با حضور نمایندگان احزاب و سازمان‌های سیاسی کوردستانی کمیته سیاسی مشترک روز ۳/ ۹ /۲۰۲۳، بیست و پنجمین نشست خود را با  شرکت کمیته کار و فعالیتهای ۱۰۰ سالگی معاهده لوزان برگزار نمود. نشست در مرکز کنگره ملی کوردستان در بروکسل برگزار شد. این نشست مشترک بود و اعضای هر دو کمیته در آن شرکت داشته و با هم برنامه کار و فعالیتهای مشترک را مشخص کردند.

 بر اساس دستور کار، ابتدا وضعیت سیاسی کوردستان به ویژه روژاوای کوردستان، وضعیت کرکوک و دیرالزور، حمله دولت ترکیه به  باکور، باشور و روژاوا، وضعیت خطرناک و تغییر جمعیتی عفرین، در سالگرد انقلاب "ژن ژیان آزادی" وضعیت روژهلات کوردستان و  تهدیدهای ایران، انزوا در زندان امرالی علیه آقای عبدالله اوجالان و زندانیان سیاسی، آخرین تغییرات کوردستان و خاورمیانه، همچنین نقش نیروهای جهانی در منطقه به طور گسترده مورد بحث و بررسی قرار گرفتند. همچنین همراه با برنامهریزی برای کار و مبارزات، تصمیم و نتایج کنفرانس در صدمین سالگرد معاهده لوزان، موضعگیری خلق کوردستان و کار و فعالیتهایی که در صدمین سالگرد معاهده لوزان باید انجام شوند، به طور گسترده بررسی شده و برای آنها برنامه ریزی شد.

 در نتیجه گفتگوها موارد پایین انتخاب شدند:

۱- عراق در مجموع در شرایط و وضعیتی نامشخص قرار دارد. این وضعیت با خود خطراتی برای ساختار کردستانف را به همراه دارد. به دلیل آنکه عراق در بحرانی عمیق قرار دارد، دستهای خارجی نیز در این کشور دخالت میکنند. متاسفانه نیروهای کوردستانی در این وضعیت نامشخص، متحد و همصدا نیستند. دیدار وزیر امور خارجه ترکیه از عراق و تلاشهای او در این مرحله حساس، بسیار قابل توجه است. دقیقاً پس از سفر وزیر امور خارجه ترکیه، وضعیتی ناخواسته در کرکوک پیش آمد که در نتیجه آن چهار شهروند کورد به شهادت رسیده و تعدادی نیز مجروح شدند.

 درست است گروه و جوامعی مانند ترکمان، عرب و آسوری و جوامع دیگرط در کرکوک زندگی میکنند و در این شهر ساکن هستند، اما کرکوک بخشی از خاک کوردستان است و بیشتر اهالی آن کورد هستند. آنچه در کرکوک رخ میدهد رخدادی عادی نیست. ما نباید به سادگی به آن بنگریم. این رخدادها ادامه حملات پس از رفراندوم هستند. این رخداد بخشی از سیاست پاکسازی کوردهاست که مدتی طولانیست در کرکوک و مناطق جدا شده اجرا میشود. مشخص است دولت های ترکیه، ایران و شونیستهای عرب در این رخدادها دست دارند.  رخ دادن این حوادث پس از سفر وزیر امور خارجه ترکیه به این کشور تصادفی نیست. دولت ترکیه آشکارا کرکوک را شهری ترکمانی مینامد.  مدتهاست ترکیه در امور این شهر دخالت میکند. باید همه طیفهای سیاسی، با حساسیت ویژه با وضعیت کرکوک برخورد کنند. باید همه احزاب و طیف‌ها منافع کرکوک را قبل از منافع حزبی و شخصی خود قرار دهند. باید امنیت کرکوک حفظ شده و همه جوامع این شهر در صلح و آرامش زندگی کنند.

۲- در همان روزهایی که در کرکوک اعمال غیر انسانی رخ میدهند، دشمنان خلقمان در شمال و شرق سوریه نیز در دیرالزور با همکاری تبهکاران دست به حمله علیه دستاوردهای انقلاب زده اند. حملات فقط به دیرالزور محدود نشده بلکه تبهکاران در منبج، عین عیسی و تل تمر  نیز حمله کردند. مهاجمان خواستند این حوادث را به عنوان جنگ کورد و عرب نشان دهند، اما این هرگز حقیقت ندارد. بلکه رژیمهای سوریه، ایران و دولت ترکیه در پشت این حملات هستند. این توطئه ایست برای از بین بردن انقلاب روژاوا. این توطئه در نتیجه نشستهای آستانه و سوچی برنامه‌ریزی شد. این توطئه بخشی از هماهنگی اشغالگران پس از رفراندوم است که به طور جدی برای آن کار کردند. ما نباید رخدادهای دیرالزور و کرکوک را متفاوت و جدا از یکدیگر ببینیم. این تصادفی نیست که همزمان در باشور و روژاوای کوردستان و با همان هدف رخدادها با همان مضمون با هدف از بین بردن دستاوردهایمان انجام میشود. هر دو حادثه وابسته به یکدیگر هستند و توطئه ها از یک مرکز برنامه‌ریزی شده اند که مرکز اشغالگریست. همانطور که دشمنانمان با هم همکاری و تحرک دارند، باید ما نیز در مقابل، اتحاد داخلی را قویتر کرده و توطئه های آنها را خنثی کنیم.

