◼️ در جریان جنگ ویتنام، ژنرال جیاپ به عنوان شخص دوم جنگ و قیام علیه اشغالگران، وظیفه‌ای دشوار را بر عهده داشت. ژنرال جیاپ به عنوان فرماندهی که بیشترین نقش را در پیروزی‌های تاریخی دین بین فو داشته بود، از آوازه‌ای بزرگ برخوردار و به عنوان یکی از نمادهای مقاومت در سطح جهانی، برای فرودستان شناخته شد.

در سنت قیام‌های خلق کورد، مفاهیمی مانند پاشا، ژنرال و فرمانده کمتر به کار برده می‌شوند. به جای استفاده از این مفاهیم بیشتر بر ارزش‌ها، رفاقت و همراهی تاکید شده است. مبنای این سنت فرهنگی ریشه در اعماق ناریخ بشری دارد. اما مسئله‌ی که در ابتدا با ان مواجه می‌شویم، مفهوم هاوری یا رفیق است. حواریون عیسی که مرکب از دوازده نفر بودند و بعد از به صلیب کشیدن عیسی آیین وی را در سراسر جهان گسترش دادند نیز هاوری، یا رسول نام داشتند. از طرف دیگر، در آیین اسلام نیز به گونه‌ای از مفهوم هاوری استفاده شده است. تا جایی که از افراد بسیار نزدیک به پیامبر تحت عنوان صحابه نام برده می‌شد. در این خصوص اصحاب نیز به همان معنای دوست، هاوری و رفیق بکار برده شده است.

در انقلاب کوردستان نیز برای نخستین بار در فرهنگ و زبان پ.ک.ک از چنین مفاهیمی استفاده می‌شود که این مفاهیم نیز ریشه در قیام ۱۷ اکتبر دارند. این مفاهیم در ابتدا به عنوان «ری هوال» مورد استفاده می‌شد و بعد از آن به عنوان هوال و هاوری در ادبیات سیاسی کوردی تداوم خود را حفظ کردند.

با ظهور و افزایش تعداد رزمندگان آزادی، این مفهوم در میان خلق کورد نیز گسترش پیدا کرده و کاربرد آن به دلیل استقبال و پذیرش از سوی خلق کورد در مقیاس گسترده‌ای عمومیت پیدا کرد. زمانی که به این مفهوم با دقت نگریسته می‌شود، مشاهده می‌شود که این مفهوم مرکب از دو اسم است، هَو و آل؛ یعنی دو فرد که در یک طرف، در یک جبهه در کنار هم قرار داشته باشند، می‌توان معنای افرادی که یک پرچم را در دست داشته باشند نیز مراد کرد. اما در سیستم انقلاب کوردستان، این معنا می‌تواند بهترین معنای مورد استفاده باشد. از رزمندگان جدیدی که به صفوف مبارزاتی پیوسته‌اند تا ارشدترین فرماندهان، با چنین عنوانی از یکدیگر نام می‌برند.

بعد از پیروزی تاریخی در کوه‌های گاره که سیستم دشمن را با پس لرزهای شدید خود به لرزه درآورده است، مباحثات سیاسی دامنه‌داری را در سطح کوردستان و ترکیه و منطقه به همراه داشته است و چنین انتظار می‌رود که این مباحث همچنان نیز ادامه داشته باشند.

زمانیکه به سخنان هَوال مراد کاراییلان گوش داده می‌شود، مستقیما تصاویر جنگ ویتنام در مقابل چشم زنده می‌شود. در آن زمان رزمندگان ویت کنگ و خلق ویتنام بیشتر از طریق رادیو به سخنرانی‌های رهبران و فرماندهان گوش فرا می‌دادند؛ زمانی که سخنرانی ژنرال جیاپ از رادیو پخش می‌شد اصطلاحی را با این معنا بکار می‌بردند: ساکت شوید، ژنرال جیاپ سخنرانی می‌کند.

بعد از انتشار ابعاد جنگ گاره از سوی مراد کاراییلان، در تمامی مناطقی که کوردهای میهن‌دوست در آن ساکن بودند، کم و بیش با حساسیتی فراوان به این سخنان گوش دادند. پیر و جوان، زنان و مردن، کودکان و جوانان با همان حس و حال از سخنان مراد کاراییلان استقابل کردند. از طرف دیگر بعد از اعلام شکست تاریخی وزیر کشور ترکیه با قیافه‌ای مملو از استیصال و درماندگی اعلام کرده بود که اگر ما او را هزار تکه نکنیم، بی‌شرف هستیم!

