سوزدار آوِستا، عضو شورای ریاست مشترک کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک‌ج‌ک)، در یک برنامه ویژه که از تلویزیون استِرک پخش شد، در مورد مسائل روز ارزیابی‌هایی انجام داد.

سوزدار آوستا با اشاره به دیدارهای انجام شده با رهبر آپو در روند اخیر، خاطرنشان کرد که آک‌پ نگرشی شفاف ندارد. آوستا اظهار داشت که پس از دیدارها همه چیز در دستور کار قرار گرفته است، اما در مورد حقوق رهبر آپو بحثی صورت نگرفته است و گفت: «اگر واقعاً می‌خواهند راه حلی را پیش ببرند، باید فورا شرایط برای رهبر آپو فراهم شود. باید انزوای تحمیلی کاملا برداشته شود. باید شرایط آزادی جسمانی، امنیت و سلامتی برای رهبر آپو فراهم شود تا ایشان نیز بتوانند روند را پیش ببرند.»

آوستا یادآور شد که اردوغان روند سال ۲۰۱۵ را قربانی قدرت خود کرد و اظهار داشت که اردوغان در این دوره نیز برای منافع خود افراد دیگری را جلو انداخت و به شکلی ریاکارانه رفتار کرد. آوستا اظهار داشت که به ویژه اردوغان و آک‌پ همواره از زبان تهدید و باج‌گیری استفاده می‌کنند و خاطرنشان کرد که مردم کورد با این سخنان و تهدیدها بیگانه نیستند.

آوستا اظهار داشت که از یک سو بحث‌هایی برای حل مسئله کورد انجام می‌شود، اما از سوی دیگر حملات بزرگی به شمال و شرق سوریه انجام می‌شود و اظهار داشت که به عنوان جنبش و مردم کورد از مبارزه دست نخواهند کشید. سوزدار آوستا از مردم کورد در سایر بخش‌های کوردستان و اروپا خواست که حمایت بیشتری از مقاومت شمال و شرق سوریه داشته باشند. سوزدار آوستا بیان کرد که به ویژه مقاومت در سد تشرین بسیار مهم است.

مصاحبه با سوزدار آوستا، عضو شورای ریاست مشترک ک‌ج‌ک، به این شرح است:

*در ۲۸ دسامبر هیئتی از دم پارتی به امرالی رفت. در آنجا دیداری انجام شد. در این دیدار رهبر آپو بیانیه‌ای متشکل از ۷ ماده را به اشتراک گذاشت. علاوه بر آن، تلاش‌های زیادی برای دیدار هیئت با همه طرف‌ها انجام شد. ما از دیدگاه خود به آن نگاه می‌کنیم، نظرات مثبت و منفی نیز وجود دارد. اما اگر نظر شما را بپرسیم، واقعاً تلاش و زحمات رهبری برای ایجاد یک روند و راه حل دائمی در این دوره چگونه ارزیابی می‌شود؟ این روند اکنون چگونه پیش می‌رود؟ و مهمتر از همه به کجا می‌رود؟

متشکرم. قبل از پرداختن به سوال شما؛ به ویژه اکنون حمله بسیار شدیدی به شمال-شرق سوریه، به سد تشرین در جریان است. در نتیجه این حملات فاشیستی دولت ترکیه و تهبکارانش، ۶ میهن‌دوست گرانقدر و باافتخار ما در یک روز به شهادت رسیدند. در میان این شهدا، بازیگر مشهور کورد که مشکلات جامعه ما را به صورت نمایشی به مردم می‌فهماند، باوه طیار نیز حضور داشت. همچنین پیشاهنگ و مبارز، مدیر پ‌ی‌د منیژه حیدر و ۴ میهن‌دوست دیگر ما نیز به شهادت رسیدند. من یاد هر ۶ شهید را با احترام و قدردانی گرامی می‌دارم. به خانواده آنها تسلیت می‌گویم. همچنین به همه مردم کورد و مردم شمال-شرق سوریه نیز تسلیت می‌گویم. برای مجروحان شفای عاجل آرزو می‌کنم. این حمله ناجوانمردانه، واقعاً به شکلی پست‌فطرتانه بر جوامع تحمیل می‌شود. دشمنی که علیه مردم کورد انجام می‌دهند، در چه سطحی پیش می‌برند، در مقابل دیدگان همه جهان آشکار می‌کنند. من باور دارم که در جریان برنامه به این موضوع پرداخته شود. شهدای ما از این دست به عنوان قهرمان، پیشاهنگ و آگاهی جامعه هستند، یعنی روشنفکران، بازیگران، سیاستمداران، زنان و جوانان هستند که پیشاهنگی این مقاومت را بر عهده دارند. دولت ترکیه به همین دلیل انتقام خود را از مردم کورد می‌گیرد. من این حمله را به شدت محکوم می‌کنم و می‌گویم، آنها هرگز نمی‌توانند اراده آزاد را درهم بشکنند.

