تنها راه رهایی تداوم مقاومت و مبارزه است
در تاریخ ما کُردها روزهای بسیاری وجود دارند که آنها را «روز سیاه» مینامیم، زیرا یادآور وقایع و رویدادهای تلخ و غمانگیزی ازجمله قتلعام، ژینوساید، بمباران شیمیایی، توطئه، اعدام و آوارگی هستند.
در تاریخ ما کُردها روزهای بسیاری وجود دارند که آنها را «روز سیاه» مینامیم، زیرا یادآور وقایع و رویدادهای تلخ و غمانگیزی ازجمله قتلعام، ژینوساید، بمباران شیمیایی، توطئه، اعدام و آوارگی هستند.
در تاریخ ما کُردها روزهای بسیاری وجود دارند که آنها را «روز سیاه» مینامیم، زیرا یادآور وقایع و رویدادهای تلخ و غمانگیزی ازجمله قتلعام، ژینوساید، بمباران شیمیایی، توطئه، اعدام و آوارگی هستند. این مقوله تنها محدود به بخشی از کُردستان نبوده و ما در هر چهار بخش کُردستان شاهد چنین فجایع، حملات و عملکردهای ضدانسانی و ضداخلاقی بر علیه خلقمان بوده و هستیم. حکومتهای خودکامه و تمامیتخواه منطقه بهويژه رژیمهای مستبد و اشغالگر ایران، سوریه، عراق و ترکیه در راستای تداوم حیات و حکومت دیکتاتوری خود، به بهانههای مختلفی ازجمله حفظ تمامیتارضی و با سوءاستفاده از دین و باورداشتهای مختلف مردم، همواره خلقهای منطقه و بهويژه خلق کُرد را مورد هجوم و هجمههای مختلفی قرار دادهاند، آنها با اعمال سیاستهای سرکوبگرانه و ترویج رعب و وحشت سعی در درهمشکستن اراده و نابودی خلقمان داشتهاند.
حاضر به پذیرش حقوحقوق و هویت ملی و فرهنگی ما نبوده و با توسل به هرگونه راهکار و شیوههای ضداخلاقی و ضدانسانی سعی نمودهاند فریاد حقطلبی و آزادیخواهی کُردها را خفه نمایند. با شعار یک ملت، یک دولت، یک پرچم و یکزبان تا جایی که توانستهاند سعی در سرکوب، ذوب فرهنگی و ازخودبیگانه نمودن کُردها کردهاند. این رژیمهای تمامیتخواه و اشغالگر بههیچوجه موجودیت و هویت کُرد آزاد را برنتابیده و خواستار شکلدهی و ایجاد جامعه و کُردی هستند که عاری از خیال و خواست آزادی باشد، با فرهنگ، زبان و تاریخ خود بیگانه و یا از آن شرم کند، تنها راه حیات و بقای خود را در تُرک شدن، فارس شدن و یا عرب شدن ببیند، نه برای خود و نه با جوهر حقیقی خویش زندگی کند؛ بلکه برای دیگران و در بردگی و بندگیِ فکری و فیزیکی بوده و به آن عادت کند، ابزار و مکانیسم و کالایی باشد که هر وقت به آن نیاز داشتند در راستای منافع و منویات خود آن را بکار گیرند. بهطورکلی کُردی میخواهند که متعلق به دشمن بوده و خود را شبیه وی کند. آری با تأمل و نگاهی به تاریخ خلق و میهنمان میبینیم که دشمنان و بدخواهان ما هیچگاه اندیشه و حیاتی آزاد را برای ما روا ندانسته و تمامی قیام و خیزشهای انقلابی خلقمان را با خشونت، توطئه، فشار و شیوههای دیگر سرکوب و ناکام کردهاند. رهبر آپو تمامی این مسائل را بهخوبی درک و بهصورت کلیتمند تحلیل نمود، ایشان به این بسنده نکرد و با ارائهی فکر و فلسفهای نوین بهصورت عملی و سازمانی گام در راه پایان دادن به این وضعیت نهاد. رهبری، نظام استعمار و استثمار جهانی و منطقهای را به چالش کشید و بار دیگر آتش مقاومت و مبارزه را شعلهور ساخت، بار دیگر به خلق کُرد و تمامی ستمدیدگان جهان که خواستار رهایی و رستگاری هستند امید، ایمان و اراده بخشید. رهبر آپو همچون مانعی شد بر سر راه نیات شوم و نقشههای منفعتپرستانه و استعماری پیشاهنگان مدرنیتهی سرمایهداری و حکومتهای مستبد و تمامیتخواه منطقه بهويژه رژیمهای اشغالگر کردستان. این نیروهای تاریکپرست و متحجر این ایستادگی و ایستار انقلابی رهبری و خلق کُرد را برنتابیده و اقدام به طراحی و پراکتیزه کردن توطئهای شوم نمودند. آنها درصدد بودند که با این روش غیراخلاقی و ضدانسانی بار دیگر اراده و ایمان خلق کُرد را درهم شکسته و روشنایی و قدرت شناختی را که رهبر آپو برای آزادیخواهان جهان و خصوصا خلق کُرد به ارمغان آورده بود، خاموش و تاریکی و بردگی و بندگی را تحمیل کنند. تأمل در این موضوع و تحلیل صحیح آن بسیار حائز اهمیت است.
