خلق کورد سالگرد ٣٩ مین سال کارزار ۱۵ اوت ۱۹۸۴ که مبارزات آزادی را آغاز نمود، گرامی داشتند. در همه عرصه ها با پیشاهنگی جوانان و زنان، با هیجان و جوش و خروش مراسمهای آن را برگزار کردند. ۳۹ سالگی ۱۵ اوت، توسط ک. ردها به عنوان روز رستاخیز ملی گرامی داشته میشود. قطعاً ۱۵ اوت روز گریلا یا عید گریلا نیز میباشد. چون این گام با عملیات دو یگان گریلایی تحت فرماندهی معصوم کرکماز و عبدالله آکینچی در مناطق دهی و شامزینان آغاز شد. اکنون ۳۹ سال است به عنوان مقاومت بدون وقفه گریلا گسترش مییابد. مقاومت گریلا پیشاهنگی مبارزات آزادی کوردها را بر عهده دارد.

از همین رو نه تنها خلق بلکه همزمان گریلا نیز  ۳۹مین سالگرد کارزار ۱۵ اوت را گرامی میدارد و به سال چهلم سلام و درود میفرستد. به مناسبت سالگرد کارزار ۱۵ اوت در همه عرصه هایی که گریلا در آنجا حضور دارد، به ویژه در زاپ و متینا گریلا ضربات سنگینی به دشمن وارد میکند. مرکز اطلاع رسانی و مطبوعات هپگ  اعلام نمود که در ۹ و ۱۰ اوت، تنها طی ۲۴ ساعت در مناطق مقاومتی تپه جودی زاپ نیروهای گریلا ۴۴ عملیات انجام داده و در این عملیاتها ۳۱ سرباز اشغالگر کشته شدند. بدون شک تعداد زیادی مجروح نیز وجود دارد. قطعاً عملیات نیروهای گریلا فقط در این منطقه محدود نیست. چه در تپه جودی و چه در مناطق دیگر نیز عملیاتهای گریلا ادامه دارند و ضربات کشنده ای به فاشیسم حزب عدالت و توسعه - حرکت ملی وارد میکنند.

البته عملیات گریلاهای انقلابی در ۱۵ اوت  ۱۹۸۴ برای خلق کورد از اهمیت بالایی برخوردار بود.در این 39 سال، امضای کارزار ۱۵ اوت و مقاومت گریلایی بر تمامی دستاوردهای آزادی کوردستان وجود دارد.بر اساس همین آزاد اندیشی، همه نوع وحدت ملی، اراده، کرامت و عزت حاصل شده است.به همین دلیل آنها به یک جامعه کوردی دموکراتیک و یک ملت دموکراتیک کوردستان تبدیل شدند و بدین ترتیب حقیقت رهبر آپو را ایجاد کرد که رهبری همه ملت های تحت ستم را بر عهده دارد. کوردستان که پیشتر قلعه محافظه کاری خاورمیانه و جهان نامیده شد، به برکت این مبارزات ۳۹ ساله، به قلعه مقاومت و آزادی تبدیل شده است.در این جنگ زنان نیز به هر مظلومی اراده می بخشند.

البته می توان گفت کارزار ۱۵ اوت ۱۹۸۴ برای کوردها بسیار مهمتر بود. اینکه تا چه حد بتوانیم این مسئله را درک کنیم و گام ۱۵ اوت را طی کنیم، مناسب و قابل اهمیت است.

بله کارزار ۱۵ اوت ۱۹۸۴ همانطور که برای آزادی خلق کردف بسیار مهم است، برای دموکراتیزه کردن ترکیه نیز حائز اهمیت است. در سایه مبارزات آزادیخواهانه کوردها بر اساس کارزار ۱۵ اوت، رژیم فاشیستی و نظامی ۱۲ سپتامبر شکست خورد. زمانی که مبارزات آزادیخواهی خلق کورد با پیشاهنگی گریلا،  کوردستان را آزاد کرد، ترکیه نیز دموکراتیزه خواهد شد. زمانی که  دموکراتیزه کردن دولت- ملت در کوردستان آغاز شد، در مقابل دولت- ملت جمهوری ترکیه نیز، ملت دموکراتیک در ترکیه به عنوان یک آلترناتیو آغاز خواهد شد.

تا چه حد حقیقتی به این نوع هم باشد، اما این حقیقت در میان جامعه ترکیه عمومی نشده، این در ترکیه به جشن دمکراسی تبدیل نشده است. وقتی پ‌ک‌ک تاسیس می‌شود و برای کارزار ۱۵ اوت خود را مهیا می‌کند، حقی قرار و کمال پیر که دو انقلابی دریای سیاهند، در سطح رهبری به عضویت این جنبش درمی‌آیند. اقدام گریلا که در ۱۵ اوت ۱۹۸۴ علیه فشار فاشیسم و نظامی‌گری ۱۲ مارس ۱۹۷۱ آغاز شد؛ تجارب گسترده‌ای از مقاومت گریلا علیه فشار و سرکوب به‌دست داد.

