان راهاندازی شد. بعدها با اضافه شدن مراکز مختلف، این کمپین توسط نهادها و شخصیتهای دوست انترناسیونالیست در حدود ۱۰۰ مرکز اعلام شد. این نشانه روشنی است که رهبر ما از مرزهای کوردستان فراتر رفته و جهانی شده است. این نتیجه تأثیری است که رهبر آپو در سراسر جهان داشته است. به موازات گسترش پارادایم خود، امروز رهبر آپو یک رهبر در سطح جهانی و یک فیلسوف عصر ما است. انزوای استعمار نتوانست مانع این امر شود. این در حال حاضر یک واقعیت است.
سیاست به اصطلاح انزوای اجرا شده در امرالی اساساً ارزشهای دموکراتیک را زیر پا میگذارد و چارچوبی برای استقرار یک رژیم فاشیستی در ترکیه است. فرا رسیدن دموکراسی به ترکیه بدون رفع انزوا ممکن نیست. به عبارت دیگر، امروز نه تنها ما، بلکه بسیاری دیگر از روشنفکران، هنرمندان، نویسندگان، انسانهایی که میتوانند حقیقت را ببینند، اعلام میکنند که انزوای امرالی انزوایی است که نه تنها علیه رهبر آپو، بلکه علیه همه خلقهای ما و دموکراسی ترکیه تحمیل شده است. در این زمینه آخرین بیانیه منتشر شده توسط ۵۶۴ روشنفکر و هنرمند نمونه بارز آن است. به همین مناسبت به تمامی روشنفکران، دمکراتها، نویسندگان و هنرمندانی که این بیانیه را امضا کردند و حقایق را دیدند و در این راه موضع گرفتند، با احترام درود میفرستم.
به طور خلاصه، اعمال غیرانسانی و سیاست زیر پا گذاشتن قوانین اعمال شده توسط رژیم آکپ- مهپ علیه رهبر آپو، امروز بیثمر و بیمعنی شده است. این به وضوح از طریق کنشهای عملی و دادهها قابل مشاهده است.
شکست سیاست نسلکشی در معرض دید گذاشته شد
*دولت ترکیه اخیراً حملات خود را برای سرکوب، ارادهشکنی و نسلکشی سیاسی به ویژه علیه مردم کورد شدت بخشیده است. مقاومت زیادی از سوی مردم کورد در مقابل این امر وجود دارد. آیا دولت ترکیه با این روندها میتواند به نتیجه برسد؟
در این دوره یکی دیگر از عرصههایی که رژیم نسلکشی فاشیستی هدف قرار داد و میخواست از آن نتیجه بگیرد، مردم بود. مبارزه برای میهندوستی و دموکراسی که توسط مردم کوردستان انجام میشود، میخواهند نابود شود. معلوم است که برای این منظور، فشارهای مختلف، گاه قتلعام، تهدید و شکنجه علیه مردم ادامه دارد. هدف آنها توسعه انحلال سیاست دموکراتیک کورد و نیروهای چپ سوسیالیست دموکرات ترکیه بود. به همین دلیل، روسای مشترک، نمایندگان مجلس و شهرداران بیگناه دستگیر شدند. اکثر آنها هنوز در اسارت هستند. آنها سیاستی به نام قیوم را مطرح کردند و سیاست کودتا را علیه اراده مردم کورد توسعه دادند. اما با همه این اعمال نتوانستند کسی را وادار به عقبنشینی کند، همانطور که در آخرین مورد به نام «پرونده کوبانی» مشاهده شد. در مقابل، مقاومت بزرگی از سیاستمداران کورد، زنان، مادران و جوانان کورد در برابر انواع ظلم و ستم صورت گرفت. مردم ما و همه اقشار اجتماعی توانستند در مقابل همه فشارها بایستند. بدیهی است که در اینجا هم ناکام مانده و نتیجه نگرفتند. تا جایی که امروز کسانی که این ظلم را انجام میدهند به حمایت مردم کورد و نهادهای مقاومت نیاز دارند.
اگر بخواهم همه این مسائل را خلاصه کنم که ارزیابی کردیم؛ علاوه بر موضع پرمعنای تاریخی رهبر آپو، مقاومت جنبش ما و گریلاهای کوردستان، ایستار تزلزلناپذیر نهادهای دموکراتیک مردم ما که با فداکاری بزرگ در برابر انواع ظلم و ستم ایستادگی میکند، آخرین حرکت عملیاتی توسعه یافته توسط گریلا همراه با عملیات آنکارا، شکست سیاست نسلکشی را در معرض دید قرار داده است. غیر ممکن است که این سیاست نسلکشی در کوردستان نتیجه بدهد. رژیم آکپ- مهپ از تمام قدرت خود استفاده کرد. او همه چیزش را داد. اما واقعیت اراده مقاومت در برابر این نیز آشکار است. تنها یک راه وجود دارد؛ و آن دست کشیدن از این سیاست نسلکشی است. مسلم است که با این کار نتیجهای نخواهند گرفت.
