انتصابات ۱۴۰۰، اعتصابات عظیم و پر شکوە کارگران در بطن خود انقضای حکومت حاکمە را می‌پروراند!| یادداشت

...جنبش پویای بر اندازی مردم در طول ۴۳ سال حکومت، امروز وارد فاز جدیدی گشتە کە خوشبختانە مصادف است با بحران‌های بین‌المللی و جنبش‌های مردمی و در راس آن جنبش زنان در اقصی نقاط جهان. ...

◼️ در اولین کنفرانس مطبوعاتی پس از اعلام انتخاب سید ابراهیم رئیسی بە منصب رئیس جمهوری خبرنگاران بە رسم همیشگی سوالاتی کلیشەای را مطرح نمودە و عضو سرشناس هیئت مرگ نیز در حد توان پاسخگوی سوالات بود. جواب‌ها بسیار کوتاە بودند و یادآور دادگاهی‌های چند دقیقەای کە از هزاران قربانی دهە شصت در بی‌دادگاههای رژیم و توسط ایشان انجام شد.

آنچە بیش از هر چیز دیگری توجە بینندە را بە خود معطوف میداشت شاید همانا اقرار بە جرم و جنایات رئیس جمهور منتخب بیت رهبری بود کە با افتخار و در ازای کشتار صعبانە دهە شصت، خواستار گرفتن جایزە و قرار گرفتن در لیست  صلح جایزە نوبل گشت.

همزمان کە در مورد آوازە جنایات ایشان قبل از برگزاری انتخابات از جنایاتاش بسیار شنیدیم و خواندیم و حتی نوشتەهائی از سازمانهای بە اصطلاح حقوق بشر و سازمان دول صادر گشت کە همگی سخن از تائید جنایاتش داشت و از آن سابقە ننگین چون اهرم فشار جامعە حقوقی در آیندە ریاست جمهوریش بە گوش می‌رسید، ایشان بدون هیچ ابائی از آنان و بە رسم همیشگی پوزخند بر درد مردم زدە و پشت تریبون کنفرانس مطبوعاتی خود را ناجی برقراری صلح و پیامبر آشتی و امنیت معرفی نمودند.

شاید بە جرات توان گفت نسخە تاریخی مشابە این حرکت همانا دادگاه گورینگ است کە بە بعدها بە سندروم گورینگ شناختە شد.

پس از جنگ جهانی دوم و دستگیری عدە کثیری از جنایتکاران و مجرمین جنگی در آلمان، دادگاهی برای محاکمە آنان تشکیل گشت و تقریبا تعداد زیادی از کابینە حکومت فاشیستی هیتلر مورد بازخواست قرار گرفتند. در میان این جمع هرمن گورینگ نیز وجود داشت کسی کە هیتلر بارها از وی چون دست راست خویش نام بردە بود و جنایاتش بر کسی پوشیدە نبود. ایشان در جلسە دادگاهی با افتخار از جنایات واقعە و حقانیت فاشیسم بە دفاع  برخواست و آنچنان غرق در توهمات و خود بزرگ‌بینی و البتە حقانیت خود و رهبر بود کە پس از اتمام دادگاه و در سلول خویش  دست بە خودکشی زد و هیچگاه حکم صادر شدە توسط دادگاه را در مورد جنایاتش نخواند.

اتفاقی تاریخی کە با استناد بە دادەهای روانشناختی، جامعە‌شناسی و سیاسی زمانی روی می‌دهد کە مجرم با آرامش سعی در برحق نشان دادن خود دارد اما این فقط ظاهر مسئلە است و در بطن این عمل استرس قبل از خودکشی ثبت می‌گردد.