همانطور که در سوالتان نیز گفتید، در ۲۸ دسامبر هیئتی به امرالی رفت. روندی قبل از آن نیز وجود داشت. قبل از آن، در ۱ اکتبر، در پارلمان ترکیه، هنگام افتتاح سال جدید، رئیس م‌ه‌پ دولت باغچلی، نزد گروه دم پارتی رفت و به آنها سلام داد. از ۱ اکتبر به این سو، بحث بسیار متفاوتی در ترکیه و باکور کوردستان در جریان است. این بحث در ۲۳ اکتبر با دیدار خانواده با رهبر آپو به مرحله متفاوتی تبدیل شد. سپس دیدار هیئت دم پارتی با رهبر آپو انجام شد. همه این مراحل به هم مرتبط هستند. باید به طور کلی به آن پرداخته شود. در این روند، بحث‌هایی که مطرح می‌شوند، پیام‌هایی که رهبر آپو دادند، بدون شک بسیار مهم هستند. شرایط رهبر آپو در آن دخیل است، به ویژه از سال ۲۰۱۵ به این سو، انزوای تحمیلی بسیار شدید و تشدید شده‌ای در جزیره امرالی در جریان است. همه ارتباطات رهبر آپو قطع شده بود. حتی در داخل زندان نیز در یک سلول نگهداری می‌شد. با وجود اینها، پیامی که رهبر آپو داد، بار دیگر همه افکار عمومی و مردم کورد، دوستان مردم کورد و کسانی که با مسئله کورد سروکار داشتند را شگفت‌زده کرد. زیرا دیدند که رهبر آپو چگونه بر مسائل روز مسلط است. رهبر آپو در مورد مسئله کورد و راه حل خاورمیانه انسجام بسیار عمیقی در خود ایجاد کرده است. راه حل را بیش از پیش یکپارچه کرده است. در آگاهی دموکراتیزاسیون به عنوان یک پالایش (کاتالیزور) زندگی می‌کند. در همه ابعاد نظری، سیاسی، حقوقی، اجتماعی، افکار خود را بیش از پیش پالایش کرده است. توافق اجتماعی بر چه اساسی باید انجام شود، رهبر آپو در آن ۷ ماده بسیار واضح بیان کرده است. اینکه وظایف پارلمان چیست، وظایف احزاب سیاسی، مقامات چیست و همچنین حزب سیاسی که به عنوان اراده مردم کورد در عرصه قانونی مبارزه می‌کند، وظیفه آنها چیست را بسیار خوب مشخص کرده است. رهبر آپو به عنوان رهبر مردم کوردستان و انقلاب مردم کورد، در اینجا موضع خود را بسیار واضح مشخص کرده است. برای اینکه این موضوع به این شکل مورد بحث قرار گیرد، مردم کورد و دوستان مردم کورد مبارزه بی‌نظیری را به پیش بردند. تا کنون نیز این مبارزه ادامه دارد. در نتیجه این مبارزه این روند آغاز شد. اگر این مبارزه موفق نمی‌شد، اگر این مبارزه تا این حد در همه قاره‌ها گسترده نمی‌شد، این روند آغاز نمی‌شد. اگر این مبارزه مانند نوری بر چهره دولت جنایتکار که ترور را علیه مردم کورد به پیش می‌برد، نمی‌تابید و این مقاومت نشان داده نمی‌شد، این روند آغاز نمی‌شد.