اگر آکپ از رهبر آپو پیروی میکرد، ترکیه در این وضعیت قرار نمیگرفت
*اگرچه ایدئولوژی و مطالبات شما روشن است، اما مطبوعات جنگ ویژه در همه بحثهای خود اشاره میکنند که شما میخواهید دولتی ایجاد کنید و آنها نیز آن را نابود میکنند. چرا به این نوع تبلیغات متوسل میشوند؟ نظر شما در مورد این موضوع چیست؟
ما جنبشی هستیم با ایدئولوژی و فلسفهای که هدف آن غلبه بر همه نظامهای دولتی موجود است، چه رسد به ایجاد یک دولت. تا زمانی که نظامهای دولت-ملت کنونی وجود دارند، برابری، آزادی و اشتراک عادلانه هرگز توسعه نمییابد. با وجود این، این رژیم با سناریوهای نادرست تمام توان ترکیه را در جنگ علیه جنبش و مردم ما صرف میکند و ادعا میکند که ما دولتی را تشکیل خواهیم داد و بنابراین «ترکیه مشکل بقا دارد». بنابراین، آنها میخواهند با بیاراده کردن کوردها و نسلکشی آنها بر مرزهای میثاق ملی (پیمان ملی) مسلط شوند. این مرزهای پیمان ملی، مرز مشترک ترک و کورد بود. حالا این ذهنیت فاشیستی میخواهد کوردها را از بین ببرد و پیمان ملی را بدون کورد بپذیرد. هدف آن چنین وسعتیابی است. امکان وقوع چنین رشد و وسعتیابی وجود ندارد. دارای چنان وضعیتی که به تاریخ بنگرند و از آن درس عبرت بیاموزند نیز نیستند. از لحاظ تاریخی، دولتهای ترکیه از زمان سلجوقیان به عنوان یک قدرت در منطقه متکی به کوردها بودهاند. حتی اسکان در آناتولی با حمایت کوردها محقق شد. آنها سالگرد نبرد ملازگرد در سال ۱۰۷۱ را جشن میگیرند، اما آن را به شکلی تحریفشده جشن میگیرند. آنها نقشی را که کوردها در آنجا بازی کردند نادیده میگیرند.
رهبر آپو آشکار نمود که بر اساس اتحاد کورد-ترک، ترکیه به دموکراتیکترین و درخشانترین کشور منطقه تبدیل خواهد شد و بر این اساس رشد خواهد کرد و نقش رهبری را ایفا خواهد کرد. او برای این کار تلاش زیادی کرد. او با اعلامیهها و بیانیههایی که منتشر کرد این را بیان نمود. اگر آکپ از رهبر آپو پیروی میکرد، اکنون ترکیه اینگونه نبود. مردم ترکیه اینگونه از گرسنگی رنج نمیبردند. سطح بسیار بالاتری از رفاه و دموکراتیزهشدن به دست میآمد. اما این ذهنیت فاشیستی به آنها گوش نداد. برعکس، آنها فکر میکردند که با به یک طرف راندن آنها و نادیده گرفتن توافقنامه در کاخ دولما باغچه، با خشونت به نتیجه میرسند. ۹ سال مبارزه گذشته نشان داده است که نمیتوانند به نتیجه برسند. دستیابی به نتیجه از طریق خشونت یا نابود کردن اراده یک ملت ممکن نبوده و نخواهد بود.
ارتش ترکیه با کمک پدک توانست اجساد خود را دریافت کند
*دولت ترکیه همواره رویکردی برای پنهان کردن خسارات جنگی خود داشته است. به ندرت دیده شده است که او چنین تلفات شدیدی را اعلام کند. البته با نگاهی به بیانیه هپگ به نظر میرسد که همچنان بیشتر تلفات خود را پنهان میکند. دلیل اینکه دولت ترکیه اخیراً متحمل خسارات زیادی شده است چیست؟
بله، تا به حال آنها همیشه خسارات خود را با دقت پنهان میکردند. بدون شک دلایل مختلفی وجود دارد که آنها برخی از تلفات خود را در این عملیاتهای اخیر توضیح دهند. میتوانم به چند مورد از این موارد اشاره کنم:
دلیل اول؛ تعداد خسارات و تلفات آنها در عملیاتهای توسعهیافته در چارچوب حرکت اخیر بسیار زیاد است. وقتی تلفات خیلی زیاد شد باید چند نفر را به مردم اعلام کنند. زیرا این اجساد به بیمارستانها و سردخانهها منتقل میشوند. از آنجا به جاهای دیگر، به خانوادههایشان تحویل داده میشوند. به عبارت دیگر، وقتی تعدادشان زیاد باشد، حتی اگر تعداد کمی باشد، مجبور به آشکار کردن آنها میشوند.
علاوه بر این، دولت ترکیه با منابع خود نتوانست اجساد سربازانی را که در این عملیات کشته شدند، تحویل بگیرد. اما با کمک پدک توانست اجساد کشتهها و مجروحان خود را از آمدیه به ترکیه برساند. این همان اتفاقی بود که در دو عملیات قبلی رخ داد. در آخرین عملیات آنها با کمک پدک توانستند اجساد خود را پس بگیرند. حتی روستاییان را هم درگیر کردند. اهالی روستا سربازان گمشده را به صورت پراکنده در منطقه پیدا کردند و به پدک و پدک آنها را به سربازان ترک تحویل دادند. به عبارت دیگر، یک وضعیت پنهان در حال وقوع است. در این رابطه باید به برخی از آنها اعتراف کنند.
