سال ۲۰۲۳ تقریباً به پایان رسیده است. هرکسی سال گذشته را به شیوه خود ارزیابی می‌کند. مواردی که در طول سال اتفاق افتاده است یک به یک فهرست شده است. بر این اساس مردم سعی دارند پیش‌بینی کنند که سال ۲۰۲۴ چگونه خواهد گذشت. واضح است که «ذهن انسان» از لحاظ تاریخ به این شکل رشد کرده است.

البته ما در اینجا وقایع سال گذشته را به تفصیل فهرست نمی‌کنیم. برخی افراد دیگر این کار را انجام می‌دهند. آنچه باید انجام شود ارزیابی رویدادهای مهمی است که سال را مشخص کرده‌اند یا تلاش برای یافتن درس‌هایی برای سال‌های آینده. بدون شک مردم باید بر اساس منافع زنان و جوانان، جامعه و افراد مظلوم این کار را انجام دهند. یا در موقعیتی باشیم که بتوانیم به برخی افراد دیگر خدمت کنیم.

وقتی در این زمینه به سال ۲۰۲۳ نگاه می‌کنیم، جنگ جهانی سوم را می‌بینیم که بیش از ۳۰ سال است توسط نظام سرمایه‌داری در جریان است. ما حتی بهتر درک می‌کنیم که چرا طیب اردوغان در قدرت باقی مانده است. از ناحیه کوردها و بشریت، ما واقعیت مقاومت بزرگ و امید تازه را می‌بینیم. سال ۲۰۲۳ میلادی بر این مبنا به سال ۲۰۲۴ تبدیل می‌شود.

با جنگ در اوکراین که سال گذشته در صدر خبرها قرار گرفت، جنگ قره باغ و غزه به وضوح نشان داد که جنگ جهانی سوم که در سال ۱۹۹۰ آغاز شد، مانند دو جنگ جهانی دیگر، اساساً جنگی برای توزیع مجدد حاکمیت بر منابع و راه‌های انرژی است. ما همچنین می‌توانیم این را به عنوان جنگ استثماری بین قدرت‌های سرمایه‌داری تعریف کنیم.

ماه سپتامبر گذشته، نشست سران گروه ۲۰ در هند برگزار شد. پس از آن، مسیر هند-عربستان-اسرائیل-قبرس-یونان اعلام شد و سپس جنگ قره باغ و غزه رخ داد. این تحولات همه این حقیقت را آشکار کرده است. یعنی این هدف اصلی جنگ اوکراین بین روسیه و آمریکا بود. به عبارت دیگر، برای خراب کردن مسیر انرژی بود که اتحاد روسیه و چین می‌خواست از اوکراین به اروپا باز کند. یعنی از سال ۱۹۹۰، هدف اصلی پشت جنگ خلیج فارس، جنگ افغانستان و عراق، روند «بهار عربی»، اتفاقاتی که در مصر، لیبی، یمن و سوریه افتاد، این بود.

همانطور که مشخص است، جنگ بر اساس این هدف، جنگی ۱۵۰ ساله است که در درون نظام مدرنیته سرمایه‌داری جهان در حال وقوع است. در طول جنگ جهانی اول بین اتحادهای سرمایه‌داری به رهبری انگلستان و آلمان، بر اساس پروژه راه آهن برلین-بصره توسعه یافت. در جنگ جهانی دوم، اتحاد بریتانیا-آمریکا-شوروی علیه آلمان هیتلری در قالب بستن مسیر قفقاز-ایران-هند شکل گرفت. در جنگ جهانی سوم با رهبری آمریکا، بر اساس ساخت جاده هند-سعودی، اسرائیل-قبرس-یونان انجام می‌شود.

می‌توان فهمید که ایران که به عنوان یکی از جدی‌ترین موانع در برابر چنین راهی دیده می‌شد، دیگر مانعی نیست، یعنی از سر راه برداشته شده است. مشاهده می‌شود که با جنگ اوکراین، روسیه نیز که یکی از بزرگترین موانع است نیز در حال ضعیف شدن است. بدون شک یکی دیگر از مشکلات مهم، ترکیه است. توسط حامیان ترکیه این تبلیغات که «ترکیه به رهبری طیب اردوغان به کشور بزرگ جهان تبدیل شد» انجام شد و در واقع از پروژه مسیر جدید نظام مدرنیته سرمایه‌داری حذف شد. می‌توان دریافت که «اهمیت استراتژیک» و «نقش خود به عنوان پل ارتباطی اروپا و آسیا» را از دست داده است.

اکنون حتی بهتر درک می‌کنیم که چرا اردوغان همچنان در انتخابات ماه مه توسط محافل بیرونی و داخلی در قدرت ماند. واضح است که طیب اردوغان در قدرت مانده و محافل داخلی و خارجی بر همین اساس از او استفاده می‌کنند و او را به کار می‌گیرند. یعنی طیب اردوغان قدرت می‌گیرد و بهره‌مند می‌شود، محافل بیرونی و داخلی او نیز بیشتر بهره‌مند می‌شوند، اما ترکیه اهمیت استراتژیک خود را از دست می‌دهد و آسیب می‌بیند. آن وضعیت نیز ناشی از سیاست‌های نسل‌کشی و جنگ علیه کوردها است که توسط اردوغان انجام می‌شود.

