اهالی اردوگاه پناهجویان شهید رستم جودی (مخمور) به پیشاهنگی مجلس ایشتار، مجلس خلق و مجلس جوانان در خیمه گرامیداشت که برای شهید جیگر گوئی (اورهات اورک) برپا شده بود، حضور یافتند.
قبل از سخنرانی آغازین، به عنوان هر سه مجلس و اهالی اردوگاه، ریاست مشترک کمسیون مجلس خلق مخمور، نودَم یامان، سخنرانی کرد.
نودم یامان در ابتدای سخنرانی خود، یاد شهید جیگر و تمام شهدای کوردستان را گرامی داشت و گفت: «زمانیکه به تاریخ خلق کورد نگاه میکنیم، میبینیم که هر لحظه، با دادن هزینهای همراه است. شخصیتیهایی مثل رفیق جیگر که فرهنگ جامعه خود را با حیات گریلاییاش آراسته است، بسیار کمنظیر میباشند. واقعا هم با فرهنگی که از خانواده و جامعه بوتان گرفته است، مشخص است که چگونه به طبیعت و حیوانات عشق میورزد؛ رفتار وی درمورد مبارزه و جامعه در سخنانش به شیوهای واضح بیان میشود. همچنین زمانیکه رفیق جیگر به شنگال میرفت نیز میگفت: 'این قتلعامی که علیه اهالی شنگال صورت گرفت، دلیلی میشود که انسان از انسان بودن خود شرمگین شود'. این امر با گفتار و کردار وی یک حقیقت را در وی به وجود آورد. بر همین اساس ما یاد فرمانده بزرگمان، شهید جیگر را گرامی میداریم و در مقابل مبارزه وی ادای احترام میکنیم.»
همچنین به عنوان خانوده شهید جیگر نیز، پسرعموی وی علی بِلاحی سخنرانی کرد. وی ابتدا به مشارکتکنندگان خوشآمد گفت و بیان داشت: «در میهنی اشغال شده، شخصیتی که خود را با فکر و فلسفه رهبر آپو آمیخته باشد، برای آزادی جامعه با خون خود داستان قهرمانی را بنویسد، بیگمان چنین اشخاصی نامیرا هستند و همیشه زنده میباشند. مبارزه ۵۰ سالهای که رهبری انجام داده است، با هزاران قهرمان مثل شهید جیگر که جان خود را فدا کردند، علیه نابودی و انکار کورد و کوردستان عملی شده است. در نتیجه آن نیز این نابودی و انکارگری که دولت ترکیه یا دیگر اشغالگران کوردستان تحمیل میکنند، از میان برداشته شد. از امروز به بعد، یقینا آزادی نیز عملی خواهد شد. برای اینکه چیزی به معنا و موجودیت خود دست یابد، باید به موجودیتش معنا بخشید. به همین صورت معنامندی کوردستان، معنادادن به جامعه دمکراتیک، با آزادی محقق خواهد شد.»
پس از سخنرانیها شعارهای «زندهباد رهبر آپو» و «شهدا نمیمیرند» سرداده شد.