دبیرکل اتحادیه سندیکاهای کارگران بین‌المللی و مدیر کارزار آزادی برای اوجالان، کلیر بیکر اعلام نمود که در معرفی افکار و اندیشه‌های رهبر آپو و مسئله وی، به نتایج بسیار خوبی دست یافته‌اند.
بزرگترین سندیکای کارگران بریتانیا که متشکل از ۱ میلیون و پانصد هزار کارگر است، همراه با ۷۰۰ هزار عضو سندیکای عمومی کارگران GMB کارزار خود برای آزادی اوجالان را ادامه می‌دهند.
کارزاری را که اتحادیه سندیکاهای عمومی کارگران و اتحادیه عمومی کارگران GMB از سال ۲۰۱۶ برای آزادی رهبر اوجالان از پارلمان انگلستان آغاز کرده بودند، همچنان ادامه دارد. سندیکاهای بریتانیا اعلام کردند که دیگر زمان آن فرا رسیده است که تلاشها در این باره گسترش پیدا کنند. در رابطه با این کارزار، خبرگزاری هاوار با کلییر بیکر دبیر اتحادیه سندیکاهای بین‌المللی کارگران و یکی از اعضای کارزار آزادی برای اوجالان گفتگویی را انجام داده است.
هاوار: کارزار شما برای آزادی اوجالان چه جنبه‌هایی داشته و هم اکنون به چه مرحله‌ای رسیده است؟
کلیر بیکر: کارزار ما با نام UK Trade Union Campaingn در سال ۲۰۱۶ برای آزادی رهبر اوجالان از بریتانیا آغاز شد. ما توانستیم از طریق اتحادیه‌های بازرگانی Unite the Union و GMB در پارلمان انگلستان این کارزار را آغاز کنیم. از آن زمان تا کنون کارزار ما از دامنه بسیاری گسترده‌تری برخوردار شده و ۱۵ اتحادیه بزرگ بریتانیا را در خود جا داده است. گروه اتحادیه های بازرگان، TUC و اتحادیه Thompson Solicited از این کارزار اعلام حمایت کرده‌اند. از این راه در مدت زمان کمی ما توانستیم با آنها در پارلمان گفتگو کنیم. ما به زمینه‌ای بین المللی برای فراخوان ۲ فستیوال بزرگ برای طبقه گارگر در بریتانیا تبدیل شدیم. برای معرفی افکار و اندیشه‌های رهبر اوجالان ما ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار به این کارزار پیوستند. از این راه بود که در مدتی کم کارزار ما از اهمیت بسیاری برخوردار شد و به کارزاری مهم تبدیل شد.
هاوار: آیا کارزار شما تنها به انگلستان محدود می‌شود؟
کلیر بیکر: ما با گروه‌های همبستگی با کورد و ابتکار عمل بین‌المللی که خواهان آزادی برای اوجالان است، همگام شده و مبارزه مشترکی را در این باره آغاز کردیم. ما اعتقاد داریم که کارزار ما کارزار متمایزی است. زیرا این کارزار به کارزارهای اتحادیه بازرگانی متکی بوده و به کارزهای بین‌المللی دیگر در کلمبیا، فلسطین، کوبا شباهت دارد. این کارزار ۵ سال است که اعلام شده است و عمدتا در بریتانیا به فعالیت مشغول بوده است، اما ما هم اکنون تلاش می‌کنیم این کارزار را گسترش داده و اتحادیه‌های دیگر اروپایی را نیز وارد این کارزار کنیم. خصوصا در این باره تلاش می‌کنیم تا اتحادیه‌های بازرگانی کنفدرال را وارد این کارزار کنیم. بسیاری از اعضای این اتحادیه به ما پیوسته‌اند و در این کارزار با ما همکاری داشته‌اند. سال گذشته به شیوه آنلاین به گردهمایی دست زدیم. به منظور آزادی رهبر اوجالان اتحادیه ایتالیا، اسپانیا، ایسلند و فرانسه نیز در این گردهمایی شرکت کردند. اما مرکز این کارزار عمدتا در اروپا است. اما ما تلاش می‌کنیم که این کارزار را به خارج از بریتانیا بکشانیم؛ نه فقط در اروپا بلکه به امریکای شمالی و کانادا.
