آدار گابار، عضو کمیته‌ی شبکه‌ی‌ زرین (Tevna Zêrîn)، به مناسبت اولین سالگرد انقلاب ‘ژن، ژیان، آزادی’ که در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲ با قتل یک دختر کورد، به نام ژینا امینی آغاز شد، در گفتگویی با خبرگزاری فرات (ANF) اعلام کرد، خلق در مرحله‌ی انقلاب ‘ژن، ژیان، آزادی’، سختی‌های بسیاری را متحمل شدند، اما با این وجود از موضع خود دست نکشیدند و گفت: “به ویژه پس از قتل ژینا امینی، موضع خلق آزادی‌خواه ما، موضع جوانان و زنان، موضعی قاطعانه بود. به مناسبت این موضع‌گیری به آن‌ها تبریک می‌گوییم‌”.

همچنین گابار گفت: “روح انقلاب پیشرفته در بسیاری از مناطق جهان منتشر ده است و بی‌شک برای این انقلاب هزینه‌های زیادی داده شد. بسیاری از افراد باارزش ما، هنرمندان، روشنفکران، نویسندگان، خانواده‌های باارزش ما، خانواده‌های کورد ما در ایران، خانواده‌های ما در بلوچستان بهای زیادی پرداختند. ما از جان‌باختگان این انقلاب با احترام یاد می‌کنیم و به خانواده‌های آنان تسلیت می‌گوییم. بسیاری از افراد ما به هدر نرود و آزادی خلق خود را در زندان‌ها را تامین کنیم، لازم است با روحیه‌ی انقلابی و آزادی و مبارزه و با شعار ‘ژن، ژیان، آزادی’، حلقه‌ای دور دستگیرشدگان بسازیم”.

آدار گابار با اشاره بر اینکه، میلی برای بی‌معنا کردن انقلاب وجود دارد و بر اهمیت مبارزه سازمان یافته تاکید کرد و گفت: “با پروپاگاندایی که اشغال‌گری را عمیق کنند، با خلق ما برخورد می‌شود. با پیرو کردن این سیاست می‌خواهند اراده، روح آزادی و اعتماد به خود داشتن خلق‌ها را از بین ببرند. می‌خواهند خلق را در بی ن چهار دیوار منزوی کنند. برای این‌که این حملات علیه خلق را بشکنیم، لازم است روحیه‌ی انقلابی را شدیدتر نماییم. آزادی تقریبا چنین چیزی است. آزادی بدون فداکاری به دست نمی‌آید. قطعا کسانی که در هر انقلابی، در هر کشوری، خواهان آزادی هستند، برای آن فداکاری می‌کنند. وقتی به بحران‌های کنونی خاورمیانه می‌نگریم، همگی نتیجه‌ی حمله‌ی اشغال‌گران هستند. دلیل بحران ایران نیز همین است. نسل‌کشی انجام می‌دهند، به زنان و جوانان و مادران تجاوز می‌کنند. مشکلاتی که امروزه در ایران وجود دارد را مشکلاتی کوچک و سطحی بنامند. می‌خواهند مشکلات زنان، بشریت و مشکل آزادی خلق ما را نادیده بگیرند. این سیاستی بسیار پلید و کثیفی است. می‌خواهند اراده و موضع خلق و جامعه را ناچیز نشان دهند. مشکلات زنان را کم ارزش می‌بینند. می‌خواهند انقلاب را بی‌معنا کنند. برای این‌که انقلاب از نتیجه‌اش دور نشود، به فعالیت سازمان‌یافته و مبارزه‌ی بزرگ نیاز دارد. به مقاومت و روحیه‌ی مبارزه‌ی بزرگ نیاز دارد”.

‘هنرمندان از همان آغاز انقلاب نقش بزرگی را ایفا کردند’

گابار بر اهمیت جایگاه حوزه‌های هنری در این زمینه تاکید کرد و گفت: “هنرمندان از همان آغاز انقلاب نقش بزرگی را ایفا کردند. هزینه‌های زیادی متحمل شدند. بسیاری از هنرمندان، نویسندگان، فرهیختگان، پیشگامان جامعه، زن و مرد و کودک در زندان‌ها محبوس هستند، باید دور آن‌ها حلقه‌ای ایجاد کنیم، امروز برخی از هنرمندان سکوت کرده‌اند، آن‌ها نیز باید به انقلاب خدمت کنند، دولت آن‌ها را تهدید به اعدام و شکنجه و قتل می‌کند، لازمه‌ی آزادی فداکاری است. اگر برای آزادی جانم را بخواهند باید برای خلقم آن را فدا کنم، هر چیزی به هزینه و فداکاری نیاز دارد، امروز می‌بینیم که در کوه‌های ما از سلاح‌های شیمیایی استفاده می‌شود که در جهان ممنوع است، انزوای شدید علیه رهبر خلق کورد در امرالی اجرا می‌شود. در شخص رهبر آپو، خلق کورد و بشریت در انزوا هستند، در سراسر ایران انزوا وجود دارد، به خصوص جوانان و خلق کورد در انزوا هستند، زنانی که در مدارس و دانشگاه‌ها درس می‌خوانند توسط ذهنیت آن‌ها مسموم می‌شوند. هر روز مسموم و دستگیر و به قتل می‌رسند‌. برای جلوگیری از این هزینه‌های سنگین و قتل و عام‌ها‌، لازمه‌ی آن سازمان‌یافتگی و مبارزه‌ای قدرتمند است. باید گفت که ذهنیت مردسالارانه در قرن بیست و یکم به پایان رسیده است. دورانش به اتمام رسیده است. اکنون در چهار بخش کوردستان و خاورمیانه آزادی پیش روی ماست و به ما نزدیک است. حملاتی که از خارج به خاورمیانه صورت می‌گیرد، در شخص خلق کورد به کوردستان صورت می‌گیرد.

