قریب به یک ماه است که خلق کورد و دوستانشان در کوردستان و خارج از میهن نوروز را جشن می‌گیرند. ماه مارس ماهی سرشار از رخداد و حتی فجایع تاریخی است این امر باعث شده که این ماه برای خلق کورد به ماهی بسیار معنادار، احساسی و معنوی مبدل شود. ما با قیام خلق باشور کوردستان که به راپرین شناخته می‌شود ماه مارس را آغاز می‌کنیم در عین‌حال با ۸ مارس شور و اشتیاق زنان آزادی‌خواه و زحمتکش به اوج خود می‌رسد. با وجود قتل‌عام قامشلو مورخ ۱۲ مارس و قتل‌عام هلبجه به وسیله سلاح شیمایی مورخ ۱۶ مارس احساسات انتقامجویانه در خلق کورد دیگر مرزی نمی‌شناسد. دیگر جامعه کوردستان با این احساس و روح و اشتیاق انتقام به سمت نوروز می‌رود.

بدلیل اشغالگری و ستمکاری که سالهای سال است بر کوردستان اعمال می‌شود، نوروز، جشن و شادمانی ملی تضعیف می‌شد. شاعر پیرمرد و صدای زلال حسن زیرک نیز به نوروز نشاط بخشیده و نوروز را به عنوان یک جشن ملی و فرهنگی زنده نگه داشته‌اند. نیروهای سیاسی در باشور کوردستان در دهه ۵۰ و ۶۰ و ۷۰ میلادی نتوانستد از حسن زیرک و پیرمرد شاعر معنای بیشتری به نوروز بدهند و محتوای آن را غنا بخشند. بدین ترتیب پس از قیام باشور معروف به راپرین، تنها در یک روز محدود شده بود و این روز هم تنها روز گشت و گذار و خوردن و آشامیدن بود.

آغاز مبارزه رهبر آپو برای آزادی کوردستان در نوروز ۱۹۷۳ در کنار سد چوبوک در آنکارا، نوروز دیگر معنایی نوین هم کسب کرد. به همین دلیل شاهد هستیم تمامی کارزارها و کمپین‌ها و کنش‌ها برای رهبر آپو در نوروز انجام می‌شوند. آخرین پیام تاریخی برای صلح  و رهیافت دمکراتیک در نوروز ۲۰۱۳ داده شد. بهتر از هرکسی شهید مظلوم دوغان معنای نوروز را درک نموده است. برای همین هم با شعار «مقاومت زندگیست، تسلیمیت مرگ است» عملیات تاریخی خود را در روز نوروز ۱۹۸۲ در کنج زندان شهر آمد انجام داده است. با این عملیات یک مرحله و عصری نوین در مبارزه خلق کوردستان آغاز گشت. دیگر این عملیات مظلوم دوغان اثبات می‌کرد که دولت اشغالگر ترکیه بمانند بزرگترین دشمن و اشغالگر کوردستان نمی‌تواند با زندانی کردن انقلابی‌ها آتش انقلاب را خاموش سازد. روز نوروز که جشن کهن کوردهاست و با برافروختن آتش جشن گرفته می‌شود، مظلوم دوغان در این روز عملیات خود را انجام داد. پس از او هم زکیه آلکان، رهشان دمیرل، روناهی و بریوان نیز همان میراث و راه و رسم را ادامه دادند. از این پس دیگر با عملیات مظلوم دوغان نوروز تنها بیش از یک روز فرهنگی و سنتی، معنایی سیاسی و ملی هم یافت. دیگر خلق کوردستان با پوشش لباس کوردی و سردادن آواز و انجام رقص و پایکوبی در عین حال پیام‌های سیاسی و ملی را نیز در این روز به همگان می‌رساند.

مبارزه آزادی خلق کوردستان خود را از تمام قید و بندهایی که اشغالگران ساخته بودند رها ساخت. در مرحله تاریخی ۱۵ آگوست ۱۹۸۴ برای بدست آوردن حقوق و آزادی خود جنگ مسلحانه آغاز شد. این خلق که دولت اشغالگر ترکیه می‌گفت من آنها را در گورستان دفن کرده‌ام، یکبار دیگر زنده شدند. این خلق با پیشاهنگی رفیق عگید (ماهسوم کورکماز) نبرد مسلحانه را آغاز کرد و نام خود را هم ارتش رهایی‌بخش خلق کوردستان عنوان کردند. با پیشبرد جنگ مسلحانه دیگر ارتش رهایی‌بخش خلق کوردستان مبارزه گریلا را به پیش برد. بدلیل اینکه نیروی گریلا نه تنها بمانند یک نیروی شبه‌نظامی بود، ارتشی انقلابی و گریلایی بود. بدین ترتیب نیز لازم بود حول این مهم نام آن عنوان می‌گشت.