باز هم در عملیاتی در منطقه خواکورک؛ وقتی یک سرباز در حال ارائه گزارش به فرماندهش از طریق تماس تلفنی بود گفت: «حداقل ۶ تلفات داریم، ممکن است بیشتر باشد.» در اینترنت پخش شد. آنها ابتدا ۳ کشته را اعلام کرده بودند. بعداً آن را به ۶ کشته افزایش دادند. در حالیکه تعداد تلفات ۶ نفر نیز نبود. سربازی که صحبت میکرد در واقع میگفت: «حداقل ۶ کشته است، چیزی که فقط من میبینم ۶ کشته است.» اما آنها ۲۷ کشته در آنجا داشتند و این اجساد ۴ روز آنجا ماندند و فقط بعد از ۴ روز توانستند مجروحان و کشتههای خود را ببرند. چنین وضعیتهایی رخ داده است، آنها نمیتوانند آن را پنهان کنند و بنابراین ناچار مانده تا قسمتی از آن را اعلان کنند.
با اخبار جعلی در تلاش هستند تا میت را بدرخشانند
*از یک سو خسارات خود را پنهان میکنند و از سوی دیگر به اخبار کذب در مورد تلفات گریلا متوسل میشوند...
بله؛ در شرایط کنونی، رژیم نه تنها به جامعه و افکار عمومی ترکیه دروغ میگوید. او در کنار خودش افراد زیادی را به دروغگو تبدیل میکند. تقریباً همه رسانهها و سیاستمداران در ترکیه دروغگو به نظر میرسند. چون اطلاعاتی که میدهند درست نیستند، اشتباه هستند. همه این اشتباه را بارها و بارها در اخبار و نظرات خود تکرار میکنند و میگویند «این بیانیه رسمی کشور ماست». هر بار که شکست میخورند، درست همانند اینکه در لجن افتادهاند، اخبار ساختگی میسازند. مثلا؛ پس از عملیات ۱۲ ژانویه، در رابطه با فرمانده ارزشمندمان پیمان (حولیا مَرجان) که در سال ۲۰۱۹ به شهادت رسیده است نیز اخبار ساختند. در حالیکه رفیق پیمان خیلی وقت پیش از طرف ما اعلام شده بود. سخنرانیها و بیانیههایی توسط جنبش ما انجام شد. با وجود این، آنها گزارش دادند که «سازمان استخباراتی ترکیه (میت) یکی از فرماندهانشان را در متینا، جایی که سربازان ما کشته شدند، با عملیاتی که نمیدانم چه نوع عملیاتی است، منهدم کرد.» علاوه بر این، همه کانالها این موضوع را به عنوان خبر فوری گزارش کردند. نه تنها این، برای بسیاری از رفقای دیگر نیز تکرار شده است. آنها سعی میکنند با این نوع اخبار جعلی به ویژه میت را بدرخشانند. در اینجا آنها با گفتن «میت آن را پیدا کرد و عملیاتی انجام داد» سناریوهای نادرستی را ترسیم میکنند. این نشاندهنده ضعف آنهاست و بس.
ما دشمن ترکیه نیستیم
*این عملیاتهای انجام شده توسط گریلاهای آزادی کوردستان باعث شد تا عملیاتی که آنها پنجه مینامیدند در سیستم استعماری-نسلکشی ترکیه زیر سوال برود. در مورد عقبنشینی اپراسیونهایشان نیز بحثهایی وجود دارد. در مصاحبه گذشته شما گفتید: «یا عقبنشینی میکنند یا همه خواهند مرد.» با توجه به همه اینها، نظر شما در مورد این بحثهایی که اکنون در حال انجام است چیست؟
ابتدا باید این را بگویم که ما به عنوان یک جنبش، جنبشی هستیم که پای حرف خود میایستیم، حرفمان را بیعمل نمیگذاریم. من شخصاً چیزی که نمیتواند اتفاق بیفتد، ما هدفش را نداریم و نمیتوانیم انجام دهیم را فقط به خاطر اینکه تبلیغات باشد، بر زبان نمیآورم. کلماتی که ذکر کردم برای سربازانی گفته شد که در اواسط سال ۲۰۲۲ به تپه آمدیه آمدند. بعدها ارتش ترکیه از آنجا یعنی تپه آمدیه عقبنشینی کرد و رفت، اما در سپتامبر ۲۰۲۴ دوباره آمد و این بار تمایل به ماندگاری داشت. به همین دلیل است که گریلا سوی حملاتش را به آن منطقه متمرکز کرده است. اما ما آنها را عمدتاً به عنوان یک هشدار گفتیم نه تهدید. هدف ما کشتن سربازان بیشتر نیست، بلکه جلوگیری از خونریزی است. قطعا ما مسئول این مرگها نیستیم. کسانی که مسئول این امر هستند کسانی هستند که تصمیم گرفتند جنگ را ادامه دهند و تا آمدیه بیایند و میخواهند یک اشغال دائمی در آنجا ایجاد کنند. همانطور که رفیق عباس بیان کرد، مسئولین اصلی طیب اردوغان و باغچلی هستند.
