از آغاز این ماه و طبق آمار اعلامی گریلا در نتیجه حملات اشغالگرانه ارتش ترکیه به باشور کوردستان بیش از ۱۲۰ نظامی این ارتش کشته شده‌اند. آمار بیشتر از این است اما گریلا تنها توانسته این تعداد را تایید نماید. باید توجه نمود که گریلا تنها آماری را که با مدرک اثبات شده، تایید و اعلام می‌کند.

در این جنگ ارتش ترکیه خیلی اوقات ناچار شده با سوزندان، بمباران و توپ‌باران محل جنازه نظامیانشان را از بین ببرد تا مدرکی برای شکستش در برابر گریلا نشود. خلاف آمار نادرست و ادعاهای بی‌اساس ارتش ترکیه تنها آمار قابل اطمینان که درباره خسارات این جنگ ارائه می‌شود، آمار مرکز اطلاع رسانی و مطبوعات ه‌پ‌گ است. مضاف بر این خیلی اوقات ارتش ترکیه ادعای اشغال یک منطقه را منتشر می‌کند؛ اما بازهم می‌بینیم که در همان منطقه گریلاهای آزادیبخش کوردستان ضربات مهلکی به ارتش اشغالگر ترک وارد می‌کنند.

گریلاهای یژا استار در کوهستان‌های آزاد کوردستان اثبات کردند که با اراده و باور می‌توان دومین ارتش ناتو را نیز به‌زانو در آورد. در روزهای اخیر طیب اردوغان در نشست سالانه سازمان ملل یک نطق طولانی کرد. وی در صحبت‌هایش از کشورهای چند ملیتی خواست تا با صلح و گفتگو و آرامش مشکلاتشان را حل کنند و این نیز در حالی است که در کشور خودش بیش از یک قرن است برای نسل‌کشی کوردها از هر راهی وارد می‌شوند و خود اردوغان نیز ترکیه را در آتش جنگی گرفتار نموده که این کشور را به‌سمت یک شکست بزرگ اقتصادی و فاجعه‌ای بی‌مانند سوق داده است.

این جنگ اشغالگرانه که اردوغان مستقیما آن را علیه کوردها رهبری می‌کند، غیر از دروغ و فاجعه هیچ دستاوردی برای کشورش نداشته است ، کشوری که ادعای ژاندارمی منطقه را دارد. نیز اردوغان در بخشی از حرف‌هایش به تهدید دولت‌های غربی پرداخت تا بتواند برای جان سالم به ‌در بردن از این جنگ، همکاری بیشتری از آنان دریافت کند. همه این تلاش و تکاپوی اردوغان در راه تحقق رؤیایی است که در گام‌های اولش گیر کرده و نتوانسته از مغز اردوغان و همراهانش بیرون برود. رؤیای نابودی فیزیکی و فرهنگی خلق کورد! اما در خط مقدم این جنگ، گریلا مبارزه می‌کند و مسیر جنگ را تعیین می‌نماید. واضح است که اگر حتی مطالبات جدید اردوغان نیز برآورده شود، ارتش فاشیست ترکیه نمی‌تواند هیچ دستاوردی در این نبرد داشته باشد. آنکارا که به ‌خوبی این را می‌داند دست به دامان خائنین کورد در باشور کوردستان شده است و در مدت اخیر و پس از ملاقات هاکان فیدان وزیر خارجه ترکیه با خانواده بارزانی یک صفحه جدید از تاریخ خیانت‌های این خانواده ورق خورد.

