کوردها هیچ‌گاه ذره‌ای از مبارزات خویش عقب‌نخواهند نشست

موضوع عادی‌سازی روابط میان ترکیه و سوریه مشروط به افزایش خشونت‌بار سیاست‌های نسل‌کشانه رژیم بعث سوری علیه کوردها، در روزهای جاری داغ‌ترین خبرها را به خود اختصاص داده. تلاش ترکیه برای عادی‌سازی روابط با دمشق به هر قیمتی به چه‌ معناست؟ اهدافی که برای رویارویی با کوردها دنبال می‌کند تا چه‌اندازه متحقق خواهد شد؟ آیا ایران تحت هر شرایطی و بنا به هر شروط ترکیه وارد گفتگوهای چهارجانبه خواهد شد؟ موضع‌گیری جدی و بسیار حساس خودمدیریتی دمکراتیک روژاوای کوردستان سطح آن و نوع واکنشها را تحولات هفته‌های آینده مشخص خواهند ساخت ولی مشخص است که کوردها هیچ‌گاه ذره‌ای از مبارزات خویش عقب‌نخواهند نشست. امسال معاهده لوزان پایان می‌یابد، اما دول متخاصم قصد دارند به شکل‌گیری یک لوزان ضدکورد دیگر دست زنند.

شکست مفتضحانه اردوغان در برابر نیروهای گریلا

واقعیت این است که ترکیه به دلیل مبارزات بی‌امان کوردها در بخش‌های مختلف کوردستان بویژه در روژاوا، ناچار شده به راهکارهایی ولو با کوتاه‌آمدن در برابر دیکتاتوری دمشق بعثی، متوسل گردد. دو دلیل عمده را می‌توان برای آن مقوله برشمرد: نخست اینکه اردوغان با حمله به نیروهای گریلا در مناطق کوهستانی اقلیم جنوب کوردستان دچار شکست مفتضحانه شد و دوم اینکه با وجود تهدیدات مداوم برای حمله به روژاوا و شمال سوریه، اما نتوانست قدرت‌های بین‌المللی را متقاعد سازد چراکه مقاومت بی‌نظیر نیروهای جنبش آزادیخواهی چهره اردوغان و ترکیه بعنوان دیکتاتوری جنگ و ترور را عمیقا مخدوش ساخته‌‌. هرچند اردوغان پس از این شکست‌ها به رژیم بعث سوری بعنوان آخرین حربه و راهکار موزیانه و نسل‌کشانه پناه‌می‌برد، اما خود این ناکامی‌ها نشانه زبونی بیشتر ترکیه و پیروزی کوردها تلقی می‌شود.

می‌تواند گسترده‌ترین کنسپت سیاسی با ابعاد نسل‌کشانه علیه کوردها باشد

دیدارهای چهارجانبه وزرای خارجه ایران، ترکیه، روسیه و سوریه در مسکو بی‌شک محتوایی متفاوت‌تر از نشست‌های پیشتر آستانا که شدیدا ضدکوردی بودند، ندارد. در این میان، هرچند تضاد منافع قدرت‌طلبانه منطقه‌ای ایران و ترکیه و یا ترکیه و مسکو و یا سوریه با ترکیه در پرتنش‌ترین حالت قراردارد،‌ اما امتیازدهی‌های مشروط در برابر همدیگر با هدف نسل‌کشی علیه کوردها آنها را به هم نزدیک می‌سازد. نشست چهارگانه مسکو می‌تواند گسترده‌ترین کنسپت سیاسی با ابعاد نسل‌کشانه علیه کوردها باشد که هرچند موافق‌نظر برخی قدرت‌های جهانی نباشد، اما در قبال آن هم سکوت نیز خواهند‌ کرد.

ایران اخیرا بخاطر بولهوسی‌های ترکیه برای نزدیکی بیشتر با سوریه، هراس‌ها و نگرانی‌های جدی دارد ولی می‌داند که قادر است در برخی ابعاد از احیای روابط ترکیه و سوریه فارغ از جوانب منفی آن، نفع‌های کلانی عاید خود سازد. برای ایران هم نابودی استاتوی خودمدیریتی و آزادانه یک بخش کوردستان و هم مقابله با سیاست‌های آمریکا و حضور آن دولت در شمال سوریه و روژاوا، انگیزه‌های اصلی شرکت در کنسپت ضدکوردی مسکو هستند.

