بسی ارزنجان از اعضای شورای ک.ژ.ک طی گفتگویی ویژه با خبرگزاری فرات نیوز در رابطه با سال گذشته و نیز قدمهای انان در سال آتی اظهار داشت که دریافته‌اند در سال ۲۰۲۰ می‌توانند با مقاومت دستاوردهای فراوانی خلق شوند، ما سال جدید را به گونه‌ای آغاز می‌کنیم که به رغم وجود دشواریها برای زنان، باید سالی آمیخته با پیروزی برای زنان باشد. این گفتوگو در دو بخش به زبان فارسی منتشر می‌شود.

- اعتصابات غذا به منظور دستیابی به آزادی، امنیت و سلامتی رهبر آپو در باکور کوردستان با رهبری لیلا گووَن آغاز و در زندانها، خارج از میهن و جنوب کوردستان مهر خود را بر سال ۲۰۱۹ زد. شما سال ۲۰۱۹ را برای ترکیه و باکور کوردستان چگونه ارزیابی می‌کنید؟

زنان کورد بر اساس پارادیم آزادی رهبر آپو با مبارزات امسالشان سال مبارزه و مقاومت را آزاد کردند. فعالیت‌ها و اقداماتی که با رهبری لیلا گووَن علیه انزوای رهبریمان انجام شدند، در بخشهای دیگر کوردستان و در اروپا مهر خود را بر سال ۲۰۱۹ زدند. هزاران نفر در زندانها در این اعتصابات شرکت کردند. مادران روسری سفید و کنشگر ما که نمایندگی فرهنگ نئولیتیک و فرهنگ مادرانه مزوپوتامیا را برعهده داشتند رهبری این مقاومت را بر دوش گرفتند. در درجه نخست، درودهایم را به لیلا گوون و دیگر رفقایی که به این آکسیون پیوستند و دیگر مادران روسری سپید اعلام می‌کنم. یاد و خاطره تمامی کسانی را که در این آکسیون به شهادت رسیدند گرامی می‌دارم. لیلا گوون و رفقایی را که به این اعتصابات پیوستند، آتش انقلاب، آتش مبارزه و مقاومت را بار دیگر شعله‌ور ساختند و کوردستان و خاورمیانه  را گرمی بخشیدند، روشنی بخشیدند.

در سال ۲۰۱۹ در نتیجه این روح مقاومت، دیدار با رهبر ما ممکن شد. بیانیه ۷ ماده‌ای رهبریمان به منظور دمکراتیزاسیون از اهمیتی تاریخی برخوردار بود. در این بیانیه رهبریمان برای حل مسئله از طریق توافق دمکراتیک راه حل مسئله کورد را از طرق فرهنگی، سیاسی و عقلانی مشخص ساختند. رهبری ما بار دیگر با اتخاذ موضعی تاریخی حرکت نمود. دولت ترک قادر به تحلیل این مهم نشد. تلاش نمود تا دیدارهای انجام شده را در راستای انتخابات مورد بهره‌برداری قرار دهد. از آن به عنوان تاکتیک، فریب و مکر و تسلیم استفاده نماید. بدون شک همان رویدادی که در جریان انتخابات استانبول به وقوع پیوست توانست این مکر آنان را خنثی نماید. در انتخابات ۳۱ مارس و ۲۳ ژوئیه زنان، جوانان، کوردها و نیروهای آزادی و دمکراسی درس خوبی را به فاشیسم اردوغانی دادند.

سیاست اشغالگری در کوردستان هم در بعد داخلی و هم در بعد خارجی نیز ادامه پیدا کرد. در شمال کوردستان نه فقط شهرداریها به قبضه درامدند، بلکه در مقابله با زنان، تاریخ کورد، فرهنگ، زبان و انسانهای کورد دشمنانه‌ترین سیاستهای در تاریخ ترکیه اعمال شد. تلاش کرده‌اند که دستاوردهای زنان و کوردها را از دست آنان بگیرند. اکنون نیز حقوق زنان را  که از طریق قانون استانبول کسب شده است، در معرض چالش قرار داده‌اند‌. اگر این امکان برای آنان مهیا شود، تلاش می‌کنند تا این پیمان را از میان بردارند.