در عفرین، حمله به خلقمان و تغییر بافت جمعیت عفرین ادامه دارد. تا ۶ سال پیش ساکنین عفرین تقریبا همه کورد بودند. اما پس از آنکه ترکیه این شهر را اشغال نمود، بسیاری از کوردها را بیرون کرد. آنهایی نیز که مانده اند، زیر فشار و با دشواری بسیاری زندگی میکنند. عفرین به تبهکاران واگذار شده و آنها با زور املاک و خانه کوردها را اشغال میکنند. تعداد بسیاری عرب و ترکمان به عفرین منتقل شدند و بافت جمعیتی شهر تغییر کرد. همین کار در سریکانی و مناطق اشغال شده دیگر نیز انجام گرفت. آنچه در این مناطق رخ میدهند، جنایت علیه بشریت هستند. باید کوردستانیان این وضعیت را به طور ویژه در نظر بگیرند. باید این مناطق آزاد شوند.

باید علیه این حملات و توطئه ها، از روژاوای کوردستان و همه شمال و شرق سوریه محافظت شود. باید چتری بین المللی برای محافظت از روژاوا در نظر گرفته شود. برای دفاع در مقابل حملات دولت ترکیه و همه حملات و دخالتهای دشمنان، برای آنکه روژاوا به منطقه ای امن و حفاظت شده (منطقه پرواز ممنوع) تبدیل شود، به مبارزات گسترده و ویژه نیاز است. همچنین باید همه نیروهای ترکیه از خاک روژاوای کردستان بیرون رانده شوند. آواره ها به خانه و زادگاه خود بازگردند. باید نیروهایی بین المللی وابسته به سازمان ملل در مرزها مستقر شوند. این موضوع باید در همه ارتباطات دیپلماتیک ما موضوعی اساسی و اصلی باشد.

۳- پس از شکنجه دختر کورد ژینا امینی و شهید کردن او توسط نیروهای رژیم ایران، در روژهلات کوردستان و سرتاسر ایران با پیشاهنگی زنان با شعار" ژن ژیان آزادی" خلقهای ایران قیام کرده و علیه ظلم و ستم حکومت تظاهراتهای دسته جمعی و بزرگی انجام شد. در این تظاهراتها نیروهای رژیم به صورت وحشیانه به فعالین حمله کرده و در این حملات صدها تن جان خود را از دست داده و هزاران تن  مجروح شده و ده ها هزار تن نیز دستگیر شدند. تعدادی از این زندانیان هنوز سرنوشتشان مشخص نشده است. بسیاری از فعالین اعدام شدند و این اعدامها هنوز هم ادامه دارد.

بیشتر از ۴۰ سال است که جمهوری اسلامی ایران حقوق زنان و حقوق دموکراتیک همه مردم ایران را نقض کرده و مردم ناراضی را سرکوب مینماید. ایران به زندان روباز برای زنان و همه مردم ایران تبدیل شده است. مردم ایران راضی نیستند و آزادی و کشوری دموکراتیک میخواهند. این تظاهراتها نیز نشانه این اعتراضات است.

این نشست درخواستها و مطالبات خلق برای آزادی و ایجاد میهنی دموکراتیک را مشروع و حقیقی میداند و از معترضان و همه فعالان حمایت میکند. همچنین حملات رژیم ایران به معترضان و اعدام فعالان را محکوم مینماید.

در این شرایط تهدیدهای دولت ایران علیه نیروهای کوردستانی  افزایش یافته است. ایران نیروهای روژهلات کوردستان را تهدید میکند که تا ۱۹ سپتامبر سلاح خود را زمین گذاشته و مقرهایشان در باشور کوردستان را تخلیه نمایند. این وضعیتی خطرناک و غیر قابل قبول است.

 در این نشست از همه احزاب و سازمانهای سیاسی کوردستان درخواست میشود، هرچه سریعتر خود جبهه مشترک میان خود ایجاد کرده و علیه حملات اقدام کنند.

 نشست از همه نیروهای اپوزیسیون ایران درخواست میکند تا جبهه مشترک برای تاسیس کشوری آزاد و دموکراتیک ایجاد کرده و یک صدا علیه رژیم بایستند.

