در ۳ اوت ۲۰۱۴، تبهکاران داعش فرمانی (حمله نسلکشی) را در شنگال به اجرا گذاشتند. در این فرمان، بسیاری از ایزدیها به قتل رسیدند، زنان ایزدی در قفسها سوزانده و در بازارها فروخته شدند. در زمان فرمان، همه سکوت کرده بودند. رهبر آپو رهنمود نجات شنگال از دست تبهکاران را به مبارزان آزادی داد. پس از آنکه گریلاها با اندیشه و فلسفه رهبر آپو، شنگال را از دست تبهکاران داعش آزاد کردند، جامعه برای خوددفاعی آموزش دید. جامعه ایزدی از یک سو در مبارزه برای بقا بود و از سوی دیگر، نهادها و شوراهای خود را تأسیس کرد.
جامعه ایزدی پس از آزادسازی شنگال، سیستم سازمانی و دفاعیاش را ایجاد کرد. جامعه ایزدی، اداره خودمدیریتی دموکراتیک شنگال را تأسیس کرد و ۱۰ سال است که تحت این چتر خود را اداره میکند.
«هیئت ما با اندیشه رهبر آپو تأسیس شد»
ریهام حسن، رئیس مشترک هیئت اداره خودمدیریتی شنگال، در مورد مقاومت گریلاهای آزادی و آزادسازی شنگال صحبت کرد و گفت: «به جز رهبر آپو و مبارزان آزادی، هیچ کس نمیخواست جامعه ایزدی باقی بماند. با فراخوان رهبر آپو، گریلاهای آزادی به شنگال روی آوردند و جامعه ایزدی را از قتلعام نجات دادند. پس از آن، بر اساس اندیشه و فلسفه رهبر آپو، هیئت اداره خودمدیریتی در شنگال تأسیس شد.»
«دفاع، حق هر موجود زندهای است»
ریهام حسن اظهار داشت که دفاع حق هر موجود زندهای است و ادامه داد: «این پروژه، پروژه راهحل برای همه خلقهای تحت ستم است. برای پیشرفت زندگی آزاد مردم ایزدی ما، سیستم اداره خودمدیریتی شنگال را تأسیس کردیم. این سیستم همه جامعه را در بر گرفت. مدیریتهایی که خود را بر اساس مبانی ذهنیت دولت سازماندهی کرده بودند، شنگال را رها کرده و بدون دفاع گذاشتند. به همین دلیل مردم از این سیستم حمایت کردند. جامعه ایزدی ثابت کرد که جامعه میتواند بدون دولت از خود دفاع کند. اکنون دولتهای بینالمللی در مورد این پروژه بحث میکنند. زیرا این پروژه راهحل دموکراتیک برای همه خلقها ایجاد میکند. هر موجود زندهای حق دارد که از خود دفاع کند. به همین دلیل همه باید نیروی دفاعی و امنیتی (آسایش) ایزدخان ما را به رسمیت بشناسند.»
«در اداره خودمدیریتی برای همه کس جایگاهی وجود دارد»
ریهام حسن سخنان خود را اینگونه ادامه داد: «در این زمان، باارزشترین واقعیت این بود که مردم اراده ایجاد اداره خودمدیریتی را نشان دادند. وقتی میگوییم اداره خودمدیریتی، اراده جامعه را تعریف میکنیم. در اداره خودمدیریتی، جنبش آزادی زنان ایزدی (تاژه) پیشگام زندگی است و نهادها و سازمانهای خود را دارد. به همه زنان کمک میکند و خود را بطور خودویژه سازماندهی میکند. همچنین در اداره خودمدیریتی، شاخه زنان و پروژه آموزشی آنها وجود دارد. در عین حال، جوانان ایزدی و نهاد روحانیون نیز بخشی از این سیستم هستند. همه در اداره خودمدیریتی جای میگیرند. همچنین در شنگال، جوامع شیعه و عرب نیز زندگی میکنند و بخشی از این سیستم هستند.»
