حال که در بحبوحه سالگرد قتل عام درسیم هستیم بهانه‌ی خوبیست تا این موضوع را مورد بررسی قرار دهیم که آیا اساسا فرقی دارد که چه رژیمی در ترکیه روی کار باشد و آیا اصلا نیروهای مختلف آنها قابل اعتماد هستند یا نه؟
ترک‌ها در تاریخ خود ثابت کرده اند که به هیچ وجه دیگری را برنمی تابند. مفهوم ‌«دیگری‌» یا متفاوت در هر دوره‌ای  به صورت خاصی تعریف میشد. در زمان عثمانی خودی به صورت مسلمان تعریف میشد و دیگری غیرمسلمان بود به همین خاطر شاید در آن زمان تنوع اتنیکی بهتری را در ساختار حکومت عثمانی نسبت به حال شاهد بودیم اما یکی از بزرگترین نسل کشی های تاریخ بشر را انجام دادند. اساسا ذهنیت ترک، ذهنیت قبول دیگری یا تعامل و همزیستی با او نیست بلکه رویکرد حذف را در پیش می گیرد.
پس از حکومت عثمانی ایدئولوژی از خلافت اسلامی به ناسیونالیسم ترک تغییر پیدا کرد بنابراین آن حداقل تنوع اتنیکی که در سپاه عثمانی و ساختار حکومتی آنها وجود داشت هم از بین رفت و تمام غیر ترکها اکنون تبدیل به دیگری شدند. این تغییر ایدئولوژی کوردها را به عنوان بزرگترین هویت "دیگری" در ترکیه مطرح کرد. از این رو رژیم جمهوریت ترکیه که بیشترین ترس را از آنها به عنوان بزرگترین ملت غیر ترک ساکن ترکیه داشت سعی کرد با روش هایی مانند عدم توسعه و اشاعه ی فقر و بیسوادی و همچنین آسیمیلاسیون قشر مرفه آنها را هویت زدایی کند. در واقع طبقه ی مرفه و بگ های کورد در این امر همدست جمهوری ترکیه بودند به همین واسطه هم می بینیم پ.ک.ک اولین اقدام مسلحانه خودش را علیه این طبقه در کوردستان باکور انجام داد.
اما در این بین بخشی از کوردها بودند که به صورت مضاعف "دیگری" محسوب می شدند و آن هم علویان بودند به واسطه‌ی اینکه هم کورد بودند و هم از مذهبی رسمی پیروی نمی کردند و بزرگان آنها کمتر حاضر به همکاری با حکومت می شدند. بررسی این موضوع ما را به یاد گفته ی شهید سکینه جانسز می اندازد که می گفت: «اینها به سه دلیل مرا شکنجه می کنند اول به این خاطر که من کورد هستم و دوم اینکه من علوی هستم و سوم به این خاطر که زن هستم.» دقیقا قتل عام درسیم هم به همین دلیل انجام شد اول به این خاطر که کورد بودند و ترک نبودند و دوم به این خاطر که علوی بودند و به همین خاطر هم طبق مستندات و شاهدان عینی به وحشیانه ترین حالت انجامش دادند که در هیچ کجای تاریخ بشریت نظیری را برایش نمی‌توان دید.
در واقع دلیل اینکه ترکها به چنین اقدامات وحشیانه ای بر اساس هویت "دیگری" دست می زنند این است که در واقع دچار بحران هویتی هستند. نظریه های بسیاری مطرح شده اند که ترکها از ریشه ی مغولها هستند و پس از حمله ی چنگیز در این منطقه ساکن شده اند. این بحران هویت وقتی در حیطه نظری قابل دفاع نباشد در حیطه عملی دست به خشونت می زند و نتیجه اش می شود قتل عام های ارامنه و علویان! مطمئنا اگر تاریخ به درستی ورق بخورد یا تمام وقایع در تاریخ ثبت می‌شد موارد دیگری را هم می توانستیم پیدا کنیم. اما چرا می گوییم تمام رژیم های ترکیه رژیم ژنوساید هستند؟ به این خاطر که علاوه بر فشار جامعه جهانی و وجود مستندات بسیار هیچکدام هیچوقت حاضر نشدند آن را به رسمیت بشناسند و بابتش عذرخواهی کنند!