جنایات رژیم ضد بشری ایران در دوران ۴۳سالە زمامداریشان بر کسی پوشیدە نیست اما آنچە بیشتر حائز اهمیت است نحوە حکمرانی و جنایات متعدد آن می‌باشد‌، با بهره‌وری از آخرین متد شکنجە روحی جمعی، جامعە را آنچنان فلج نمودە کە گاها در تحلیل‌های بسیاری از فعالین سیاسی و کارشناسان در رابطە با سکون جامعە در مقابل جنایات رژیم و عاملین آن از سندروم استکهلم سخن بە میان می‌آمد، سندروم استکهلم حالتی روحی کە جانی مورد عطوفت، همدردی و گاها حمایت شخص مضروب، مظلوم قرار می‌گیرد.

دو سندروم علمی و اثبات شدە را همزمان در فضای سیاسی و ملتهب جامعە غرق در بحران کشور بە نظارە نشستەایم. جانیانی کە پس از انتخابانت مهندسی شدە در جهت یکدست نمودن قدرت سیاسی حاکم گام برداشتە و علنا بە جهان عریانترین شکل دیکتاتوری را در خلعت دمکراسی نشان دادند و مردمی کە با وصف تمامی مشگلات اقتصادی و امنیتی در مقابل این یکدست شدن حکومت قد علم نمودە و نشان دادند، مادام عاملین جنایت بە بالاترین مسند حکمرانی ارتقاء مقام یافتە وبا وقاهت تمام منتخب مردم اعلام می‌گردند‌، تودە مردم نیز از سندروم استکهلم جهشی خارق العادە رو بە سلامتی و بیداری برداشتند. اتحاد عمل در بایکوت انتصابات و زمزمە اعتصاب.

انتخاب رئیسی اما حکم تیر خلاصی در شقیقە پوسیدە نظام حاکم خواهد بود‌، حکمی کە توسط سید ابراهیم بە کرات صادر و بهترین جوانان کشور و مبارزین را یکی پس از دیگری روانە خاوران‌ها و لعنت آبادها نمود.

انتصاب بد چهرەترین جانی توسط خامنەای و جانشین آیندەاش اما جای تامل بیشتری را دارا می‌باشد. جنایات دهە شصت توسط بسیاری از حقوقدانان، تشکل‌های مردمی، احزاب سیاسی هموارە مورد بحث و گفتگو قرار گرفتە و توسط دادگاه مردمی ایرانتریبونال بە پای میز محاکمە جهانی کشیدە شد و با استناد بە مدارک معتبر و شهود برای بسیاری از جانیان و از جملە سید ابراهیم رئیسی پروندە در دادگاه لاهە مورخە سال ۲۰۱۲ تشکیل و ایشان محکوم بە جنایت علیە بشریت گشتند و حکومت حاکمە ایران در جریان این دادگاهی و احکام صادرە بودە مدارک در کتاب کمیسیون حقیقت یاب در دسترس عموم قرار گرفتە و جای هیچ شبهە و اگر و امائی برای شخص و ارگان‌های دولتی و جامعە حقوق بشر نگذاشە است.

این انتصاب رئیسی اما طلب دستمزد خوش خدمتی از امپریالیست جهانی بود، اکنون سیستم سرمایە حاکم بر جهان یا باید چشم بر قوانین خود ساختە حمایت از حقوق بشریش بردارد و جنایتکاری بە نام رئیسی را، در مقام قانونی رئیس جمهور ایران قبول نماید کە البتە این بە معنی پشت پا زدن بە قوانین بین‌المللی بودە و همزمان حکم برائت تمامی جانیان در مسند قدرت، و یا آنکە بە سیاست مماشات جهت گرفتن امتیازات بیشتری در رابطە با برجام و دیگر مبادلات منطقەای ادامە دهد کە در هر صورت برندە این بازی مهلک، جانیان حاکم بر ایران خواهند بود و سیستم ضد مردمی پول و سرمایە مجبور بە کرنش خواهد شد. حرکتی تاکتیکی از جانب بیت رهبری کە بدرستی خوانشی جدید از مردم پیدا نمودە و میدانند هیچگونە مشروعیتی برایشان باقی نماندە و برای ادامە حاکمیت از ابزار و حربە تهدید داخل و برون مرزی استفادە نمودە و اینبار اما زیادە خواهیشان از سیستمی کە آنان را بر مسند قدرت نشاند عیانتر و بدون هیچ اگر و اما صورت گرفت، چرا کە پشتیبانی مطلق آنان برای نگە داشتن قدرت یگانە راە برون رفت از بحران حاکمە است حتی اگر برای چند صباحی بیشتر بر مسند حاکمیت.

