◼️ تغییرات و پیشرفت‌های زندگی، همچنان که مشخص است حقایق را نیز با خود آشکار می‌کند، همانطور که می‌گویند حقیقت هیچکس با تبلیغ و دروغگویی پنهان نمی‌شود. به گفته‌ی کوردها' جلوی نور آفتاب را نمی‌توان با ألَک گرفت'. ممکن است امروز نظام سرمایه‌داری و همپیمانانش خود را موفق و پیروز قلمداد کنند و فکر کنند که آنها تا ابد باقی خواهند ماند، اما افول آنها نیز فرا خواهد رسید. همانطور که می‌گویند، هر ریسمانی در هنگام باریکی پاره می‌شود، اما ریسمان ظلم وستم در زمان قدرت و استحکام پاره می‌شود.

روز ۷/۱۲/ ۲۰۲۱ شاهد دو رخداد بودیم که هر کدام از آنها به تفسیر و تحقیق ویژه نیازمند هستند. اگر هرکدام از این حقایق مانند خود آنها بیان شوند، خواننده به خوبی می‌تواند آنها را درک کند. در دو جبهه، دو رخداد بسیار ناراحت‌کننده که هر کدام از آنها لرزه بر اندام انسان می‌اندازد. شهادت یک پیشاهنگ کورد به دست رژیم اشغالگر ترکیه  از یکسو، در سوی دیگر انتشار خبر تاراج ثروت و سامان ملت کورد و خرید عمارت و ویلا توسط او در آمریکا توسط یک کورد دیگر. اولی شهید مروان بدل ملقب به دژوار فقیر. دومی نیز دزد و فاسد، مسرور مسعود مصطفی ملقب به مسرور بارزانی است. یکی ریاست مشترک شورای خودگردانی شنگال بود که به شهادت رسید، دیگری نیز نخست‌وزیر اقلیم کوردستان می‌باشد. یکی از آنها برای خلقش شهید می‌شود و دیگری نیز از خلق و مردمش دزدی می‌کند.

بر همگان آشکار است که ترکیه، پ.د.ک و داعش با هم توافقاتی دارند و با هم می‌خواهند هژمون سیاسی و نظامی خود را در کوردستان ایجاد کنند. ممکن است برای برخی مایه‌ی تعجب باشد که چگونه یک نیروی کورد با داعش توافق می‌کند، اما این مسئله برای یک طیف سیاسی صادق است که سیاست را بر اساس اخلاق بنیاد نهاده باشد، نه بر اساس منافع خانوادگی و حزبی و شخصی.

خانواده مصطفی بارزانی و نوادگانش به آسانی با داعش توافق می‌کنند، چون به همان شیوه نیز از ثروت و سامان ملت‌شان دزدی کرده و کاخ و عمارت در کشورهای دیگر خریداری می‌کنند. این توافق پ.د.ک، ترکیه و داعش مدت ۶ سال است با هر روش ممکن به جامعه‌ی ایزدی و نیرو و طیف‌های آزادیخواه در کوردستان حمله می‌کند، تا جایی که بر خلق شنگال فرمان را در ۳/۸/ ۲۰۱۴ تحمیل کردند که آن نیز با انجام کنگره‌ای در اردن انجام شد که کنگره‌ی تاسیس داعش بود و یکی از شرکت کنندگان این کنگره نیز مسرور مسعود مصطفی بود.

حدود دو سال است که یک بار دیگر مسرور بارزانی توافقی با مصطفی کاظمی امضا کرده تا یک بار دیگر جامعه‌ی ایزدی را وادار به تسلیم کنند و مردم ایزدی را به دست گروه‌های تبهکار داعش بسپارند تا آنها را نابود کنند، مانند نمونه‌هایش در مخمور، گرمیان و پردی.

جامعه‌ی ایزدی با پیشاهنگی نیروهای مدافع خلق توانستند در مقابل فرمان ترکیه، داعش و پ.د.ک بایستند و برای این کار نیز قربانیان بسیاری دادند. آنها فقط با دشمنان ایزدخان روبرو نشدند، بلکه تصمیم گرفتند خود را اداره کرده و یک بار دیگر اجازه ندهند توسط داعش و پ.د.ک سرنوشت آنها تاریک شود. برای این هدف، زنان و مردان شنگال با یک دست و با یک عقیده بر اساس تفکر و اندیشه‌ی رهبر آپو و با همت سرکرده و پیشاهنگانی مانند شهدا مام ذکی، برخودان، زردشت و مام بشیر و بریوان تا شهید دژوار فقیر، به مبارزات خود ادامه دادند.