در ۱۰ سال گذشته، تروریسم بی‌وقفه علیه مردم کوردستان و دوستانشان اعمال شده است. اکنون نام این روند را گذاشته‌اند. حاکمیت فعلی می‌گوید، ترکیه‌ای بدون ترور. رفقای دیگر نیز این را بیان کردند. هیچ کس مانند ما خواهان روندی بدون ترور در مقابل دولت ترکیه نبوده است. زیرا ما بیش از هر کس دیگری از ترور دولت ترکیه آسیب دیده‌ایم. میزان تروری که دولت علیه ما به راه انداخته، برای مردم کوردستان، زنان و همه مردم تحت ستم آشکار است. صد سال است که تروریسم بسیار شدیدی در کوردستان اعمال می‌شود. یعنی اگر تروریسم دولت ترکیه وجود نداشت، شاید اکنون نیازی به چنین روندی نیز نبود. یعنی مبارزه آزادی مردم کورد، شاید حتی سلاحی هم در دست نداشت. چرا به این مرحله رسید؟ در ابتدای ظهور این جنبش، سلاحی در دست نداشت. از خشونت استفاده نمی‌کرد. کجای این روند باعث شد که مردم کورد از خود دفاع کنند؟ یعنی سلاحی که به دست گرفت، سلاح دفاع بود. علیه دیگران سلاح برنداشته است. برای حمله به دیگران و اشغال کشور دیگری سلاح برنداشته است. برعکس، اشغالگری علیه مردم کوردستان وجود داشت. قتل‌عام و غارت انجام می‌شد. همه نوع ظلم اعمال می‌شد. به همین دلیل جنبش آزادی مجبور شد و برای دفاع از خود به سلاح روی آورد. امروز نیز برای پیشبرد روندی از توافق و راه حل تلاش می‌کند. ۴۰ سال است که رهبر آپو در این راستا مبارزه می‌کند. اگر بر تلاش، مقاومت و موضع رهبر آپو تمرکز کنیم، رهبر آپو این ۴۰ سالی که به جنگ روی آورده، همواره در جستجوی راه حل بوده است. رهبر آپو آن را به عنوان ابزاری برای پیشبرد راه حل به پیش برده است. مثلاً در سال ۱۹۹۳ زمانی که رئیس جمهور ترکیه تورگوت اوزال بود، در آن زمان با میانجیگری سیاستمدار کورد مام جلال روندی آغاز شد. در روند سال ۱۹۹۳ نیز رهبر آپو مصمم و قدرتمند بود. اعتماد به نفس داشت. از آنجا که دولت خواهان راه حل نبود، تورگوت اوزال به قتل رسید. روند شکست خورد. به همین دلیل زمانی که رهبر آپو این روند را ارزیابی می‌کند، اظهار می‌دارد که روندهای گذشته را به خوبی بررسی کرده و از آنها نتیجه گرفته است. گفت: 'من برای همه چیز آماده‌ام. 'مردم ما رهبر آپو را به عنوان مخاطب نشان دادند. دوستان مردم کورد رهبر آپو را به عنوان مخاطب نشان دادند. رهبر آپو تمام توان خود را برای حل این مشکل بسیج کرده و می‌خواهد این روند را به پیروزی برساند. رهبر آپو طرحی ارائه داد. گفت: 'بروید با احزاب سیاسی دیدار کنید و حمایت بگیرید. 'این اتفاق افتاد، برخی اظهارات مثبت نیز مطرح شد. اما در عمل گام‌هایی که باید برداشته می‌شد، برداشته نشد. اولین گامی که باید برداشته شود چیست؟ رهبر آپو گفت: 'به من فرصت دهید، من جنگ و درگیری را متوقف می‌کنم و می‌توانم از عرصه جنگ به عرصه سیاسی و حقوقی سوق دهم. ' برای تحقق این امر، لازم است مجلس وارد عمل شود. مثلاً باید کمیسیونی در مجلس برای بررسی آن ۷ ماده تشکیل شود. باید کمیسیونی وظیفه و مسئولیت‌پذیر باشد. شاید کمیسیون تشکیل شود، اما چنین بحثی وجود ندارد. حتی اگر بحثی باشد، فقط در حد حرف باقی می‌ماند. آنها نیز چه چیزی را به بحث می‌گذارند. به ویژه رسانه‌های جنگ ویژه آن را پیش می‌برند. 