ضمن این حقیقت؛ دلیل این وضعیت چیست و کی مسئول آن است؟ مسلما درست نخواهد بود که انسان به‌جای مسئولیت‌پذیری، یک طرفه قضاوت کند. در این زمینه برخی نواقص جنبش آزادی کورد هست و می‌توان آنها را دست‌نشان کرد. باید دقیق‌تر به این موضوع نگاه کنیم و مبارزات را از کوردستان به ترکیه ببریم و در میان خلق‌های ترکیه منعکس و منتشر کنیم. در این زمینه می‌توان گفت که نواقصی جدی هست. اما کوردها عامل این کمبودها نیستند. مانند ماه مشخص است که این شرایط به‌دلیل جنبش انقلابی و دموکراتیک ترکیه به این شیوه است. آنان باید جنگ سراسری کوردستان را درک می‌کردند، مصائبی را که در ترکیه درست کرده؛ می‌دیدند و این می‌پذیرفتند که دولت جمهوری ترکیه با دیده دشمن خلق کورد را می‌بیند و می‌خواهد آنان را نسل‌کشی نماید. به‌دلیل این کوتاهی و مواضع جنبش انقلابی و دموکراتیک ترکیه این اوضاع برای جنبش کورد به‌وجود آمد. در کل مسئله کورد را درک نکردند و چهارچوب آن را به‌درستی نفهمیدندو لذا در سطوح مختلف تحت تاثیر شووینیسم قرار گرفته‌اند.

برای پیروزی تنها مبارزه و پیکار کافی نیست، بلکه باید مبارزات و تلاش‌ها به‌درستی پیش برود. برای موفقیت نباید تنها نتیجه را دیده و آن را تکرار نماید. بلکه باید انسان دلیل این نتایج را نیز ببیند و حل آن دلایل را نیز برای خود اساس بگیرد. جنبش انقلابی و دموکراتیک در ترکیه در این زمینه نیز درباره مسئله کورد نواقصی دارد. باید این اشتباه و نواقص را ببیند و این وضعیت را برطرف نماید. رد شدن از دولت-ملت ترک و ایجاد بدیل ملت دمکراتیک در ترکیه، تا انسان به بدیل اداره و مدیریت ترکیه تبدیل شود. اپوزیسیون ترکیه با این شرایط وابسته اسن و خارج از این نمی‌توان از ج‌ه‌پ و کلیچدار اوغلو فراتر رفت.

برای مثال نیروهای انقلابی و دموکراتیک ترکیه بحران اقتصادی و مشکلات دیگر تحت حاکمیت فاشیسم آک‌پ-م‌ه‌پ و بن‌بست سیاسی و فشار و سرکوب همه‌جانبه‌ی درحال افزایش، نابودی جنگل‌ها و طبیعت، فروش منابع طبیعی ترکیه و سقوط شهرت ترکیه را به بحث روز خود تبدیل می‌کنند و تلاش دارند از این زاویه علیه فاشیسم آک‌پ-م‌ه‌پ مبارزه کنند. قطعا همه اینها درست‌اند؛ اما حقیقت موضوع فراتر از اینهاست. بسیاری مسائل مهم هستند و باید به شیوه‌ای دقیق به آنها پرداخته شود و نتایج را برای افکار عمومی اعلام کرد. برای مثال: دولت ترکیه در این ۳۹ سال جنگ با کورد، چقدر پول به هدر داده است؟ این پول را از کجا و چگونه به‌دست آورده است؟ این جنگ ۳۹ ساله چند کشته و زخمی بر جا گذاشته است؟ روزگار جوانان ترکیه چگونه و کجا سپری شده است؟ منابع طبیعی و ثروت‌های اجتماعی ترکیه برای حمایت از اقتصاد و سیاست جنگی در سراسر کوردستان چقدر صرف شده است؟ می‌توان این سوالات را نیز عنوان کرد.

البته بحث ما در اینجا ارائه چنین آماری نیست، بلکه برعکس آن است، می خواهیم بپرسیم چرا این کارها انجام می شود؟ یعنی دلایل اصلی فاشیسم حزب عدالت و توسعه- حرکت ملی چیست؟ به دلیل آنکه کم و کاستیهای اصلی در اینجا وجود دارد، هرگز در رابطه با این موضوع پرسش نمیشود. بدون پیدا کردن و از بین بردن علل، راه حل وجود ندارد. اما علت همه اینها چیست؟ مشخص است میتوانند سیستم ۲۵ ساله انزوا و شکنجه در امرالی و جنگ بدون وقفه ۳۹ ساله علیه کوردها را تا مدت دیگری ادامه دهند. نظام امرالی و جنگ با کوردستان سرچشمه همه نابسامانی هایی است که در ترکیه رخ می دهد، این دو امر یعنی نظام امرالی و جنگ با کوردستان، به دلیل ایدئولوژی و سیاست نابودسازی صد ساله علیه کوردستان، ایجاد شده است.

بنابراین، برای ترویج یک ملت دموکراتیک در ترکیه، آزادی ک. ردها باید به عنوان یک مسئله ی اصلی دیده شود.برای اینکه " وجود و حل مسئله کوردستان" را اساس همه مشکلات ترکیه ببینیم تا به نیرویی برای چاره یابی تبدیل شود، باید حل مسئله ی کورد آغاز شود.در این زمینه، معیار اساسی برای دموکراتیزه شدن ترکیه باید این باشد که افراد مخالف نظام انزوا و نابودی در امرالی باشند، خواستار آزادی فیزیکی رهبر آپو و مخالف با جنگ ظالمانه ای که فاشیسم حزب عدالت و توسعه و - حرکت ملی علیه خلق کورد به راه انداخته اند، باشند.از این طریق می توان ترازوی خطاهای خود را به زاویه حقیقت و نمایندگی معطوف کرد و از این طریق مردم را تربیت و سازمان داد و ملتی دموکراتیک را توسعه داد.