صدها حزب سیاسی و سازمان مردم نهاد با شعار «جایگاه برای روژاوا، آزادی برای خلق‌ها» کمپین جمع‌آوری امضا برای به رسمیت شناختن اداره خودمدیریتی شمال و شرق سوریه را آغاز کردند.
با درخواست به رسمیت شناختن جایگاه خودمدیریتی شمال و شرق سوریه، کمپین جمع‌آوری امضا با شعار «جایگاه برای روژاوا، آزادی برای خلق‌ها» در شهر آمد باکور کوردستان آغاز شد. بیانیه در انجمن روزنامه‌نگاران جنوب شرقی (GGC) اعلام شد. کسکین بایندر، رئیس مشترک حزب مناطق دموکراتیک (دب‌پ) و نمایندگان بسیاری از احزاب سیاسی و سازمان‌های جامعه مدنی نیز در آن حضور داشتند. بیانیه به زبان کوردی توسط بازیگر تئاتر اوزجان آتش و به زبان ترکی توسط فعال ت‌ژآ، زَریام ایشیک دنیز، خوانده شد.
متن بیانیه به زبان کوردی که توسط بازیگر کورد اوزجان آتش خوانده شد به شرح زیر است:
«در خاورمیانه‌ای که میزبان فرهنگ‌ها، زبان‌ها و باورهای خلق‌هاست، تنش‌ها هر لحظه عمیق‌تر می‌شوند. مرزهایی که با جنگ جهانی اول بر انکار واقعیت فرهنگی، اجتماعی و سیاسی منطقه ترسیم شدند، به جای راه‌حل، مشکلات منطقه را بزرگتر کردند. وضعیتی که در سال‌های اخیر به اجرا گذاشته شده، راه را برای بحران‌ها و جنگ‌های جدید در خاورمیانه باز کرد. قرن گذشته نشان داد که هیچ معادله و محاسباتی که حقیقت جغرافیای ما را انکار کنند، راه‌حل نخواهند بود. هر معادله‌ای که بر این اساس انجام شود، جز جنگ و مرگ چیزی به خلق‌ها ارائه نمی‌دهد.
در هر لحظه از تاریخ؛ با جنگ‌های مذهبی، فرقه‌ای و نژادی، جستجوی آزادی خلق‌ها وارونه جلوه داده شده است. جستجو و رویکرد مدیریت‌های تک‌رو، اقتدارگرا و ضد دموکراتیک که بر انکار خلق‌ها استوار است، مشکلات موجود را عمیق‌تر می‌کند. امروز در خاورمیانه، حاکمان مستبد یکی پس از دیگری در حال فروپاشی هستند و ما همگی شاهد آن هستیم. تنها یک راه برای حل بحران‌های خاورمیانه وجود دارد. این راه نیز؛ سیستمی است که بر اساس به رسمیت شناختن فرهنگ، باور و آزادی خلق‌ها بنا شده باشد.
در واقعیت سوریه، تحولاتی که در خاورمیانه رخ می‌دهند نشان می‌دهند که پروژه‌های دولت-ملتی که بر انکار تفاوت‌ها بنا می‌شوند، دیگر نمی‌توانند پابرجا بمانند. در سوریه، تنها راه‌حل، اراده خودمدیریتی خلق‌های منطقه است. در ۱۰ سال اخیر، مدل مدیریتی که با پیشگامی زنان بنا شده، فرصت‌هایی برای صلح و آرامش برای خلق‌ها ایجاد کرده است. دولت ترکیه‌ای که صد سال است مسئله کورد را حل نکرده، امروز تلاش می‌کند مدل مدیریت دموکراتیک روژاوا را از بین ببرد. بارها مشخص شده که سیاست‌هایی از این دست نه در ترکیه، نه در سوریه و نه در هیچ جای دیگری در حل مسئله کورد نتیجه‌ای نمی‌دهند و به کار نمی‌آیند. برعکس، به دلیل سیاست‌هایی که اجرا می‌شوند، مسئله کورد به یک مسئله بین‌المللی تبدیل شده است.
ما به عنوان احزاب سیاسی، سازمان‌های مدنی، نهادها و سازمان‌های دموکراتیکی که امضای آنها در زیر آمده است؛ تحولاتی که در سوریه و روژاوا رخ می‌دهند را از نزدیک دنبال می‌کنیم.
به اطلاع عموم می‌رسانیم که 'پیمان اجتماعی روژاوا' به منظور ایجاد عدالت، آزادی و دموکراسی در جامعه‌ای برابر و اکولوژیک که در آن تبعیضی بر اساس مذهب، زبان، نژاد، باور، فرقه و جنسیت وجود نداشته باشد، برای دستیابی اجزای جامعه دموکراتیک به ارزش‌های زندگی چندجانبه، اصیل و مشترک در کنار ساختار سیاسی-اخلاقی خود، برای احترام به حقوق زنان و به عنوان مبنا قرار دادن حقوق زنان و کودکان، برای دفاع، خوددفاعی، آزادی و احترام به باورها تدوین شده است. ما به عنوان خلق‌های مناطق خودمدیریتی دموکراتیک؛ کورد، عرب، سریانی، ترکمن و چچن این پیمان را می‌پذیریم.
فراخوان ما این است؛ خلق‌هایی که در منطقه زندگی می‌کنند دیگر نمی‌توانند زندگی بدون جایگاه را تحمل کنند. به ویژه راه‌حل دموکراتیک مسئله کورد، صلح را نیز با خود به خاورمیانه خواهد آورد. در همین راستا، ما از همه طرف‌های ذیربط می‌خواهیم که مدیریت شمال و شرق سوریه را به رسمیت بشناسند و از ایجاد مدیریتی دموکراتیک که در آن حقوق همه اجزای سوریه محافظت شود، حمایت کنند.»