اگر به خاطر داشته باشید ده سال پیش رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان این واقعیت را بیان کرد. وی گفت ترکیه‌ای که آزادی کوردها را به رسمیت نشناسد و بر این اساس خود را دموکراتیزه نکند، آسیب بزرگی خواهد دید و تجزیه خواهد شد. او پروژه‌هایی را ارائه کرده بود که می‌توانست برای حل مسئله کوردها و دموکراتیزه کردن ترکیه اجرا شود. اما اینها مورد توجه دولت طیب اردوغان قرار نگرفت و برعکس برای ترویج نسل‌کشی کوردها استفاده شد. جامعه ترکیه، زیردستان و روشنفکران یا به این حقیقت نرسیدند و یا قدرتی برای توسعه این عمل از خود نشان ندادند. در نتیجه طیب اردوغان ۲۰ سال در قدرت ماند، اما ترکیه نیز اهمیت خود را در چارچوب نظام سرمایه‌داری از دست داد. حتی اگر اکنون دشوار است، مردم باید این حقیقت را به جامعه ترکیه بگویند. ترکیه باید از دست طیب اردوغان آزاد شود.

اگر از کوردستان صحبت کنیم، کوردها و کوردستان بیشترین آسیب را از سیاست‌های نسل‌کشی طیب اردوغان متحمل شدند. ترکیه باخت و سبب شد کوردستان هم ببازد. دیالکتیک ترکیه و کوردستان اینگونه است. نمی‌شود که یکی ببرد و یکی ببازد و این به دلیل وضعیت استراتژیک کنونی و همین دیالکتیک است. یا با هم برنده می‌شوند یا با هم شکست می‌خورند. با این حال، این برای جوامع معتبر است. برای ثروتمندان منفعت‌طلبی که اطراف طیب اردوغان جمع شده‌اند، معتبر نیست. ترکیه و کوردستان وقتی می‌بازند، آن‌ها پیروز می‌شوند و سود می‌برند. قطعا روزهایی برعکس این وضعیت فرا خواهند رسید. دورانی که آنها شکست می‌خورند و جوامع ترکیه و کوردستان، با هم سود می‌برند نیز فرا می‌رسد.

در طول سال ۲۰۲۳، دولت طیب اردوغان به جنگ نسل‌کشی خود علیه کوردها ادامه داد و بر این اساس حملات گسترده خود را افزایش داد. از امرالی تا زاپ، آنها به حملات نابودی خود علیه کل موجودیت کوردها ادامه دادند. آنها از انواع سلاح‌های ممنوعه از سلاح‌های شیمیایی گرفته تا بمب‌های هسته‌ای استفاده کردند. هر روز ده‌ها نفر دستگیر و به زندان می‌افتند و در آنجا شکنجه و کشته می‌شدند. برای اینها همه نوع کمکی نیز از حزب دمکرات کوردستان و ناتو دریافت کرد.

خلق کورد و دوستانشان در تمام طول سال با تمام پویایی و قهرمانی خود در برابر این حملات فاشیستی، غارتگر و نسل‌کشی مقاومت کردند. برای آزادی کوردها، سال ۲۰۲۳ به یکی از بزرگترین سال‌های مقاومت در تاریخ تبدیل شد. مقاومت امرالی و زاپ راه را برای همه مقاومت‌ها باز کرد. در اِمرالی رهبر آپو و در تمام کوردستان به ویژه در زاپ، گریلا مقاومت کرد. زندانیان در برابر شکنجه در زندان‌ها، روژاوا و باشور علیه اشغالگری مقاومت کردند. در چهار بخش کوردستان، زنان و جوانان خارج از میهن، همه مردم کورد و دوستانشان به پا خاستند.

بی‌شک این مقاومت‌ها به یُمن کمپین جهانی آزادی که در ۱۰ اکتبر اعلام شد صورت گرفت. به مدت دو ماه و نیم، این کمپین هر روز با مشارکت‌های جدید رشد کرد و در سطح جهانی گسترش یافت. با انقلاب زنان، «ژن ژیان آزادی» از نظر ایدئولوژیکی و جهانی پیشرفت کرد.

جوانان پیشاهنگی قدرتمندی را از طریق کنفرانس‌های جهانی به دست آوردند. اقدامات اعتصاب غذا که توسط زندانیان انقلابی از ۲۷ نوامبر آغاز شد، باعث آگاهی کل جامعه شد. این‌ها سال ۲۰۲۳ را به سال امید تبدیل می‌کند، سالی که امیدهای جدیدی را در سطح جهانی ایجاد می‌نماید.

اکنون ما با این امیدها و مقاومت‌ها وارد سال ۲۰۲۴ می‌شویم. به نظر می‌رسد در سال ۲۰۲۴ امیدها بیشتر و مقاومت‌ها قوی‌تر و گسترده‌تر خواهد شد. مقاومت آزادی کوردها شادی بزرگی را به همه بشریت خواهد داد. اگر حقیقت چرایی ماندن طیب اردوغان در قدرت برای جامعه ترکیه بهتر و بیشتر آشکار شود، فاشیسم حزب عدالت و توسعه و حزب حرکت ملی شکست خواهد خورد و تحولات سیاسی رخ خواهد داد که تأثیر مثبتی بر کل ترکیه خواهد گذاشت و پیشرفت‌های سیاسی که تاثیر مثبت برکوردستان و خاورمیانه خواهد گذاشت، بوجود می‌آید. کوردها آزاد خواهند شد و ترکیه و خاورمیانه دموکراتیک تر و بشریت امیدوارتر خواهد شد.

بر اساس این اصول، سال نو را به همه خوانندگان این کلمات تبریک می‌گوییم و برای آنها آرزوی موفقیت می‌کنیم!