کيهان: «انقلابيون فرسوده در تدارک نوشاندن جام زهر به خامنه‌ای» هستند
کيهان: «انقلابيون فرسوده در تدارک نوشاندن جام زهر به خامنه‌ای» هستند
روزنامه کيهان که تحت نظر نماينده علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی منتشر می شود در شماره هجدهم آذر ماه نوشته «انقلابيون فرسوده» در تدارک «نوشاندن جام زهر به رهبر»اند.
اين روزنامه در مقاله ای با تيتر «انقلابيون فرسوده و توطئه ی جام زهر» تاکيد کرده «انقلابيون فرسوده در اين برهه حساس قصد دارند تا با مهندسی هدفمند اوضاع کشور و اعمال فشار همه جانبه به رهبر ی» علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی را «به نوشيدن جام زهر،عقب نشينی و دست کشيدن از مواضع انقلابی،و مذاکره با آمريکا وادار کنند.»
کيهان همچنين با نقل قولی از علی خامنه ای نوشته که نخستين بار در سال ۸۸ رهبر جمهوری اسلامی «اصطلاح انقلابی فرسوده پشيمان» را در وصف «آن دسته از شخصيت هايی به کار برد که در طول سال های سپری شده از عمر انقلاب اسلامی رفته رفته دچار خمودگی و رکود شده و انگيزه های لازم را برای تداوم مبارزه با استکبار از دست داده اند.»
اين روزنامه نوشته «انقلابيون فرسوده طی اين سال ها همواره با اتخاذ رويکردی عملگرا،راهبرد مدارا و نرمخويی و برقراری روابط حسنه با دشمنان انقلاب را دنبال می کردند» و اکنون «برای قبولاندن باورهای خود به رهبر جمهوری اسلامی مساله تحريم ها» را «دستاويز قرار داده اند.
کيهان بدون ذکر نام کسانی که آن ها را «انقلابيون فرسوده» توصيف کرده،نوشته «آن ها با بزرگنمايی اثرات تحريم های مالی و اقتصادی آمريکا و اتحاديه ی اروپا،مدام بر اين نکته اصرار می ورزند که فشار ابرقدرتها بر جمهوری اسلامی به ميزان غيرقابل تحملی افزايش يافته» است و «ديگر نمی توان در برابر آن مقاومت کرد.»
حتی‌نوشیدن جام زهر هم فایده ندارد
هر چند عده‌ای در داخل خود دستگاه قدرت ایران وجود دارند که جانبدار مذاکره و سازش با آمریکا هستند, اما مسئله حادتر از آن است که فکر می‌کنند. به نظر مسئله به پرتگاه رسیده و نه آمریکا میل سازش دارد و نه ایران . این دو برمی‌گردد به اهداف درازمدت نظامی‌های قدرت ایرانی و هژمونی جهانی آمریکایی.
اگر بخوبی توجه کنیم, در سال 2008 شایعه شد که ایران و آمریکا بطور مستقیم ولی پنهانی در عراق با هم دیدارهایی انجام داده‌اند و آن موقع بخاطر بحرانی و بااهمیت بودن مسئله استقرار نسبی عراق هم برای ایران و هم آمریکا, این دو طرف تن به نوعی مذاکره پنهانی دادند. اما امر مهم این بود که کارشناسان سیاسی این نوع سازش را کوتاه‌مدت توصیف کردند و گفتند که برای چندسالی کوتاه مدت خواهد بود و آمریکا بازهم برای رسیدن به اهداف درازمدت خود به فشارهایش برای نابودی ایران ادامه خواهد داد. هم اکنون که در سال 2012 قرار داریم این پیش‌بینی متحقق شده و دشمنی‌های آن دو افزایش یافته و بخاطر اینکه اهداف هردو نظام به لحاظ سیاسی درازمدت بوده و به مسئله ماندن و نابودی ربط دارد, هیچیک از آنها از مواضع خود عدول نخواهند کرد. تنها چیزی که می‌تواند تغییر یابد نتیجه این خصومت و خشم است.
اين روزنامه در مقاله ای با تيتر «انقلابيون فرسوده و توطئه ی جام زهر» تاکيد کرده «انقلابيون فرسوده در اين برهه حساس قصد دارند تا با مهندسی هدفمند اوضاع کشور و اعمال فشار همه جانبه به رهبر ی» علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی را «به نوشيدن جام زهر،عقب نشينی و دست کشيدن از مواضع انقلابی،و مذاکره با آمريکا وادار کنند.»
کيهان همچنين با نقل قولی از علی خامنه ای نوشته که نخستين بار در سال ۸۸ رهبر جمهوری اسلامی «اصطلاح انقلابی فرسوده پشيمان» را در وصف «آن دسته از شخصيت هايی به کار برد که در طول سال های سپری شده از عمر انقلاب اسلامی رفته رفته دچار خمودگی و رکود شده و انگيزه های لازم را برای تداوم مبارزه با استکبار از دست داده اند.»
اين روزنامه نوشته «انقلابيون فرسوده طی اين سال ها همواره با اتخاذ رويکردی عملگرا،راهبرد مدارا و نرمخويی و برقراری روابط حسنه با دشمنان انقلاب را دنبال می کردند» و اکنون «برای قبولاندن باورهای خود به رهبر جمهوری اسلامی مساله تحريم ها» را «دستاويز قرار داده اند.
کيهان بدون ذکر نام کسانی که آن ها را «انقلابيون فرسوده» توصيف کرده،نوشته «آن ها با بزرگنمايی اثرات تحريم های مالی و اقتصادی آمريکا و اتحاديه ی اروپا،مدام بر اين نکته اصرار می ورزند که فشار ابرقدرتها بر جمهوری اسلامی به ميزان غيرقابل تحملی افزايش يافته» است و «ديگر نمی توان در برابر آن مقاومت کرد.»
حتی‌نوشیدن جام زهر هم فایده ندارد
هر چند عده‌ای در داخل خود دستگاه قدرت ایران وجود دارند که جانبدار مذاکره و سازش با آمریکا هستند, اما مسئله حادتر از آن است که فکر می‌کنند. به نظر مسئله به پرتگاه رسیده و نه آمریکا میل سازش دارد و نه ایران . این دو برمی‌گردد به اهداف درازمدت نظامی‌های قدرت ایرانی و هژمونی جهانی آمریکایی.
اگر بخوبی توجه کنیم, در سال 2008 شایعه شد که ایران و آمریکا بطور مستقیم ولی پنهانی در عراق با هم دیدارهایی انجام داده‌اند و آن موقع بخاطر بحرانی و بااهمیت بودن مسئله استقرار نسبی عراق هم برای ایران و هم آمریکا, این دو طرف تن به نوعی مذاکره پنهانی دادند. اما امر مهم این بود که کارشناسان سیاسی این نوع سازش را کوتاه‌مدت توصیف کردند و گفتند که برای چندسالی کوتاه مدت خواهد بود و آمریکا بازهم برای رسیدن به اهداف درازمدت خود به فشارهایش برای نابودی ایران ادامه خواهد داد. هم اکنون که در سال 2012 قرار داریم این پیش‌بینی متحقق شده و دشمنی‌های آن دو افزایش یافته و بخاطر اینکه اهداف هردو نظام به لحاظ سیاسی درازمدت بوده و به مسئله ماندن و نابودی ربط دارد, هیچیک از آنها از مواضع خود عدول نخواهند کرد. تنها چیزی که می‌تواند تغییر یابد نتیجه این خصومت و خشم است.