«ما همیشه پیگیر آرمان خود خواهیم بود»
ریهام حسن اظهار داشت که آنها همیشه پیگیر آرمان آزادی خواهند بود و گفت: «ما هزاران شهید دادهایم و سختیهای زیادی کشیدهایم تا به این سطح رسیدهایم. در سال ۲۰۱۴، علیه جامعه ایزدی فرمان رخ داد و جامعه سختیهای زیادی دید و افراد زیادی به قتل رسیدند. بله، از آن زمان تاکنون، حملات دولت اشغالگر ترکیه ادامه دارد و پیشگامان ما را هدف قرار میدهند. پیشاهنگان جامعه ایزدی، سعید، دیندار، دژوار، چَکو و مام زَکی و غیره... همه نماینده و اراده جامعه ایزدی بودند. ما به عنوان جامعه ایزدی همیشه پیگیر این آرمان خواهیم بود و هرگز از این آرمان آزادی دست نخواهیم کشید. اگر بخواهیم آزاد زندگی کنیم، این آرمان را دنبال خواهیم کرد. زیرا این آرمان تنها راه پیروزی ملت است. در این زمان، نیروهای ویژه ما یژش، یبش و آسایش ایزدخان هستند. نیروهای ما نه تنها از جامعه ایزدی دفاع میکنند، بلکه از عراق نیز دفاع میکنند.»
«ترکیه داعش را پرورش داد»
ریهام حسن در ادامه اظهار داشت کسی که از تبهکاران داعش حمایت کرد، دولت ترکیه بود و اینگونه ارزیابی کرد: «در ۳ اوت ۲۰۱۴، کسانی که علیه جامعه ایزدی فرمان (نسلکشی) کردند، تبهکاران داعش بودند. همچنین کسی که داعش را پرورش داد و به شنگال فرستاد، دولت اشغالگر ترکیه بود. بله، کسانی که تبهکاران داعش را با تلاش و خون خود از خاک شنگال بیرون راندند و شنگال را آزاد کردند، (گریلاهای) هپگ و یژا استار بودند. اکنون شنگال توسط یژش، یبش و آسایش ایزدخان محافظت میشود. به این ترتیب مقاومت ادامه دارد زیرا ما به عنوان ملت، عراقی تعریف میشویم. تلاشهای ما برای این است که دشمن نتواند با دستهای کثیف خود به خاک ما بیاید و آن را اشغال کند.»
«دولت ترکیه عراق را اشغال کرده است»
ریهام حسن اظهار داشت که عراق توسط دولت اشغالگر ترکیه اشغال شده است و گفت: «دولت ترکیه میخواهد دشت نینوا (موصل) را اشغال کند و به این ترتیب میخواهد خود را به کوه شنگال برساند. زیرا شنگال مکانی استراتژیک است، این هدف آنهاست. اگر شنگال به دست آنها بیفتد، نینوا نیز به دست آنها خواهد افتاد. در زمان فرمان، اگر شنگال آزاد نمیشد، نینوا آزاد نمیشد. به همین دلیل عراق باید نیروهای ما را جدی بگیرد.»
«شنگالیها نمیتوانند به لالَش بروند»
ریهام حسن اظهار داشت که بسیاری از ایزدیها نمیتوانند به لالش نورانی (مکان مقدس ایزدیها) بروند زیرا در برابر دشمن سر خم نکردهاند و اینگونه ارزیابی میکند: «صدها نفر اکنون در زندانهای عراق هستند و برخی افراد نمیتوانند از ایستهای بازرسی عراق عبور کنند، زیرا آن افراد سر بلند کردهاند و در برابر اشغالگران سر خم نکردهاند. اکنون بسیاری از افراد نمیتوانند به لالش نورانی بروند، زیرا در شنگال مقاومت کردهاند، آنها مدام جرمانگاری میکنند و میگویند این افراد تروریست هستند. تاکنون بسیاری از جوانان ایزدی در باشور کوردستان زندانی هستند. دختران وقتی به باشور کوردستان میروند ناپدید میشوند و حکومت آنجا خود را مسئول پیگیری آن دختران و یافتن آنها نمیداند.»