همچنین در عمل استراتژیهای غلط اعمال میشود و نگرشهای مبتنی بر قربانیکردن سربازها وجود دارد. به عبارت دیگر، اقدامات عملی مانند «تو مزدور هستی، در صورت لزوم باید بمیری» وجود دارد که خطرات را به همراه دارد. شاید آنها در چنین فضای فاقد امکان نباشند که در مطبوعات ترکیه آمده است. سطح مشخصی از تسلیح وجود دارد، اما واقعیتی مبنی بر اینکه شیوههای هدایت آنها به مناطق پرخطر، خطر خسارات و به معنای واقعی کلمه نادیده گرفتن جان سربازان موضوع بحث است. بارها در عمل دیدهایم که برخی از فرماندهان دهها سرباز را قربانی ابهت شخصی خود میکنند.
افکار عمومی عزیز ترکیه، مردم عزیز ترکیه باید بدانند که؛ ما دشمن ترکیه نیستیم. ما اصلاً با مردم ترکیه دشمن نیستیم. ما نیز به نمایندگی از مردم ترکیه این مبارزه را انجام میدهیم. ما نمیخواهیم ترکیه را تجزیه کنیم، ما میخواهیم ترکیه را متحول کنیم و آن را به یک کشور دموکراتیک تبدیل کنیم. هدف اساسی، یک جمهوری دموکراتیک است که در آن همه فرهنگها، کورد و ترک، بتوانند آزادانه و بطور خواهر-برادرانه زندگی کنند. رهبر آپو این را بیان نمودهاند. رهبر آپو معمار استراتژی جمهوری دموکراتیک است. این رژیم آکپ است که جنگ و خونریزی را تحمیل میکند و هدفش دستیابی به نتیجه از طریق قتلعام است.
مورد دیگر این است که؛ باید همدلی کنند. کوردها یک خلق هستند و میخواهند وجود داشته باشند. اگر امروز زبان ترکی در ترکیه، ممنوع شود، آیا مقاومت مشروع نیست؟ این برای هر خلقی معتبر است. اگر زبان و ارزشهای مردم ممنوع شود، حق مقاومت دارند. مردم کورد نیز بر همین اساس مقاومت میکنند. این را باید دید. از سوی دیگر کوردستان باکور کافی نبود، این بار در حال اشغال باشور کوردستان هستند. تو در موقعیت یک نیروی اشغالگر هستی. هر جا میروی برای کشتن مردم میروی، نه چیدن گل رز. اگر برای کشتن بروید، ممکن است بمیرید. پس آن سربازان برای اسکی روی برف از آن کوه بالا نرفتند. بنابراین کسانی که این سیاست را اجرا میکنند مسئول این مرگها هستند. آن سربازها در آنجا چکار میکنند؟ این واقعاً باید پرسیده شود.
به طور خلاصه، اطلاعات نادرست زیادی وجود دارد. حقایق تحریف شده است. البته صدای انقلاب نمیتواند به کل جامعه ترکیه برسد. چنین مشکلی وجود دارد. از این رو سعی میکنند با چیدمان همه چیز روی میز آن طور که میخواهند به خورد جامعه داده و هدایت کنند. واقعیتها اینطور نیست. آنها کسانی هستند که خواهان جنگ هستند. رهبر آپو ۵ سال پیش وقتی وکلایش چندین بار به ملاقاتش رفتند به آنها چه گفت؟ وی گفت: «به من فرصت دهید، در عرض یک هفته این مسئله را حل میکنم.» پس با وجود این، چرا این همه جنگ، چرا این همه هزینه مالی، چرا این همه تانک، توپ و هواپیما؟ چرا این همه حملات علیه مردم کورد انجام میشود؟ فردا در مواجهه با تاریخ این را چگونه توضیح خواهند داد؟
جستجوی جنگ ویژه برای یک دست بیگانه…
*همچنین صحبت از استفاده مداوم از دست بیگانگان در مواجهه با افزایش عملیاتهای گریلا و مبنا قرار دادن این عملیاتها بر حمایت آمریکا، اسرائیل، ایران و بسیاری از کشورهای دیگر است. روابط بین نیروهای روژاوا و ایالات متحده دائماً به عنوان مثال آورده میشود. نظر شما در مورد این بررسیها چیست؟
بله؛ این یک رویکرد کلی از درک استعماری از دولت ترکیه است. آنها در هر دورهای برای تلاشهای مردم کورد برای حقخواهی، همواره به دنبال یک دست بیگانه بودهاند. چه باشد چه نباشد همیشه میگفتند دست نیروهای بیگانه در آن بوده است. الان هم همین اتفاق میافتد. آنها در برابر استراتژی اشتباه خود و واقعیت شکست، توجیه را در مداخله قدرتهای خارجی جستجو میکنند. نخیر، استراتژی شما اشتباه است. شما کل یک جامعه، یک مردم را تروریست میدانید و میخواهید آنها را نابود کنید. این امکانپذیر نیست، شما نمیتوانید به آن دست پیدا کنید. اما بر آن اصرار دارند. مثلاً تلاشهای مشابهی را به این منظور که حرکت ما را با مواد مخدر مرتبط کنند انجام میدهند. مقامات دولتی ترکیه ۴۵ سال است که اتهامات مربوط به مواد مخدر را علیه ما مطرح میکنند. تا به امروز هیچ پرونده مواد مخدر علیه هیچ یک از اعضای پکک در هیچ جای دنیا یا ترکیه تشکیل نشده است. اگر اینطور بود که میگویند الان هزاران پرونده وجود داشت، اینطور نیست؟ اما آیا وجود دارد؟ خیر ممکن است در میان کوردها عدهای باشند که به فعالیتهای مختلف میپردازند، اما فلسفه، اخلاق و تربیت سازمان پکک بر مبارزه با انواع مواد مخدر متمرکز است. اما با وجود این، آنها مدام اتهامات مرتبط را مطرح میکنند. اینها همه تحریف حقایق است.