'آیا پ‌ک‌ک فورا، امروز سلاح را زمین می‌گذارد؟' این را بحث می‌کنند و از زبانی زهرآگین استفاده می‌کنند. به این شکل حمله می‌کنند. با تبلیغاتی که در اداره جنگ ویژه تهیه شده، می‌خواهند این روند را سیاه‌نمایی کنند. برخی نیز می‌خواهند آن را مبهم و خفه کنند. این افرادی که بقای‌شان را بر جنگ استوار کرده‌اند و بیشتر دشمنی با مردم دارند، این کار را انجام می‌دهند. بقای خود را با این تضمین می‌کنند. برخی افرادی که نمی‌گذارند راه حل پیش برود، آنها را برای خود استفاده می‌کنند. در مقابل این باید مبارزه بزرگی به پیش برده شود. همه چیز را بحث می‌کنند، اما حق بحث به رهبر آپو را نمی‌دهند. اگر واقعاً می‌خواهند روندی را پیش ببرند، باید فورا شرایط رهبر آپو را اصلاح کنند و انزوای تحمیلی را به طور کامل بردارند. رهبر آپو باید بتواند در شرایط آزاد، امن و سلامت باشد. باید شرایطی وجود داشته باشد که رهبر آپو بتواند در این روند شرکت کند. یعنی رهبر آپو باید بتواند نظر خود را با روزنامه‌نگاران در میان بگذارد. باید شرایط رهبر آپو بهبود یابد تا بتواند با افکار عمومی صحبت کند. یعنی به نام رهبر آپو چیزی نیست که نگویند. مخاطب این مسئله رهبر آپو است، اما رهبر آپو تحت انزوایی تحمیلی است. به همین دلیل روند بر روی یک بحث، بر روی یک پا پیش می‌رود. طبق چارچوب حاکمیت فعلی، به ویژه آک‌پ در این مورد دچار تردید است و رویکرد شفافی ندارد. هیئت نیز گفت، دولت هنوز شفاف نیست. برای اینکه این شفاف شود، اگر بیشتر می‌خواهند در این روند راه حلی را پیش ببرند، باید در ابتدا شرایط رهبر آپو اصلاح شود، زبان خود را اصلاح کنند و احترام بگذارند. برای اینکه این روند نتیجه بگیرد، باید جدی برخورد کنند. یعنی اگر با آن جدیت مورد نظر برخورد نکنند، هر چه بگویند نتیجه‌ای از آن حاصل نمی‌شود. بحث‌هایی که انجام می‌شود، بحث‌های نتیجه‌بخش نیستند. کمکی به راه‌حل نمی‌کنند. باید مبارزه بزرگی علیه اینها به پیش برده شود. باید این حملات دولت در همه جا متوقف شود. به ویژه حملات علیه روزنامه‌نگاران، دستگیری‌هایی که انجام می‌شود، حملات به روژاوا، حملات به گریلا، انزوایی که در جریان است باید از بین بروند. وکلای رهبر آپو هر هفته درخواست می‌دهند، خانواده هر هفته درخواست می‌دهند. اما اجازه دیدار نمی‌دهند. اکنون برای آزادی رهبر آپو کارزاری در جریان است. خواسته مردم این است. اکنون برخی دوباره نامه‌ای به شورای اروپا فرستادند. نامه‌ای فرستادند تا رهبر آپو به صورت آزاد در این روند شرکت کند. یعنی این مبارزه قطعا باید ادامه یابد. بحث‌هایی که برای راه حل پیش می‌رود و هیئت نزد رهبر آپو می‌رود، نباید منجر به سست شدن مبارزه شود. کارزاری که برای آزادی رهبر آپو در جریان است، وارد دومین سال خود می‌شود. تا حدودی به هدف خود رسیده است، اما اگر آن را سست کنیم، نتیجه بدی خواهد داشت. برعکس، باید مبارزه بیشتری انجام شود. تا زمانی که بر طرف مقابل تأثیر بگذارد باید ادامه یابد. تا آنها نیز گام بردارند. برای اینکه این کارزار به نتیجه برسد و برای مسئله کورد راه حلی ایجاد شود، باید این کارزار بیشتر تعمیق یابد، غنی و بزرگ شود.

