مبارزه می‌کنیم تا موی زنی را در لحظه‌ای از آزادی ببافیم | یادداشت

... تمامی جوانان شرق کوردستان و ایران را فرامی‌خوانم که این وضعیت اسفباری که زن در آن بسر می‌برد را تحت هیچ شرایطی قبول نکنند و برای ما نیز قابل قبول نیست. زن به سطحی رسیده که بایستی نهایت همبستگی را از خود نشان داده و مبارزه نمایند...

◼️ همچون عضو کمیته‌ فرهنگ و هنر کژار “ته‌ون زرین”، ضمن تسلیت به خانواده‌های محترم ژینا ا‌مینی و شلیر رسولی نهایت تأسف و تأثیر خود را اعلام می‌داریم. به ‌واقع وضعیت پیش‌آمده بسیار اسفناک است. در ماه اخیر در شرق کوردستان، سیستم مردسالارانه، حملات نابودگرایانه‌ای را با هر شیوه‌ی ممکن بر زن کورد و تمامی زنان روا می‌دارد که تحت هیچ شرایطی قابل قبول نیست. زنان نیز با ایستاری راسخ به قیام برخاسته‌اند و اعلام این مواضع درحق ژینا و شلیر، جای تقدیر دارد. بر همین اساس، لازم است تا در تمامی شهرهای کوردستان و ایران، خلق و خصوصاً زنان، اعتراضات وسیع و لازمه را نشان داده و تداوم بخشند. چرا که آنچه به‌سر ژینا آمد و شلیری که به زندگی خود پایان داد، کاملاً نتیجه‌ی ذهنیت اشغالگری‌ بوده و امری سیاسی است که دولت اشغالگر ایران، روزانه آن را تحمیل می‌نماید.

این زنان اولین و آخرین زنانی نیستند که دستگیر، کشته و یا اعدام می‌گردند، حملات مختلفی بر جسم و روح زن انجام می‌گیرد که این‌ها خود مبیین ذهنیت نابودگرایانه‌ی سیستم حاکم بوده و درواقع رویکرد از بین بردن پیشاهنگی زن می‌باشد. چراکه رژیم اشغالگر ایران مطابق قانون و ذهنیت خود، حملات ناجوانمردانه‌ و غیرخلاقی را روا می‌دارد. هر جا که حجم این حملات بیشتر می‌گردد، نتیجه‌ی ذهنیت اشغالگری، سرمایه‌داری و رویکردیست که بویی از اخلاق انسانی نبرده است.

مردی که در خانه‌ای قصد تجاوز به زنی را دارد همان ذهنیت پلیس یا بسیجی‌ و اطلاعاتی دارد که حافظ این ذهنیت رژیم اشغالگر ایران می‌پردازند. ذهنیت مردگرایی از پایین به بالا برای جامعه خطراتی را به دنبال دارد. جامعه‌ی آگاه ما لازم است تا این حملات را تحت هیچ شرایطی قبول نکرده و در این راه هر چه از دستشان برآید را انجام دهند. ما تنها امروزه به قتل نمی‌رسیم، زن کورد آشکار و در خفا روزانه کشته می‌شوند.

بلکه اشخاصی که بر سر کار می‌آیند، تغییر یابند، اما رویکرد اقتدارگرایی تغییری نمی‌یابد، مگر به شیوه‌ای بنیادین و با سیستم ملت دمکراتیک بتوانند برای تمامی انسانیت پیشاهنگی کرده و تغییرات اساسی را در زندگی اجتماعی بوجود آورند. تا زمانی که در درون سیستم ایران، ملت دمکراتیک و کنفدرالیسم دمکراتیک برمبنای نقشه‌ی راه قرارداد اجتماعی و با پیشاهنگی زن، سازماندهی نشود، قتل زنان با نابودی فرهنگی، روزانه تداوم داشته باشد. قتل فیزیکی، شکل نهایی کشتن است، در صورتی که زنان روزانه به شیوه‌های مختلف کشته می‌شوند و مطابق قانون ایران، مشروع است. این وحشتناکترین وضعیتی است که زنان در آن قرار دارند.

لازم است که دیگر زنان، خود را سازماندهی نموده و همبستگی داشته باشند. امروزه زنان جهان نیز به سطحی از آگاهی رسیده‌اند که در برابر ذهنیت اشغالگر و قوانین غیر اخلاقی می‌جنگند.

مبارزه می‌کنیم تا موی زنی را در لحظه‌ای از آزادی ببافیم و او را حفظ کنیم. به دور زن پیشاهنگ، میهن‌دوست، آزادی‌خواه و دارای ایستاری سیاسی و اخلاقی است، حلقه‌ای از آتش می‌شویم تا از او دفاع کنیم.

تمامی جوانان شرق کوردستان و ایران را فرامی‌خوانم که این وضعیت اسفباری که زن در آن بسر می‌برد را تحت هیچ شرایطی قبول نکنند و برای ما نیز قابل قبول نیست. زن به سطحی رسیده که بایستی نهایت همبستگی را از خود نشان داده و مبارزه نمایند. خود را سازماندهی کنند و بزرگترین پیشاهنگی را نیز خود خلق انجام می‌دهند. چاره‌یابی دمکراتیک نیز خود خلق بوده و خواستار آزادی از دولت نباشیم. سیستم دولت برای خلق‌ها راه‌حل نبوده و نیست. ۵٠٠٠ سال است که ذهنیت اشغالگری بر تاریخ انسانیت خود را سازماندهی کرده و این‌گونه قصد ادامه‌ی مسیر را دارد و من‌بعد قابل قبول نخواهد بود. اگر دولتی نیز موجود باشد، بایستی دارای قوانین و حقوق انسانی باشد.

روزانه انسانیت به خاک سپرده می‌شود. بار دیگر از دست دادن جان شلیر و ژینا را به تمامی خلق‌مان و به‌ویژه زنان، تسلیت گفته و ایستار راسخ خلق‌مان با پیشآهنگی زنان را درود می‌فرستیم. وضعیت رنج‌آور و غیرقابل قبولی است که ضداجتماعی بوده و موجودیت و آزادی زن را پایمال می‌کند. دستاویزهای سیستم اشغالگری غیرقابل قبول می‌باشد و بر این اساس می‌گوییم که لازم است تا تمامی خلق‌مان و زنان در شرق کوردستان و تمامی ملت‌ها و باورها با روح ملت دمکراتیک و اوج اتحاد و همبستگی به پشتیبانی از زنان پرداخته و بدانند که اگر امروز آنان باشند، فردا دیگری خواهد بود. با رویکرد و دانش لازم نهایت پشتیبانی را از همدیگر اعلام نمایند. امیدواریم با راه‌پیمایی‌ها و اعتراضات گسترده‌تر نشان دهند که هرگز اشغالگری قادر به ترساندن خلق و زنان نخواهد بود و از هم‌اکنون امید به آزادی بسیار گسترده‌تر خواهد بود و هرگز نخواهند توانست تا ما را با مرگ، اعدام و نابودی روبرو سازند و پیروزی از آن ماست.◻️