خلق کورد به خوبی می‌داند که برای آنان، چنین سخنانی هیچ ارزشی ندارد. صدها بار وعده داده‌اند، سوگند یاد کرده‌اند که چنین و چنان می‌کنند، اما هنوز اثر این سخنان برجای مانده است که به شیوه دیگری رفتار و عمل کرده‌اند و موجبات تمسخر خاص و عام شده‌اند. اما حیات و زندگی این هَوال‌ها برای خلق از اهمیت بسیاری برخوردار است. هَوال‌هایی که در جنگ آبدیده شده‌اند، از حداقل امکانات، این انقلاب بزرگ را در کوردستان و خاورمیانه رقم زده‌اند و ضربات سنگین را بر دشمن وارد می‌کنند، البته که حیات و زندگی آنها برای کورد و کوردستان مهمترین مسئله می‌تواند باشد.

بازگردیم به انتشار اطلاعات و ابعاد جنگ گاره که از سوی هَوال مراد کاراییلان بر زبان آورده شد. این پیام مختصر و مفید بود: زندانیان توسط ارتش ترک به قتل رسیده‌اند. برای حفاظت از آنها، رفقای ما به شهادت رسیده‌اند. لازم است تمامی گروه‌ها و سازمان‌ها در این باره بیطرف بوده و تحقیقات مستقلی را در این باره آغاز کنند. ما آمادگی داریم.

متاسفانه تا کنون هیچ گروه و سازمان به اصطلاح بیطرفی در این باره اظهار نظر نکرده است. سازمان‌هایی که لازم بود در واقع بی‌طرف باشند و رزمندگان کورد پیمان‌ها و معاهدات آنان را امضا کرده‌اند، از ترس دولت ترک حتی جرات ابراز وجود را نیز ندارند. اما این مسئله به خوبی قابل درک است که این سازمان‌ها نیز کم و بیش به دولت‌ها وابستگی دارند. به همین دلیل از توان تحرک بالایی برخوردار نیستند. المان بدون هیچ شرمی می‌تواند بگوید که مفاد دیدار آنها با وزیر دفاع دولت ترک، جزو اسرار بر طبقه‌بندی شده محسوب می‌شود. قتل‌عام ارامنه، قتل‌عام کورد و خلق‌های دیگر برای آنها جزو اسرار دولتی محسوب می‌شوند. اما در هر صورت گاره سیستم آنها را به لرزه درآورده است و وابستگانشان و خلق ترکیه منتظر پاسخگویی آنهاست.

دومین مسئله‌ای هم که باید به آن بازگردیم، پاسخ تاریخی هوَال بود: بیا، خودت بیا. فرزندان مردم به سوی مرگ رفته‌اند! و مسئله‌ای که به نظر من هنوز وزیر ترک آن را درک نکرده است را به یاد آنان آورد: ما شهید شویم، هزاران نفر سنگرهایمان را پر می‌کنند. زمانیکه رفیق مراد کاراییلان مشغول سخنرانی خود بود، در یک خانواده کورد، یکی از مادران کوردستانی می‌گفت: دشمن بدون دلیل نگفته است کاراییلان؛ زیرا به کرات آنها را سوزانده است.

نوه این مادر کودستانی نیز می‌گوید: نه مادر بزرگ؛ این اسم خانوادگی وی است. مادر بزرگ می‌گوید: تو نمی‌دانی فرزندم؛ برای آنها به معنای مار سیاه است، برای ما کبوتر صلح و آزادی است، الهی هیچگاه تو و رفقایت دچار مشکلی نشوید.

تاریخ برای فرودستان، تا زمان دست‌یابی به آزادی خود همچنان ادامه دارد، ما نیز به کرات شاهد این رویه بوده‌ایم که در مقابل وسایل تصویربرداری ایستاده و فریاد می‌زنیم: ساکت باشید، هَوال، هاوری و فرماندهان ما سخنرانی دارند، نوید خبرهای مسرت بخشی را به ما می‌دهند.◻️

منبع: ozgurpolitika