*در روند سال ۲۰۱۵ نیز تلاشی برای حل مسئله انجام شد. در ۲۷ فوریه بیانیه‌ای داده شد. با وجود اینکه معاون خود اردوغان نیز در آن حضور داشت، گفت من از آن اطلاعی ندارم و آن را خراب کرد. اکنون بدون شک جنبش نیز همواره بیان می‌کند که مردم کورد بیش از هر زمان دیگری قدرتمند و آماده هستند. اما برای اینکه بار دیگر با چنین چیزی روبرو نشوند، برای اینکه بار دیگر کسی نتواند آن را خراب کند، اهمیت قانون اساسی و قانون جدید چقدر است؟ همه باید چگونه کار کنند؟

به عنوان جنبش آزادی، نماینده و مخاطب ما رهبر آپو است. رهبر آپو این را در موضع خود نشان داد. گفت: 'من آماده‌ام. 'بیانیه‌ای نیز متشکل از ۷ ماده منتشر کرد. اما اینکه طرف مقابل چقدر برای این آماده است و باید چه کار کند، ما بیشتر بر این تمرکز می‌کنیم. در ۲۸ فوریه ۲۰۱۵ در دولما باغچه بیانیه‌ای داده شد. هیئت آن زمان ه‌د‌پ بود. به گونه‌ای شد که همه می‌گفتند، دیگر این روند به سوی راه حل پیش می‌رود. باوری نیز ایجاد کرد. اما اردوغان بسیار به منافع حزب خود فکر کرد. اکنون برخی سخنان راه حل نیز به زبان می‌آورد. طبق اوضاع و زمان می‌گوید، اما هنوز از نظر ذهنی خود را قانع نکرده است. هنوز ریسک نمی‌کند. اصلاً ریسکی برای راه حل وجود ندارد. اگر این مشکل صد ساله را حل کند، می‌تواند نماینده یک منطقه بزرگ شود. اگر صلحی ارزشمند و شرافتمندانه بین مردم کورد و ترک برقرار شود، ترکیه و کوردستان در خاورمیانه به ستاره‌ای درخشان تبدیل خواهند شد. پایه این نیز وجود دارد، می‌تواند محقق شود. جنبش آزادی هرگز با مردم ترکیه چیز منفی‌ای تجربه نکرده است. برعکس، با وجود این همه خشونتی که علیه مردم ما اعمال شده، جنبش آزادی همواره به عنوان جنبشی مردمی و انترناسیونال نقشی ایفا کرده است. به همین دلیل اکنون بار دیگر به نظر می‌رسد که اردوغان به منافع خود برای انتخاب مجدد فکر می‌کند. در هفته‌های قبل از این، در جلسه گروه حزب خود سخنرانی کرد. به شهر آمد رفت و سخنرانی کرد. از نظر تاریخی چیزهایی برای مردم کورد و ترک بیان کرد. سپس به رحا رفت و از زبان ابراهیم تاتلیس نامزدی خود برای ریاست جمهوری را اعلام کرد. اینقدر عملگراست. اینقدر به منافع خود فکر می‌کند. این در میان مردم و افکار عمومی تردید ایجاد می‌کند. این نشان می‌دهد که آنها چقدر برای روند آماده هستند. هر روز نظرسنجی انجام می‌دهد، ببیند آیا آرای من کم شده یا زیاد. مثلاً روندهای قبل از این را نیز قربانی قدرت خود کرد. سال ۲۰۱۵ نیز گفت، مثال است. این بار می‌گوید، من دستور داده‌ام و دوستان من روی آن کار خواهند کرد. ما تفسیر می‌کنیم، زیرا این فرمان در ذهن انسان سوال ایجاد می‌کند. برای حل مسئله دستور می‌دهد یا می‌خواهد با روش‌های قتل‌عام به نتیجه برسد؟ اکنون آنچه علیه مردم شمال-شرق سوریه انجام می‌دهد، آیا به دلیل این فرمان است؟ یعنی فکر، ذکر و عمل باید یکی شود. اگر فکر او قتل‌عام باشد، آنگاه ذهنیت نیز همین است. به همین دلیل این روندی که در جریان است، تاکنون چیز روشنی از آن حاصل نشده است. در اینجا تناقضات زیادی نیز وجود دارد. به عنوان مردم کورد، به عنوان جنبش آزادی بیانیه‌های جنبش ما منتشر شد. جنبش ما به عنوان پ‌ک‌ک و ک‌ج‌ک بیانیه دادند. گفتند، ما رهبر آپو را مخاطب این مشکل می‌بینیم. به کسانی که مخالف رهبر آپو هستند، کسانی که این روند را بارها خراب کرده‌اند، نگاه کنید. به همین دلیل نیز ما نگاه می‌کنیم، در این میان برخی رویکردهای مقطعی نیز نقش دارند. از ۲۷ نوامبر به بعد در خاورمیانه، به ویژه در ۸ دسامبر، فروپاشی رژیم سوریه تغییرات زیادی ایجاد کرد. بسیاری از نیروهای هژمونیک با موازنه متفاوت به منطقه نزدیک می‌شوند. کوردها در این موازنه بازیگر اصلی هستند. اخیراً مثلاً در برنامه رفیق‌مان جمعه، موضع جنبش ما بسیار آشکار بیان شد. کوردها بی‌جایگزین نیستند. کوردها کوردهای درمانده نیستند. یعنی ۴۰ سال است که مبارزه می‌کنند. ۵۲ سال است که در امتداد خط رهبر آپو آگاهی دارند. از کجا به اینجا رسیدند، همه ما به خوبی می‌دانیم. باید همه این را بدانند. کوردها نمی‌خواستند، یا جنبش آزادی نمی‌خواست سلاح بردارد. پ‌ک‌ک در سال‌های ۱۹۸۰ در زندان آمد بود. کمال‌ها، مظلوم‌ها، خیری‌ها، عاکیف‌ها، علی‌ها بدن خود را گرسنه (اعتصاب غذای خشک) نگه داشتند. علیه آنها ظلم بود، آیا سلاح به دست گرفتند؟ سال ۱۹۸۰ بود. اما با خشونتی شدید به آنها حمله کردند و به آنها حق ندادند. همه را از قتل‌عام گذراندند. مردم کورد برای دفاع از خود این سلاح‌ها را برداشته‌اند. حال که می‌خواهند باید راهی برای این باشد، آنها نیز باید خود را اصلاح کنند و جدی‌تر برخورد کنند. با تهدید، باج‌گیری و حرف‌زدن نمی‌شود. مردم کورد از این چیزها سیر شده‌اند، ۴۰ سال است که این زبان به کار برده می‌شود. تو ۴۰ سال است این کار را می‌کنی، نیازی نیست وقتی کارزاری (روندی) ایجاد می‌شود، تو این تهدیدها را انجام دهی. این تهدیدها برای هیچ کس فایده‌ای ندارد. جنبش آزادی نیز، رهبر آپو نیز این روند را درست می‌خوانند. جدایی نمی‌خواهند. در اینجا به ویژه در این کارزار، می‌خواهند وحدت مردم را پیش ببرند. می‌خواهند دموکراتیزاسیون ترکیه را پیش ببرند. رهبر آپو در ۷ ماده این را بیان کرد.

