در ۱۴مین سالگرد اعدام شهدای آزادی، رفقا شیرین علمهولی، فرزاد کمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، گریلای نیروهای مدافع زنان (هپژ)، آیسل چیا با احترام و قدردانی یاد آن شهیدان را گرامی داشت و بیان کرد: «گرامی داشت یاد شهدا، راهنما و فروغ راه مبارزه و زیبایی حیات هر انقلابی میباشد. او در ادامه سخنان خود گفت که در سال ۲۰۱۰ میلادی دولت ایران در راه جلوگیری و ایجاد مانع در مقابل جنبش آزادی کوردستان، هر ۴ انقلابی راه آزادی و رفیق ما را که تمام زندگانیشان را در راه خلقشان و دمکراتیک نمودن خلقها معطوف داشتند را اعدام کرده بود. دولت ایران خیال میکرد که با اعدام آن رفقا میتواند اراه آزادیخواهان را شکست دهد، همچنین قصد داشت با شکنجه و دستگیری، آن رفقا را به زانو در آورده و تسلیم کند. اما مقاومت و اصرار رفقای ما تمام اهداف آن دولت اشغالگر را تهی ساخت و شکست داد. همانگونه رفیق ما شیرین علمهولی در کتاب خود به نام «پهپولهی آزادی» (پروانه آزادی) بیان میدارد؛ شاید دشمن بتواند زندگی من را بستاند اما هرگز نمیتواند حیثیت و شرفم را بگیرد.»
گریلا آیسل در ادامه سخنان خود گفت: «آن مقاومت رفقای ما در زندانهای ایران تنها به مقاومت محدود نماند و مبارزهای بیهمتا صورت گرفت و این مبارزه که بر اساس فلسفه «ژن ژيان آزادی» انجام شد که در سال ۲۰۲۲ از سوی جوانان و زنان روژهلات کوردستان و ایران پاسداشته شد. در شخصیت رفیق شیرین علمهولی یک تعریف انقلابی از زن آزاد بر اساس فلسفه «ژن ژیان آزادی» شکل گرفت که در نتیجه آن امروز زنان در روژهلات کوردستان و ایران خود را با آن فلسفه آراسته و در راه آن آماده هستند جان خود را نیز فدا کنند.»
در پایان، گریلا آیسل یکبار دیگر در شخص آن چهار رفیق شهید یاد تمام شهدای راه آزادی و شهدای «انقلاب ژن ژیان آزادی» را گرامی داشت و گفت: «یادبود شهدا، منبع مبارزه ما است و قول ما نیز عمل به رویاهای شهداست.»