امپریالیست جهانی بە رهبریت آمریکا اگر پشت پردە مهندسی کودتای ۲۸ مرداد و نشست گوادالوپ را بە عهدە داشت و بە بهترین شیوە ممکن قیامهای مردمی را ربودە و مورد سوء استفادە خود قرار داد، امروز در مقابل واقعیتی عریان قرار گرفتە کە یا باید در صحنە خیمە شب بازی دفاع از حقوق بشر، قوانین بین‌المللی و اعتقاد و باورمندی بە دمکراسی بماند و یا آنکە با دادن هر نوع امتیازی در این بازی، نقاب کریە خویش را از چهرە برانداختە و نشان دهد در زمینە آمادە‌سازی زمینە جنگ و کشمکش‌های دهە‌های آیندە با رقیبش چین و روسیە در منطقە خاورمیانە و باالخص ایران کە نقش تعیینکنندە موازنە قدرت در منطقە را دارد،  تیرش بە سنگ خوردە و بدینسان هیزم آتش نارضایتیهای عدیدەای کە در جوامع اروپائی و آمریکائی شاهد آن بودەائیم را بیش از پیش فراهم نماید.

تیر خلاصی کە در هیبت پر شکوه اعتصابات سراسری کارگران خود نمائی می‌نماید و درست پس از مضحکە انتخابات و بە طور خودجوش شکل گرفت و هر روز بخش‌های متعددی بە آن می‌پیوندد سخن از آیندە شوم و تاریکی برای شب پرستان حاکم و سیستم ضد بشری سرمایە دارد کە با انتصاب این حکومت در ایران، کل منطقە را دچار بحران جنگ نمودە و زمینە را برای معاملە و معادلە قرن پس از بە سر آمدن زمان انقضای قراردادهای ننگین بستە شدە پس از جنگ جهانی اول و دوم  محیا نمودە و بدینسان قصد ادامە حاکمیت ننگین و ضد بشری خود را از طریق دولتمردان دست نشاندە در منطقە و ادامە جنگ‌های نیابتی و البتە ژینوساید فیزیکی و معنوی ملت‌های ساکن در آن جغرافیا را دارد، معادلاتی کە فقط جنبش یکپارچە و سراسری کارگران و تودەهای فرودست توان درهم شکستن آن را در خود می‌پروراند.

هنوز چند روز بیشتر از اخبار صادرە در مورد اعتصابات نمی‌گذرد اما همین دادەهای رسیدە خبر از جلوەائی شکوهمند از اعتراضات، همبستگی سراسری و اعتصابات گستردە  در خود دارد. جرقە این اعتصابات را کارگران پیمانکاری و غیر رسمی در بخش پروژە‌های نفتی، پتروشیمی و نیروگاهی مربوط بە آنها زدند و در کمتر از چند روز دایرە وسعت و تکامل این اعتراضات برحق را در بسیاری از کارخانە ها و در دیگر زمینەهای کاری و تجاری دیدەائیم. بە عبارتی پیوستن کارگران ده‌ها شرکت و کارخانە و مجتمع کاری در چندین شهر نشان از شکل گیری منسجم جنبش و هدایت سیستماتیک و حساب شدە توسط شوراهای کارگری دارد کە کە بدون سیطرە حزب و سازمانی بطور خودجوش قدم در پیکار و مبارزە نهادە تا نشان دهند دوران اعتراضات متعدد اما منفرد بە پایان رسیدە و با یکدست شدن حکومت عملا مردم و دولت در مقابل هم قرار گرفتە قطعا  میدان از آن یکی از آنان خواهد شد.