افرادی را میبینیم که عبارت پروفسور جلوی اسمشان گذاشته شده و با این عبارت جلوی دوربینها ظاهر میشوند و میگویند آمریکا، اسرائیل، ایران پشت این عملیاتها هستند. الانصاف! تا این حد هم نمیشود. میتوان برخی از مبلغان جنگ ویژه را درک کرد، اما میبینیم، اگرچه نباید اینطور باشد، اما برخی از افرادی که پیگیر آنها هستیم و از برخی حقایق دفاع میکنند، همین حرفها را میزنند. به عبارت دیگر، این یک پروژه است، نیروهای خارجی پشت آن هستند و غیره. شعارها را مرتب میکنند. آیا واقعیت اینگونه است؟ خیر، هیچ ربطی ندارد.
بله؛ آمریکا ممکن است پروژهای برای کوردها داشته باشد. در واقع گفته میشود که «وجود دارد». ولی چیستی آن معلوم نیست. اما پکک در این پروژه جایی ندارد. آمریکا نه تنها ما را در لیست تروریستی قرار داد، بلکه میلیونها دلار جایزه نیز برای ما درنظر گرفته است. از سوی دیگر ۴۰ سال است که دولت ترکیه با حمایت سیاسی، نظامی و فنی آمریکا و ناتو علیه ما جنگ میکند. اگر دولت و ارتش ترکیه از حمایت خارجی برخوردار نبودند، این جنگ را تا این حد نمیتوانستند ادامه دهند. زیرا نفع سرمایه جهانی در حل مشکلات نیست، بلکه در عدم حل آنهاست. به همین دلیل از آن حمایت میکنند و آن را اجرا میکنند.
حالا آیا بدون موافقت آمریکا پهپادها و هواپیماهای ترکیه میتوانند تا این حد به عراق و سوریه نفوذ کنند؟ حتی یک پرنده نمیتواند بدون اجازه آمریکا در عراق پرواز کند. آیا کسی هست که نداند که سالهاست در باشور کوردستان این همه بمباران هوایی صورت گرفته است؟ در اینجا، آیا این حملات بدون مجوز انجام میشود؟ حمایت آمریکا واضح است. آمریکا میگوید «من از شما حمایت میکنم» اما وقتی جلوی پرده میروند همه اینها را فراموش میکنند و برعکس میگویند. اگر آمریکا واقعاً از نیروهای سوریه دموکراتیک (قسد) و دیگر نیروها در روژاوا حمایت میکرد و همانطور که محافل رسانهای ترکیه ادعا میکنند قصد دارد پروژهای را از طریق نیروهای آنجا توسعه دهد، آیا ممکن بود در برابر جنایات جنگی دولت ترکیه در روژاوا، شمال و شرق سوریه و حملات جاریاش به منابع اساسی زندگی مردم سکوت کند؟ جلوگیری میکرد. اگر بخواهد میتواند از آن جلوگیری کند.
بله، رابطه بین نیروهای روژاوا و آمریکا وجود دارد، اما خود مقامات آمریکایی در واقع توضیح میدهند که این رابطه چیست. مقامات قسد نیز هر از گاهی بر این موضوع تاکید میکنند. اما دولت ترکیه به بهانه این موضوع، بسیار گستاخانه و با اصرار این ادعا را مطرح میکند که نیروهای بینالمللی پشت آرمان عادلانه کوردها قرار دارند. با این حال، آنچه آنها میخواهند این است که آمریکا از آنها حمایت کند، همانطور که از اسرائیل حمایت میکند. به عبارت دیگر، آنقدر از آمریکا انتقاد میکنند که همانطور که از اسرائیل حمایت میکند، از آنها حمایت نمیکند. واقعیت از این قرار است و معلوم است که به ما ربطی ندارد.
هیچ ارتش قدرتمندی در چنین وضعیت پستفطرتی قرار نمیگیرد
*پس از هر عملیات انقلابی، دولت ترکیه مناطق غیرنظامی روژاوا را بمباران میکند و مؤسسات خدماتی را هدف قرار میدهد. از سوی دیگر در باکور کوردستان نیز عملیات نسلکشی سیاسی انجام میدهد. نظر شما در مورد اینها چیست؟
در باکور، آنها غیرنظامیان، افراد بیدفاع و افرادی که در خانه میخوابند را در یورشهای نیمه شب دستگیر میکنند. آنها به اینها نیز میگویند «عملیات قهرمانان». آنها به تمسخر گرفتن حقایق را یک حرفه میدانند. در آنجا چه باید کرد! شما با آن همه نیرو و تجهیزات نظامی به غیرنظامیانی که در خانههایشان میخوابند حمله میکنید. شما افراد بیگناه را دستگیر میکنید و آنها را آزار میدهید. این چه ربطی به قهرمانی دارد؟ این قهرمانی نیست، بزدلی و نامردی است. با این حال بزدلی و نامردی را قهرمانی میدانند.
