برگزاری مجلس ترحیم علی بینگول
در شهر مونیخ آلمان برای میهندوست علی بینگول که در جامعه کورد به علی خِزنور شهرت داشت و روز ۳۰ آوریل درگذشت، مجلس ترحیم برگزار شد.
در شهر مونیخ آلمان برای میهندوست علی بینگول که در جامعه کورد به علی خِزنور شهرت داشت و روز ۳۰ آوریل درگذشت، مجلس ترحیم برگزار شد.
علی بینگول که سال ۱۹۷۲ در شهر مونیخ آلمان همراه با رفقایش جمعیت کورد را تاسیس کرد و به عنوان یک فرد میهندوست تمامی وظایف خود را به اقتضای ضرورت انجام میداد، روز ۳۰ آوریل درگذشت. علی بینگول در جامعه کورد به علی خزنور شهرت داشت. پیکر وی در روستای خزنور علیا از توابع ناحیه گِمگِم شهر موش به خاک سپرده شد.
مجلس ترحیم علی بینگول در سالنی در شهر مونیخ آلمان برگزار شد. بیش از هزار نفر در این مجلس ترحیم شرکت کردند. شرفالدین بینگول و آزاد بینگول به نمایندگی از حانواده علی بینگول، یکی از اشعار وی را خواندند.
شرفالدین بینگول، داماد علی بینگول، اظهار داشت که او در تمام طول عمرش، در منزل خود را به عنوان جمعیت، مسجد و جَمخانه (نیایشگاه علویان) به روی همه باز گذاشته و به افراد کمک میکرد.
درباره علی بینگول
علی بینگول که با نام علی خزنور شناخته میشود، سال ۱۹۴۵ در روستای خزنور از توابع ناحیه گِمگِم (وارتو) شهر موش به دنیا آمد.
وی روز ۳۰ آوریل ۲۰۲۵ در شهر مونیخ آلمان درگذشت و روز ۳ می در روستای خزنور علیا از توابع ناحیه گمگم به خاک سپرده شد.
علی بینگول در سال ۱۹۷۰ به آلمان مهاجرت کرد و از سال ۱۹۷۲ در شهر مونیخ زندگی میکرد. وی به عنوان یک میهندوست از نسل نخست کوردهای خارج از میهن، همواره پیشاهنگ و پیشرو بود.
در آوریل سال ۱۹۷۲ همراه با رفقای خود جمعیت کورد را تاسیس کرد و مدیریت آن را بر عهده گرفت. تاسیس جمعیت در شرایط بسیار سختی صورت گرفت. در سالهای بعد در تاسیس چندین جمعیت، مسجد و نهاد کورد نیز نقش پیشاهنگ، مؤسس و مدیر را ایفا کرد.
در منزل وی همواره به روی کوردها باز بود. منزل وی محل تجمع، گردهمایی افراد ساکن مونیخ و کسانی بود که به این شهر سفر میکردند. منزل علی بینگول در میان مردم به عنوان «مرکز، جمعیت، مسجد، تکیه و جَمخانه» نیز شناخته میشد.
علی بینگول در صدد چارهیابی برای مسائل اجتماعی و سیاسی از طریق برخوردی نوین بود. وی با شخصیت منتقد، محقق و پرسشگر خود همواره در جستجوی حقیقت بود.
علی بینگول اشعار و رمانهای زیادی نوشت که اکثر آنان منتشر نشدهاند. وی همواره به فعالیت در زمینه تحقیق و حفاظت از زبان کوردی در عرصههای ترانه، شعر، داستان و تاریخ، اهمیت میداد. او با این برخورد هنرمندانه و میهندوستی خود در میان خانواده و جامعه نیز پیشاهنگ و زحمتکش فرهنگ و هنر کوردی بود.
وی تا زمان درگذشت در ۳۰ آوریل ۲۰۲۵ به عنوان یکی از میهندوستان پیشتاز نسل نخست کوردهای خارج از میهن فعالیت کرد. آثار و راه وی در میان جامعه خواهد ماند.