نظامی‌‌گری؛ هدیه رئیسی به گرسنگان | یادداشت
دولت ابراهیم رئیسی در حالی بودجه سپاه و صدا و سیما را افزایش می‌دهد که سفره‌های مردم خالی‌تر از گذشته می‌شوند
◼️ افزایش دو نیم و برابری بودجه سپاه پاسداران و افزایش دو برابری بودجه صدا و سیما موضوع بحث این روزهای محافل ایران است. این دو سازمان در حالی بودجه‌های کلانی به خود اختصاص می‌دهند که بخش عظیمی از مردم ایران در غم نان و مسکن و حقوق پایه‌ای هر انسان سرگردانند.
در حالی که فقر و فلاکت چهار سوی ایران را فراگرفته و خانواده‌های متعددی در غم گرسنگی فرزندان خود هستند و تأمین هزینه‌های زندگی از قبیل اجاره خانه و خرید مواد خوراکی و هزینه‌های تحصیل و بهداشت و سایر مخارج برای آنها به یک معضل روزمره بدل شده، سران نظام ایران هیچ د‌غدغه‌ای از تباه شدن زندگی میلیون‌ها انسان ندارند.
آنچه برای تصمیم‌گیرندگان در تهران مهم است حفظ ثروت و سامان انبوهی است که در محل غارت منابع زیر زمینی و روزمینی و دزدی حق یکایک شهروندان ایران به دست آورده‌اند. حفظ نظام به قول خمینی 'اوجب واجبات' است. حفظ انسانیت و عزت و کرامت مردمی که هست و نیست آنها به تاراج رفته است اهمیتی ندارد.
افزایش دو و نیم برابری بودجه سپاه در پیشنویسی که دو روز پیش دولت رئیسی تحویل مجلس داد گواه این وضع است. بودجه سپاه که پارسال با ۵٨ درصد افزایش به ۳۸ هزار و ۵۶۴ میلیارد تومان رسیده بود، بر اساس آنچه در فایل لایحه بودجه ۱۴۰۱ ذکر شده، به ۹۳ هزار میلیارد تومان رسیده. این بودجه کلان سپاه برای چیست؟ این سازمان بجای نان برای سفرەی گرسنگان، توپ و تانک برای کشتار آنها می‌خرد. قتل‌عام سالانه ده‌ها کولبر کورد و سوختر بلوچ در کارنامه سپاه است.
نگاهی به وضعیت عمومی اعتیاد، طلاق، خودکشی و بلایای اجتماعی دیگر که در ارتباط مستقیم با استبداد سیاسی و فقر اقتصادی‌اند، زنگ خطر یک فروپاشی کامل اخلاقی در ایران را به صدا درآورده است. آنها که با ثروتی بادآورده در کاخ‌های خود نشسته‌اند، برایشان انبوه کودکان کار در خیابان، ترک تحصیل آنها و همچنین زنانی که برای ادامه زندگی، خود را مجبور به تن‌فروشی می‌بینند مهم نیستند.
مهم تقویت نیروهای سرکوبگر پلیس، بسیج، ارتش و سپاه است. نهادهایی که قرار بود مدافع مردم باشند اما بیش از همه خون مردم را هر وقت اعتراضی داشته‌اند ریخته‌اند. آنها نیروهای مدافع نظام هستند و نه نیروهای مدافع خلق. اما بودجه آنها از جیب یکایک شهروندان پرداخت می‌شود. آنها از مردم پول می‌گیرند و لوله سلاحشان بسوی همان مردم دراز است.
روزانه خبرهای تکان‌دهندەای از جرم و جنایت و نا امنی‌های روزافزون در جامعه ایران مخابره می‌شود که ریشه اصلی آن در فروپاشی خانواده‌ها و عدم امکان ترسیم هیچ آینده‌ای از سوی بخش قابل توجهی از جامعه ایران است.
بسیاری از جوانانی که آزادی‌های اجتماعی و انسانی طبق قانون اساسی ارتجاعی ایران از آنها سلب شده است، از فرط بیکاری و گرانی و ناتوانی در پرداخت هزینه‌های زندگی به سنگ سخت نا امیدی برخورده و دچار افسردگی شده‌اند. خشونت‌های وصف‌ناپذیر، خودزنی و لطمه به جسم خود نوعی انعکاس این افسردگی و پژمردگی روح جوانان است.
دولت رئیسی همچنین به دنبال افزایش دو برابری بودجه صدا و سیمای دولتی است. سازمانی که مسئولیتش سانسور واقعیت‌های در خیابان و ترسیم کشور گل و بلبل از جمهوری اسلامی بوده و نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد اکثریت مطلق مردم ایران اعتمادی به آن ندارند.◻️