در کشوری که دولت تا به این حد به جامعه، زنان و همگان حمله می‌نماید، مشروعیت این دولت به تمامی از میان رفته است. دولت ترک از طریق پلیس، میت، نیروهای امنیتی و نهادهایی که حتی نمی‌توان آنها را رسانه نیز خواند، با ارعاب صرف تا حد محدودی می‌تواند تحول و توسعه یابد. اما عزم راسخ این دولت بر ادامه جنگ و قتلعام می‌تواند به علت نابودی این دولت نیز ختم شود. به همین علت، دولت واقعیت این خلق را درک کرده و اطلاع دارد که خلق کورد سازماندهی شده، برخوردار از نیروی گریلا  است در ترکیه نیز نیروهای دمکراسی و آزادیخواه حضور دارند.

فاشیسم هیتلر قادر به تحقق آن نشد، فاشیسم اردوغانی نیز قادر به انجام آن نخواهد شد

منافع دولت و منافع خلق مایه توجه اردوغان نیست. اردوغان به منظور پیشبرد منافع شخصی اقتصادی خود به هر اقدامی دست می‌زند. می‌تواند هر بخش این مملکت را تکه تکه بفروشد. آینده ترکیه برای اردوغان مهم نیست. بعد از آنکه اردوغان به مسند قدرت تکیه زد، از آن زمان تا کنون داراییهای خود را هزار برابر افزایش داده است. سیاست خود را بر مبنای خط مشی داعش که آنهم بر اساس تز ترک-اسلام است در سیاست داخلی ترکیه قدرت بخشیده و برتری بخشیده است. داعش امروزه سازمانی مخرب بوده و تمامی جهانیان از آن دستخوش آزار شده‌اند، این سازمان که امروز در سطح جهانی رسوا شده است، تلاش دارد تا همچنان راهکارهای وحشیانه خود را علیه بشریت تداوم بخشد. دولت ترک، دیکتاتوری اردوغان با قدرت خود این نیروهای تبهکار و قاتل و تجاوزکار را درآغوش قرار داده و از آنها استفاده می‌کند. دولت ترک با سازمانی وحشی مانند داعش همکاری داشته و از این همین رو می‌توان گفت که این دولت نمی‌تواند آینده‌ای داشته باشد و در دراز مدت نیز این سازمان نمی‌تواند مخاطب دولت ترک قرار بگیرد. این مسئله را می‌توان پیش بینی کرد. اگر سیاست اردوغان-باخچلی بدین شیوه ادامه داشته باشد، ترکیه مانند عراق، مانند لبنان خواهد شد. از طرفی تلاش می‌کنند تا استانبول را از طریق پروژه کانال نابود کنند. معلوم شده است که آ.ک.پ به منظور تاراج هر چه بیشتر این شهر نمی‌تواند از این شهر دست بردارد. در داخل و خارج سیاستهای تاراج، اشغالگری، فساد و دشمنی را علیه زنان ادامه می‌دهد.

حمله علیه روژآوا در ادامه این سیاست تاراج و یغما قرار می‌گیرد. بدیهی است که از طرق دشمنی با کوردها، زنان، علویان، آزادی و طبیعت نمی‌توانند به نتیجه‌ای دست یابند. باید تاریخ آلمان نازی را مشاهده کرده و از آن درس گرفت. هیتلر میلیونها یهودی را قتلعام نمود. به منظور برقراری حاکمیت مطلق خود و گسترش آن در اروپا و ایجاد امپراتوری این اقدامات را انجام داد. اما نتیجه آن بر عکس بود. هیتلر می‌دانست که در کوتاه مدت می‌تواند موفقیتهایی بدست آورد؛ اما اتحاد اخلاقی و وجدان آزادیخواهانه اجتماعی، مبارزه و مقاومتی که به آن دست زده شد، باعث شد تا این صفحات تاریک بسته شود. اردوغان حتی به اندازه نیمی از هیتلر نیز قدرت ندارد. صداهای آ.ک.پ کم کم فرو می‌نشینند. اکنون جامعه به آ.ک.پ دیگر اعتمادی ندارد.