چرا حق تعیین سرنوشت و حیاتی آزاد برای خلق کُرد ممنوع و روا داشته نمیشود؟ چرا حقوق اولیه و انسانی برای خلقمان مورد قبول واقع نمیشود؟ به چه دلیلی باید همواره کُردستان میدان تاخت و تاز و تاراج و تهاجم اشغالگران و نیروهای تمامیتخواه باشد؟ آیا بردگی سرنوشت لایتغیر کردها است؟ رهبر آپو با برخورداری از دیدگاهی کلیتمند، ژرف و تاریخی جوابی صحیح برای این سؤالات و هزاران سؤال دیگر ارائه نمود و جنبشی را بنیاننهاد که روزانه شاهد دستاوردهای شگرف آن در سطح کردستان، منطقه و جهان هستیم. فرهنگ مقاومت و مبارزهای را ایجاد کرد که خواب را از چشمان اشغالگران و استعمارگران ربوده. بسی جای تأسف است که چنین شخصیت آزادیخواه و برجستهای اکنون در زندان امرالی محبوس است. آری دلیل اعمال سیاست منزویسازی و شکنجه علیه رهبر آپو این است که در طول حیات خویش هیچگاه در برابر موانع، هجمهها، مشقات و مشکلات مبارزه عقبنشینی نکرده و با تمام توش و توان بر موضع آزادی و آزادگی اصرار میورزد. رهبر آپو چنین گفت: «ای زندگی یا تو را نخواهم زیست و یا با آزادی تو را خواهم آراست». آری این است فلسفه و فکر رهبر آپو که بهتمامی حیات خویش را وقف مبارزه و صیانت از ارزشها و اصول اصیل انسانی نمود. برخلاف بسیاری از کسانی که ادعای مبارزه و رهبری خلق را دارند و عملکردشان بهروشنی نشان میدهد که تنها منافع شخصی و خانوادگی خود را مبنا قرار میدهند، رهبر آپو همواره تأکید داشته که منافع و صلاح جامعه در اولویت بوده و در عمل نیز این را اثبات نمود، مقولهای که حتی دشمنان خلق و میهن نیز قادر به انکار و بیاعتنایی به آن نیستند. ایشان رهبری است که همچنان که خود نیز بارها بیان داشته به خیالهای کودکیاش خیانت نکرد. در مقابله با خط خیانت و تسلیمیتپذیری، بر خط مقاومت و مبارزه اصرار ورزید و میورزد. شخصیتی که صراحتاً بیان داشت که هیچگاه عبد و بندهی کسی نبوده و نخواهم شد. تنها مقولهی مهم و حیاتی برای رهبر آپو، آزادی و رهایی خلق از هرگونه قیدوبند و وابستگی به قدرتهای جامعهستیز است. آری این است دلیل ترس و واهمهی نیروها و پیشاهنگان مدرنیتهی سرمایهداری و رژیمهای اشغالگری که همچون ابزاری در راستای منافع و اهداف آنان عمل میکنند. رهبر آپو نقشهها و نیات شوم آنها را برملا و چهرهی واقعیشان را به هرکس نشان داد. تحلیلی صحیح از تاریخ و نظام قدرتگرا ارائه کرد و با ذهنیتی دمکراتیک و آزادیخواه به مقابله با هرگونه ذهنیت، بینش و منشی مردسالارانه، جنسیتگرایی، دینگرایی و دولتگرایی برخاست.
اکنون در بیستوچهارمین سالگرد توطئهی شوم ۱۵ فوریه، در سایهی مقاومت و مبارزات رهبر آپو و جنبش آزادیخواه خلق کُرد ابعاد و اهداف مختلف آن روشن و تاکنون خنثی شده است. حال وقت آن رسیده که تمامی خلق کُرد و آزادیخواهان جهان به تکاپو افتاده و در راستای پایان دادن به حصر فیزیکی رهبر آپو و سیاست منزویسازی، در تمامی عرصهها به فعالیت بپردازند. بایستی تمام توان و امکانات موجود را بهمنظور برساخت جامعهای دمکراتیک و آزاد بکار بگیریم. حال که گریلاهای آزادی کُردستان در مقابله با رژيمهای اشغالگر و تا بندندان مسلح، حماسه خلق میکنند، لازم است که تمامی اقشار و تودههای خلقمان در این برههی حساس و سرنوشتساز به ایفای نقش پرداخته و مسیرِ مقاومت و مبارزه را نیرومندتر کنند. امروزه خلقمان در شرق کُردستان و دیگر خلقهای آزادیخواه ایران با پیشاهنگی زنان و با شعار «زن، زندگی و آزادی» که جوهرهی فکر و فلسفهی رهبر آپو است در حال خیزشی انقلابی هستند، این تفکر و خیزش مورد توجه و پشتیبانی تمامی آزادیخواهان جهان قرارگرفته و روزبهروز بر نیرو و دامنهی آن افزوده میشود. آری در سایهی فکر و فلسفه و مبارزات رهبر آپو و جنبش آزادیخواه خلق کُرد، زنی که در طول تاریخ مورد ستم و انکار قرارگرفته بود، پیشاهنگی انقلابی چنین عظیم و باشکوه را برعهدهگرفته است. انقلاب جاری، پایههای نظامهای اشغالگر و فاشیست را لرزانده است.