◼️ رهبر آپو برای نخستین بار از زندان امرالی با برادرش تماس تلفنی برقرار کرد و خواستار اعلام موضع و ایستار بهنگام خلق کورد و نیروهای دمکراسیخواه شد. بدون گمان موضع مقاومت سال‌های ۲۰۱۸-۲۰۱۹ در زندان و مبارزه مادران تداوم انزوا را با مشکل مواجه کرد. از سوی دیگر باید محاسبات سیاسی فاشیسم آ.ک.پ/م.ه.پ را نیز در نظر گرفت. زیرا هر گونه رویکردی در رابطه با امرالی، رویکردی سیاسی به شمار می‌رود.

رهبر آپو گفته است که ویروس کرونا اکنون در این زندان شیوع پیدا نکرده است. این گفته این معناست که بلی، شیوع پیدا نکرده است، اما باید نسبت به زمانیکه اگر این ویروس شیوع پیدا کند نیز آماده باشیم. به طور خلاصه، این پیام را داد که مبارزه در امرالی، به مبارزه در خارج از زندان وابسته است.

رهبر آپو در رابطه با زینی ورتی نیز پیام مهمی را صادر کرده است. صراحتا گفته است که تنش و بی‌ثباتی در این منطقه باید خاتمه یابد. به این حقیقت اشاره کرده است و صراحتا اظهار داشته است که جنگ و رویارویی به همه آسیب می‌رساند. در واقع این هشداری است به حزب دمکرات کوردستان که این بحران را ایجاد کرده است. زیرا با انتقال نیروهای نظامی حزب دمکرات  به زینی ورتی، این حزب به بحران آفرینی دست زده است.

رهبر آپو تلاش دارد تا از طریق دیالوگ مسئله را حل نماید و بدین منظور نیز به اتحاد ملی اشاره کرده است. به منظور آنکه بین پ.د.ک و پ.ک.ک هیچگونه رویارویی درست نشود، برای آنکه مسائلی روی نداده و این اختلافات به تنش و جنگی مستقیم تبدیل نشوند، مسائل حل شوند، رهبر آپو درخواست نموده است که تفاهمنامه سال ۱۹۸۲ بین پ.د.ک و پ.ک.ک تجدید شده و عملی شوند.

در هر صورت حزب کارگران کوردستان هم اکنون نیز آماده است تا این تفاهمنامه را مجددا امضا نماید. اما به دلیل ارتباطات حزب دمکرات کوردستان با ترکیه ایا می‌توان بر چنین پیمانی مجددا مهر تایید گذاشت؟ بدون گمان تمامی کوردها می‌خواهند که حزب دمکرات نیز بر این پیمان مهر تایید بگذارد.

همانگونه که رهبر آپو نیز به آن اشاره کرده است اگر تمامی کوردها به اتحاد ملی دست نیابند آسیب بزرگی متوجه تمامی کوردها می‌شود. کمک و حمایت فلان نیرو یا ارتباط با فلان نیرو هیچگاه مطمئن و محل اطمینان نبوده و نیست. این واقعیت آشکار در جریان رفراندوم سال ۲۰۱۷ نیز مشاهده شد. در این رفراندوم دولت ترک که  نیرویی بود که پ.د.ک با آن بیشترین ارتباط سیاسی را داشت،  موضعی منفی اتخاذ کرد. تا جاییکه به استهزا و بی‌حرمتی به حزب دمکرات کوردستان نیز پرداخت. در واقع به تمامی کوردها بی‌احترامی کرد. آمریکایی که پ.د.ک نیز متکی به حمایتهای آن بود کمکی به این حزب نکرد. در نتیجه آن بسیاری از مناطق کوردستان از دست رفتند. اکنون پ.د.ک حزب کارگران کوردستان را آماج قرار داده است. اما پ.ک.ک بود که از کرکوک دفاع کرده و آخرین نیرویی بود که نیروهایش را از این شهر خارج کرد و در واقع مجبور شد که در نهایت منطقه را ترک کند.

رهبر آپو می‌گوید در صورتیکه متحد نشوید دچار آسیب می‌شوید. این واقعیت متوجه تمامی نیروهای سیاسی و از جمله پ.ک.ک/ پ.د.ک/ ی.ن.ک و گوران است. اما بیشترین بخش این پیام متوجه نیروهایی است که به اتحاد ملی روی خوشی نشان نداده و از زیر بار مسئولیت آن فرار می‌کنند. عدم توجه به تحقق اتحاد ملی، راه برای تنش و رویارویی بین کوردها می‌گشاید و دشمن نیز بیشترین استقاده خود را از عدم اتحاد کوردها می‌برد.