دموکراتیزه کردن ترکیه را مطرح می‌کند. دموکراتیزه شدن ترکیه، در گرو به رسمیت شناختن کوردها می‌باشد. در گروه تضمین حقوق کوردها می‌باشد. در گرو تضمین حقوق مردم تحت ستم است. در گرو تغییر و تحول جمهوری می‌باشد. صد سال است که این جمهوری، با شیوه انکار، به حیات خود علیه کوردها ادامه می‌دهد. باید در ابتدا با کاری که انجام داده، روبرو شود. ادامه همان ذهنیت، هیچ سودی برای هیچ کس ندارد. یعنی در این زمینه نمی‌تواند به نتیجه‌ای دست یابد. به عنوان جنبش آزادی، موضع ما مشخص است. البته جنبش و مردم کورد برای آزادی مبارزه می‌کنند. اما اگر بگوییم، اصلاً چیزی گفته نشده، تمام چیزهایی که گفته شده پوچ است، آن هم درست نیست. باید این را نیز دید. البته روندی وجود دارد، هم از بیرون اوضاع منطقه‌ای است، هم در درون خود این روند می‌تواند روند راه حل باشد. این روند به هر طریقی می‌تواند متعلق به مردم باشد. زیرا رهبر آپو شانس بزرگی داده است. رفتن انسان‌ها نزد رهبر آپو، مخاطب قرار دادن او، یعنی آدرس درست است، یعنی رویکردی مثبت است، اما باید پایه این پر شود تا خالی نماند. قبل از این نیز رهبر آپو گفته بود، اگر می‌خواهید من نقشی ایفا کنم، باید در قانون اساسی تغییر ایجاد کنید، یعنی از نظر قانونی چیزی باشد که من هم بتوانم صحبت کنم. دولت باغچلی فراخوان داد و گفت، بگذارید به مجلس بیاید و صحبت کند. برای اینکه به مجلس بیاید و صحبت کند، باید مجلس اقدامی انجام دهد، قانونی را تصویب کند. آیا رهبر آپو می‌تواند در یک استخر بدون آب شنا کند! باید ابتدا استخر پر از آب باشد تا بتواند در آن شنا کند. برای اینکه رهبر آپو نقش خود را ایفا کند، باید شرایط آماده شود. رهبر آپو صاحب راه، صاحب طرح و نقشه راه است. برای راه حل به خودش اعتماد دارد. باید حاکمیت فعلی ابتدا راه را برای رهبر آپو باز کند و سایر احزاب سیاسی نیز، محافل، سازمان‌های زنان و جامعه باید در این روند نقشی مثبت ایفا کنند. زمینه این نیز وجود دارد. البته بحثی وجود دارد. این دو سه ماه است که بحث‌ها در جریان است.

برخی می‌خواهند این موضوع را از جوهر آن دور کنند. باید اجازه این کار را نداد و علیه آن مبارزه کرد.

*بله، شما هم از قدرت مردم کورد صحبت کردید. در عین حال از یک سو تلاشی وجود دارد، اما اقدامات اشتباهی که مطابق با زبان راه حل نیستند نیز وجود دارد. مثال آن، حملات به شمال و شرق سوریه است که در سد تشرین بی‌وقفه مردم هدف قرار می‌گیرند. در مقابل دیدگان جهان این وحشی‌گری انجام می‌شود. می‌خواهیم شما این وحشی‌گری دولت ترکیه علیه مردم، تلاش آن برای اشغالگری و در کنار آن مقاومت مردم که به شکلی بی‌نظیر به نمایش گذاشته می‌شود را ارزیابی کنید.

بار دیگر من به این مقاومت مردم در شمال و شرق سوریه، با احترام و قدردانی درود می‌فرستم. در شخص شهدای مقاومت تشرین، من یاد همه شهدا را گرامی می‌دارم. حملاتی که به شمال و شرق سوریه انجام می‌شود، از حملات داعش که با کینه و نفرت در کوبانی و شنگال انجام داد، جدا نیستند. امروز نیز می‌بینیم همان وحشی‌گری، در مقابل دیدگان همه جهان در سد تشرین علیه مردم ما انجام می‌شود. برای متوقف کردن این حملات و تأمین نیازها، یکی از چیزهایی که مردم بیش از همه به آن نیاز دارند، سد است. آب، برق و نیازهای زندگی از آن سد تأمین می‌شود. با حملات به سد، خواسته می‌شود که مردم با قتل‌عام روبرو شوند. مردم در آن سرما، با همه اقشار جامعه، زنان، کودکان و سالمندان می‌خواهند در آنجا تحصن کنند. حملات غیراخلاقی انجام می‌شود. وقتی مردم پایکوبی می‌کنند، هدف قرار می‌گیرند. می‌خواهند این اراده مردم با عزت را بشکنند. بار دیگر در تشرین مشخص شد، یعنی هیچ نیرویی نمی‌تواند اراده مردم سازمان‌یافته را درهم بشکند. اراده مردم سازمان‌یافته از همه نیروهای آنها بزرگتر است. مثلاً در ابتدا باوه طیار و مردم ما در آنجا، چه گفتند، گفتند ما از مرگ بزرگتریم. آنها مرگ را شکست داده‌اند.

این مردم تصمیم خود را برای آزادی داده‌اند، این مردم ترس و مرگ را کشته‌اند. کدام نیرو می‌تواند این مردم را شکست دهد؟ با وجود اینکه می‌دانند با این روش نمی‌توانند شکست دهند، اما این قتل‌عام را ادامه می‌دهند و افکار عمومی نیز در برابر این سکوت کرده است. رئیس فاشیست اردوغان برای ایجاد آتش‌بس در غزه ظاهراً میانجیگری می‌کند. چه فرقی بین مردم فلسطین و مردم کورد، مردم شمال و شرق سوریه وجود دارد؟ ظاهراً حاکمیتی بر سوریه آمده است. در مقابل دیدگان هیئت تحریر الشام مردم شمال و شرق سوریه به قتل می‌رسند، اما با وجود این او روابط خود را با اردوغان ادامه می‌دهد. یعنی با این روش آیا می‌توانند وحدت ایجاد کنند، آیا می‌توانند وحدت را در میان مردم ترکیه حفظ کنند؟ چیزی که بیش از همه در اینجا تفرقه ایجاد می‌کند، ذهنیت آنهاست.