متاسفانه در اثر یک درگیری در ساعات صبح مورخ ۲۸ مارس ۱۹۸۶ رفیق عگید فرمانده کل ارتش رهایی‌بخش خلق کوردستان (آر‌گ‌ک) در منطقه بوتان در کوهستان گابار شهید شد. علیرغم اینکه برای انقلاب کوردستان و نیروهای گریلا این هزینه‌ای بسیار بود،‌ اما از طرفی دیگر روح انتقام و آتش مبارزه را نیرومندتر ساخت. پس از شهادت رفیق عگید دیگر هیچ نیرویی نتوانست خلق کورد و نیروهای انقلابی تحت مدیریت پ‌ک‌ک را از جنگ و مبارزه متوقف کند.

عملیات و مراحل و کارزار انقلابی هر چند که موثر و تاریخی هستند اما برای اینکه معنای آن تداوم داشته باشد و به یک مقطع محدود نشوند، لازم است محتوای‌ آنان را بیشتر غنا بخشید و به سمبل مبارزه مبدل شوند. از عملیات انقلابی رفیق مظلوم در زندان شهر آمد تا به روز شهادت رفیق عگید هفت روز می‌باشد، به همین دلیل رهبر آپو آخر ماه مارس را به عنوان «هفته قهرمانی» نام نهاد.

پس از سپری شدن ۴۲ سال از عملیات مظلوم دوغان و پس از گذشت ۳۸ سال از شهادت فرمانده نیروهای آر‌گ‌ک رفیق عگید، امسال آتش نوروز از هر سال دیگر فروزان‌تر و توده‌ای‌تر بود. به همان شیوه مژدگانی نوروزی گریلا در امسال از هر سال دیگر معنادارتر و خالقانه‌تر بود. به میلیون‌ها کورد در کوردستان و خارج از میهن با مشارکت دوستان خود نوروز را جشن گرفتند. مژدگانی گریلا برای بدست آوردن سلاح‌های پدافندی برای رهگیری و هدفگیری پهپادهای مسلح و سرنگون ساختن ۱۵ پهپاد مسلح در یک سال، روح انتقام و مقاومت نوروز را نیرومندتر ساخت. همانطور که رفیق عگید و عملیات شهید مظلوم، نوروز را معنادارتر کرد، به همان شکل، امسال هم فرماندهی کل نیروهای مدافع خلق با مژدگانی خود نوروز را به اوج خود رساند.

دولت اشغالگر ترکیه با همکاری و همدستی پ‌دک تدارک می‌بینند که پس از انتخابات محلی در ترکیه حمله‌ای اشغالگرانه در باشور و روژاوای کوردستان را آغاز کند. برای همین هم کوشش می‌کند دولت عراق و ی‌ن‌ک را هم به انجام این کار راضی کند. به عبارت دیگر رژیم اشغالگر ترکیه هر کاری را انجام می‌دهد تا که جنبش آزادی کوردستان را در عرصه سیاسی و نظامی شکست دهد. رژیم آک‌پ-م‌ه‌پ هرگونه جعل، حیله و تقلبی را انجام می‌دهد تا که خلق کورد در انتخابات محلی شهرداری‌ شهرهای بزرگ را بدست نیاورد. برای همین هم با حزب‌الکنترا و پ‌د‌ک توافق و سازش انجام داده است که آرای کوردهای مسلمان و کوردهای کلاسیک را بخود جلب کند. در عین حال یک جنگ روانی را انجام می‌دهد که اینطور نشان می‌دهد که با دولت عراق توافق و سازش کرده‌اند و با یکدیگر برعلیه گریلاهای آزادی‌بخش کوردستان در مناطق مرزی حمله انجام دهند.

سطحی که مبارزه آزادی کوردستان بدان دست یافته، از این سطح بسیار فراتر رفته که بتوانند نابودش سازند. ممکن است تا حدی برای به موفقیت رسیدنش مانع‌تراشی کنند، اما این نیز تنها محدود به مقطعی خواهد بود. بدلیل اینکه همانطور که در نوروز هم مشخص شد میلیون‌ها انسان پایبندی خود به رهبر آپو و پیشاهنگی پ‌ک‌ک نشان دادند. و اینکه خلق کوردستان و رهبر آپو و پ‌ک‌ک به مثابه گوشت و استخوان به یکدیگر در ارتباط بوده و متصل‌اند. هیچ نیرویی نمی‌تواند آنان را از یکدیگر جدا کند. این نیز با خود چنین نتیجه‌ای به همراه دارد که نقشه‌های اشغالگران و خائنان به شکست بیانجامد و خلق کوردستان و نیروی آزادی‌بخش‌اش مژدگانی آزادی جسمانی رهبر آپو و پیروزی کوردستان را اعلام نمایند.