در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۱ بر اثر بمباران هواپیماهای جنگی ترکیه، ۳۴ نفر که ۱۹ نفر آنها کودک بودند، در روستای روبوسکی منطقه قلابان شرنخ کشته شدند، ۱۳ سال از این قتل‌عام می‌گذرد. مقامات دولتی آن زمان و سازمان‌های رسانه‌ای با گفتن «عملیات تصادفی» سعی در سرپوش گذاشتن بر این کشتار داشتند و با وجود گذشت زمان طولانی، هنوز قاتلان شناسایی نشده‌اند.

خانواده‌های روبوسکی که بر سر مزار بستگان خود، یاد قربانیان را گرامی داشتند، با خبرگزاری فرات(ANF) صحبت کردند.

عدالت به روبوسکی نرسید

فاطمه انوج: ۳۴ نفر از مردم ما در ۱۳ سال پیش به قتل رسیدند. در این مدت زمان گذشته عدالت به اینجا نرسید. همسرم را از دست دادم، فرزندانم یتیم شدند. نه تحقیقاتی آغاز شد و نه قاتلان تحت پیگرد قانونی قرار گرفتند. دولت هیچ اقدامی برای افشای قاتلان قتل‌عام انجام نداد.

تنها خواسته ما افشای قاتلان است

ابراهیم انوج: ۱۳ سال پیش در چنین روزی، ۳۴ نفر از مردم ما به عراق رفتند. مردم ما برای امرار معاش به مرز می‌رفتند و سربازها هم این را می‌دانستند. نیمه شب مردم ما را با هواپیما کشتند. تنها درخواست ما این است که قاتلان این کشتار آشکار شوند. ۱۳ سال است که جز عدالت چیزی نخواسته‌ایم. با این حال، با وجود گذشت زمان بسیار، عدالت هنوز به روبوسکی نرسیده است.

ما فقط عدالت می‌خواهیم

 میران انجو: نصف شب بچه‌های ما را با هواپیما تکه تکه کردند. با اینکه سال‌ها از این ماجرا می‌گذرد، اما هنوز قاتلان فرزندان ما فاش نشده‌اند. هیچ کاری نمی‌توانیم بکنیم. ما به عنوان خانواده آنها فقط عدالت می‌خواهیم. جستجوی ما برای عدالت ادامه خواهد داشت. ما کسانی را که فرزندان ما را کشتند، افشا خواهیم کرد.

قاتلان باید محاکمه شوند

 عبدالرحمن انجو: ۱۳ سال از قتل‌عام می‌گذرد. ما فقط گریه می‌کنیم. ما را با درد و اشک رها کردند. آنهایی که فرزندان ما را کشتند، را برای ما آ‌شکار نکردند. ما عدالت می‌خواهیم. این دولت عدالت را برای ما به ارمغان نیاورد. کسانی که فرزندانمان را کشتند، آنها را به خدا می‌سپاریم. کسانی که این ظلم و قتل‌عام را مرتکب شدند، باید به ما حساب بدهند. به وعده‌هایی که به ما دادند عمل نکردند.