هاوار: از نظر شما هدف دولت ترک از تشدید انزوا بر رهبر آپو چیست؟
کلیر بیکر: لازم است که انزوای تحمیل شده بر رهبر آپو خاتمه پیدا کند. باید رهبر اوجالان آزاد شود تا بتواند در فرایند صلح ایفای نقش کند. تحمیل انزوا بر وی علیه حقوق بشر و حتی قوانین خود ترکیه است. در حصر قرار دادن رهبر آپو موضع دولت ترک را نه فقط در برابر کورد، بلکه در مقابل تمام مخالفان خود شان می‌دهد. این انزوا در ضدیت با خلق کورد در ترکیه و خارج از مرزهای ترکیه است. این اقدام ترکیه علیه تمامی صداهایی است که با اردوغان مخالفت می‌کنند. لازم است که اوجالان با وکلا و اعضای خانواده خود بتواند ملاقات کرده و در ارتباط باشد. در این رابطه سکوت مجامع بین‌المللی در مقابل انزوا بسیار بد و نا امید کننده است. همچنین سکوت کمیسیون اتحادیه اروپا و حکومت بریتانیا در این باره نیز بسیار بد است. علت این مسئله نیز اینست که ترکیه می‌توانست با بهره‌برداری از مسئله آوارگان سوریه، به نوعی به شانتاژ دست بزند، از طرف دیگر این مسئله به موقعیت ژئوپلتیک ترکیه در ناتو نیز بستگی دارد.
در واقع این انزوای یک نفر است، اما از ابعاد بسیار وسیعی برخوردار بوده و به افراد دیگری هم بسط پیدا کرده است. باید این مسئله با حمایت‌های بین‌المللی خاتمه پیدا کند، باید در این رابطه گفتگو کرده و وی و خلق‌های ترکیه در داخل این کشور را حفظ کنیم.
هاوار: روژآوا از طریق دشمنان به محاصره در امده است. راه پیروزی در چیست؟
کلیر بیکر: البته روژآوا در میان دشمنان قرار دارد. زیرا خطری را متوجه اردوغان می‌کند، خصوصا که روژآوا آزادی، برابری و رهایی زنان را نمایندگی می‌کند. تمامی این مسائل برخلاف اعتقادات و باورهای دولت ترک هستند. موضعگیری ترامپ باعث شد که دولت ترک به روژآوا حمله کند. و در این باره مشاهده می‌شود که تهدیدات بسیاری علیه روژاوا وجود دارند.
نمی‌توانم با دقت در رابطه با سوال شما در خصوص آینده سوریه و نحوه استقرار صلح و ثبات در آنجا چیزی بگویم. اما ما اعتقاد داریم که برخی از طرفین و گروه‌ها می‌توانند از روژآوا حمایت کنند. در روژآوا جامعه جدیدی در حال ظهور است، باید این افراد از این جامعه دفاع کنند، زیرا تهدیدهای بسیاری متوجه روژاوا هستند و لازم است کسانی که در بریتانیا و اتحادیه اروپا حضور دارند، زندگی می‌کنند، از روژاوا حمایت و دفاع کنند.
تا زمانی که آینده روژآوا تامین می‌گردد، دشواری‌ها و نبرد سهمگینی پیش رو داریم. اما اگر دولت ترک یا اسد بخش‌های دیگری از روژآوا را تحت حاکمیت خود قرار دهند، ما در کنار روژآوا بوده و از آن حمایت می‌کنیم. این فرایند همچنان ادامه دارد، زیرا در قلب بسیاری از افراد جای گرفته است و به راه جدیدی برای مبارزه و حیاتی نو تبدیل شده است.