در خاورمیانه جنگ جهانی سوم در جریان است. در این شرایط اگر کوردها متحد نشوند، خصوصا کوردها در تنش باشند، یا رویاروی یکدیگر قرار داشته باشند، در نهایت تمامی وجهه و مواضع خود را نیز از دست خواهند داد و در وهله نخست، دولت ترک، و تمامی دشمنان کورد تلاش می‌کنند که کوردها را دچار تقسیم‌بندی‌های دیگری کرده و در صورت امکان زمینه رویارویی مستقیم آنها را فراهم آورده و به اهداف خود دست یابند. هر حزب و گروهی که باشد مهم نیست؛ خارج از ارتباطات ناگزیر سیاسی و اقتصادی؛ اگر هر حزبی با دولت ترک ارتباطات عمیق سیاسی خود را گسترش دهد، به تمامی کوردها آسیب وارد می‌کند. زیرا دولت ترک رهبری دشمنی با کوردها را در دست دارد، ترکیه در نهایت نمی‌تواند منافع کورد را تامین کند. احتمال دارد که آمریکا یا دولت‌های دیگر غربی برای دستیابی به منافع خود، گسترش ارتباط با ترکیه را تشویق نمایند، احتمال دارد که از این امر برای سیاست‌های خود در رابطه با ترکیه استفاده کنند، اما در نهایت این ارتباطات به ضرر کورد خواهد بود.

احتمال دارد که دولت ترک ارتباط و موضع خود را علیه پ.ک.ک بر حزب دمکرات کوردستان تحمیل کند. احتمال دارد که پ.د.ک این مواضع تحمیلی را نپذیرد. زیرا در نهایت پ.د.ک متضرر می‌شود. اما در هر صورت نباید یک حزب علیه یک حزب دیگر کورد ارتباطاتی را برقرار کند. چنین اقدامی در اخلاق ملی جایگاهی ندارد. در واقع خلق کورد نیز از ارتباطات پ.د.ک با ترکیه بسیار ناراحت و ناراضی است.

تفاهمنامه ۱۹۸۲ برای پد.ک و پ.ک.ک مایه خیر خواهد بود، پ.د.ک مجبور نیست به شیوه‌ای علنی تعهد خود به این تفاهمنامه را اعلام کند. هر نیروی سیاسی بر اساس این پروتکل باید رفتار کند. هر حزب سیاسی در بعد اخلاقی و وجدانی مسئولیت دارد که بر مبنای بندهای پروتکل ۱۹۸۲ عمل کند. اکنون از این دو حزب، پ.د.ک/ پ.ک.ک می‌تواند اعلام نماید که با بندهای این پروتکل مخالفت دارد؟

پ.د.ک اعلام می‌کند که به طور موقتی نیروهایش را به این منطقه اعزام کرده است، اما این نیروها همچنان در زینی ورتی هستند و عقب نشینی نکرده‌اند. حتی گفته می‌شود که تحت عنوان نیروهای هلگورد، واحد ویژه‌ای را متشکل از ۴۵۰ نفر به این منطقه اعزام کرده‌اند. علت اعزام این نیرو به این منطقه چیست؟ افکار عمومی کوردها باید بپرسد که مگر جنگی در جریان است که این نیرو باید به منطقه اعزام شود؟ افکار عمومی کوردستان براین باور است که تمامی نیروها باید به مواضع خود عقب‌نشینی کنند. پس چرا پ.د.ک نیروهایش را از منطقه خارج نکرده است؟ آیا این اقدام پ.د.ک ناشی از تکبر این حزب است؟ برآوردن مطالبات افکار عمومی کوردی غرور هیچ حزبی را زیرپا قرار نمی‌دهد، بلکه به این حزب وجهه می‌دهد. بسط دادن این تنش تا حد کنونی درست نیست. زیرا تنش و بی ثباتی همیشه ریسک جنگ و بربریت را افزایش می‌دهد. به همین علت درستترین راه برای پایان دادن به این تنش‌ها و بی‌ثباتی‌ها متوقف ساختن ان است.

فراخوان رهبر آپو برای اتحاد ملی مهم است. این پیام برآمده از اعماق قلب خلق کورد است و افق‌های جدیدی را برای خلق کورد می‌گشاید. اگر اقای مسعود بارزانی نیز چنین فراخوانی را بدهند، خلق کورد سپاسگزار این حرکت خواهند بود. آقای بارزانی چرا این فراخوان را منتشر نمی‌کند؟ نمی‌توان درک کرد. به نظر می‌رسد مرکزی وجود دارد که خواهان تداوم این بحران و بی‌ثباتی است.

همراه با خاتمه تنش‌های زینی ورتی، امیدواریم که تنش‌ها در تمامی بخش‌ها در میان کوردها  از میان رفته و روح اتحاد ملی هر چه بیشتر تقویت شود.... ◻️