روستاییان منطقه پاسور که در مقابل ساخت نیروگاه خورشیدی با گزارش ارزیابی اثرات زیست‌محیطی جعلی اعتراض می‌کنند، تظاهرات کردند و گفتند: «تلاش می‌کنند فضاهای زندگی ما را نابود کنند» و خواستار لغو این پروژه شدند.
قرار است پروژه نیروگاه خورشیدی (GES) در مراتع مشترک محله‌های آغاجلی، کایناک و نارلیجا در منطقه پاسور از توابع آمد ساخته شود.
این نیروگاه که توسط شرکتی به نام VBZ ساخته می‌شود و قرار است در زمینی به مساحت ۲۵.۷۱هکتار احداث شود، از ۳۰ هزار و ۹۰۹ پنل خورشیدی و تاسیسات ذخیره انرژی لیتیوم-یون با ظرفیت ۱۷ مگاوات ساعت تشکیل شده است. روستاییان و اهالی منطقه نارضایتی خود را از این پروژه، که قرار است در مراتع ساخته شود، نشان دادند.
طبق گزارشات، تصاویر «زمین شوره‌زار» که این شرکت در پرونده «ارزیابی اثرات زیست‌محیطی» (ÇED) استفاده کرده، تصاویر واقعی نیستند و شرکت با این جعل تصویر توانسته گزارش ارزیابی اثرات زیست‌محیطی را تایید کند.
کانون وکلای آمد در این خصوص شکایت کرده و روستاییان نیز مصمم به حفاظت از فضاهای زندگی خود هستند.
محل این پروژه که وزارت محیط زیست، شهرسازی و تغییرات آب و هوایی گزارش ارزیابی اثرات زیست‌محیطی آن را تایید کرده، تنها ۴۸ متر با خانه‌های روستاییان فاصله دارد. مراتع و دریاچه‌های روستاییان که منابع اصلی امرار معاش آن‌ها هستند، با خطر نابودی مواجه هستند.
«برای لغو پروژه پرونده قضایی باز شده است»
وکیل برفین کلیچ عضو کمیسیون شهر و محیط زیست کانون وکلای آمد، اطلاعات حقوقی در مورد پروژه مورد بحث ارائه داد. برفین کلیچ اظهار داشت که قرار است این پروژه در مراتع اصلی روستاییان ساخته شود و گفت که این پروژه دامداری را نابود خواهد کرد.
کلیچ با اشاره به اثرات این پروژه بر محیط زیست و روندهای قانونی، گفت: «می‌خواهند در اینجا یک پروژه نیروگاهی بسیار بزرگ بسازند. شرکت گزارش خود را آماده کرده و وزارت مربوطه نیز این پروژه را تایید کرده و تصمیم به ارائه گزارش ارزیابی اثرات زیست‌محیطی داده است. ما نیز در مقابل این موضوع برای لغو پروژه به چهارمین دادگاه اداری آمد مراجعه کردیم.»
«در مورد گزارش جعلی نیز شکایت شده است»
برفین کلیچ با بیان اینکه در گزارش ارزیابی اثرات زیست‌محیطی از تصاویر مربوط به زمین‌های دیگر استفاده شده است، خاطرنشان کرد که آن‌ها در ماه مارس در این خصوص نیز شکایت کرده‌اند و گفت: «ما در مقابل این جعل نیز روندهای قانونی را آغاز کرده‌ایم. ما این روند را پیگیری می‌کنیم. روستاییان مصمم به حفاظت از فضاهای زندگی خود هستند و ما نیز از آن‌ها حمایت خواهیم کرد.»
«می‌خواهند ما را از واقعیت‌مان دور کنند»
روستاییان اعلام کردند که هم برای حفاظت از خود و هم برای حفاظت از مراتع خود به مبارزه ادامه خواهند داد و با خبرگزاری ما صحبت کردند. شَرمین شَکَر (۳۰ ساله)، یکی از روستاییان روستای آغاجلی و مهندس کشاورزی، نارضایتی خود را در مورد این پروژه با این کلمات بیان کرد:
«در اینجا مراتع ما نابود می‌شوند، دیگر زمینی برای چرای دام‌های‌مان باقی نمی‌ماند. و گرمای نیروگاه نیز تاثیر بدی بر ما خواهد گذاشت. پروژه‌ای که قرار است ساخته شود، بسیار نزدیک به خانه‌های ماست و خانه‌ها و فضاهای زندگی ما با خطر بزرگی روبرو هستند. خاک ما واقعیت ماست و آن‌ها می‌خواهند ما را از واقعیت‌مان دور کنند. من به عنوان یک زن جوان در مقابل این پروژه مقاومت می‌کنم و به مبارزه خود ادامه خواهم داد. ما به خوبی می‌دانیم که این پروژه هیچ فایده‌ای ندارد. به همین دلیل ما این پروژه را قبول نمی‌کنیم.»
«نمی‌توانند ما را در شهرها زندانی کنند»
خاتون دمیرخان، زن ۷۰ ساله‌ای که با وجود سن بالا در تظاهرات شرکت کرده است، گفت: «می‌خواهند ما کجا برویم؟ ما در اینجا چیزی که به ما آسیب برساند را نمی‌خواهیم. ما با دسترنج خود امرار معاش می‌کنیم.
شرکت متعلق به ما نیست، ما فقط به زندگی خود فکر می‌کنیم. سال‌هاست که ما اینجا هستیم اما آن‌ها تازه آمده‌اند و می‌خواهند ما را از خانه و کاشانه‌مان بیرون کنند. ما شهرنشین نیستیم؛ به هیچ وجه نمی‌توانیم در شهرها زندگی کنیم. ما فقط می‌توانیم اینجا زندگی کنیم. ما اجازه نخواهیم داد این پروژه انجام شود. هر کاری از دست‌مان بربیاید انجام خواهیم داد.
من ۷۰ سال دارم. حتی اگر برای خودم نباشد، مجبورم برای فرزندان و نوه‌هایم مقاومت کنم. آن‌ها نمی‌توانند ما را به شهرها ببرند و ما را در شهرها زندانی کنند.»
«زندگی موجودات زنده از بین خواهد رفت»
نوریه شکر، مادر ۷۵ ساله نیز در مورد این پروژه گفت:
«من از همه درخواست می‌کنم؛ امروز برای منافع خود تلاش می‌کنند این روستاها را نابود کنند. ما در اینجا با کشاورزی و دامداری امرار معاش می‌کنیم. می‌خواهند ما را به شهرها بفرستند. ما تا آخر در مقابل این پروژه مقاومت خواهیم کرد. ما به هیچ وجه قبول نخواهیم کرد. این پروژه به تمام موجودات زنده آسیب خواهد رساند. اگر مراتع ما از بین بروند، چگونه دامداری کنیم؟»