واقعاً مردم شمال و شرق سوریه، تصویر دموکراسی هستند، تصویر یک زندگی با هم هستند. نشان داده‌اند که بر چه پایه‌هایی زندگی کنفدرالیسم دموکراتیک و ملت دموکراتیک می‌تواند ساخته شود. در میان این شهادت‌ها، مسئول شورای زنوبیا، رفیق کرم به شهادت رسید. از قشر مردم عرب ماست. وقتی به منبج حمله کردند، عضو شورای زنان منبج را ربودند. این انتقام از خط آزادی زن است. یعنی ذهنیت داعش است. تبهکاران داعش می‌گفتند برای رفتن به بهشت، نباید به دست مبارزان زن کشته شوند. یعنی آنقدر ذهنیت سیاهی در سرشان دارند. به همین دلیل اکنون می‌خواهند داعش را دوباره حاکم کنند.

در مقابل این، مقاومت مردم بسیار مهم است. مانند سپرهای زنده به آنجا می‌روند و خاک خود را رها نمی‌کنند و آواره هم نمی‌شوند و نباید هم بشوند. واقعاً جنگ انقلابی خلق به راه انداختند، پیشاهنگان قهرمان را به وجود آوردند. مردم پیشاهنگی می‌کنند و به تحصن برای آزادی می‌روند. صدها هزار نفر در مراسم تشییع جنازه شهدا شرکت کردند. اراده‌ای مشخص شده است. به شهدای خود قول داده‌اند. سد را به سد شهدا تبدیل کردند. این بسیار مهم است. مردم شمال و شرق سوریه، تصویر سوریه دموکراتیک را نشان می‌دهند. یا این پیروز خواهد شد، یا ذهنیت داعش بار دیگر خود را حاکم خواهد کرد. برای اینکه ذهنیت داعش خود را حاکم نکند و فاجعه دیگری در این منطقه رخ ندهد، همانطور که مردم شمال و شرق سوریه در اطراف مبارزان خود، مبارزان ق‌س‌د، ی‌پ‌گ-ی‌پ‌ژ و نیروهای نظامی خود جمع شده‌اند، باید بخش‌های دیگر کوردستان نیز از آن حمایت کنند. در این زمینه کمبود و نواقصی وجود دارد. باکور کوردستان در ابتدا واقعاً فعالیت‌های مهمی انجام داد. اما اینها کافی نیستند. باید بیشتر با روحیه بسیج از آن حمایت کنند و باید همه در اطراف این جمع شوند و مبارزه خود را بالا ببرند. می‌خواهند با منفجر کردن آن سد، مردم شمال و شرق سوریه را در فاجعه‌ای بزرگ قرار دهند. باید کوردهای همه جا به پا خیزند، در برابر این بایستند و هر جا که باشد باید موضع خود را مشخص کنند. نباید مردم شمال و شرق سوریه تنها گذاشته شوند. نیروهای ائتلاف بین‌المللی در آنجا هستند، هر روز بیانیه می‌دهند. اما در مقابل دیدگان آنها، این مردم به قتل می‌رسند. نمی‌تواند آنجا را برای دولت ترکیه و تبهکارانش ممنوع کند. می‌تواند آنجا را منطقه ویژه‌ای کند که حملات هوایی در آن انجام نشود. می‌تواند آنجا را منطقه‌ای ممنوعه برای هواپیماها کند. در برابر مبارزان آزادی نمی‌توانند بایستند، به همین دلیل از هوا حمله می‌کنند. به همین دلیل، این نیروها باید وظایف خود را انجام دهند. در آنجا ۱۲ هزار شهید داده شده است. همه قهرمانی کوردها، مردم شمال و شرق سوریه را به خوبی می‌دانند. سکوت در ازای منافع خود، نه اخلاقی، نه انسانی و نه وجدانی است. دولت ترکیه از یک سو سوریه را تجزیه می‌کند، از سوی دیگر می‌گوید من سوریه‌ای دموکراتیک می‌خواهم. شمال و شرق سوریه، واقعاً موضعی با عزت و آزاد است. موضع آزادی این است. زنان مبارز اینها هستند. کنگره استار، شورای زنان زنوبیا اینها دربرگیرنده زنان سازمان‌یافته هستند. نیروهای مدافع، ی‌پ‌ژ و نیروی دفاع ذاتی زنان صاحب موضعی با عزت هستند. ما به این موضع احترام می‌گذاریم. این فقط برای شمال و شرق سوریه نیست. آنها به نام همه بشریت مقاومت می‌کنند. برای آزادی همه زنان مقاومت می‌کنند.

