داد و فریاد پس از شروع جنگ داخلی کورد دیگر هیچ فایده‌ای نخواهد داشت و اعتراض و مخالفت با آن بی‌نتیجه خواهد بود و به جایی نخواهد رسید. به همین دلیل لازم است که افکار عمومی ملت کورد، احزاب و جریانهای سیاسی مخالفت خود با اقدامات مخرب پ.د.ک را اعلام کنند.
◼️ چندی پیش دولت ترکیه شنگال را هدف بمباران قرار داده و اقدام به قتل‌عام مردم کرد. مدت کوتاهی پس از آن مجددا از طریق حملات هوایی، مناطق تحت کنترل ی.ن.ک هم مرز با ایران را هدف حمله قرار داد. ده‌ها بمب به مناطق غیرنظامی برخورد کرد، اگرچه خوشبختانه هیچ آسیبی به گریلاهای‌های پژاک و ی.ر.ک وارد نشد. اما این حمله خسارات زیادی به باغ‌ها و مزارع مردم وارد کرد. دولت ترکیه به مناطق غیرنظامی و روستاهای مردم حمله می‌کند. این حملات تأثیرات مخرب و منفی زیادی بر زندگی مردم و به ویژه کودکان ایجاد کرده و می‌کند. صدای هواپیماهای جنگی که هر لحظه در منطقه ظاهر می‌شوند، بچه‌ها، بیماران و زنان باردار را آزار داده و زندگی عادی را مختل کرده است. برای آنها مشکلات روحی و روانی ایجاد می‌کند. این حملات منجر به سوختن و از بین رفتن جنگل‌های کوردستان می‌شود. به جز بخشی از اتحادیه میهنی کوردستان، هیچکس و جریانی در برابر حملات دولت ترکیه واکنش نشان نداده است. پارت دمکرات کوردستان تاکنون هیچ واکنشی به حملات دولت ترک به منطقه بهدینان نشان نداده است، در قبال حملات به منطقه تحت کنترل اتحادیه میهنی نیز تاکنون صدای از آنها درنیامده است. بخشی از اعضا وابسته به ی.ن.ک اعلام داشته‌اند که لازم نیست از پ.د.ک انتقاد شود، زیرا آنها خود با ترکیه همکاری می‌کنند و آنها را تشویق به حملات بیشتر می‌کنند. سالهاست که پ.د.ک می‌خواهد دولت ترکیه بر اتحادیه میهنی کردستان فشار وارد کند. با این امید که نیروهای ی.ن.ک را به جنگ گریلاهای آزادی وادار نمایند.
دولت ترکیه نیز این حملات را به همین منظور انجام می‌دهد. دولت ترکیه نه تنها به مناطق حفاظت شده میدیا، بلکه به طور مداوم به شنگال و مخمور حمله می‌کند. به نظر می‌رسد از ایالات متحده و عراق برای حمله به پنجوین نیز اجازه دریافت کرده است. به این ترتیب دولت قاتل و فاشیست ترکیه بار دیگر نشان داد که فقط با خلقمان در باکور، باشور و روژاوا دشمنی نمیکند، بلکه با خلقمان در روژهلات نیز دشمنی و کینه‌توزی می‌کند. این اقدامات فاشیستی و جنایاتی که دولت ترک انجام میغدهد دشمنی با کلیت ملت کوردستان است.
ایالات متحده مسئول اصلی حریم هوایی عراق است. این آشکار است و به راحتی میغتوان فهمید که ایالات متحده از دولت ترکیه به نفع خود استفاده می‌کند، به ترکیه اجازه می‌دهد که به کوردها حمله کند. بسیاری از دولت‌ها و نیروهای سیاسی از این طریق سیاست‌های کثیف و فاسدی را علیه کوردها دنبال می‌کنند. به همین دلیل است که ایالات متحده و اروپا سیاستی برای حل مسئله کورد دنبال نمی‌کنند. انجام این سیاست کثیف دقیقه به این مسله برمی‌گردد.
اینها کشورهای سرمایه‌داری هستند. همه چیز آنها منافع آنها است. اما سوال مهم این است که رابطه و پشتیبانی پ.د.ک از کشوری که فلسفه و ماهیت وجودی خود را بر دشمنی با کوردها بنا نهاده است، با چه هدفی انجام می‌گیرد و چه منافعی را دنبال می‌کند؟
پارت دمکرات کوردستان متاسفانه حزب کارگران کوردستان را رقیب می‌داند و می‌خواهد پ.ک.ک را به دست کشوری که با کوردها دشمن است، از بین ببرد یا تضعیف کند. واضح است که آنها در مورد چنین هدفی با دولت ترکیه به توافق رسیده‌اند. معلوم است که دولت ترکیه در باکور و روژاوای کوردستان برای رسیدن به این هدف چه اقدامات جنایت‌آمیزی را انجام داد. ما نمی‌خواهیم که آنها با این اقدامات علیه ملتمان همراه شوند.
