در دره گُدَرنه که به دلیل سد سیلوان زیر آب خواهد رفت، علیرغم تخریب، درختان شکوفه زدند. در دره‌ای که از یک سو صدای بیل مکانیکی و از سوی دیگر صدای پرندگان به گوش می‌رسد، آخرین تصاویر تخریب نیز به ثبت رسید.
دره گُدَرنه که بین شهرستان‌های پاسور، لیجه و هَزرو از توابع استان آمد واقع شده است، به دلیل سد سیلوان که در چارچوب پروژه آناتولی جنوب شرقی (GAP) در حال ساخت است، روز به روز نابود می‌شود. با تخریب سد که ساخت آن در سال ۲۰۰۹ آغاز شده است، این دره بی‌نظیر و حدود ۵۰ روستا زیر آب خواهند رفت. انتظار می‌رود این سد که ظرف ۵ سال آینده به بهره‌برداری برسد، باعث تغییرات آب و هوایی در منطقه نیز بشود.
دره گُدَرنه از دوران نوسنگی تا به امروز میزبان میراثی غنی و تاریخی بوده است. غارهای موجود در این دره، مسیرهای آبی، کلیساهای صخره‌ای، بقایای قلعه و کاخ متعلق به مروانی‌ها، گورهای صخره‌ای و زلزله‌ای در مناطق هَویکا، کانیکا و کله، از نظر حافظه منطقه‌ای و اجتماعی اهمیت بسزایی دارند. این دره میزبان گونه‌های گیاهی بومی و بسیاری از موجودات در معرض خطر انقراض است. علاوه بر این، این دره که در مسیر مهاجرت پرندگان قرار دارد، به عنوان منطقه استراحت و تولید مثل بسیاری از گونه‌های پرندگان شناخته می‌شود. بدلیل این سد، این زیستگاه‌های طبیعی نیز زیر آب خواهند رفت.
به دلیل ساخت سد، هزاران درخت در این منطقه قطع شده و پل سنگی تاریخی (تاش‌کوپرو) و بناهای اطراف آن به دلیل انفجارهای دینامیتی آسیب دیده‌اند. دسترسی شهروندان به زمین‌های کشاورزی مسدود شده و تخریب اکولوژیکی روز به روز افزایش می‌یابد. در محل پل، در دامنه دره بتن ریخته شده و دره به دلیل تخریب رخ داده، غیرقابل تشخیص شده است. آخرین عکس‌های منطقه، تخریب را به وضوح نشان می‌دهد. در حالی که از یک سو غارت وجود دارد، از سوی دیگر با گرم شدن هوا، دره که مملو از گل‌های مختلف شده، به رنگ سبز درآمده است. شهروندانی که از دره بازدید می‌کنند، به تخریب دره واکنش نشان دادند.
