لیلا قاسم؛ صدای مقاومت و عزت

لیلا قاسم صدای مردم خود و پیشگام مقاومت زنان در برابر ظلم رژیم بعث شد.

تاریخ قهرمانان بسیاری را ثبت می‌کند که جان خود را برای عدالت و آزادی فدا کرده‌اند. یکی از این قهرمانان، زن شجاع مردم کورد، لیلا قاسم است. او نه تنها یک شخصیت، بلکه نمادی است که از مقاومت، باور و عزت مردم خود دفاع می‌کند.

لیلا قاسم در سال ۱۹۵۲ در شهر خانقین در باشور کوردستان به دنیا آمد. لیلا در یک منطقه سخت و دشوار زندگی کرد، کودکی او تحت ظلم و ستم سپری شد و بزرگ شد. لیلا در دانشگاه هولیر در رشته جامعه‌شناسی تحصیل کرد. در سنین جوانی تصمیم گرفت برای حقوق مردم خود مبارزه کند و به اتحادیه دانشجویان کوردستان (YXK) پیوست. لیلا به این باور رسیده بود که مقاومت سازمان‌یافته و آگاهی سیاسی راه صحیح رهایی برای مردم اوست.

در دهه ۱۹۷۰، رژیم بعث عراق به طور سیستماتیک به مردم کورد ظلم می‌کرد. زبان، فرهنگ و هویت کوردها نادیده گرفته می‌شد. صدای تمام مخالفان سرکوب می‌شد. لیلا قاسم در برابر این فشارها ایستاد و سکوت نکرد. با باور، شجاعت و اراده در مقاومت شرکت کرد. او نه تنها یک مبارز بود، بلکه یک شخصیت پیشرو بود که به عنوان یک زن در عرصه سیاسی مردسالار ظهور کرد. او نشان داد که زنان نیز می‌توانند در برابر ظلم مقاومت کنند.

اما این مقاومت باعث شد که او در رادار رژیم عراق قرار بگیرد. لیلا در سال ۱۹۷۴ دستگیر شد و ماه‌ها تحت شکنجه‌های شدید قرار گرفت. از او خواسته شد که عذرخواهی کند و پشیمانی خود را ابراز کند، اما او لحظه‌ای از مقاومت خود دست نکشید. در دادگاه، با شجاعت فراوان از آرمان مردم خود دفاع کرد. موضع او در برابر ظالمان فریاد حقیقت بود.

در ۱۲ می ۱۹۷۴، لیلا قاسم در سن ۲۲ سالگی توسط رژیم بعث عراق اعدام شد. لیلا قاسم به عنوان اولین زن زندانی سیاسی که در عراق اعدام شد، در تاریخ جای گرفت. در پای چوبه دار نیز چشمانش بی‌باک بود و با گفتن این جمله که «مرا بکشید اما باید این حقیقت را بدانید که با کشتن من، هزاران کورد بیدار خواهند شد. خوشحال و سربلندم که جان خود را برای آزادی کوردستان فدا می‌کنم»، مهر خود را بر تاریخ زد. در آن روز، نه تنها زنان، بلکه امیدهای ملت‌ها، درد و حسرت آزادی در پای آن چوبه دار طنین‌انداز شد.

زندگی لیلا قاسم برای مردم کورد نه تنها یک خاطره، بلکه ندای مبارزه است. نام او هنوز هم در میدان‌ها، سرودها و اشعار آزادی طنین‌انداز است. زیرا او نام مقاومت شد. او به عنوان نمادی از شجاعت، عزت و باور، امروز نیز منبع الهام برای زنان کورد و همه مردم آزادی‌خواه است.