«اتحاد، پایان فرمان است»
ریهام حسن اظهار داشت که اگر جامعه ایزدی متحد شود، به فرمانها پایان داده خواهد شد و گفت: «امید و انتظار ما از جامعه ایزدی این است که متحد شوند تا به فرمانها و سیاستهای کثیف پایان داده شود. ملت ما نگوید که فرمانها تمام شدهاند. به دلیل این سیاستهای موجود میتوانیم بگوییم که خطر فرمانها هنوز وجود دارد. اتحاد ما امروز نیروهای نظامی ما، مجالس و نهادهای هیئت اداره خودمدیریتی است. با اندیشه و فلسفه رهبر آپو که به امید و راهحلی برای همه مشکلات جوامع تبدیل شده، امروز ما نمونهای از زندگی آزاد هستیم.»
«فرمان باید به رسمیت شناخته و نامگذاری شود»
ریهام حسن، رئیس مشترک هیئت اداره خودمدیریتی شنگال در پایان اظهار داشت که باید فرمان از سوی عراق به رسمیت شناخته شود و گفت: «تمام دنیا میداند که جامعه ایزدی توسط تبهکاران داعش با فرمان (نسلکشی) مواجه شد. در اینجا ما فرمان و حملات را از هم جدا میکنیم زیرا میخواستند جامعه ایزدی را از ریشه نابود کنند. هزاران زن و کودک ایزدی به قتل رسید و فروخته شدند و مردان به قتل رسیدند. اکنون نیز سرنوشت بسیاری از آنها مشخص نیست. ما از قسد و خانه ایزدیهای روژاوای کوردستان تشکر میکنیم که به ما کمک کردند تا اسرای خود را از دست تبهکاران داعش آزاد کنیم. ۱۶ کشور فرمان را به رسمیت شناخته و نامگذاری کردهاند. عراق تاکنون فرمان را به رسمیت نشناخته و اجازه نمیدهد ملت پروژههای خود را پیش ببرد و مانع راه آنها میشود. میخواهند اراده ملت را بشکنند. بارها طرفهای دیپلماتیک ما و هیئت اداره خودمدیریتی به مراکز عراق مراجعه کردهاند تا فرمان توسط عراق به رسمیت شناخته و نامگذاری شود. مشکل به رسمیت نشناختن و نامگذاری آن نیز این است که اگر به رسمیت شناخته شود، دادگاهی باز خواهد شد و آنها مقصر خواهند بود. بله، عراق خود را مقصر نمیداند، تا به امروز نیز هنوز قدمی برای التیام زخمهای فرمان جامعه ایزدی برنداشته و فرمان به رسمیت شناخته نشده است. دولتهایی که فرمان را به رسمیت شناختهاند نیز کاری برای ما انجام ندادهاند. همه میدانند که داعش با حمایت پدک جامعه ما را با فرمان مواجه کرد. برای اینکه پدک بار دیگر مانند زمان فرمان عمل نکند و جامعه را فریب ندهد، خانوادههای شهدا و اداره خودمدیریتی راه را بر پدک بستهاند تا به شنگال نیاید. برای اینکه این واقعیت پنهان بماند، هر وقت به ۳ اوت نزدیک میشویم، صحبتی از فرمان نمیشود و از چیزهای مادی صحبت میکنند. میگویند ما آوارگان را برمیگردانیم یا خانههایی که خراب شدهاند را میسازیم و با این رویکرد به جامعه ایزدی نزدیک میشوند. اما ما به عنوان جامعه ایزدی میگوییم که ما به این چیزهای مادی نیازی نداریم، چیزی که ما به آن نیاز داریم دفاع از حقوق خودمان است. ما نمیخواهیم زیر دست کسانی که خواستند جامعه ما را نابود کنند، کار کنیم. ما سازمان خود را تقویت خواهیم کرد.»