‘هنرمندان نباید اجازه دهند انقلاب از هدفش دور شود’

گابار با بیان این‌که باید روحیه‌ی سازماندهی و مبارزه را افزایش داد، از ‌سازمان‌ها و گروه‌های هنری خواست: “بیایید این سیاستی را که می‌خواهد انقلاب را از هدفش دور کرده و آن را کوچک جلوه دهد را از بین ببریم. نباید بگذاریم انقلابمان که تلاش و زحمت بسیاری برای آن‌ کشیده‌ایم فروکش کند. ما نباید کشورمان را ترک کرده و مهاجرت تماییم. به هر قیمت و هزینه‌ی که باشد سرزمین خود را ترک نمی‌کنیم. سرزمین ما افتخار و شرف ماست. هیچ افتخار و شرفی بالاتر از این نیست. ما به عنوان جامعه کوردی تاریخی پر از تجربه داریم. باید فداکاری‌های بیشتری کرد تا تاریخ ما قوی‌تر شود. من معتقدم خون انقلابیون آزادی‌بخش کوردستان که فداکاری کردند به هدر نخواهد رفت. باشد که تمامی خانواده‌های ما که فداکاری کرده‌اند خیالشان راحت باشند، خونشان به هدر نخواهد رفت. انقلاب آزادی از سوی خلق آغاز شد، توسط هیچ نیرویی شروع نشد، با مشارکت خلق آغاز شد. انقلاب خلق گسترده‌تر، قدرتمندتر کنیم. بیایید با روحیه‌ی ملت دموکراتیک، جنگ انقلابی خلق را قوی‌تر و شدیدتر کنیم”.

‘انقلاب روحی هنری و فرهنگی را پیش برد’

عضو کمیته‌ی شبکه‌ی زرین با بیان این‌که، انقلاب با روحیه‌ی فرهنگی و هنری آغاز شد، سخنان خود را این‌گونه خاتمه داد: “ارزش‌هایی که انقلاب به ارمغان آورد با هوش هنری خلق شده است. به غیر از روژهلات، ایران یا خاورمیانه، ارزش‌های بسیار خوبی برای انقلاب به خصوص در روژاوا خلق شد. با آثار هنری که ساختند از انقلاب حمایت کردند و آن را گسترش دادند. منبعد ما به این نیاز داریم. هنرمندان با وظیفه و وجدان در این کار حضور دارند. اگرچه حکومت ایران اعلام کرده بود، هنر را مبنای جامعه می‌داند، اما متوجه این نشد که هنر مانند سلاحی در برابر آن قرار دارد. آن را طوری فرموله کرده بودند که در خدمت آن‌ها باشد. اما امروزه هنر در خدمت انقلاب قرار گرفته است. امیدواریم بانوان هنرمند و سایر هنرمندان بتوانند هنر خود را در خدمت انقلاب خلق قرار دهند. حالا همه وظیفه‌ی وجدان خود را می‌دانند. بسیاری از هنرمندان در حال حاضر در زندان‌ها محبوس هستند. آنها می خواهند جلوی اندیشه، ایده و تولید محصولات هنری را از هنرمندان بگیرند. اما نمی‌توانند جلوی احساسات و مسئولیت وجدانی را بگیرند. این روحیه و احساس خود را تسلیم اشغال‌گران نخواهد کرد. بنابراین، هنر باید بیش از این سازماندهی و غنی شود. باید در موسیقی، سینما و سایر حوزه‌ها غنی شود. اکنون تاکید بر توسعه موسیقی است، اما حوزه‌هایی مانند سینما و تئاتر نیز باید توسعه یابد. به ویژه حوزه‌ی تئاتر را می‌توان در همه جا توسعه و تقویت کنند. می‌توانند سیستم کومونالی دموکراتیک خلق‌ها را توسعه دهند و خود را سازمان‌دهی کنند. انقلاب هنر و فرهنگ باید بیش از پیش توسعه یابد. این باید برای آزادی زنان نیز تقویت گردد”.