پس از سالها تلاش و مبارزه بلاخره آروزوی دیرینه کردها برای گردهمایی نمایندگان سازمانهای سیاسی و شخصیتهای چهار بخش کردستان و رایزنی و اتخاذ تدابیر مشترک برای حل مسئله کرد تحقق پیدا کرد و خبرها حاکی از برگزاری کنفرانس ملی کرد در اواخر ماه آگوست در هولیر است .

کمیته برگزار کننده کنفرانس ملی دیروز در سومین نشست خود روز بیست و چهارم آگوست را به عنوان تاریخ برگزاری کنفرانس اعلام کرد و از شرکت 600 نماینده در آن خبر داد .

از این تعداد 45 درصد به نمایندگان احزاب و جریانات سیاسی کردی و مابقی شرکت کنندگان از نمایندگان سازمانهای مدنی ، نمایندگان جوانان  و شخصیتهای مستقل خواهند بود که در مجموع 40 درصد از شرکت کنندگان را زنان تشکیل خواهند داد.

کمیته برگزار کننده کنفرانس بیست و یک عضو دارد که 1 عضو از کنگره ملی کردستان ، 6 عضو از شمال ، 5 عضو از جنوب ، 4 عضو از غرب و 5 عضو از شرق کردستان در آن جای گرفته اند .

نفس برگزاری کنفرانس ملی کرد فارق از نتایجی که در پی خواهد داشت دستاوردی بزرگ برای خلق کرد است که به سود روند دمکراتیزاسیون خاورمیانه و دیگر خلقهای منطقه نیز تمام خواهد شد .

این اتفاق از جمله رویدادهای دمکراتیک و متمدنانه نادر در خاورمیانه است که برای نخستین بار عموم جریانات سیاسی و فکری و مذهبی کردستان که بعضا مواضع شدیدا مخالفی با یکدیگر دارند را برای گفتگو در مورد یک مسئله مشترک گردهم می آورد .

با توجه به پراکندگی کردها در چهار کشور مختلف و در تضاد قرار گرفتن برخی از منافع حزبی و سازمانی آنها و همچنین فشار و اتحاد استراتژیک تهران ، آنکارا ، بغداد و دمشق برای جلوگیری از همگرایی کردها می توان گفت که نفس برگزاری کنفرانس ملی یک پیروزی بزرگ برای جبهه آزادیخواهی خلق کرد است.

چنین اتفاقاتی کمتر در خاورمیانه رخ می دهد کما اینکه ما شاهدیم دست کم جریانات ملی و مذهبی اپوزیسیونهای سوریه و ایران با وجود اینکه از حمایت و امکانات کاملا بهتری نسبت به کردها برخوردار بوده اند تاکنون نتوانسته اند حتی در سطح بسیار پایین برای رویارویی با دشمنان مشترکشان گردهم آیند و تلاشها در این رابطه در بیشتر مواقع به فحاشی و کتک کاری کشیده شده است.

البته نباید فراموش کرد که فاکتورهای جهانی و منطقه ای زیادی در جلوگیری از تحقق مطالبات ملی و حقوق بشری کردها دخیل بوده که حداقل از سال 1923 و پس از تقسیم خاک کردستان میان چهار کشور مانع همگرایی کردها شده است .

هدف از برگزاری این کنفرانس تشکیل یک کردستان بزرگ و یا تأکید بر ملی گرایی و دشمنی با دیگر ملل منطقه نیست بلکه کردها با توجه به مبارزات دهها ساله و تجارب گرانبهایی که در این راه بدست آورده اند به دنبال راه حلی برای دفاع از موجودیت و تمامی ارزشهای اجتماعی ، اخلاقی و فرهنگی خود هستند .

هرچند مرزهای ترسیم شده کنونی میان کشورهای ایران ، ترکیه ، سوریه و عراق قراردادی بوده و نمی توانند برای کردها چندان پررنگ به شمار بیایند اما هدف نهایی جنبش آزادیخواهی کرد برقراری صلح و ثبات و تلاش برای تشکیل یک اتحادیه در خاورمیانه در چارچوب مرزهای کنونی است که قادر باشد حقوق ملی و مذهبی و گروهی همه جوامع ساکن در منطقه را تأمین کند .