◼️ در سال ۲۰۱۳ با مشارکت احزاب و سازمانهای هر چهار بخش کوردستان، در منطقه جنوب کوردستان مجموعه نشستهایی در این رابطه برگزار شد. در این برهه بود که برای نخستین بار کورد برای اتحاد ملی کورد تا این حد به موفقیت دست یافته بود. با این وجود برخی از احزاب و گروههای سیاسی در این نشستها که در هولیر برگزار میشد، شرکت نمیکردند و به همین دلیل نمیتوانستند در تصمیمات سیاسی مشارکت داشته باشند. این افراد و گروهها با موضع ضعیف سیاسی خود و انفعال در مقابل اتحاد ملی کورد همیشه به مانعی تبدیل میشدند.
در آنزمان دولت ترک و ایران و برخی از دولتهای منطقهای دیگر نیز مایل به اتحاد ملی در میان کورد نبودند و در مقابل تمامی تلاشهای به عمل آمده از سوی احزاب و سازمانهای سیاسی کوردستانی سنگ اندازی میکردند و بدین منظور در پشت پرده با برخی از این سازمانها گفتگوهای خائنانهای را سازمان داده بودند.
در آن زمان چون هولیر یکی از مراکز سازمانی میت ترک بود و تلاشها برای اتحاد ملی کورد نیز در این مرکز پیگیری میشد، میت ترک تلاش مینمود با نفوذ در میان برخی از گروههای حاضر در این کنفرانس در آن مداخله نماید. بعد از آن نیز کاملا معلوم شد که بیش از مداخله در انجام این کار موفق شدند. اگر به یاد داشته باشیم که در آن زمان به منظور ممانعت از موفقیت این نشست، رهبری پارت دمکرات کوردستان بهانههایی را ذکر میکرد. بهانههایی مبنی بر اینکه اتحاد ملی کوردی هیچ فایدهای ندارد از سوی بسیاری از محافل به شیوهای پوشیده پیگیری میشد. آخرین بار رهبری پارت دمکرات کوردستان به منظور پایان دادن به نشستها، مسئله ریاست مشترک را بهانه قرار داده بود.
در آن زمان در رابطه با مسئله رهبری، آقای عبدالله اوجالان اظهار داشته بود: مسعود بارزانی و لیلا زانا به ریاست مشترک کنگره ملی کوردستان برگزیده شوند. اما این مسئله چندان در راستای منویات مسعود بارزانی قرار نداشت. زیرا بارزانی تقسیم شدن قدرت را یاد نگرفته است، مایل به ریاست مشترک نبود. اما در این رابطه عبدالله اوجالان گفت: اجازه بدهید مسعود بارزانی به رهبری کنگره ملی رسیده و لیلا زانا نیز به معاونت وی برسد. در واقع این درخواست خانواده بارزانی در راستای متوقف نمودن تلاشها برای ایجاد کنگره ملی بود. و در واقع بعد از اقامه بهانههایی از این دست، تلاشهای برای ایجاد کنگره ملی نیز متوقف شده و هیچگاه به سطح پیشین دست نیافت.
اکنون همان ذهنیت به شیوهای دیگر در روژآوای کوردستان خود را به نمایش میگذارد. در این کوچکترین بخش از کوردستان، دستاوردهای نصیب خلق شده که باید مورد حفاظت قرار بگیرند، و در همین راستا نیز تلاشهایی برای تقویت اتحاد ملی به شیوهای جدی در دستور کار قرار گفتهاند. اما علیرغم تمامی آزارها و مشکلاتی که روی دادهاند، رهبری منطقه تلاش میکند در این منطقه ثبات و صلح برقرار باشد.
