در بیانیه ک‌ژک آمده است که شهدای ماه می به عنوان نمونه‌هایی از قهرمانی در تاریخ ثبت شده و آمده است: «وظیفه ما این است که با سبک مبارزه رهبر آپو به شهدا نزدیک شویم و مبارزات آزادی‌خواهی را در برابر هر یک از شهدا بزرگ و اعتلا دهیم. رهبر آپو مبارزات بیش از نیم قرنی خود را با وعده‌ای که به شهدا داد آغاز کرد و همواره با این وعده قدم برداشت. ما از همه مردم خود به‌ویژه زنان و جوانان می‌خواهیم که در همه جا و هر زمان مبارزه با فاشیسم و استعمار و نسل‌کشی را برای تحقق آرزوی شهدا برای زندگی با رهبر آپو در کوردستان آزاد افزایش دهند.»

بیانیه ک‌ژک به این شرح است:

«جنبش آزادی ما که هر ماه، هر روز و هر ساعتش را با قهرمانی می‌نوشت، در شخص رفیق‌مان حقی کارَر ماه می را ماه شهدا و قهرمانان اعلام کرد. شهدا؛ آنها با فدا کردن زندگی‌شان، رویاها، امیدها، اراده‌ها و آرزوهایشان مبارزه کردند و زیستند. اما با وجود این آنها همیشه خود را مدیون مردم خود می‌دانستند. هر کدام به خاطر زندگی آزاد و شرافتمندانه در این راه قدم گذاشتند و با مبارزه و زندگی خود توانستند خود راه شوند. ما قدرت و اراده مبارزاتی خود را که ۵۰ سال است رو به رشد بوده از این رفقای قهرمان‌مان گرفتیم. همانطور که رهبر آپو گفتند: "از یک معنا، مبارزه ما مبارزه برای اینکه لایق شهیدان شویم است".

رهبر آپو در سحرگاه ۶ می ۱۹۷۲ در زندان مادیماک در پاسخ به فریادهای «زنده باد خواهری و برادری مردم کورد و ترک» دنیز گزمیش، حسین اینان و یوسف اصلان پای دار اعدام و به عنوان یک الزام وفاداری به این رهبران انقلابی، وعده پاسخگویی به شهدا را با توسعه سبک مبارزه برای اولین بار در شخص این انقلابیون داده شد. به این معنا، ماه می؛ ماهی است که مردم مبارزه خود را با هم علیه فاشیسم و دولت‌های مردسالار ارتقا می‌دهند.

ماه می ماه خودسازی حزبی و خط‌مشی است

قتل رفیق ما حقی کارَر، که رهبر آپو از او به عنوان «روح مخفی من» یاد کرد ، در ۱۸ می ۱۹۷۷، در نتیجه توطئه استرکا سور (ستاره سرخ- گروهی کنترایی)، یک ساختار مامور در عنتاب، اولین حلقه در این زنجیره بود که ماه می را به ماه شهدا تبدیل کرد. رهبر آپو به عنوان لازمه وفاداری به رفیق حقی که اولین شهید ما بود و از آن روز اصول مبارزاتی جنبش آزادی ما را به نمایش گذاشت، تصمیم به تشکیل حزب گرفت و اعلام کرد که ادامه دادن به عنوان پ‌ک‌ک خواهد بود. بهترین پاسخ به شهید از این نظر ماه می برای ما در واقع ماه خودسازی حزبی و خط‌مشی است.

فرهاد کورتای، اشرف آنییک، محمود زنگین و نجمی اونَر که در ۱۷ مه ۱۹۸۲ بدن‌های خود را در برابر دولت فاشیستی که ارزش‌های انسانی را در زندان آمد شکنجه می‌کرد، به آتش کشیدند، در برابر کسانی که می خواستند آتش را خاموش کنند، با شدت و با اراده‌ای بزرگ مقاومت می‌کردند و فریاد می‌زدند: "هر که آب بریزد خیانتکار است، آتش را شعله ور کنید. " چهار-ها ماه می را به عنوان ماه اراده در تاریخ نوشتند.

در ۱۶ می، دولت ترکیه و همکارش پ‌دک، ۸۳ تن از رفقای ما را که ۵۰ تن از آنها جانباز بودند، در جریان یورش‌ها در هولیر در یک عملیات خیانت به قتل رساندند. هِویدار، هِلین، آدار، آویان، شَوین، پیام، رُزا، روکن قره‌داغی، رَوشَن، خانزاد هولیری، برخودان سلیمانی و ده‌ها تن دیگر از رفقای ما در این حمله خائنانه به شهادت رسیدند. امروز نیز مانند ۲۷ سال گذشته، پ‌دک به جای گرفتن در صفوف خائنین علیه جوانان کورد که قهرمانانه با اشغالگران در زاپ، متینا و خاکورک می‌جنگند، ادامه می‌دهد و همچنان لکه سیاهی در تاریخ است.

