عدم هم‌صدایی ملی باعث شده پ‌د‌ک با آتش بازی کند!

در نهایت آتشی که حزب دموکرات کوردستان با آن بازی می‌کند، همه احزاب و منطقه را می‌سوزاند و سپس خود را به آتش می‌کشد، زیرا این فلسفه پ‌د‌ک است.

پس از رفراندوم و حساب نکردن برای هیچ چیز و عدم تدبیر و جایگزینی و  خود را به این گفته سپردن که "اگر موفق شد که موفق می‌شود، اگر نه، بگویید سوار سر خود شده است"،  سپس سازش با بغداد همسایه و آغاز تسلط هژمونی عراق و استفاده از بولدوزر بغداد برای زدودن هژمونی و قدرت کوردها بود که با خون هزاران شهید و فرزندان هر چهار بخش کوردستان به وجود آمده بود.

و همزمان در این شرایط ایجاد نفرت و کینه حزبی و آغاز مرجعیت و تحمیل خود و ادامه به سرکشی‌ها آغاز شد. عراق، ترکیه و ایران نیز دوستی خود را بر اساس دشمنی با کوردها محکم‌تر کردند و نبود کاریزما و پیشرو حکیم در میان کوردها و درس نگرفتن از اشتباهات گذشته، وضعیت را بدتر و آشفته‌تر نمود.

درآمد هنگفتی در اقلیم کوردستان وجود دارد که تنها با درآمدهای داخلی و نقاط مرزی می‌توان بدون انتظار و گدایی از بغداد، حقوق و دستمزد و خدمات برای شهروندان ارائه کرد. اما به دلیل فساد، احتکار و اتلاف ثروت و حضور تعداد زیادی از کادرهای حزبی که با پول خریداری شده‌اند و تجارت مسئولین و فرزندان آنها مجبور می‌شویم بگوییم درآمدی وجود ندارد و حقوقی داده نمی‌شود.

آنها خود سالیانه میلیاردها دلار برای رسانه‌هایشان اختصاص می‌دهند تا زهر، نفرت و کینه منتشر کرده و مردم را فریب دهند.... برای این‌ها پول وجود دارد.

برای سفر و خوشگذرانی خود و فرزندانشان میلیون‌ها دلار مصرف می‌شود... برای این‌ها پول وجود دارد.

برای خرید جاسوسان و مزدوران برای خدمت به کشورهای اشغالگر علیه کوردها و میهن‌دوستان پول وجود دارد...

برای خرید هواپیماهای شخصی، خرید ویلا و آپارتمان، خرید مغازه‌های آرایشی در سواحل آمریکا... برای این‌ها نیز پول وجود دارد.

برای آوردن خوانندگان خارجی، یوتیوبر، مدلیست و برهم زدن شیرازه جوانان جامعه کورد... برای این‌ها نیز پول وجود دارد.

اما برای دادن حقوق کارمندان و خدمات به شهروندان پول وجود ندارد و درآمد کافی نیست...

آیا پیش‌تر همین حکومت نبود که می‌گفت اگر درآمد سلیمانیه را جمع کنیم می‌توانیم حقوق کارمندان را بدهیم؟ اکنون درآمدهای داخلی و نقاط مرزی کجا هستند و به جیب چه کسانی می‌روند؟ دست از شایعه‌پراکنی و اخبار فوری بردارید. دست از فریب مردم بردارید. حقایق را به مردم بگویید. این پول‌ها و درآمدها به کجا می‌رود؟ یا اکنون به جای پول نفت درآمد داخلی به جیب مسئولین سرازیر می‌شود یا اینکه می‌خواهند یک بار دیگر برای منافع محدود حزبی و خانوادگی احساسات ملی و قومی کوردها را تحریک کرده و آنها را در مقابل آن عراقی که با دست خودشان همه چیز را به آنها تسلیم نمودند، قرار دهند؟

یک ضرب‌المثل قدیمی وجود دارد که می‌گوید؛ "از میان هزاران سخن، دو سخن سودمند است"، در زمانی که همه طیف‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که حزب دموکرات کوردستان، خود سر مار است و به نفع و خواست خود و خانواده‌شان کار و سیاست می‌کنند، پس چرا هم‌صدایی ایجاد نمی‌شود؟

سکوت احزاب از جمله اتحادیه میهنی کوردستان پس از همه توهین‌های پ‌د‌ک و رسانه‌های آن به هر کسی که مانند آنها فکر نمی‌کند، جای تعجب دارد؟

پس چرا اتحادیه میهنی ابتکار عملی برای جمع کردن همه طیف‌های سیاسی غیر از پارتی ایجاد نمی‌کند، تا تصمیمی گرفته و وضعیت شهروندان و همه اقشار را بهبود بخشند؟

چرا آنها هم‌صدایی و اجماعی ملی غیر از پ‌د‌ک ایجاد نمی‌کنند، تا ساختار اقلیم را از خطراتی که در راه است حفظ کنند؟

آنچه اکنون بر همگان مشهود است فقدان مدیریت عاقلانه و ذهن تصمیم گیرنده در باشور کردستان است که همه مسئول آن هستند. در نهایت مردم خواهان عمل هستند، نه سخن  و بیانیه و محکوم نمودن.

در نهایت آتشی که حزب دموکرات کوردستان با آن بازی می‌کند، همه احزاب و منطقه را می‌سوزاند و سپس خود را به آتش می‌کشد، زیرا این فلسفه پ‌د‌ک است.

چیزی که برای خودش نیست نباید برای دیگری نیز باشد!