جامعه ایزدی و شورای خودمدیریتی دمکراتیک شنگال در حال حاضر با سه تهدید و حمله‌ی مشابه مواجه هستند. از یک طرف دولت اشغالگر ترکیه حملات هوایی علیه آنها انجام می‌دهد و چندین فرزند دلیر آنها را شهید کرده است. پ.د.ک  نیز به آنها حمله کرده و از هر فرصتی استفاده می‌کند و با تمام دارایی و رسانه‌های خود می‌خواهد تبلیغات دروغین انجام دهد و یک بار دیگر ایزدی‌ها را به بردگی خود درآورد. از طرف دیگر نیز حکومت کاظمی در نهایت بی‌اخلاقی و به دور از تمامی معیارهای سیاسی و وجدانی، دور از چشم جامعه ایزدی توافقی دوجانبه در مورد جامعه‌ی شنگال امضا کرده و اینگونه تحت عنوان قانون می‌خواهند جامعه‌ی شنگال را به سال ۲۰۱۴ بازگردانند.

حدود دو سال است مسرور بارزانی و حزب متبوعش در سخنان و بیانیه‌هایشان مجلس خودمدیریتی و نیروهای مقاومت شنگال را غیرقانونی می‌نامند. قانون مسرور و حزبش، قوانین دولت بودند و قوانین شهید دشوار نیز معیارهای اخلاقی جامعه و پرنسیپ‌های ملت دمکراتیک هستند. با قوانین دولتی، مسرور بارزانی دزد و فاسد از آب درآمد و خود و حزب و حکومتش  رسوا و محکوم شدند. شهید دژوار فقیر نیز با اخلاق جامعه‌ی ایزدی و با معیارهای ملت دمکراتیک و با شهادت خود سر خود و جامعه‌ی ایزدی و کوردستان را بلند کرد. اکنون آشکار شد، چه کسی غیرقانونی، دزد و فاسد و دشمن خلق و خاک کوردستان است. آشكار شد چه کسی مزدور و جاش است. چه کسی با اشغالگران و تبهکاران توافق کرده است و چه کسی به نیروی جامعه خود تکیه کرده و با آزادی‌خواهان و جامعه‌ی آزاد توافق نموده است.

شهید دژوار فقیر مدت ۷ سال است شبانه‌روز با جان و روح خود در همه عرصه‌های مبارزات تلاش کرده تا از جامعه‌ی خود دفاع کرده و جامعه را به شیوه‌ای دمکراتیک اداره کنند. جان و مال خود را فدای انسان‌های آزاد و جامعه‌اش کرده بدون آنکه هیچ درخواست و چشمداشتی داشته باشد. با نان خشکی همراه با رفقا و همسنگرهایش بوده است، اما برای اشغاگران و تبهکاران و بارزانی جاش سر تسلیم فرود نیاورده است. این امر به ما نشان می‌دهد که تفکر و اندیشه و راه شهید دژوار تا چه حد پاک است. انسان‌هایی که در این راه خدمت می‌کنند، تا چه حد دلسوز و پاک هستند و با ماندنشان و یا فدا کردن جان خود به جامعه روحیه و اراده می‌بخشند. همه‌ی ما چه ایزدی و چه مسلمان و از هر ملیت و دین و مذهبی بدون هیچ تفاوتی به آنها افتخار کرده و مایه سربلندی و افتخار ما هستند.

فکر و اندیشه و راه و روش و حزب مصطفی بارزانی و نوادگانش نیز با آنچه که انجام داده است، در ۷/ ۱۲ /۲۰۲۱ برای جهانیان آشکار شد. آنچه اعلام شده است، کار یک فرد یا طیف مخالف مسرور و به گفته‌ی خود آنها کار پ.ک.ک نیست، چون آمریکا محل تحصیل و دوستی پدر و پدربزرگ آن‌ها و پسر عموها و حزب آنهاست که این فساد آنها را آشکار کرده است. بدون شک هرکس از راه و روش آزادی و دمکراسی و خدمت به خلق خارج شود و خود را وارد بازی‌های اشغالگران و تبهکاران نماید، سرنوشتش بهتر از این نخواهد شد. از طرف دیگر این آینه‌ی حقیقت است که باید مسرور خود را در آن ببیند.

به همین دلیل نباید در زندگی عجله کنیم، اما باید در مبارزات و خدمت به جامعه‌مان اصرار ورزیم. همانطور که شهید دژوار فقیر تا آخرین نفس به مبارزاتش ادامه داد، مدرسه‌ی شهید دژوارها حقایق را آشکار کرده و به ما می‌گویند، حقیقت زندگی و خدمت به انسانیت این گونه است. ما با ادامه دادن این راه، دیر یا زود به حقیقت و آفتاب می‌رسیم."◻️