به شرط ضربه‌زدن به جنبش آزادیخواهی کوردها به هر خفت و خواری زبونانه تن می‌دهد

ترکیه اردوغانی و فاشیستی تاکنون با مواضع و سیاست‌های شدیدا پراگماتیستی و منفعت‌پرستانه بارها اثبات نموده که به هر خفت و خواری زبونانه تن می‌دهد به شرط ضربه‌زدن به جنبش آزادیخواهی کوردها. هرچند این موضع‌گیری اردوغانی جنبه ضدکوردی را در درجه نخست بر خود حمل می‌نماید، اما اساسا در برخی جوانب هم نشانه‌های لج سیاسی زاویه‌دار با برخی قدرت‌های جهانی را هم دارد که با حمله نظامی او به روژاوا موافقت نشان نداده‌اند و یا در برخی مسایل سیاسی و اقتصادی، منافع ناتو و اروپا را به خطر انداخته.

ترکیه در سوریه و روژاوا کشتارهای بیشماری در حد جنایت علیه بشریت انجام داده است

مقولات «حفظ تمامیت ارضی سوریه» و «ایجاد یک سیستم سیاسی حاکم بر کل سوریه» که حتی روژاوای کوردستان را دربرگیرد و استاتوی خودمدیریتی دمکراتیک کوردها را به خطر بیاندازد برای ترکیه هدف اصلی می‌باشد. این درحالی است که خود ترکیه با بکارگیری گروه‌های تبهکار داعش و جبهه‌النصره و نیز چندین گروه دیگر موسوم به ارتش آزاد سوریه، از سال ۲۰۱۱ به ویرانی سوریه و روژاوا دست زده و کشتارهای بیشماری در حد جنایت علیه بشریت انجام داده است.

دیگر آفتاب اردوغان به غروب نزدیک شده

برای اولین بار است که سوریه در نشست‌های ترکیه، ایران و سوریه شرکت می‌کند، ولی باید پرسید که آیا جامعه جهانی از این نشست‌ها پشتیبانی خواهد کرد؟ و یا اینکه آن دول چهارگانه تا چه حد موفق به اجرای سناریوی از پیش‌تعیین‌شده خود علیه کوردها و سوریه خواهند شد؟ اگر برای اجرای یک سناریو از سوی چند دولت اجماع جهانی قدرت‌های هژمونی آمریکا و اروپا حاصل نگردد و عدم ضربه‌زدن به منافع بلوک رقیب یعنی آمریکا و هم‌پیمانانش تضمین نگردد، این نشست چهارگانه نه تنها موفقیتی کسب نخواهد کرد، بلکه موجب افزایش تنش در منطقه خاصه سوریه هم خواهد شد. شرط ترکیه برای توافق با سوریه، خروج کامل ارتش آن کشور از مناطق اشغالی روژاوا و شمال سوریه است تا حکومت دمشق راضی به اقدام جدی برای نابودی خودمدیریتی دمکراتیک روژاوا شود. ولی در این زمینه هم هیچ تضمینی منوط به اجرای کامل نقشه ترکیه وجود ندارد. بنابراین اگر کوردها در هر چهاربخش کوردستان به مخالفت و مبارزه جدی برخیزند و رضایت بین‌المللی هم حاصل نشود، نشست چهارگانه مسکو هم ولو با احیای روابط ترکیه – سوریه، بی‌نتیجه خواهد ماند. قدرت‌های زیادی در منطقه خاورمیانه و سوریه به دخل و تصرف سیاسی، نظامی و اقتصادی دست می‌زنند لذا اجرای هر برنامه‌ای نیاز به جلب رضایت همه آن طرف‌های ولو متخاصم دارد. از این حیث، شانس ترکیه برای پیروزی از این طریق هم کم به نظر می‌رسد ولی قطعا تهدیدات را افزایش خواهد داد. حتی فرصت زیادی به انتخابات ترکیه باقی نمانده و این زمان برای پیروزی عجولانه اردوغان، بسیار کم می‌باشد. چه بسا همه می‌دانند که دیگر آفتاب اردوغان به غروب نزدیک شده و شاید نفس‌هایش به شماره افتاده است.