محمد دانیالی، زندانی سیاسی ۲۴ ساله محبوس در زندان مرکزی ایلام، از روز یکشنبه ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۴، در اعتراض به شرایط غیرانسانی و نامناسب زندان و همچنین وضعیت نامطلوب روحی و روانی خود، اعتصاب غذا کرده است.
دانیالی که فعال فرهنگی و مدنی و عضو گروه کوهنوردی «بنار» در شهرستان آبدانان است، از ۲۵ اسفند ۱۴۰۳ برای گذراندن دوران محکومیت دو ساله خود به زندان ایلام منتقل شده است. او پیشتر به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به دو سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
دانیالی در مردادماه سال ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی در دهلران بازداشت و پس از مدتی با تودیع وثیقه آزاد شد. وی پیش از آن نیز در اردیبهشت ۱۴۰۲، بدون ارائه حکم قضایی توسط نیروهای امنیتی در دهلران بازداشت شده بود و در تیرماه همان سال با تودیع وثیقه از زندان ایلام آزاد گردیده بود.
اعتصاب غذای محمد دانیالی در حالی صورت میگیرد که گزارشهای متعددی از شرایط نامناسب زندانها در ایران، از جمله کمبود امکانات بهداشتی و درمانی، عدم دسترسی به مراقبتهای پزشکی مناسب و رفتارهای خشونتآمیز با زندانیان سیاسی منتشر شده است. این شرایط میتواند تاثیرات مخربی بر سلامت روانی و جسمی زندانیان داشته باشد و به همین دلیل، اعتراضاتی از این دست از سوی زندانیان سیاسی امری مسبوق به سابقه است.