مدت‌هاست که آوازه‌ی مقاومت خلق در کوردستان، بویژه روژآوای کوردستان در جهان پیچیده است، زن، مرد، پیر و جوان در هر مکان و زمان به مبارزه در برابر گروه‌ تروریستی داعش می‌پردازند، این مقاومت باعث شده تا خلق کورد در هر جا از این کره‌ی خاکی که‌ باشند، همصدا با آنان برخیزند، خلق‌کورد در شرق کوردستان نیز جهت پشتیبانی از خلق کوبانی قیام نموده‌اند. خبرگزاری فرات در این مورد با یکی از اعضای کوردیناسیون جامعه‌ی زنان آزاد شرق کوردستان« تارا غمگین» مصاحبه‌ای انجام داد.

متن کامل مصاحبه:

ـ همانطور که می‌دانید زنان قربانیان اصلی در جریان این جنگ بوده‌اند، بعبارتی زنان بیشترین آسیب را دیده اند، نظرتان درباره‌ی موردهدف قرار دادن زنان چیست؟

لازم است به این نکته اشاره نمایم که خاورمیانه هیچ‌گاه آرام نمانده و قدرت‌های سرمایه‌داری از هر طریق خواسته‌اند که تمام نیروهای فعال جامعه را تحت تاثیر خویش قرار دهند. تمام تلاش این نیروها بر این است تا هیچ‌ نیرویی با آنان مخالفت نورزد. با در نظر گرفتن تمامی این مسائل، آنچه که برای‌مان روشن است، تاریخ کهن خاورمیانه و همچنین غنی‌ بودن آن. از سویی همواره در مکان و زمان‌های مختلف، مردمان این سرزمین مقاومت خویش را اثبات نموده‌اند. زنان نیز در هر کدام از این مقاومت‌ها نقشی پیشاهنگ را داشته و در مقابل همان ذهنیت اقتدارگرا و مردسالار به مخالفت پرداخته‌اند. هدف نظام‌های سرمایه‌داری غصب و پایمال نمودن ارزش‌های جامعه می‌باشد. این درحالی‌ست زنان از تمامی ارزش‌ها همواره صیانت نموده‌اند.مسلما در این صورت اولین و بزرگترین گلوله‌ی نظام سرمایه‌داری به سوی زنان شلیک شد. همانطور که اخیرا شاهد بودیم بسیاری از زنان و دختران نیز ربوده شدند و هر کدام از آنان به‌شیوه‌ای وحشیانه مورد هجوم نیروهای تروریستی داعش قرار گرفتند.

ـ مدت‌هاست که حملات داعش در خاورمیانه و به ویژه کوردستان مورد بحث قرار گرفته است، آوازه مقاومت خلق کورد در سراسر جهان پیچیده است، علی رغم این نیز دولت ایران بسیار سکوت نموده است، در این باره نظر شما چیست؟

ابتدا به دلایل آغاز اینگونه جنگ‌ها در خاورمیانه که موجودیت مدرنیته‌ی کاپیتالیزم می باشد، باید اشاره نمود. امروزه مشاهده می‌شود که مدرنیته‌ی کاپیتالیزم در حال فروپاشی‌ست،از همین رو نیز جهت بقای خویش به هرگونه ترفندی دست خواهد زد. امروز همان مدرنیته شاهد است که دولت‌ملت‌هایی که خویش در گذشته به روش‌های گوناگون بوجود آورده است را در برابر خویش همچون مانعی خواهد دید. تمامی دولت‌هایی که توسط همان نیروی سرمایه‌دار بوجود آورده است، اکنون نیز حاضر نیستند که همانطور که نظام سرمایه دار می‌خواهد عمل نمایند. تمامی دولت‌ها برای خویش نیز قوانین و نظامی دارند و حاضر به قبول نمودن تمام و کمال آن نیستند، از سویی نیروهای سرمایه‌دار از هر سو درصدد آنند که به هر دولت و بعبارتی در هر مکان و هر زمان خویش را بقبولانند. خلق در برابر تمامی دولت‌های بسیاری در این مدت بسیار مقاومت نمودند. در خاورمیانه سیستم سرمایه دار خواهان آن است که آنرا به مرکز کائوس مبدل سازد و خلق به دور از آرامش، همواره در جنگ باشد. بهمین دلیل 4 دولت ایران، ترکیه، سوریه و عراق را همواره در اجرای این سیاست بکار می‌گیرد. یکی از دولت‌هایی که ظاهرا خویش را بسیار رادیکال در برابر سیاست‌های نظام سرمایه‌دار می‌پندارد ایران است، ایران همواره درصدد آن بوده‌است که خویش را بسیار مستقل نشان دهد، از همین رو به هرگونه عملکردی دست می‌زند، البته یاد آور می‌شودم که تهدیداتی از سوی کشورهای خارجی علیه‌ایران صورت می‌پذیرد. دولت ایران نیز از همین رو در برابر تمامی سیاست‌های خارجی همواره به تمامی روش‌ها برای دفاع از خویش متوسل شده‌است. امروزه بویژه در خاورمیانه که جنگ سراسر آن را فرا گرفته است این پرسش بوجود می‌اید که چرا ایران سکوت را اختیار نموده‌است؟ بدلیل آنکه ایران دولتی‌ست که تاریخی دیرینه دارد. سیاستی که در تمامی جنگ‌ها بگونه‌ای دست داشته، بهر اندازه که سایر دولت‌ها موفق باشند در سرنوشت ایران نیز موثر خواهد بود. در این مدت ایران همچون بیننده بود. البته نباید فراموش کرد که این سکوت ایران خوفی را در داخل بوجود آورده است. تمام سیاست‌های دولت برآن بوده‌است که اگر درداخل نیز مخالفانی وجود داشته باشد، با سیاست‌های خویش آن‌ها را یا نابود سازد و یا با خویش موافق سازد. در واقع عمیق شدن جنگ‌ها در این مدت علتی می‌شود تا این جنگ‌ها دیرتر به ایران وارد گردند.

