این حکومت‌ها هر چند که با کوردهای درون مرزهای خود دشمن بوده‌اند اما وقتی در مسئله سرکوب کوردها به یکدیگر رسیده‌اند هماهنگ عمل کرده‌اند.

هیچ یک از آن‌ها ولی به اندازه حکومت ترکیه در خارج از مرزهای خود با کوردها دشمنی نکرده است. ترکیه به طرز بی‌سابقه‌ای این دشمنی را برون مرزی کرده و به شیوه‌ای سیری‌ناپذیر در حال فشار بر حکومت‌های دیگر است تا به سرکوب کوردها کمک کنند.

نه تنها مردم باکور، بلکه مردم سراسر کوردستان بخوبی پی برده‌اند که سرکردگی دشمنی با کوردها را ترکیه بر عهده دارد. شرکت کوردهای چهاربخش کردستان در اعتراضات علیه حملات ترکیه در نقاط مختلف جهان این نارضایتی را نشان می‌دهد.

حکومت ترکیه هم اکنون در کل کوردستان مداخله می‌کند. همین اواخر هم سلیمانیه را تهدید کرد و آشکار بود که مردم سلیمانیه هدف حمله هوایی ترکیه قرار گرفتند. ترکیه برای مشروعیت‌بخشی به حملات و سرپوش گذاشتن بر آن بود که اعلام کرد پ.ک.ک در سلیمانیه قدرتمند شده است. اما مردم سلیمانیه این حملات را نمی‌پذیرند.

این شهر مرکز ادب، هنر و فکر و فرهنگ کوردی است. سلیمانیه از این نظر چهرەای درخشان دارد. میهن‌پروری مردم سلیمانیه موجب شده که در مورد اتحاد ملی هم حساس باشند. نوعی هشیاری از لحاظ آزادی فکری و مواضع دمکراتیك در اینجا دیده می‌شود.

حکومت ترکیه این خصوصیات سلیمانیه را در برابر سیاست و استراتژی خود برای پاکسازی، مانعی خطرناک می‌داند. دستکم از میزان حس وحدت ملی کوردها در سلیمانیه خشمگین است.

برای مثال باید به اظهارات مقامات آنکارا نگاه کرد؛ افرادی مانند مولود چاوش اوغلو، وزیر خارجه یا دولت باغچلی که دشمنان قسم خوردەی کوردها هستند و اتحاد این مردم را مانعی برای اجرای سیاست پاکسازی نژادی می‌دانند.

در یکصد سال گذشته تمامی تلاش کوردها برای اتحاد داخلی با هجوم ترکیه مواجه بوده است از آنجا که همبستگی کوردها به معنای شکست سیاست جمهوری ترکیه برای نابود کردن آنهاست.

ترکیه با حمله اخیر در سلیمانیه در واقع تهدید خود را به نیروهای سیاسی باشور کوردستان به ویژه اتحادیه میهنی و حزب دمکرات اعلام کرد. آنها در باکور دست به حملاتی به منظور شکستن اراده مردم زده‌اند و هجوم نظامی خود را به خاک باشور کوردستان نیز منتقل کرده‌اند.

شکی نیست که خلق کورد در برابر این حملات مقاومت می‌کند؛ حملاتی که هدفش شکستن اراده کوردهاست. ترکیه اگر در این جنگ پیروز شود، دیگر هیچ نیرویی در میان کوردها وجود ندارد که بتواند در برابر آن بایستد. در این حالت است که سیاست پاکسازی به نتیجه می‌رسد.

ترکیه به دنبال تهدید لفظی سلیمانیه بود که ناحیه تفریحی "کونه ماسی" از توابع شارباژیر را بمباران کرد. آن هم در موقعی که غیرنظامیان و کودکان در محل حضور داشتند. هواپیماهای ترکیه یک خودرو در مقابل یک مغازه این تفرجگاه را بمباران کردند که در اثر آن یک غیرنظامی و یک عضو پژاک شهید و هفت غیرنظامی زخمی شدند.

از اهداف اخیر حملات ترکیه می‌توان فهمید که ترکیه احزاب انقلابی و دمکراتیك روژهلات کوردستان را نیز هدف هجوم دارد. آنها که می‌گفتند پ.ی.د همان پ.ک.ک است اکنون می‌گویند که پژاک همان پ.ک.ک است. هدف اصلی این حمله اما شکستن اراده مردم و نیروهای سیاسی باشور بود.

ناتو، امریکا و اتحادیه اروپا نیز شریک جرم ترکیه‌اند. حکومت ترکیه از روابط و هم‌پیمانی خود با این قدرت‌ها علیه کوردها و دیگر اهدافش در منطقه مانند حمله به عرب‌‌ها و اجتماعات دیگر استفاده می‌کند. ناتو و امریکا و اروپا تحت نام همپیمانی با ترکیه هرگونه سلاحی به آن داده‌اند.

کوردها با سلاح ساخت ناتو، امریکا و اروپا کشته می‌شوند. هواپیماهای جنگی ترکیه که در عین حال جت‌های پیمان ناتو هم محسوب می‌شوند را امریکا ساخته است. ترکیه قطعات بسیار حساس هواپیماهای بدون سرنشین را نیز از کشورهای عضو ناتو می‌گیرد. 

اگر کوردها تهدید ترکیه را جدی نگیرند در آینده پشیمان خواهند شد. حزب دمکرات کوردستان بیش از همه پشیمان خواهد بود. محافل نژادپرست در ترکیه از هم ‌اکنون مقامات پ.د.ک را با نام بردن با عنوان رئیس عشیره، تحقیر می‌کنند.

می‌گویند مگر آنها چه هستند تا در مورد حکومت ترکیه یک کلمه بر زبان بیاورند! اگر حزب دمکرات کوردستان این حرف‌ها را نمی‌شنود و نمی‌بیند باید گفت در غفلتی بزرگ است.

در برابر تهدید ترک‌ها، تنها راه امن کوردها اتحاد است. نیروهای حاکم در ترکیه که برای منافعشان با حکومت باشور کوردستان داد و ستد می‌کنند و حامی اقلیم کوردستان معرفی می‌شوند، مشخص نیست که فردا چه خواهند کرد و چه برخوردی خواهند داشت. اما گزینه اتحاد داخلی کوردها در هر شرایطی ضامن موفقیت است. ترکیه هم با این نتیجه هم‌نظر است و تصور می‌کند که اگر کوردها یکی نشوند، می‌تواند امروز این منطقه و فردا منطقه دیگری را از پیش رو بردارد.

بنابراین ترکیه در هر منطقه‌ای که حمله کند، کوردها باید موضع مشترکی در برابرش اتخاذ کنند. کوردها باید بدانند همگی در هدف هجوم ترکیه قرار دارند و کنار هم باشند در غیر اینصورت غیر متحدانه در برابر دشمنان قرار می گیرند.

 به امید آنکه همەی نیروهای کورد چهره متخاصم حکومت ترکیه را ببینند و همکاری و همبستگی میان کوردها تقویت شود.

منبع:  YENÎ OZGUR POLÎTÎKA