به همین ترتیب، حملات آنها در روژاوا غیرقابل قبول است. حمله به منابع زندگی یک جامعه، به ویژه به بیمارستانها، چاپخانهها، نانواییها، انبارهای گندم و کارخانهها، نقض قوانین بینالمللی جنگ است. چنین مناطقی مناطق غیرنظامی هستند و هدف قرار نمیگیرند. هدف قرار دادن این مکانها اعمال غیرانسانی است. ۵ میلیون نفر در آنجا زندگی میکنند. چگونه میتوان معیشت آنها را از بین برد، آنها را بدون برق و آب رها کرد؟ این چه ربطی به انسانیت دارد؟ هیچ ربطی به آن ندارد.
هیچ دولت یا ارتش قدرتمندی نمیتواند در چنین وضعیت پستفطرتی قرار گیرد یا چنین کاری انجام دهد. این یک نوع حمله بسیار بزدلانه و زشت است. این سبک حمله افراد ضعیف است، نه قویها. اگر شجاع باشید، جای کسانی که با شما میجنگند مشخص است، میتوانید با آنها بجنگید. برو با آنها بجنگ. حمله به مردم غیرنظامی، بیدفاع و مکانهای معیشتی آنها به چه معناست؟ واضح است که روژاوا را هدف قرار دادهاند تا از افشای شکست جلوگیری کنند. اگر فکر میکنند میتوانند با چنین حملات زشتی جلوی گریلا را بگیرند، اشتباه میکنند. این حملات هیچ ربطی به ما ندارد و به این ترتیب نمیتواند مانع از آرمان و عملیاتهای برحق گریلاها شود. ممکن نیست.
حملات آکپ به روژاوا جنایتی علیه بشریت است
*در مقابل این همه حملات، واکنش چندانی از سوی جامعه جهانی وجود ندارد. در این زمینه چه میتوان گفت؟
این یک جنبه جالب از موضوع است. نیروهای کورد نیز در این زمینه نواقص و اشتباهاتی دارند. به وضوح مشاهده میشود که نواقصی در تمایز بین بخشها و نیز نواقص مطالعات دیپلماسی وجود دارد. همچنین انعکاس ضعیف رفلکس ملی کوردها نیز محل انتقاد جدی است. به طور خلاصه، جنبههایی وجود دارد که ما کوردها باید در برابر این حملات روی آن تمرکز کنیم. باز هم، رویکردهای احساسی برخی از ساختارهای جوان ممکن است ناکافی و نادرست باشد. هر بخش جداگانه است؛ هر بخش مبارزه خود را تحت شرایط مشخص خود انجام میدهد. همانطور که یک حزب مارکسیست در هر کشوری مسئول عملکرد یک حزب مارکسیست در کشور دیگر تلقی نمیشود، یعنی از این نظر که هرکس مسئول عمل در کشوری است که در آن بسر میبرد، مسئولیت پکک و حزب اتحاد دموکراتیک در قبال همدیگر نیز به همین اندازه میباشد. پذیرش ایدئولوژی آپویی وجه مشترک آنهاست، اما هرکس مسئول عملکرد خود است. آنها هیچ ارتباط ارگانیکی با یکدیگر ندارند و نمیتوان آنها را مسئول یکدیگر دانست. اما من فکر نمیکنم که این حقیقت دقیقاً به این شکل منعکس شود. رویکردهای احساسی بیشتر به میدان میآیند و ایدئولوژی و سازمان با هم اشتباه میگیرند.
با این حال، دولت ترکیه به طور عمد این وضعیت را به گونهای دیگر به تصویر میکشد و از آن استفاده میکند. به نظر میرسد که یک ارتباط ارگانیک، یک کل وجود دارد. در واقع نام حزب ما، پکک، مدام در روژاوا استفاده میشود. آنها میگویند ما ضربه سنگینی به منابع مالی پکک زدیم. در آنجا چه باید کرد؟ منابع مالی پکک در آنجا چه میکند؟ این یک دروغ بزرگ، یک تحریف است. در واقع، چیزی که به تازگی توسط آکپ در ترکیه توسعه یافته است، این است. این واقعیت است که او نه تنها در این زمینه بلکه در سایر موضوعات عمومی نیز مرتکب جنایات و اپراسیونهای غیرقانونی میشود، بلکه سعی میکند با گزارش علنی آن به مطبوعات به گونهای که یک امر طبیعی است، آنها را مشروعیت بخشد. به عبارت دیگر، جرم را به شکلی که انگار جرم نیست، نشان میدهد. بنابراین، هدف آن مشروعیت بخشیدن به آن است.
