من روز روزنامه‌نگاری کوردی را به تلاشگران ارتباطات و رسانه‌های آزاد تبریک می‌گویم. تلاش برای ورود به دنیای ارتباطات مدرن ۱۲۶ سال پیش قابل توجه بود. نقطه‌ای را تعیین می‌کند و قصد حرکت به جلو در زمان خود را بیان می‌کند. بنابراین، یک اصل معنادار و مهم است. از روزی که روزنامه کوردستان منتشر شد تا به امروز، رسانه‌های کوردهای مبارز درگیر جنگ بزرگی بود، بنابراین برای هر مرحله، در هر دوره هزینه‌های لازم را دادند و کوتاه نیامدند. شهدای مطبوعات آزاد را یکی یکی یاد می‌کنم و از آن‌ها قدردانی می‌کنم.

در یک زمان مهم، حملاتی اتفاق می‌افتد که کسی از آن غافلگیر نمی‌شود. اردوغان به عراق و هولیر می‌آید و همزمان در بلژیک به مطبوعات آزاد حمله شد. در کنار آن، حمله به مطبوعات آزاد در ترکیه صورت گرفت و بسیاری از خبرنگاران بازداشت شدند. خوب این موج حمله چرا و برای چه، با چه توافقی انجام شده است؟ ما می‌توانیم سوالات را اضافه کنیم. در مدت کوتاهی مشخص شد که این حمله به درخواست فرانسه و به نام «تامین مالی تروریسم» به این مؤسسات انجام شده است.سازمان‌های آزاد کورد و تامین مالی تروریسم! بیایید به آن نگاه کنیم، ناتو یک برنامه جدید برای خود قرار داده است. در چنین زمانی، واضح است که ناتو وظایف جدیدی به فرانسه داده است، پس بیایید ردپای فرانسه در کوردستان را بررسی کنیم. اولین اثر آن Skypkot است، این توافق برای تقسیم سرزمین‌هایی است که توسط امپراتوری عثمانی اشغال شده است ، بین فرانسه و انگلیس. لوزان و بدبختی در لوزان نیز همان است. ما همچنین شاهد نقش دولت فرانسه در بمباران شیمیایی هلبجه در تاریخ معاصر هستیم. فرانسه با تسلیح صدام نقش مهمی در این جنایت ایفا می‌کند. صدها هزار کورد با کامیون‌های فرانسوی و آلمانی انفال شدند. در بمباران شیمیایی هلبجه نیز اثری از آنها وجود دارد. خانم میتران همزمان با خانواده بارزانی در تأسیس پارلمان اقلیم کوردستان در باشور نیز نقش دارد. از او به عنوان «مادر کوردها» استقبال می‌شود. به عبارت دیگر نقش عمده‌ای در سازماندهی خط خیانت در کوردستان دارند.

همین فرانسه را می‌توانیم در روژاوا ببینیم. فرانسه یک کشور اشغالگر است، در تاریخ خود شرارت‌های زیادی علیه مردمان ستمدیده و طبقات مبارز انجام داده است. یک دولت امپریال است. او بدترین نقش را در جنگ جهانی اول و دوم بازی کرد. وجود آن در هر جنگ جهانی و اشغالگری آن در شمال آفریقا و آسیا شناخته شده است. ما به عنوان کورد، دولت فرانسه را می‌شناسیم. در ۱۵۰ سال گذشته، دولت فرانسه به طور مستقیم یا غیرمستقیم در تمام حملات و مصائب سرزمین و مردم ما نقش داشته است. بنابراین، سیاست و دیپلماسی کوردی باید این حقایق تاریخی را در نظر بگیرد. انقلابیون و مبارزان کورد نباید این مسائل را فراموش کنند. همانطور که مشخص است در همان زمان شرکت‌های فرانسوی در سوریه نیازهای ملموس داعش را دریافت و تامین کرده بودند که در چندین دادگاه این کشور مورد محاکمه قرار گرفت. این مسائل شرکت‌های بین‌المللی بدون دولت و سیاست دولتی کار نمی‌کنند.

سوالی که باید بپرسیم این است که فرانسه از سیاست کوردها چه می‌خواست؟ سوال دوم سطح مذاکره فرانسه و دولت ترکیه برای این حملات است؟ در سال ۲۰۱۳، علیه پیشاهنگان مبارزات آزادی کوردستان شهید سارا، شهید روژبین و شهید روناهی قتل‌عام انجام دادند! پس از ۱۰ سال، بار دیگر یک حمله مرگبار در فرانسه علیه اوین گویی پیشاهنگ کوردها و دوستانش رخ داد. قاتل پیشین دولت ترک بوده و قاتل دوم فرانسه است. بنابراین ما به عنوان کورد باید وضعیت فرانسه را مورد توجه قرار دهیم و نقش آن را در آرمان کوردها برای آینده ببینیم و برای آن تدابیری اتخاذ کنیم.

در کنار این باید پرسید که اکنون فرانسه در روژاوا چه وضعیتی دارد؟ این سوال برای کوردها مهم است. همانطور که می‌دانیم ماکرون رئیس جمهور فرانسه سفر جدی به عراق انجام داد و در عین حال اکنون فرانسه برقراری امنیت آسمانی نیروهای ائتلاف مستقر در محور گرمیان را بر عهده دارد. در آنجا در سال ۲۰۲۲ پیشاهنگ انقلاب روژاوا، فرهاد دیریک و رفقایش به شهادت رسیدند، همزمان پیساهنگ سیاست باشور، ماموستا شَمال، در مقابل منزل خود و در سال ۲۰۲۴، سیاستمدار و انقلابی کورد، شَوگَر در شهر کلار  توسط هواپیماهای بدون سرنشین در منزل به شهادت رسید. وقتی همه این مسائل را کنار هم بگذاریم، می‌بینیم که ناتو و متحدانش این وضعیت را بین خودشان به اشتراک گذاشته‌اند. به همین دلیل می‌بینیم که نقش جدیدی به فرانسه داده‌اند.

حمله به مطبوعات آزاد در بلژیک به درخواست فرانسه، تحویل سیاستمداران پناهنده به دولت اشغالگر ترکیه، برای ما نوعی شلیک اطلاعاتی است. ما کوردها و دوستان فرانسویمان و کل جهان باید دست به کار شویم و بگوییم این حمله جدید ناتو را متوقف کنید!