غافل از اینکه رهبران امروز ما جوانانی هستند که در زمان دستگیری عبدالله اوجالان در گهواره خوابیده بودند و امروز قهرمانانه صحنه‌هایی مانند خیابان و دانشگاه و کوهستان و ... را به تسخیر خود در می‌آورند .
یکی از این زنان قهرمان لیلا حسین‌زاده جوان دهه هفتادی است که سالها به عنوان فعال صنفی دانشجویی فعالیت کرد و بارها در سالهای ۹۶ ،۹۸، ۹۹ و ۱۴۰۰ به خاطر ایستادن در کنار مردم بازداشت شد، ولی هرگز متوقف نشد. اکنون هم به خاطر اینکه در جلسه دفاع از پایان نامه‌اش به قاضی محمد و جعفر پیشه‌وری درود فرستاد، در مرکز توجه قرار گرفته است. معلوم است قلب لیلا حسین‌زاده در کجاست و این از شعار "ژن، ژیان، ئازادی" که در ابتدای صحبتش سر داد و همچنین مدل لباسی که بر تن داشت، مشخص است. اما برخی روششان این است که می‌خواهند اتفاقات و قهرمانان را برای خود بدون انجام هیچ زحمتی مصادره کنند. اینکه لیلا حسین‌زاده امروز از پیشه‌وری می‌گوید به این خاطر است که جنبش آپویی همیشه در روژهلات رویکردش ایجاد همزیستی مسالمت‌آمیز با آذری‌ها و احترام به تاریخ جمهوری آذربایجان است. اینکه از قاضی محمد می‌گوید، نه به معنای هواداری از یک حزب سنتی بلکه به خاطر احترامیست که روح جنبش آپویی برای شخص قاضی و جمهوری کوردستان قائل است.
این چیزها یک شبه اتفاق نیفتاداند بلکه حاصل سالها تلاش جنبش آپویی و خون شهدای چهار بخش کوردستان است که امروز شعار "ژن، ژیان، ئازادی" در قلب حکومت فاشیستی در تهران شنیده می‌شود و لرزه بر ارکان حکومت می‌اندازد .