تاسیس پژاک تولدی دیگر برای روژهلات

اکنون که در آستانه‌ی بیست سالگی تاسیس پژاک هستیم داریم نتیجه‌ی آن را در برگزاری باشکوه نوروز در کرماشان و ایلام می‌بینیم که در آینده احتمالا به لرستان و سایر بخش‌های کوردی ایران هم کشیده می‌شود.

استراتژی دولت‌ها اختلاف انداختن میان کوردهاست و هنر پژاک در توانمندسازی خلق کورد و ایجاد اتحاد میان آنها با پر رنگ کردن سنت‌های کوردستانی است. پژاک در زمانی تشکیل شد که سایر احزاب روژهلات هم در جنگ نظامی در اوایل انقلاب ایران شکست خورده بودند و به کمپ‌ها عقب نشینی کرده بودند و هم در جنگ فرهنگی تماما اسیر ایدئولوژی دشمن شده و روژهلات را محدود به همان استان کوردستان( استان سنه) ساختگی دولت ایران می‌دیدند. پژاک اما با استفاده از ایدئولوژی رهبر آپو و همچنین تجربه تشکیلاتی پ‌ک‌ک نه تنها دید متفاوت و گسترده‌تری را نسبت به احزاب سنتی از روژهلات کوردستان ارائه داد بلکه توانست آن را عملی هم بکند. به همین خاطر است که کوردها امروز در هر کجای ایران که باشند چه در ایلام و کرماشان چه در خراسان و خوزستان و لرستان، خود را از از این حزب دور نمی‌بینند و برای نشان دادن ریشه‌های کوردستانی در فرهنگشان نه از حزب و دولتی اجازه می‌گیرند و نه به کمک حزب و دولتی نیاز دارند. این دقیقا ابتدای راه است. می‌توانیم بگوییم که پژاک امروز مانند جوانی بیست ساله است اما این ساده‌ترین قیاس و برداشت می‌تواند باشد. در واقعه تجربه‌ی سیاسی-فرهنگی در پژاک از سالها مبارزه‌ی فردی رهبر آپو و همچنین مبارزه‌ی سازمانی پ‌ک‌ک وام گرفته شده است. این نوع قیاس را بیشتر احزاب سنتی مطرح می‌کنند چرا که جوانی را معادل بی‌تجربگی می‌دانند و به این صورت سعی در تخریب وجهه‌ی پژاک دارند در صورتی که در ایدئولوژی آپویی جوانی به معنای شور و نشاط و عملگرایی و یک چیز مثبت تلقی می‌شود.

ساختاری که امروزه بیشتر شبیه به یک جوان بیست ساله است از لحاظ شور و نشاط و سرزندگی، جامعه‌ی روژهلات کوردستان است و این را در تصاویر پخش شده از برگزاری مراسم نوروز می‌بینیم. جمهوری اسلامی نتوانست خود نوروز را حذف کند اما در تهی کردن کلمات از معنا بسیار هنرمند است. تلاش آنها برای از بین بردن لباس و رقص کوردی و برپایی آتش و حلقه‌های اتحاد کوردها حول آن آتش بود اما کوردها در نوروز امسال ثابت کردند که تحت هیچ فشاری آسمیله نمی‌شوند و دست از سنت‌های خود بر نمی‌دارند. حکومت‌های بسیاری آمدند و رفتند اما نوروز همیشه پابرجا مانده است. ملت کورد در طول تاریخ دوران‌های سختی را پشت سر گذاشته‌اند اما همیشه در دل تاریک‌ترین شب‌ها جرقه‌هایی مانند رهبر آپو به وجود آمدند که به آتش‌هایی گرمابخش و نورانی برای ملت کورد و فرهنگ چندین هزار ساله‌شان تبدیل شدند. پژاک امروز در روژهلات همان آتش نوروز است.