در سال ۲۰۱۹ در باکور کوردستان خلق کورد، و البته در این میان زنان کورد نیز علیه سیاستهای فاسد آ.ک.پ، بیکاری، جاسوسی، فحشا و اعتیاد و دستگیری دست از موضع شرافتمندانه و مبارزانه خود برنداشته و واکنش نشان دادند. خلقمان در کوردستان با صیانت از خود، رهبر خود و گریلاهی خود عمل کرد. زنان به کانون این مقاومت بدل شدند و اقدامات خود را در سازمانها، محلات  و دردیگر  عرصه های زندگی تداوم بخشیدند. مقاومت بزرگ شد و ادامه یافت. درک می‌شود که چرا تا به این اندازه به زنان حمله می‌شود؛ به سیستم روسای مشترک حمله می‌شود. با سرکوب زنان کورد هم تلاش دارند مبارزه زنان و هم در کل مبارزه خلق کورد را از میان بردارند. اما خلق و زنان کورد از هوشیاری برخوردار بودند. به رغم مشکلات و دشواریهای پیش روی، مبارزه سازماندهی شده خود را ادامه می‌دهند. بر این مبنا نیروهای آزادی و دموکراسی، زنان و خلق کورد با مقاومت و مبارزه عظیم خود نشان می‌دهد که موضعی شرافتمندانه اتخاذ می‌نمایند.

با انزوای رهبر آپو نتوانستند به هیچ نتیجه‌ای دست یابند. پ.ک.ک از زمان تاسیس به بعد همواره صاحب این درک رهبری بوده است. واقعیت رهبری در میان خلق کورد، خلقهای خاورمیانه و تمامی بشریت که می‌خواهند دمکراسی و آزادی را در دنیا تحقق بخشند ترویج یافته است. رهبری ما با مبارزه فردی خود، به تمامی جهانیان نشان داده است که آزادی چگونه تحقق می‌یابد. علیرغم نواقص و کاستیهای ما، جنبش گسترش یافته است. مبارزه زنان و کوردها اکنون جهانی شده است. در روژآوا و در تمامی نقاط جهان، زنان و خلق کورد همانند نیرویی پیشاهنگ و آزاد دمکراتیک به فعالیت زده‌اند. سیاستهای مبتنی بر حصر و انزوای رهبر آپو، زنان، خلقمان و جنبش ما و گریلا برعکس شدند. ما و تفکر ما به شیوه‌ای گسترده در دنیا ترویج شده است. براین اساس فعالیتها و اقدامات ما برای آزادی رهبریمان، کوردستان و زنان ادامه دارند. ما بیش از پیش خود را درک کرده و انتقام آزادیخواهانه و تاریخی خودمان را خواهیم گرفت.

- شما حملات اشغالگرانه اقتدار فاشیستی آ.ک.پ/ م.ه.پ در ۹ اکتبر علیه روژآوا را چگونه تحلیل می‌کنید؟ وضعیت بعد از این چگونه خواهد بود؟

آمریکا و روسیه برنامه‌ریزی می‌کنند که داعش را کاملا تحت کنترل اردوغان قرار دهند و از این طریق در خاورمیانه و در سطح جهانی به تفوق دست پیدا کنند.

حمله علیه روژآوا با عقل مشترک آمریکا و روسیه صورت پذیرفت. همه این مسئله را بدینصورت مشاهده کرده و ان را بدینگونه ارزیابی می‌کنند. امکان ندارد که اقتدارگرایی اردوغان- باخچلی فاشیست دولت ترکیه، چنین حمله‌ای را خود راسا و به شیوه مستقل انجام دهد. نه در بعد سیاسی و نه در بعد اقتصادی دولت ترک از چنین قدرتی برخوردار نیست. در رسانه‌های دولت ترک در این رابطه اخبار دروغ و برعکس منتشر می‌شوند. که گویا که دولت ترک خود راسا این حمله را انجام داده است و حتی آمریکا به مخالفت با ان نیز دست زده است. رسانه‌های ترک دروغگوترین و بی‌شرمترین رسانه جهان هستند. این رسانه‌ها نه فقط اخبار دروغین را منتشر می‌کنند، بلکه این رسانه‌ها رسانه‌های جاسوسی اردوغان و باخچلی، رسانه دشمنی با خلق‌ها، جامعه و زنان هستند. زمان آن خواهد رسید که جامعه، تاریخ و زنان از این رسانه بازخواست نمایند و از آن بازخواست نیز خواهند نمود.