جنگ ما بین گریلا و ارتش اشغالگر ترکیه به حدی رسیده است که دوست و دشمن آن را تعقیب می‌کنند. به‌ ویژه با یکصدمین سال پیمان لوزان، در میان کوردها اقدام هماهنگ و مثبت در زمینه سیاسی انجام گرفت تا بتوانند بخشی از وظایف سنگین گریلا را کاهش دهند. اما خانواده بارزانی در ادامه خط خیانت همیشگی‌اش تلاش دارد تا تمام کوردستان و ساکنینش را توسط دولت ترکیه نابود کند. آنکارا که در برابر گریلا خودش را شکست‌خورده می‌بیند تلاش دارد تا کوردها را با هم درگیر کند یا آنها را با سایر خلق‌های منطقه وارد جنگ و نزاع نماید یا اگر بتواند دولت‌های دیگر را در این جنگ درگیر کند. در این چند ماه اخیر نا آرامی و حملات مختلف در مناطقی از عراق و باشور کوردستان دیده شد که همه آنها به مقامات دولت ترکیه برمی‌گردد. در واقع در این چند سال اخیر در ایجاد ناامنی و درگیری در منطقه با دولت ایران رقابت می‌کند! رؤیای آنکارا این است که بلکه از این راه بتواند مانع از جنبش آزادی کوردستان شود.

گریلا به‌تنهایی و در برابر بحران‌های منطقه و جهان، مسئولیتی سنگین را بر دوش گرفته است و لذا به امیدی برای همه آزادیخواهان جهان مبدل شده است. در این جنگ که همزمان با جنگ روسیه و اوکراین درحال جریان است، به‌روشنی دیده می‌شود که آنچه ورای اسلحه و مهمات و نیروی نظامی نقش اصلی را دارد نیروی اراده است. گریلا اثبات‌گر آن است و همان طور که می‌بینیم ارتش اوکراین علیرغم حمایت نظامی و تسلیحاتی مداوم، توان ایستادگی را نداشته است اما گریلا تنها با تکیه بر اراده‌ی خودش توانسته است برای ۸ سال دومین ارتش ناتو را متوقف کند.

در واقع این مقاومت گریلاست که ناتو و سایر قطب‌های جهان را ناچار نموده تا در معادلاتشان فاکتورهای مختلفی را بگنجانند. این نبرد مابین گریلا و ارتش اشغالگر ترکیه درس‌های زیادی برای تمام آزادیخواهان در بردارد و مقاومت گریلا به خیلی از افراد نیرو بخشیده است. این تنها یک ادعای پوچ نیست و ساده ترین راه برای اثبات آن پیوستن شمار زیادی از جوانان منطقه و جهان به صفوف گریلاست. همچنین سند دیگرش شروع اقدام رادیکال در بطن دیکتاتورهای خونخواری مانند رژیم ایران و با شعار زن زندگی آزادی است. گریلا و به‌ ویژه زنان گریلا به درازای سال‌های مبارزاتشان تاکنون بخش زیادی از ثابت‌ترین ارکان این سیستم‌ها را عوض کرده‌اند. شعار و چگونه‌زیستنی که توسط عبدالله اوجالان رهبر خلق کورد ارائه شده شعار «زن زندگی آزادی» است که هم‌اکنون در سراسر جهان فریاد زده می‌شود و جرقه جنبش انقلابی از مرزهای ایران تا راهپیمایی هزاران نفری در قلب اروپا، نشانگر این حقیقت است که اردوغان علیرغم تمام ادعا و فریبکاری‌هایش نتوانسته جنبش آزادیخواهی را سرکوب نماید؛ بلکه جنبش آزادی طبق جوهر و مختصاتش در حال گسترش است. می‌توان گفت جنگی که گریلا بی‌وقفه در مدت ۸ سال اخیر انجام داده است نه فقط جنگی در مقابل ترکیه، بلکه نبردی مابین جهان کلاسیک و جهانی نوین است که رهبر خلق‌ها مژده تحقق آن را داده است.

توقف جهان نوین نه با فاشیسم اردوغان و نه با سیستم سرمایه‌داری ممکن نیست. حالا که خائنین خانواده بارزانی نیز به دشمنان آزادی اضافه شده‌اند، آنها نیز نخواهند توانست مانع از پیروزی خلق‌های تحت ستم شوند. با دیدی درست می‌توان افق پیروزی خلق‌های تحت ستم را دید.