فراموش ننمائیم کە در قیام ۵۷ اگر چە کارگران نفت در مراحل اولیە اعتراضات انقلابی شرکت ننمودند اما اعتصاب‌هایشان دولت را زمینگیر نمودە و نوعی حس توانمندی و امکان‌پذیری را بە جنبش انقلابی تزریق نمود. پتانسیل نهفتە در اعتراضات کارگری همچنانکە توانمندی و نیروی محرکە اعتراضات مردمی را دو چندان می‌نمای ، شیرازە سیستم پول و سرمایە را نیز بە لرزە در می‌آورد و بە محض آنکە در منطقەای از جهان تحت سیطرە این زالوان، حرکت مردمی و اعتراضات کارگری رو بە رشد نماید بە میدان مبارزە آمدە و با اپوزسیونهای از پیش ساختە شدە توسط خودشان‌، ربودن و بە انحراف کشاندن جنبش را بە نفع خود نشانە می‌روند و شاید یکی از نمودهای آن همانا قیام ۵۷ و انتصاب حکومت حاکمە توسط امپریالیسم پس از بە میدان آمدن طبقە کارگر و شنیدن شعار «نان کار آزادی» از مردمی بود کە خیابانها و میدانها را بە تسخیر خویش در آوردە و طنین صدای آزادیخواهیشان میتوانست بنیاد تمامی حاکمین کذائی در خاورمیانە را از جا برافکند، قیام ربودە شد اما صدای آزادیخواهی با هیچ شکنجە، زندان، کشتار و تهدید و ارعابی از بین نرفت. با ادامە اعتصابات و پشتیبانی هرچە بیشتر دیگر اصناف قطعا جنبش آزادیخواهی بە دستاوردهای مهی دست خواهد یافت.

عدم شرکت در انتخابات دست آورد بسیار ارزندەای برای مردمی کە گرفتار سندروم استکهلم بودە و همزمان حس ناخوشایند عدم اعتماد بە همدیگر را داشتند با خود بە همراە داشت. جدای از آنکە عدم مشروعیت داخلی بە ثبت رسید، نوعی اعتماد در همصدائی نیز بوجود آمد. جامعەای کە بعد از کشتار آبان ۹۸ امید خود را از اصلاح طلب و میانە‌رو  و دیگر لابیهای رژیم از دست دادە و بدنبال سرنگونی مطلق و نە تغییر بود، امروز در فضائی نامرئی اما همگون از اعتصابات پشتیبانی نمودە یکی پس از دیگری بە آن می‌پیوندند، اینبار با پافشاری برای احقاق خواستەها و عدم کرنش در مقابل قول و وعدە و وعیدهائی کە در شرف تنظیم توسط خودفروشان در دیگر جنبش‌های کارگری دهە گذشتە می‌باشند، می‌توان امیدوار بود کە جنبش کارگری استارت سرنگونی حکومت حاکم را از کارخانەها و کارگاه‌ها زدە است.

آیندە ایران را این بار مردم رقم خواهند زد چرا کە هیچکدام از زد و بندهای حکومت حاکمە با سیستم سرمایە، توان از میان برداشتن نارضایتی‌ها در تمامی سطوح، رفع بحران‌های اقتصادی و زیست محیطی، برگرداندن آن نیم بند اعتماد بە اصلاح در حکومت و در میان طبقە در حال نابودی متوسط ایران آپشن و گزینەهائی نیستد کە با رفع احتمالی تحریمهای اقتصادی قابل ترمیم باشند.

جنبش پویای بر اندازی مردم در طول ۴۳ سال حکومت، امروز وارد فاز جدیدی گشتە کە خوشبختانە مصادف است با بحران‌های بین‌المللی و جنبش‌های مردمی و در راس آن جنبش زنان در اقصی نقاط جهان.