در راستای اتحاد احزاب و سازمانهای شمال –شرق سوریه نیز اقداماتی انجام شده است. خصوصا تلاشهای مهمی برای مشارکت شورای میهنی کورد سوریه (ENKS) در فرایند سیاسی شمال-شرق سوریه نیز انجام شده است تا در نهایت فرایند سیاسی در این بخش از کوردستان نیز بر مبنای منافع خلق کورد قرار گیرد. در این میان علیرغم آنکه شورای میهنی کورد سوریه در آزادی و حفاظت از روژآوا هیچ گونه اقدامی را انجام نداده است، سعی داشته است در تمامی این مدت تلاشها برای اتحاد، برای آزادی و مقاومت را نیز با محدودیت و موانع مواجه کند. این حزب روژآوا نیز همانند خلف خود در جنوب کوردستان به منظور ممانعت از اتحاد ملی در میان خلق کورد اقدامات مخربی را انجام داده است. لازم به ذکر است که شورای میهنی کورد سوریه با برخورداری و بهرهگیری از ایستارهای دولت ترک عمل نموده و با همکاری آنها امکاناتی را مهیا کرده است. جبهه شورای میهنی کورد سوریه که متشکل از شماری سیاستمدار میباشد، تلاش میکنند دستاوردهای خلق کورد را که با خون هزاران دختر و پسر شهید کسب شدهاند، در اختیار دولت ترک و دشمنان خلق کورد قرار دهند. به همین سبب همواره تلاش کردهاند تا با بهانههای مختلف رهبری خودمدیریتی را در معرض اتهاماتی قرار داده و دلایل عدم دستیابی به توافق برای اتحاد ملی را به آنها نسبت دهند. در این میان آشکار است که همان خطی که در نشستهای سال ۲۰۱۳ به پ.د.ک دمکرات کوردستان مشورت میداد اکنون با شورای میهنی کورد سوریه رایزنی میکند.
در این رابطه چند روز قبل آلدار خلیل عضو هیات رهبری حزب اتحاد دمکراتیک (پ.ی.د) اعلام نمود که شورای میهنی کورد سوریه با سیستم آموزشی به زبان کوردی و سیستم ریاست مشترک مخالفت دارد. همچنین آلدار خلیل اعلام نمود که اعضای شورای میهنی کورد بعد از سفر به ترکیه چنین موضعی را اتخاذ کردهاند.
آلدار خلیل در ارزیابیهای خود اظهار داشت که شورای میهنی کورد سوریه به منظور راضی نمودن دولت ترک درخواست ملغی کردن سیستم ریاست مشترک و آموزش به زبان کوردی را نموده است و خواستار بازگشت سیستم آموزشی بعث به روژآوا شدهاند. موضوع دیگر مطرح شده از سوی آنان الغای الزام حفظ دستاوردهای انقلاب روژآوا است.
بدون تردید در این میان نمیتوان به هیچ وجه درخواستهای مبنی بر الغای سیستم ریاست مشترک و آموزش به زبان کوردی را مشروع قلمداد کرد. دولت ترک در روژآوای کوردستان خاک میهن را اشغال کرده است، خلق در منطقه را قتلعام نموده است، تمامی ارزشهای خلق را در این منطقه مورد تاخت و تاز قرار داده است و در مناطق اشغال شده سیستم آموزشی را به زبان ترکی تحمیل کرده است. شورای میهنی کورد سوریه به جای آنکه علیه این اقدامات دولت ترک موضع بگیرد، تلاش میکند دیدگاههای دشمنان خلق را بر خلق کورد تحمیل کند.
آیا میتوان گفت که شورای میهنی کورد سوریه نسبت به درخواستهای خود فکر میکند؟ در رابطه با اتحاد ملی در منطقه چگونه فکر میکند؟ یا از نظر آنها اتحاد ملی چه معنایی دارد؟ آیا از نظر آنها اتحاد ملی به معنای تقسیم حاکمیت است؟ این اتحاد ملی که بر اساس اعمال ممنوعیت و تخطئه اراده خلق تحمیل میشود، از طرف خلق چگونه مورد استقبال قرار میگیرد؟ در این نقطه سوال اصلی اینست: آیا شورای میهنی کورد سوریه واقعا خواهان حفظ دستاوردهایی است که تاکنون بدست آمدهاند؟
زمانیکه به درخواست و موضع این گروه نگاهی عمیق انداخته شود، پاسخ به این پرسش نیز سهل خواهد شد. بدون آنکه در این رابطه به طول و تفصیل سخن گفته شود باید به اعضای شورای میهنی کورد سوریه، با واگویه این مثال کوردی سخن گفت که دشمن پدران، دوست فرزندان نخواهد شد. لازم است که شورای میهنی کورد در سوریه نیز دوستان و دشمنان خود را بشناسد.◻️
منبع: e-rojname