حملات کنونی آکپ به روژاوا جنایت علیه بشریت است. او عمدتاً از وضعیت مردم کورد آنجا و خلقهای شمال و شرق سوریه ناراحت است. به عبارت دیگر، او میخواهد اداره خودمدیریتی دموکراتیک را نابود کند. او به زندگی آزادانه خلقها در کنار هم حسادت میکند و آن سیستم را خطری برای خود میبیند، بنابراین حمله میکند. به همین دلیل است که سعی میکند آن را با گریلاها پیوند دهد. طوری نشان میدهد که انگار پکک در آنجا مستقر است. هیچ کدام از اینها ربطی به واقعیت ندارند. هدف اصلی او در آنجا موقعیت است. این حملهای است علیه سازماندهی مردم کورد برای کسب جایگاه و موقعیت. آنها میخواهند از این طریق از توسعه سیستم اداره خودمدیریتی دموکراتیک جلوگیری کنند. به عبارت دیگر، این اساساً فعالیتی با هدف تخریب نظام آنجا و وادار کردن مردم کورد به مهاجرت است. چه ربطی به گریلا دارد؟ هیچ پیوندی ندارد. اما آنچه در اینجا مهم است انعکاس دقیق این حقایق به همه مردم کورد و عموم خلقها و توسعه مبارزه با آن با روشهای صحیح است. به همین دلیل، تشخیص و غلبه بر نواقص مهم است.
همدستی و نوکری پدک با آکپ- مهپ لاینحلی را تقویت میکند
*اگرچه شما بارها اعلام کردهاید که هدف دولت ترکیه نابودی کوردها است، اما به نظر میرسد پدک همچنان به همکاری و همدستی با دولت ترکیه در میدانهای جنگ ادامه میدهد. این وضعیت چه بازتابی بر مردم کورد خواهد داشت؟
سطح نوکری و همکاری پدک با دولت ترکیه یک مشکل جدی است و نمیتوان آن را تنها به عنوان یک مشکل بین دو سازمان تعریف کرد. اکنون مردم ما در باکور کوردستان فداکاریها، زحمات و تلاشهای زیادی میکنند تا دولت ترکیه حل مسئله کورد را بپذیرد. حدود ده هزار نفر انقلابی میهندوست ما در زندانها هستند. در باکور کوردستان ظلم و شکنجه وجود دارد. یک سیستم انزوا و شکنجه بر رهبر آپو وجود دارد که در جهان بینظیر است. هزاران سیاستمدار کورد و جوان کورد که تنها جرمشان دفاع از هویت کوردی است، در زندانها رها کردهاند تا بپوسند. خشونت و ستم فاشیستی بزرگی علیه مردم باکور وجود دارد. مردم ما با خشونتی بسیار اساسیتر از ستم فاشیستی دوران صدام روبرو هستند و مردم ما در برابر آن مقاومت میکنند. هر روز فرزندانش به شهادت میرسند و با تمام وجود در یک مقاومت بزرگ است. هدف همه این تلاشها حل مسئله کورد است. برای ناچار کردن دولت ترکیه به پذیرش راهحل مسئله کورد است. اما مشارکت پدک با دولت آکپ- مهپ که سیاست شدید ضدکورد را اجرا میکند، دست لاینحلی را تقویت میکند، نه راهحل را. بنابراین، مانع از راهحل میشود. به عبارت دیگر، این موضع دست نیروهای فاشیستی را که به دنبال راهحل از طریق خشونت هستند و میخواهند علیه مردم کورد نسلکشی کنند، تقویت میکند.
باکور کوردستان نصف کوردستان است. لاینحلی در اینجا چیزی است که آینده همه کوردستان را تحت تاثیر قرار میدهد. اگر سیاست نسلکشی که توسط آکپ در باکور کوردستان اجرا میشود، موفقیتآمیز باشد، تمام دستاوردها و موجودیت سایر بخشها در خطر خواهد بود. این یک واقعیت قطعی است. بنابراین، مشارکت و نوکری پدک و جمهوری ترکیه یک مسئله ملی برای کوردها است. به همین دلیل است که همه طرفداران حقوق ملی کوردها باید روی این موضوع تمرکز کنند و هیچکس نباید در برابر آن سکوت کند. البته در این مورد همه میتوانند کاری انجام دهند. کنگره ملی کوردستان (کنک) و غیره که خود را مسئول آرمان کوردها میداند. نهادها در این زمینه کارهایی دارند، وظایفی دارند. به عنوان مثال، همه احزاب سیاسی، سازمانهای مردمنهاد و شخصیتهای میهندوست که خواهان حل مسئله کورد در باکور کوردستان هستند و برای این منظور مبارزه میکنند باید برای غلبه بر این مانع مبارزه کنند. اکتفا به برخی اظهارات گهگاهی در این باره در سازمانهای باکور یا تماشاگر ماندن، اشتباه است. کاری وجود دارد که همه میتوانند انجام دهند تا پدک از این سیاست شوم که مخالف منافع ملی کوردها است دست بردارد. ممکن است برخی بروند و ملاقات کنند و هشدار دهند. برخی از آنها ممکن است بیایند و فعالیتهای مختلفی را در باشور کوردستان و در سطح بینالمللی توسعه دهند. زیرا این سیاست منافع کل مردم کورد را به خطر میاندازد. اگرچه اقدامات فاشیستی رژیم کنونی که به نمایندگی از جمهوری ترکیه عمل میکند، در ظاهر به عنوان یک حمله و رویه علیه پکک نشان داده میشود، اما واضح است که این اقدامات اساساً حملهای به آینده کل مردم کورد است. دولت ترکیه نمیخواهد کوردها در منطقه اراده و جایگاهی داشته باشند. او این را خطری جدی برای موجودیت خود میداند. در حالیکه اوضاع تا این حد روشن است، اما نیرویی به نام کوردستان چگونه میتواند با چنین دولت نژادپرستی که دشمن کوردها و کوردستان است و به آنها در اشغال سرزمینهای کوردستان کمک میکند، همکاری کند؟ این وضعیت وخیم چیزی است که نباید مورد قبول هیچ میهندوستی باشد.