سال ۲۰۲۵ سیستم نئولیبرالیسم کە دستاوردی جز فقر، فحشا، جنگ، تخریب محیط زیست و اجحاف در حق اکثریت ساکنین کرە خاکی را با خود بە ارمغان نیاوردە‌، پنجاە سالە می‌گردد. پنجاه سالی کە شاید بە جرات توان گفت ما ساکنین این کرە خاکی مستعمرە سرمایە، مرگ اخلاق، انجماد مغزها، نابودی محیط زیست و زیرساختهای طبیعی، فردگرائی و افول در تمامی پایەها و ارکان اجتماعی و همزیستی را تجربە نمودیم و همزمان آگاهی مردم و اعتراضات در کشورهای بە اصطلاح پیشرفتە و صنعتی سخن از برپائی نە جشن پنجاە سالگی بل تغییر بە شکلی بە غایت غیر انسانیتر از پیش می‌دهد. نشانەهای سیستم ارباب رعیتی در شکلی بازسازی شدە و ملبس بە آخرین دستاوردهای تکنولوژی و با نام نئو فئودالیسم در حال جایگزین شدن بودە و در هر منطقە از جهان و بە  زعم ضرورت منطقە، امکانات لازم برای سرکوب و کشتار آزادیخواهان فراهم گشتە است .

در خاورمیانە کە هموارە ممر درآمد هنگفتی برای جهان سرمایە و استثمار انسان بر انسان بودە، اسباب و عوامل لازم جهت ادامە جنگ و خونریزی درازمدت فراهم گشتە و عوامل لازم از قبل تعیین و تدبین نمودەاند.

با یادآوری جنایات ترکیە در تمامی کشورهای مجاور و مورد تشویق قرار گرفتنش از جانب ناتو و رئیس جمهور آمریکا، تصرف چیزی بیش از شسصت درصد از خاک افغانستان توسط نیروهای طالبان و احتمال اعلام مملکت اسلامی اینبار در آنجا پس از سوریە، آشوب و اغتشاش در شمال عراق و سعی و همکاری اتحادیە اروپا در خفە نمودن صدای آزادیخواهی حتی سیتیزنهای خویش در اعتراض بە جنگ داخلی در جنوب کوردستان و دستگیری اعضای کمیتە آشتی همگی پردە از نقشە شومی برمی‌دارد کە برای منطقە در صد سال آیندە کشیدەاند کە البتە در  این میان یگانە عامل برباد رفتن تمامی این ترفندها همانا جنبش‌های سراسری و مردمی می‌باشد و در راس آن جنبش مردم ایران یگانە عاملیست کە می‌تواند تمامی معادلات قرن آیندە را در منطقە بر هم زند.

ایران بە لحاظ موقعیت ژئو پولیتیکی کە دارا می‌باشد و در ۴۳ سال گذشتە مرکز آشوب منطقە و از پشتیبانی مستقیم و غیر مستقیم سیستم سرمایە بهرمند گشتە تا بتواند بە بهترین نحو ممکن بە اربابان صاحب قدرت و سرمایە خدمت نماید نقش کلیدی در اثبات و یا عدم ثبات امنیت و دمکراسی در منطقە را دارد.

اعتصاب یگانە ابزار و اسلحە کشندە در دست طبقە کارگر و فرودستان است، شاخە گچ سفیدی کە بر دل سیاە تختە سیاە حکومت، کوتاهترین و کم‌هزینەترین راە جهت رسیدن بە خواستهای برحق را نشانە می‌رود و البتە پشتیبانی تمامی مردم و اصناف، جنبش دانشجوئی و معلمان و بازنشستگان، تشکل‌های مدافع محیط زیست، جنبش زنان، مالباختگان و همسوئی همگان از ضروریات کارائی گشتن اعتصاباتی است کە امروز در همە جا شاهد آنیم و سخن از افق روشنی دارد.

با پیروزی جنبش مردمی و کارگری در ایران نقشە امپریالیست جهانی نقش بر آب خواهد گشت و دومینە افکت را دیگر بار در منطقە شاهد خواهیم شد.◻️