پ.د.ک همچنین در حملات علیه باشور با ترکیه همکاری می‌کند. چند روز پیش ما نتیجه این همکاری را مشاهده کردیم، در حالی که پ.د.ک راه را برای حملات به مناطق گریلایی را با تمامی ابزار و وسایل باز می‌کند. انواع دستگاه‌ها و ماشین‌ها را در اختیار این دولت فاشیست قرار داده است اما خدمات‌رسانی به روستاییانی که در آن منطقه هستند، ارائه نمی‌دهد. اما با این ماشین‌ها راه را برای ترک‌ها برای رسیدن به بالای کوه‌ها و مناطق گریلایی باز می‌کند، جایی که روستایی نیستند و کسی در آنجا زندگی نمیکند، آنجا مشغول جاده‌سازی برای ماشین‌ها و تجهیزات نظامی هستند.
نکته بسیار مهم این است که حضور و ارسال نیروهای پ.د.ک به این مناطق به معنای اعلام جنگ و هدف حمله قرار دادن نیروهای گریلایی می‌باشد. هیچ کوردی نباید در برابر این وضعیت ساکت یا بی‌تفاوت بماند. پس از شروع جنگ، داد و فغان دیگر فایده‌ای نخواهد داشت. اعتراض و نارضایتی دیگر بی‌فایده خواهد بود و نمی‌تواند مانع خسارت‌های سنگینی باشد که به ملتمان وارد می‌شود. لذا لازم است که افکار عمومی ملتمان، نیروهای سیاسی و تمامی آحاد جامعه کوردستان به سیاست‌های دولت ترک معترض شده و اعتراض خود را بیان دارند.
بار اول که پ.د.ک نیروهای خود را برای هدف حمله قرار دادن گریلاهای آزادی به منطقه آورد، شاهد اعتراضات وسیع عمومی خلقمان به این مسئله بودیم، خلقمان وارد عمل شد و نهایتا پ.د.ک مجبور به عقب‌نشینی شد. اما در این دوره واکنش و آگاهی عمومی نسبت به این موضوع حساس ضعیف بوده است. این آگاهی عمومی باید تجدید شود و همچنان بر پایان این سیاست غلط پ.د.ک اسرار ورزند. این فشارهایی که نیروهای نظامی پ.د.ک وارد می‌کنند، آشکار و تحریک آمیز است و به تمامی خلقمان آسیب می‌رساند. با ساختن جاده‌ها به مناطق گریلایی و استقرار نیروهای نظامی و تمرکز نیروها در اطراف مناطق گریلایی نشان می‌دهد که پ.د.ک می‌خواهد جنگ را به ما تحمیل کند. ما قبلاً اعلام کرده بودیم که نسبت به این موضوع رویکردی دوگانه وجود دارد و این نگاه و نگرش نمی‌تواند منجر به پایان این سیاست مخرب پ.د.ک شود. بنابراین لازم است موضع روشنی در برابر پارت دمکرات کوردستان اتخاذ شود. قابل ذکر است که روشنفکران، هنرمندان، زنان و تمامی خلقمان باید همگی دست به کار شوند تا پ.د.ک از این سیاست و نگرش دست بردارد.
افکار عمومی خلق کورد از قدرت شگرفی برای تغییر این وضعیت برخوردار است. همانطور که ملتمان مشاهده کرده‌اند، افکار عمومی کوردها اکنون به خوبی می‌دانند چه کسی و چه چیزی اشتباه یا درست است. هیچ دلیل یا بهانه‌ای برای نشان دادن طبیعی بودن این سیاست‌های پ.د.ک وجود ندارد. آنها نمی‌توانند بگویند که بهانه و یا دلیلی برای این رابطه با دولت ترکیه وجود دارد و متعاقب آن نخواهند توانست این سیاست مخرب خود علیه ملتمان را توجیه کنند.
در وضعیتی که جنگ جهانی سوم در جریان است؛ در زمانی که نظم نوینی در منطقه شکل می‌گیرد و دیزاین منطقه از نو انجام می‌شود، امیدواریم افکار عمومی کوردها در ۴ بخش کوردستان در برابر هرگونه اقدام و حرکتی که منجر به تضعیف جنبش برحق ما می‌شود، ایستادگی نمایند.◻️