اگر ذهنیت کثیف پیروز شود، هیچ کس در امنیت نخواهد ماند. به همین دلیل باید حمایت بیشتری از این مقاومت صورت گیرد. مردم شمال و شرق سوریه، به ویژه مردم ما از ۷ تا ۷۰ سالگی مقاومت می‌کنند، با هنرمندان و بازیگران خود مقاومت می‌کنند، در تاریخ انقلاب‌ها واقعاً چنین چیزهایی بسیار کم وجود دارد. کسانی مانند باوه طیار، رفیق منیژه، مظفر و کرم همه شهید شدند. مردم هنوز پیکر شهدای خود را جمع نکرده بودند، بار دیگر مورد حمله قرار گرفتند و دوباره شهید و زخمی دادند. مردم در برابر این حملات موضعی مقدس نشان می‌دهند. با این موضع مقدس آزادی نزدیک است. این موضع مقدس و ارزشمند قطعاً پیروزی را به همراه خواهد داشت.

*با نزدیک شدن به ماه فوریه که اسارت رهبری وارد بیست و هفتمین سال خود می‌شود، می‌خواهیم بار دیگر به این موضوع توجه کنیم. هرچند اکنون روندی آغاز شده است، اما باز هم رهبری در انزوای تحمیلی شدید قرار دارد. برای اینکه این مبارزه‌ای که تا این مرحله آمده و نزدیک به پیروزی شده است، به هدف خود برسد و هدف اصلی نیز آزادی جسمانی رهبری است، چه باید کرد؟ پیام‌های نهایی شما چیست؟

بله، ما به سوی ۱۵ فوریه سالگرد توطئه بین‌المللی می‌رویم. ۱۵ فوریه ۲۶ سال تمام می‌شود. ۲۶ سال است که رهبر آپو اسیر است و در شرایط بسیار سخت در جزیره‌ای زندانی است. دلیل این دستگیری و توطئه، من باور دارم که امسال بسیار مورد بحث قرار خواهد گرفت. در آن زمان نیز رهبر آپو گفت، هدف این توطئه این است که مردم کورد و ترک را وارد جنگی صد ساله کنند. این سالگرد توطئه بین‌المللی، همزمان با صدمین سالگرد قیام شیخ سعید و یارانش است. من یاد آنها را با احترام و قدردانی گرامی می‌دارم. دقیقاً صد سال است که مردم کورد برای آزادی خود با راه‌ها و روش‌های مختلف مبارزه می‌کنند. پ‌ک‌ک و جنبش آزادی نیز بر این اساس پیشرفت کرد. صد سال است که جمهوری ترکیه وجود دارد، صد سال است که مردم کورد مبارزه می‌کنند. این سالگرد ویژگی خاص‌تری دارد. در این روند رهبر آپو در صحنه است. به عنوان مردم کوردستان، دوستان مردم کورد، همه نیروهای دموکراتیک و آزادیخواه، زنان، جوانان، زنان جوان و همه اقشار جامعه باید این ۱۵ فوریه را به اوج مبارزه و پایه آزادی جسمانی رهبر آپو تبدیل کنیم. این بسیار مهم است. باید روزهای سیاه به روزهای روشنایی تبدیل شوند. روش‌ها و راه‌های رهبر آپو نیز همین است. یعنی زمانی که امیدی وجود ندارد، امید را می‌سازد و بزرگ می‌کند. زمانی که گفته می‌شود دیگر چیزی نمانده، او فرصت‌های بزرگی به دست می‌آورد. راه‌ها و روش‌های رهبر آپو همین است که امروز آورده و پیروزی‌های بزرگی نیز به دست آورده است. من باور دارم که این زمانی که ما در آن هستیم یعنی سالگرد ۱۵ فوریه، دیگر برای مبارزه آزادی مردم کوردستان، زنان و همه مردم گامی متفاوت خواهد بود. اما نباید منتظر بمانیم و باید مبارزه را بزرگ کنیم. برای این برخی فعالیت‌ها وجود دارد، از حالا برنامه‌ریزی شده است. در اروپا هر سال با پیشاهنگی جوانان و انترناسیونال‌ها راهپیمایی‌های طولانی برگزار می‌شود. از ۲۶ شهر، ۲۶ نفر به مدت ۲۶ روز راهپیمایی خواهند کرد. من از همین حالا به فعالان درود می‌فرستم. چنین فعالیت‌های متنوعی مهم هستند. برای آزادی رهبر آپو، باید همه از کارزار آزادی حمایت کنند و بیشتر به نقش خود عمل کنند. کسی که پیشاهنگی می‌کند نیز، البته گریلاهای آزادی، مردم مبارز ما و دوستان ما هستند. باید ما از همین حالا در همه عرصه‌ها آماده‌سازی کنیم. فعالیت‌های گوناگون برگزار کنیم. اهداف توطئه البته بسیار تفسیر شده است، به همین دلیل دیگر باید ما در برابر توطئه پیروزی به دست آوریم. می‌خواستند یک قرن را به قرن قتل‌عام همه مردم تبدیل کنند. اما در مقابل این، رهبر آپو نیز می‌خواهد آن را به قرن جشن مردم، بهار مردم و جشن آزادی همه مردم، زنان و بشریت تبدیل کند. بر این اساس من می‌گویم این روند می‌تواند پیامد بزرگی به همراه داشته باشد و من فراخوان می‌دهم که همه در این روند نقش خود را ایفا کنند و تا آخر زنان و جوانان پیشاهنگی کنند.»