این باید به خوبی درک شود. دولت ترکیه در طول تاریخ هرگز از هیچ مکانی که اشغال کرده عقبنشینی نکرده است. و هیچ کس نیست که نداند که اشغال مرزهای پیمان ملی یک استراتژی مخفی برای دولت ترکیه است. با وجود این، چرا پدک این همه تلاش میکند تا دولت ترکیه سرزمینهای باشور کوردستان را اشغال کند؟ چرا فرصتهای زیادی برای مستقرشدن سربازان ارتش ترکیه در تپه آمدیه فراهم میکند؟ چرا برای تضعیف و شکستن مقاومت گریلا این همه تحریم، سد راه، گزارش کردن (معلومات دادن در مورد موقعیت گریلاها) و سایر فعالیتها را انجام میدهد؟ درک این موضوع غیرممکن است. هیچ کس نمیداند چه نوع توافق مخفیانهای بین آنها وجود دارد. این باید آشکار شود. چه توافقاتی در مورد آینده مردم کورد انجام شده است. چرا یک سازمان میتواند از این طریق در اشغال سرزمینهای کوردستان توسط دولت ترکیه مشارکت کند؟ اینها مسائل مهمی است و همه باید مسئولیت این موضوع را بپذیرند و هر کاری که از دستشان بر میآید برای رفع خطراتی که منافع ملی کوردها با آن مواجه هستند انجام دهند. نشان دادن چنین موضعی وظیفه ملی و میهندوستی همه است.
مبارزه برای آزادی، یاد و خاطره شیخ سعید را زنده نگه میدارد
*دولت ترکیه همچنین در حال برنامهریزی برای بیاعتبار کردن، نادیده گرفتن و دستکاری ارزشهای گذشته جامعه کوردی است. اخیراً بحثهای شدیدی در مورد شیخ سعید صورت گرفت. توهینهای صورت گرفته در این گفتگوها واکنش مردم کورد را برانگیخت. چه فکری در این باره دارید؟
بله، شیخ سعید یک ارزش مردم کورد است که در تاریخ مردم کوردستان جایگاهی دارد. توهین به شیخ سعید توهین به کل مردم کورد است. اگرچه دولت ترکیه تلاش میکند تا آن را نادیده بگیرد، اما به وضوح در اسناد تاریخی موجود وجود دارد. مردم کورد مردمی هستند که در ایجاد ترکیه جدید سهیم بودند. این عنصر مؤسسی است که در جنگ شرکت کرده و شهدایی هم تقدیم کرده است. سطح مشخصی از همکاری کوردها و ترکیه تا سال ۱۹۲۴ وجود داشت. در این مورد قول خودمختاری به کوردها داده شد. اما با قانون اساسی ۱۹۲۴، موجودیت و حقوق کوردها با گفتن «در ترکیه فقط یک ملت وجود دارد» انکار شد، وعدههایی که به کوردها داده شد عملی نشد و به مردم کورد خیانت شد. در اینجا خیانتکار شیخ سعید نیست، بلکه کسی که به آن خیانت شده، شیخ سعید و کل مردم کورد است.
شیخ سعید به عنوان یک فرد برجسته کورد در زندگی خود فردی صادق و صمیمی است. او رهبر جنبش نبود. او عضو کمیته آزادی بود. اما هنگامی که افرادی مانند خالد جبرانی، رهبر کمیته آزادی و یوسف ضیا دستگیر شدند و مردم کورد با بیعدالتی بزرگی مواجه شدند، شیخ سعید مجبور شد این بار را به دوش بکشد. از زیر بار در نرفت، فداکاری کرد. او سعی کرد از آرمان آزادی کوردها حمایت کند. این امر نیز به دلیل تحریک سربازان اعزامی در مقابل گروهی پس از اولین ملاقات، باعث ظهور زودرس شد. هنوز مقدمات لازمه را انجام نداده بود که دولت ترکیه به او حمله کرد. این چیزی است که در اینجا انجام شد. بنابراین بدیهی است که بدون مشاهده حقیقت موجه آرمان کوردی نمیتوان این موقعیتها را صحیح درک کرد. شیخ سعید شخصیت مهمی است که در مبارزه برای آرمان ملی کورد در تاریخ ثبت شد و در مبارزه برای آزادی که امروز اوج گرفته است، یاد و خاطره شیخ سعید، سید رضا و احسان نوری پاشا زنده نگه داشته شده و اهداف آنها در حال متحقق شدن است.
به علاوه اینکه شیخ سعید در بیانیه خود به خلافت اشاره کرده است، در آن زمان امری غیرعادی تلقی نمیشود. خلافت به تازگی منسوخ شده بود و بخش قابل توجهی از کادرهای دولتی تازه تشکیل شده از جمله نمایندگان همچنان از خلافت دفاع میکردند. همچنین اطلاعاتی وجود دارد که پیشنهادات یک افسر منصوب شده توسط دولت نقش مهمی در بیان چنین اظهاراتی ایفا کرده است. بنابراین مشخص است کسانی که صرفاً بر اساس آن اظهارنظر میکنند و به نتیجه میرسند، عامدانه عمل میکنند.