◼️ ۸ اکتبر، دو انفجار در جرابلس دو کشته و ۱۵ زخمی برجای گذاشت.

۹ اکتبر، در حمله به یک خودروی زرهی در حال حرکت ارتش ترک در نزدیکی اعزاز دو تن از اعضای یگان ویژه به نام‌های سیهات شاهین و فاتح دوغان کشته و دو افسر دیگر ارتش را در این یگان زخمی شدند. وزارت کشور ترکیه و رادیو و تلویزیون رژیم مدعی شدند که این حمله توسط یگان‌های مدافع خلق از تل رفعت انجام شده است.

۱۱ اکتبر، در حمله خودروی بمب‌گذاری شده در عفرین اشغالی چهار نفر کشته شدند. وزارت کشور ترک به روال معمول "پ ک ک/ی.پ.گ" را مسئول این حمله دانست.

شامگاه ۱۰ اکتبر، طیب اردوغان پس از جلسه کابینه به این موضوع پرداخت و گفت: "با حملات تروریستی از سوریه به ترکیه، صبر ما تمام شده است. ما مصمم هستیم تهدیدهای ناشی از آنجا را با نیروهای محلی فعال و یا نیروهای خودمان از بین ببریم. ما مصمم به این کار هستیم."

این واقعیت که از روژاوا حتی یک سنگ بسوی پرتاب نشده است، برای اردوغان و همکارانش و همچنین سازمان ملل، ایالات متحده و روسیه آشکار است. با این حال طیب اردوغان در جریان اشغال عفرین و سریکانی دید که پیشنهاد معاونش هاکان فیدان [رئیس سازمان اطلاعات MIT] مبنی بر شلیک چند گلوله از سوریه به ترکیه برای ایجاد درگیری بسیار مفید بود. او اکنون می‌خواهد همان روش پیش پا افتاده را به همراه روسیه، آمریکا ، سازمان ملل و اتحادیه اروپا در تل رفعت و منبج دوباره تکرار کند.

آنچه اردوغان یکشنبه شب گذشته گفت ، کلمه به کلمه همان چیزی است که قبل از اشغال عفرین و سریکانی بیان کرده بود. منظور او از "نیروهای محلی فعال در آنجا" روسیه است، زیرا رئیس جمهور آمریکا جو بایدن در ۷ اکتبر اعلام کرد که عملیات ترکیه در سوریه جنگ علیه داعش را تضعیف می‌کند. پس از آن، وضعیت اضطراری آمریکا در سوریه را تمدید کرد.

بایدن چه لزومی به تمدید «وضعیت اضطراری» دید؟

دیدار پوتین و اردوغان در سوچی در ۲۸ سپتامبر نشستی حساس بود. هیچ اطلاعاتی در مورد محتوای آن قبل یا بعد از آن منتشر نشد. با این حال ، روسیه مصمم است به وضعیت موجود در ادلب پایان دهد. نظامیان ترک و مزدوران موسوم به ارتش ملی سوریه (SNA) و تبهکاران گروهک حیات تحریر الشام (HTS) باید از ادلب و از بزرگراه 4M خارج شوند. سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه بارها به ترکیه در این زمینه هشدار داده است.

بر این اساس حتی اگر نام آن در رسانه‌ها ذکر نشده باشد، ادلب موضوع اصلی سوچی بود. پوتین از اردوغان خواست با شبه نظامیانش از ادلب خارج شود. طیب اردوغان قدرت و توانایی رد این تقاضا را ندارد. او آن را پذیرفت. اما در مقابل، اردوغان خواستار حمایت روسیه از اشغال تل رفت و منبج توسط مزدوران تحت حمایت  خود شد. با این حال، پوتین نمی‌خواهد از اشغال شرق فرات حمایت کند و متعهد شده است از عملیاتی در خارج از قلمرو تحت کنترل آمریکا در غرب فرات حمایت کند.

