طرح تدریس زبان‌های محلی در راستای نسل‌کشی فرهنگی است | یادداشت

"... طرح نظام، طرح نابودی پویایی ملی و بومی خلق‌های سراسر کشور است. بنابراین این طرح بعنوان یک الگوی خاص ظالمانه برای نسل‌کشی فرهنگی بازخورد یافته است ..."

◼️ «طرح تدریس ادبیات زبان‌های قومی و محلی» که در ۱۴ آذر ۱۴۰۰ توسط «کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری» نظام فاشیستی ایران بررسی، با ادعای «طرح اجرای اصل ۱۵ قانون اساسی» در قالب ۵ ماده به تصویب رسید و راهی صحن علنی مجلس شد. این طرح یک تمسخر و تحقیر کامل به همه ملت‌ها در ایران و یک حرکت فاشیستی در مسیر خشن‌تر فارسی‌سازی است.

اصل ۱۵ قانون اساسی ایران در فصل دوم قانون نظام مستبد جمهوری ولایی در خصوص «زبان، خط، تاریخ و پرچم رسمی کشور» تشریح شده که بصورت ذیل است:

«اصل پانزدهم: زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد، ولی استفاده از زبان‌های محلی و قومی در مطبوعات و رسانه‌های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد است.»

اصل پانزدهم در اساس مبهم و عوامفریبانه و در راستای اجرای سیاست آسمیلاسیون رژیم سلطه‌گر می‌باشد. رژیم با ارائه آن طرح فریبکارانه، در صدد در دست ‌گرفتن نبض جوامع ملیت‌های مختلف ایران بویژه کوردها در دستان قدرت ‌مطلقه خویش است. این طرح آشکارا گذشته از تحقیر ملیت‌ها و خلق‌ها، در راستای استیصال و درمانده ‌ساختن کامل آنها می‌باشد. ادعای صاحب ‌منصبان از این رانت حاصل از ستم فرهنگی، بی‌شرمانه داعیه اجرای اصل ۱۵ قانون اساسی خود پس از ۴۲ سال را دارند. ماده نخست این طرح بطور کامل در مورد زبان و فرهنگ تحمیلی فارسی است نه زبان‌های به تعبیر خود آنها «قومی و محلی». در ماده نخست گفته شده که «تدریس کتاب‌ها و مواد درسی و آموزشی در تمامی پایه‌ها به زبان و سبک فارسی باشد و معلمان باید به زبان فارسی، محتوای کتب درسی را آموزش دهند». این یعنی سخت‌تر کردن قوانین تحمیلی فاشیستی بسوی استبداد مطلقه. حتی تدریس ادبیات زبان‌ها بصورت «دو واحد اختیاری(دو ساعت در هفته) در پایه‌های هفتم و دهم» آنهم به زبان و رسم‌الخط فارسی، چطور ماهیت زبان‌های ملیت‌ها را دربرخواهد گرفت!!! این یک توهین آشکار است و اساسا برنامه رژیم اصولگرای مطلقه در چارچوب یکدست‌سازی قدرت و سلطه است. می‌خواهند جوامع ملیت‌های متکثر را بیش از سابق تحت نظارت و کنترل درآورند و با آن روش آموزشی خودساخته تحمیلی، در مدارس، زبان‌های خلق‌ها را سهل‌تر دچار آسمیلاسیون ساخته و در زبان فارسی عملا ذوب‌ گردانند. حتی از اینکه این روند کند بوده و بسیار دیر شده، خشمگین هستند. این یعنی جنون قدرت عریان اصولگرایان با هوس استحاله کامل. حتی در اوج وقاحت و بلاهت آن را در چارچوب شعار عوامفریبانه «حفظ وحدت ملی» توجیه می‌کنند. وقتی در کمال بی‌شرمی محتوای آموزشی ادبیات زبان‌ها را «زبان فارسی و رسم‌الخط فارسی» آن هم بصورت تحمیلی و اجباری اعلام می‌کنند، و رسم‌الخط خاص زبان کوردی را ممنوع می‌کنند، چگونه خلق‌‌ غیور کورد پس از دهه‌ها مبارزه و رنج زیر بار این ستم مضاعف خواهد رفت!!

وقتی به قول خود آنها «مرجع تشخیص زبان‌های قومی و محلی هر منطقه فرهنگستان ادبیات فارسی» است، دیگر چطور می‌توان آن را آزادی خلق‌ها و فرهنگ‌های ملل دانست. این توهین آشکار و بی‌محابا به شعور خلق‌ها‌ی کورد بویژه شاخه لر آن، بلوچ، آذری، عرب، تات، تالش، مازنی، گیلکی و غیره است. تنها چند روز قبل از آن رئیس پلیس تهران استفاده از نام‌های «کوردی، لری، آذری و عربی» را ممنوع اعلام کرده بود. چند ماه پیش و در بهاری که گذشت، نظام فاشیستی طرح سنجش «بسندگی زبان فارسی» را در مناطق مختلف چون روژهلات کوردستان، خوزستان، بلوچستان و سایر مناطق به اجراگذاشت. بر اساس آن طرح هم ثبت‌نام کودکان در مدارس مناطقی که زبان مادری آنها فارسی نیست، مشروط به گذراندن سنجش «بسندگی زبان فارسی» شد که مصداق بارز نسل‌کشی فرهنگی علیه ملل غیرفارس بود. درحالی ادعاهای پوچ طرح می‌کند، دورویانه فعالان عرصه‌های زبان مادری را با جرائم به تعبیر خود «جدایی‌طلبی» محاکمه و زندانی می‌کند. همه اینها یعنی برنامه‌ریزی سیستماتیک برای اجرای برنامه کلان و چنددهه‌ای نسل‌کشی فرهنگی علیه خلق‌ها است. رد و انکار زیبایی تنوع‌های طبیعی و انسانی در سراسر ایران و شرق کوردستان تلقی می‌گردد. نظام خودکامه طوری رفتار می‌کند که انگار با هزار منت به خلق‌ها لطف می‌کند درحالی که دگراندیشی‌ها و دگربودگی‌ها را برنمی‌تابد و نسبت به هر هویت غیرفارسی خشمگین است. ناپسند دانستن زبان‌های غیرفارسی و تلاش برای استحاله کامل آنها می‌باشد. با استحاله تدریجی درصدد از پویایی ‌انداختن زبان‌های خلق‌ها و سد نمودن پیشرفت و ترقی آنهاست. طرح نظام، طرح نابودی پویایی ملی و بومی خلق‌های سراسر کشور است. بنابراین این طرح بعنوان یک الگوی خاص ظالمانه برای نسل‌کشی فرهنگی بازخورد یافته است.

این تصمیمات بخاطر وحشت و هراس نظام قدرت مطلقه از رشد مبارزات خلق‌های ایران و شرق کوردستان بویژه خلق کورد است. در راستای محو هویت‌ها می‌باشد. هدف آنها به انقیادکشاندن کامل خلقمان است. خلقمان به کمتر از حق طبیعی خودمدیریتی دمکراتیک اکتفا نخواهد کرد و شرافت خویش را زیر پا نگذاشته و نخواهد گذاشت. راه کسب آزادی خلقمان نیز گدایی حقوق خویش نزد نظام فاشیستی نیست و تسلیم اینگونه برنامه‌های پلید و عوامفریبانه نخواهد شد. این زورگویی آشکار را نخواهد پذیرفت، زیرا زبان کوردی هویت انسانی خلقمان می‌باشد و نقشه‌کشی و بحث بر سر آن در حد نظام‌های فاشیست نیست.◻️

منبع: pjak.eu