◼️ در تاریخ تمدن، جنگ در میان جوامع بشری پدیده‌ای ثابت و لایتغیر بوده است، جنگ‌ها دلایل گوناگونی داشته‌اند از تاراج مازاد تولید دیگری، اختلاف بر سر منافع و مرزها، کسب سود بیشتر، تا دفاع از حق و حقوق مشروع انسانی همچون حفظ جان، مال، کرامت و ... . با گذشت زمان، جنگ‌ها نیز همچون سایر پدیده‌های هستی روند تکامل خود را طی نموده‌اند، زمانی با سنگ و چماق، و امروز با هواپیما و موشک، و یا سایر تکنولوژی‌های پیشرفته که روز به روز پیچیده‌تر و تکامل یافته‌تر می‌شوند.

ملت کورد نیز همچون سایر ملت ها در جهان از این امر مستثنی نبوده و چه بسا با توجه به اشغال جغرافیا و تضییع حق و حقوقش توسط متجاوزین، بیشتر درگیر این تغییر و تحولات بوده است اما با توجه به نداشتن سروری سیاسی نتوانسته است از نظر تکنولوژیکی پیشرفت نماید و بیشتر مصرف کننده تولیدات دیگران بوده است که در تجربه‌های تاریخی همچون جمهوری کوردستان و جنبش ایلول همین مصرف کننده بودن از نظر تجهیزات و تاکتیک‌های نظامی، یکی از دلایل اصلی شکست‌های سختی بوده که تا به امروز طعم تلخ آن از یادها نرفته است.

بعد از این شکست‌های تاریخی، در دوره‌ای که هستی و هویت کوردی در باکور کوردستان توسط فاشیست‌های ترک در حال نابود شدن بود، جنبشی پا به عرصه گذاشت که عقلیتی کاملا متفاوت با سایر جنبش‌های پیش از خود داشت که همین تمایز در بدو پیدایش عینیت یافت، زیرا قبلا جنبش‌های کوردی در شرایط ضعف حکومت‌های مرکزی شروع به فعالیت می‌کردند اما این جنبش نو بنیاد در قدرتمندترین حالت ممکن حکومت مرکزی پا به عرصه سیاست در کوردستان و ترکیه نهاد و تا به امروز به مبارزه خود راسخانه ادامه داده است و به یکی از بازیگران مهم تحولات خاورمیانه تبدیل شده است، تا جاییکه قدرت‌های فرامنطقه‌ای همچون آمریکا و روسیه با وی بر سر یک میز به مذاکره می‌نشینند. دولت ترکیه از روز تاسیس حزب کارگران کوردستان تاکنون، از نظر نظامی هر آنچه در توان داشته به شیوه کلاسیک بر علیه گریلاها انجام داده اما راه به جایی نبرده و شکست‌های سنگینی را متحمل گشته است، به همین دلیل با درس گرفتن از شکست‌های گذشته هم اکنون ظاهرا در حال اجرای استراتژی جدیدی می‌باشد که لازم است مورد آنالیز قرار گیرد. با توجه به آنکه پ.ک.ک همیشه خود را به روز می‌نماید قطعا هر گونه تغییر و تحول محیط پیرامونی خود را نیز به سرعت درک نموده و به دقت مورد تحلیل و واکاوی قرار می‌دهد، یکی از این تغییرات که اخیرا در شیوه جنگ ارتش و سازمان اطلاعات ترکیه(میت) بر علیه پ.ک.ک ملموس می‌باشد، گذر از شیوه جنگ کلاسیک به جنگ هوشمند می‌باشد.

آنچه که تاکنون از این استراتژی جدید نمایان گشته است ظاهرا دولت ترکیه بر روی فلج کردن جنبش آزادیخواهی کوردستان در داخل و خارج ترکیه تمرکز نموده است، به شیوه‌ای که در داخل، سازماندهی خلق کورد را از طریق بازداشت چند هزار نفر از فعالین مدنی، شهردارها، و در محیط پیرامونی قدرت نظامی جنبش آزادیخواهی را با ترور فرماندهان باتجربه میدانی و کنترل نقاط استراتژیک جغرافیایی مورد هدف قرار داده است که قضیه زینی ورتی را نیز باید در همین چهارچوب تصرف نقاط استراتژیک مورد خوانش قرار داد. البته در اجرای این استراتژی جدید تعدادی از نیروهای پیرامونی همچون «پیشمرگ روژ»، «اخوانی‌ها» و «داعشی ها» در روژآوا، و «پارت دمکرات» در اقلیم کوردستان نقش کلیدی را ایفا می‌نمایند زیرا اگر پ.د.ک به پیشقراول ارتش ترکیه و میت در باشور کوردستان تبدیل نشده بود امروز سربازان ترک و مأ‌موران میت به آسانی نمی‌توانستند در استان‌های دهوک و هولیر جولان داده و به جمع آوری اطلاعات و ترور فرزندان جسور خلق کورد بپردازد.

خلق کورد قطعا به جهت عقیم نمودن این استراتژی جدید دولت ترکیه لازم است هشیار شوند تا با آگاهی کامل در این مسیر قدم برداشته و وظیفه ملی خود را در جهت مبارزه با دشمن و حفظ دستاوردها به نحو مطلوب انجام دهند که یکی از این وظایف ایجاد فشار افکار عمومی بر حزب دمکرات کوردستان (پ.د.ک) می‌باشد تا از اتحاد شوم و ننگین خود با دشمن خلق کورد دست بردارد، البته یقینا هر گونه حمله‌ای از سوی دشمن، پاسخ‌های هوشمندانه گریلاهای کوردستان را نیز در پی خواهد داشت.◻️