ایالات متحده از محتویات مذاکرات و مذاکرات سوچی آگاه است. این واقعیت که ارتش ترکیه مدتهاست حملات توپخانه‌ای و هوایی به منطقه تل تمر در شرق فرات انجام داده و نیروهای زیادی را با تانک و خودروهای زرهی در مرز آماده کرده است، احتمال چنین حمله‌ای را تقویت می‌کند. هشدار بایدن رئیس جمهور آمریکا به ترکیه و تمدید وضعیت فوق العاده در سوریه در این زمینه رخ داده است.

پس از بیانیه آمریکا روسیه و ترکیه در مورد توافق حاصل شده در سوچی تجدیدنظر می‌کنند. حملات پی در پی در مناطق اشغال شده از سوی ارتش ترک در شمال سوریه و بیانیه اردوغان به آمادگی برای حمله اشاره می‌کند. پس از اخطار ایالات متحده، تل رفت بعنوان یک معامله در قبال ادلب محسوب می‌شود، اعلام این خبر در گزارش‌های خبرگزاری دولتی آناتولی و رادیو و تلویزیون ترک قابل درک است. نگرش آمریکا و روسیه در گذشته بزرگترین تضمین برای طیب اردوغان و گروه‌های جهادی در منطقه بوده است.

آیا ایالات متحده و روسیه در قبال حمله احتمالی مانند حملات اشغالگری قبلی سکوت خواهند کرد؟ آیا در صورت حمله زمینی، بار دیگر فضای هوایی به روی ائتلاف ترکیه - داعش باز می‌شود که چندین بار توسط ی.پ.گ/ی.پ.ژ و ق.س.د متحمل شکست شده‌اند؟ در این صورت طیب اردوغان و ائتلاف ترکیه-داعش می‌توانند حمله جدیدی را انجام دهند.

از آنجا که حمله به باشور کوردستان طبق برنامه  خود پیش نمی‌رود، آن‌ها رادار خود را به روژاوا معطوف کرده‌اند و به نظر می‌رسد هدف مورد نظر تل رفعت است. این واقعیت که چند ژنرال ترک چندی پیش می‌خواستند بازنشسته شوند، برخی از آنها از نیروهای مسلح ترکیه کناره‌گیری کردند و نام و شماره آنها به طور مداوم پنهان می‌شود مربوط به اختلاف نظرها در مورد حمله مجدد به سوریه است.

دیکتاتور ترک که هرگونه شرارت و رذالتی را برای خوشبختی و موفقیت خود و خانواده‌اش مشروع می‌داند، در حال آماده سازی برای اشغالگری جدید و جنگی جدید است. او هیچ اهمیتی برای هزینه‌‌های احتمالی ترکیه نمی‌دهد.

متین گورکان، افسر سابق و یکی از بنیانگذاران حزب داوا میل اردوغان و آ.ک.پ به حمله اشغالگرانه تازه را چنین بیان کرده است:"به رغم ریسک بزرگ انجام عملیات جدید در شمال سوریه با این هدف است تا توجه اذهان عمومی را از ناتوانی آنها در اداره امور حکومت،  بحران اقتصادی، افزایش قیمت مواد غذایی، کاهش ارزش لیر ترکیه و بیکاری منحرف کند. با این اقدام هفته‌ها صفحات روزنامه‌ها با گفته‌های کارشناسان و استراتژیست‌های ترور و امنیت پر می‌شود که در جلوی نقشه در مورد 'این تپه استراتژیک' و 'آن دهکده استراتژیک' گزارش سخنرانی کنند. نهایت اینکه زمستان آتی را بر این اساس سپری کنند."

مردی که از کارمندی ساده به دیکتاتور قصر ترفیع گرفت، از واکنش‌های منفی روزانه نسبت به خود و حزبش و روند نزولی در نظرسنجی‌های انتخابات آگاه است. او همچنین می‌داند که نمی‌تواند با یک انتخابات عادی خود را در قدرت نگه دارد. او تنها راه جلوگیری از سقوط و نجات خود و خانواده‌اش را یک پیروزی نظامی می‌داند که باید در جایی اتفاق بیفتد.◻️

منبع: ozgurpolitika