حملات اشغالگرانه دولت ترک که از ۹ اکتبر علیه روژآوا آغاز شدند با دستور و اجازه آمریکا و روسیه و تشویق آنها انجام شد. برخلاف ادعاهایشان، آمریکا و روسیه مایل نیستند که داعش را در منطقه از میان بردارند. از سیاست و دیپلماسی آنها می‌توان درک کرد که تلاش دارند این تبهکاران خونین‌دست خاورمیانه را علیه تمامی خلق‌های جهان به کار بندند و از این طریق بر جهان تفوق پیدا کنند.

در درجه نخست در باکور کوردستان و روژآوا کوردها در معرض پاکسازی قرار گرفته‌اند. در این راستا حتی یک دولت اروپایی نیز موضعی واقعی اتخاذ نمی‌کند. دولتهای آمریکا و روسیه دست به فریبکاریهای بزرگی دست زدند. در مقابله با چنین وضعیتی، افکار عمومی آزادیخواه و دمکراتیک جهانی باید نقش خود را ایفا کند. به دلیل فشار و ستمکاری علیه خلق، برخی از دولت‌ها و قدرت‌ها بیانیه‌های مثبتی را متتشر کردند. هیچ دولتی، زمانیکه خلق کورد، انقلاب روژآوا علیه اشغالگران از سرزمینش دفاع می‌نماید حمایت به عمل نیاورد، چنین موضعی را به وضوح می‌توان شاهد بود. امریکا و روسیه  از طریق دولت ترک و تبهکاران داعش تلاش می‌کنند که کوردها را رام کنند. کوردها اکنون در مقابل چنین روندی قرار گرفته‌اند، علیه عرب، سریانی و ارمنیانی که می‌خواهند به شیوه‌ای آزادانه زندگی کنند. از سوی دیگر عراق همواره هدف دخالتها قرار دارد. فردا نیز نوبت ایران خواهد رسید و سپس ترکیه.  این مسئله به خوبی درک شده است که آمریکا و روسیه برای خاتمه دادن به داعش استراتژی مشخصی ندارند. براساس استراتژی آنها، این دو تلاش دارند تا داعش را تحت کنترل ترکیه قرار دهند. برای این دولتها، آنچه که اهمیت دارد منافع اقتصادی و سیاسی است. این سیاست عاری از اخلاق و دور از وجدان، گویا همانند قدمهای پیروز دیپلماتیک و سیاسی آمریکا و روسیه تعریف می‌شوند. اما واقعیت برخلاف این امر است و وضعیت یکی از برهه های سیاه تاریخ بشریت است. روسیه حتی در بعد حداقلی آن نیز ارزشی برای انقلابیون روس قائل نیستند. در عمل علیه خاطره جمعی انقلابیون روس گام برداشته و این پراتیک خود را ادامه نیز می‌دهند.

در سال ۲۰۱۹، تاراج، آدم‌ربایی، تعدی بر زنان که دولت ترک در عفرین مرتکب آن شد، در کانون مسائل روزانه جای گرفتند. هنگامیکه به عفرین می‌نگریم آنزمان است که سیاست اردوغان علیه کوردها و زنان را بهتر درک می‌کنیم. عفرین منطقه‌ای است که سیاست و اقدامات مبتنی بر نابودگری، پاکسازی داعش و آ.ک.پ را نشان می‌دهد. در عفرین نیز مانند شنگال پاکسازی وجود دارد. حداقل ۱۰۰۰ زن ربوده شده‌اند. مقاومت خلقمان در شهبا برای تمامی کوردستان نمونه به شمار می‌رود. با مقاومت و سازماندهی خود، با دلسوزی و پیبندی خود به مبارزه، شهبا به نمونه‌ای برای تمامی کوردستان تبدیل شده است. به مقاومت و مبارزه دست زدند. نیروهای عفرین بر فعالیتهای خود افزودند. در نتیجه این مبارزه و مقاومت و سازماندهی بدون تردید عفرین آزاد خواهد شد.