لیلا قاسم زمانی که دانشجوی دانشگاه بغداد بود، پس از بمباران شهرهای کوردستان توسط رژیم بعث عراق و قتل‌عام بسیاری از کوردها، وی و جمعی از یارانش در حالی که خود را برای تلافی این قتل‌عام آماده می‌کردند به اسارت دشمن درآمدند. او به عنوان یک زن کورد، با احساسات میهن‌دوستانه و قلب تپنده‌اش برای کوردستان آزاد، ارزش یک کشور آزاد را بیشتر از هر چیز دیگری می‌دید، در ۱۳ می ۱۹۷۴ با چهار تن از یارانش اعدام شد. علیرغم شکنجه‌های سخت، او به عنوان زنی که سَر می‌دهد ولی سِر نمی‌دهد، نام خود را در تاریخ ثبت کرد. او بعد از خود سنت بزرگ مقاومت را برای زنان کورد به میراث گذاشت.

هوزان مزگین از اروپا تا کوه‌های کوردستان نشان داد که هنر و انقلاب یکسان هستند و با صدای کوردستانی خود ثابت کرد که انقلاب بدون هنر و هنر بدون انقلاب نمی‌تواند باشد. او می‌دانست که چگونه هر جا که مبارزه لازم است آنجا باشد، در مواقع لزوم سرودهای انقلابی بخواند و در مواقع لزوم با تفنگ در دست بجنگد. او به عنوان اولین فرمانده منطقه‌ای مبارزات آزادی زنان ما در تاریخ جای خود را گرفت و در ۱۱ می ۱۹۹۲ با جنگیدن تا آخرین لحظه و منفجر کردن بمبش به ندای تسلیم شدن دشمن فاشیست پاسخ داد و ماه می را به ماه می ایثارگری تبدیل کرد.

رفیق شیرین علم‌هولی در حالی که علیه رژیم ارتجاعی ایران که سایه بودن زنان را تحمیل می‌کند و زنان و کوردها را انکار می‌کند، بذر آزادی را در دل زنان می‌کاشت، به اسارت دشمن در آمد و با وجود سنگین‌ترین شکنجه‌ها بدون عقب‌نشینی از خط‌مشی آزادی زنان مقاومت کرد. کلمات           ژن، ژیان،‌ئازادی که توسط شیرین علم‌هولی بر دیوارهای زندان نوشته شده است، شعاری شده است بر زبان زنانی که قلبشان برای آزادی می‌تپد و جادوی خود را به تمام جهان ثابت کرده است. شیرین علم‌هولی و یارانش فرزاد کمانگر، علی حیدریان و فرهاد وکیلی در ۱۱ می ۲۰۱۰ به بهانه عضویت در پژاک و اقدام مسلحانه اعدام شدند. رفیق ما شیرین علم‌هولی با تسلیم نشدن در برابر رژیم ارتجاعی ایران مقاومت کرد و به عنوان اولین زنی که در تاریخ آزادی زن ما که با رهبر آپو آغاز شد، در تاریخ ماندگار شد.

قاسم اَنگین، یکی از اعضای کمیته مرکزی پ‌ک‌ک، از سر تا پا خود را به فلسفه رهبری مجهز کرده و می‌دانست که چگونه هر کاری را که نیاز داشت، از فرماندهی گریلایی گرفته تا فعالیت‌های فرهنگی و هنری و مطبوعاتی انجام دهد. او در ۲۷ می ۲۰۲۰ یکی از رفقایی شد که در اثر حملات دولت فاشیست ترکیه، ماه می را به ماه شهیدان کرد.

ماه می؛ از ابراهیم کایپاک‌کایا تا خلیل چاوگون، از آیتن باگوک که در کوهستان باگوک داستانی حماسی نوشت، تا مهمت کاراسونگور که پا بر هر وجب از کوردستان گذاشته است تا مقاومت گریلایی را در سراسر کوردستان گسترش دهد و تا به عایشه دنیز، دختر روسری قرمز تظاهرات گزی که در حین دفاع از ارزش‌های انسانی در برابر ارتجاع‌گرایی داعش در رقه به شهادت رسید، ماهی است که در آن صدها مبارز ارزشمند که نمی‌توان نام همگان را برشمرد، به شهادت رسیده‌اند.

امروز رفقای ما در زاپ، آواشین، متینا و خاکورک که به اشغالگران و خائنان و همدستان راه ندادند و مواضع دشمن و قلب آنکارا را به آتش کشیدند، به عنوان ادامه‌دهندگان سنت مقاومت شهدای ماه می می‌جنگند و حماسه می‌نویسند.

ما با احترام در برابر شهادت این رفقای ما که ماه می را به ماه شهدا و قهرمانان تبدل کرده‌اند، سر تعظیم فرود می‌آوریم و عهد میهنی آزاد و زندگی شرافتمندانه را به این رفقای‌مان که خالق همه ارزش‌های ما هستند، را تکرار می‌کنیم.

در حالی که همه این شهادت‌ها در ماه می به عنوان نمونه‌هایی از قهرمانی در تاریخ ثبت شده و آمده است: «وظیفه ما این است که با سبک مبارزه رهبر آپو به شهدا نزدیک شویم و مبارزات آزادی‌خواهی را در برابر هر یک از شهدا بزرگ و اعتلا دهیم. رهبر آپو مبارزات بیش از نیم قرنی خود را با وعده‌ای که به شهدا داد آغاز کرد و همواره با این وعده قدم برداشت. ما از همه مردم خود به‌ویژه زنان و جوانان می‌خواهیم که در همه جا و هر زمان مبارزه با فاشیسم و استعمار و نسل‌کشی را برای تحقق آرزوی شهدا برای زندگی با رهبر آپو در کوردستان آزاد افزایش دهند.»