ـ شما به سکوت دولت اشاره نمودید، ما نیز همواره مشاهده نمودیم که علی رغم فشار دولت جهت اینکه خلق را نیز وادار به سکوت نماید، اما همواره قیام نمودند، نظر شما در این باره چیست؟

لازم است اشاره نمایم که هیچ‌گاه نیروی خلق در هرهیچ شرایطی نابود نگشته‌است. باید بدانیم آن چیزی که تاکنون موجب پایداری جامعه شده است، همان نیروی برخاسته از اجتماع بوده است. اما نظام سرمایه دار همواره در تلاش بوده تا این اراده و توان را بشکند، اما تاریخ اثبات نموده است که هیچ‌گاه جامعه نتوانسته است که از ذات خویش دور گردد. بعنوان مثال انسان‌ به هنگام ابتلا به بیماری در تلاش بوده تا سالم گردد. جامعه نیز همین طور است. سال‌هاست که دولت با توسل به زور و اجبار درصدد آن بوده که جامعه را از ذات خویش دور گرداند، همین علتی شده تا جوامع قیام نمایند. هیچ‌گاه نیز دولت نخواهد توانست ازاین قیام‌ها جلوگیری نماید، چون هیچ نیرویی بالاتر از نیروی جوامع نمی‌باشد. نیروهای هژمونیک همواره سعی برآن داشته تا جامعه را بیسواد، جاهل و ... بخوانند، بطوریکه که قادر به اداره‌ی خویش نیستند اما در پاسخ می‌توان گفت که جامعه از دو نیروی دینامیک بوجود می‌آید. این نیروها سعی داشته‌اند تا زنان را در جامعه بسیار بی‌اراده و ناتوان جلوه دهند. این اندیشه و طرز تفکر به حدی رسیده بود که در خاورمیانه زن حتی جسما در زندان قرار گرفته بود. اما قیام‌های خلق، بویژه زنان تماما خلاف و عکس آن را اثبات نمود. آنان اثبات نمودند که نمی‌توان روح آزاد را در قفس حبس نمود، زیرا بزرگترین حقارت در برابر موجود زنده آن است که آزادی را از او سلب نمایی. برای یک موجود زنده فرقی ندارد، اگر قفس از طلا باشد، چون قفس است. از سویی اگر برتاریخ مروری بیندازیم، می بینیم آنکه جامعه در اطرافش بوجود آمده است و جامعه را اداره می‌نماید، زن است. امروز نیز مشارکت زنان در قیام‌ها نشان از سطح آگاهی جامعه دارد. هرچقدر نظام هژمونیک سعی داشت تا روح زن را حبس نماید، مشاهده می‌کنیم که زنان پیشاهنگ تمامی قیام‌ها و مقاومت‌ها هستند. نمونه‌ی بارز نیز رفیق آرین میرکان است. ایشان برای حیاتی آزاد جان فدا نمودند.

ـ به نظر شما تا چه اندازه مقاومت زنان در روژآوای کوردستان بر قیام‌ها در سایر بخش‌های دیگر کوردستان تاثیر داشته است؟

بی‌گمان می‌توان گفت که مقاومت زنان در روژآوای کوردستان پیشاهنگ تمامی قیام‌ها در هر بخش کوردستان و بویژه شرق کوردستان بوده است، شخصیت‌هایی همچون رفیق آرین، رفیق دنیا و رفیق دستینا با روح فدائی پیشاهنگ شدند تا در همه جا روح قیام و مقاومت برقرار گردد. این روح همان روح زیلان‌ها،  لیلا قاسم‌ها، بریتان‌ها، شیرین علم‌هولی‌ها آغاز گردیده و امروز نیز در روژآوای کوردستان زنده می‌گردد. همین روح بود که مرزها را در هم شکست. اگر این روح نبود، مرزها همچنان باقی می‌ماند. اگر ما اراده و توان خویش را بشناسیم، با تکیه بر همین روح می‌توانیم تمام مرزها را در هم بشکنیم. این را زنان شرق کوردستان و ایران با پیشاهنگی رفیق شیرین علم هولی و رفیق زینب جلالیان اثبات نمودند.

ـ در پایان، پیام‌تان برای خلق شرق کوردستان و بویژه زنان چیست؟

در هر مکان و هر زمان که باشیم، جهت خلق حیاتی آزاد لازم است که خط شهید شیرین و شهید آرین را مبنا قرار دهیم. این مسئله برای شرق کوردستان و زنان حائز اهمیت است. لازم است که سطح فعالیت‌های خویش را گسترده‌تر نماییم. چون همانطور که مشاهده نمودیم، مشارکت زنان در قیام‌ها بسیار چشم‌گیر نبود. این درحالی‌ست که جامعه انتظار دارد که پیشاهنگی این جوامع را زنان انجام دهند. لازم است تمام اقشار بویژه زنان، جوانان با مشارکت در تمام فعالیت‌ها پاسخگوی این روح فدایی باشیم. لازم است که زنان اعم از شاغل، دانشجو، خانه دار و ... در هر عرصه‌ای با تکیه بر اراده‌ی خویش با ذهنیت مردسالار ایران که حبس زنان در منزل است به مقابله بپردازند. در پایان نیز برای تمامی زنان در هر کجا که هستند، آرزوی موفقیت و سربلندی را دارم.