میلیونها زن حول انقلاب زنان در روژآوا جمع شده‌اند

در اکتبر سال ۲۰۱۹ دولت ترک برای تداوم سیاستهای اشغالگری خود به روژآوا حمله کردند. با نیت و هف قبلی و از پیش تعیین شده، روز آغاز شروع توطئه بین‌المللی علیه رهبر آپو را برای این اشغالگری انتخاب کردند و از این طریق به نیروهای آزادیخواه پیام دادند. پاسخ این اشغالگری، مقاومتی بزرگ بود. هیچ یک از پیامهای آن را نپذیرفتند. پاسخ درست و قاطع در سریکانی با مقاومت نیروهای سوریه دمکراتیک، یگانهای مدافع خلق و زنان بود و این واکنش محاسبات دولتهای هژمون و دولت اشغالگر ترک را در هم شکست. در مقابله با این موضع، مقاومت قهرمانانه و فدایی هورین خلف، عگید و رزمندگان یگانهای مدافع زنان، خاورمیانه و جهان را به تعظیم واداشت. با شعار انقلاب روژآوا، انقلاب زنان است، زنان صاحبان اصلی این انقلاب شدند. نیروهای هژمونیک بر این باور نبودند که زنان و خلق بتوانند حول روژآوا بدین شیوه به مقاومت دست بزنند. در چنین وضعیتی وجدان آگاه جهانی نیز اعلام موضع نمود. جامعه جهانی با قدرت از خلق‌های شمال-شرق سوریه صیانت به عمل آورد. در این میان باید فعالیتها و مبارزات کوردها در اروپا، زنان و دوستان خلق کورد در اروپا را نیز یادآور شد. سازمانهای کوردها در اروپا و سازمانهای زنان نه فقط در رابطه با این حملات علیه روژآوا، بلکه در مبارزه خود برای آزادی کوردستان و مبارزه آزادی زنان همواره با موضعگیری و مشارکت خود نقشی بسیار مهم و استراتژیک ایفا کرده‌اند. باید اهمیت مبارزان فعال در عرصه رسانه و دیپلماسی را نیز به یاد داشت.  فعالان این حوزه با فداکاریهای بی‌نظیر، با دیسیپلین و کار خود در سال ۲۰۱۹ تلاشهای واقعی خود را به نمایش گذاشتند. در مقابله با دولت ترک، اقداماتی را در بعد استراتژیک انجام دادند. بدین شیوه تاثیر بزرگی را بر مبارزه کردند.

باید تاثیر مقاومت روژآوا به خوبی تحلیل شود. با این مقاومت، اتحاد ملی کوردها، روح حمایت از این اتحاد در میان خلق‌های خاورمیانه به عالیترین سطح خود ارتقا یافت. زنان عرب نیز در مبارزه آزادیخواهانه خود نشان دادند که در سوریه توسعه بی‌نظیری را از خود نشان داده‌اند. زنان در سوریه کسانی بودند بیشترین حمایت خود را از خودمدیریتی شمال-شرق سوریه نشان دادند. ایجاد مجلس زنان شمال-شرق سوریه، یکی از قدمهای مهم سال ۲۰۱۹ بود. سیستم زنان روژآوا در سال ۲۰۱۹ گامهای مهمی را در ایجاد این مجلس برداشت. در حوزه دفاعی، اقتصادی، سیاست و فرهنگ دیپلماسی پیشرفتهای بزرگی ایجاد شدند.

دولت ترک که همراه با تبهکاران به روژآوا حمله نموده بود؛ در تاریخ و در حوزه بین‌المللی به کشوری تبدیل شد که رفتارهای ان قابل قبول نبوده در  انزوا قرار گرفته است. با مقاومت خلق‌های شمال-شرق سوریه، اراده مشترک و آزاد زنان در این سرزمین نشان داده شد. قتل ابوبکر بغدادی بزرگترین اننقامی بود که می‌توانست پاسخگوی خواسته‌های زنان ایزدی باشد. در سال ۲۰۲۰ مقاومت، خلق‌های شمال-شرق سوریه همچنان ادامه می‌یابد و کوردها به حقوق خود دست می‌یابند.

ادامه دارد...