 اکنون به سالگرد انقلاب" ژن ژیان آزادی" نزدیک میشویم و سالگرد آن در روز ۱۶ سپتامبر است. در داخل و خارج، مردم ایران خود را برای این روز آماده میکنند. نشست از همه کوردها و همه مردم ایران میخواهد که در فعالیتهای سالگرد این انقلاب شرکت کرده و با هر روش ممکن از انقلاب" ژن ژیان آزادی" پشتیبانی کنند. نشست همچنین از نیروهای دموکراتیک جهانی میخواهد که مردم ایران را تنها نگذاشته و از مبارزان حمایت کنند.

۴- دولت ترکیه دشمن سرسخت خلق کورد است. به همه کوردستان حمله کرده و در منطقه  رهبری دولتهای اشغالگر را بر عهده دارد و در همه جهان مخالف و دشمن خلق کورد است. ترکیه گام به گام پروسه اشغالگری در باشور کوردستان را افزایش میدهد. این حملات و اشغالگریها نه تنها مناطق متینا زاپ و آواشین را در بر گرفته بلکه همزمان به باشیکی، شنگال، کرکوک، مخمور تا پنجوین، چمچمال و کفری نیز گسترش یافته است. روزانه به روژاوای کوردستان نیز حمله میکند و خود را برای اشغالگری گسترده تر آماده مینمایند. هدف دولت ترکیه از بین بردن همه دستاوردهای خلق کوردستان است. در جنگ علیه گریلاهای آزادی بخش کوردستان، از سلاح ممنوعه و سلاح شیمیایی استفاده میکند. تاکنون تعداد زیادی از مبارزان آزادی با این سلاحها به شهادت رسیدند.

نشست، ابتدا از سازمان ملل و opcw همچنین از همه سازمانهای مرتبط بین المللی درخواست میکند تا در مقابل این وضعیت سکوت نکرده و علیه به کارگیری سلاحهای ممنوعه و شیمیایی اقدام کنند. نشست همچنین از همه نیروهای کوردستانی میخواهد در مقابل این حملات و اشغالگری دولت ترکیه موثرتر برخورد نمایند. در داخل و خارج بیشتر صدای اعتراض خود را برآورند.

مقاومت قهرمانانه نیروهای گریلا در مناطق متینا، زاپ و آواشین، حملات و توطئه های دولت ترکیه را خنثی کردند. نشست به این مقاومت قهرمانانه نیروهای آزادی بخش کوردستان سلام و درود میفرستد.

۵- ارتباطات و تحت تاثیر نیروهای اشغالگر بودن، بسیار حساس است و باید این ارتباطات تاکتیکی باشند و همزمان به نفع خلق کردف باشند. نباید بر علیه هیچ نیروی کوردستانی، با اشغالگران همکاری شود. نشست، دشمنی نیروی کوردستانی یا واکنش به نفع دولت اشغالگر را خط قرمز میداند و آن را محکوم میکند.

۶- شنگال بخشی از خاک کوردستان است. این شهر از بسیاری جهات زیر فشار و حمله قرار دارد. باید همه نیروهای کوردستانی علیه این فشار و حملات واکنش نشان داده و از شنگال محافظت کنند. باید از هویت ایزدخان در شنگال محافظت شود. بافت جمعیتی شنگال تغییر نکرده و فرزندان آن و مردمش خود، خود را اداره کنند.

۷- اکنون حدود ۳۰ ماه است که هیچ خبری از آقای عبدالله اوجالان به دست نیامده است. آخرین بار یک سال پیش سی پی تی به امرالی رفت. اما تاکنون هیچ اطلاعیه ای در این رابطه نداده است. این وضعیت خطرناک است. سکوت سی پی تی و شورای اروپا قابل قبول نیست و ما از این سازمانها میخواهیم که هرچه سریعتر به مسئولیت خود عمل کنند. همچنین ما از کمپین آزادی آقای عبدالله اوجالان پشتیبانی کرده و از همه کوردستانیان و دوستان کوردها میخواهیم که با این کمپین ارتباط برقرار کرده و آن را تقویت نمایند.

۸- اکنون صد سال از امضای معاهده لوزان میگذرد. ۱۰۰ سال پیش در کنفرانسی بینالمللی میهن ما میان ۴ کشور اشغالگر تقسیم شد. معاهده لوزان برای ما کوردها  سند نسل کشی و خنجری زهراگین در قلب ماست. ما به عنوان خلق کورد این معاهده را نمیپذیریم و با همه نیرو و توان خود علیه آن میایستیم. برای آنکه نتایج بد این پیمان سیاه را از بین ببریم، برای آنکه دیگر چنین معاهده ای بر ما تحمیل نشود، در این یک سال کار و فعالیتهای بسیاری انجام دادیم.

آخرین کار با عنوان" در صدمین سالگرد معاهده لوزان، موضعگیری خلق کوردستان" در روزهای ۱۰۰ سالگی این معاهده در شهر لوزان کنفرانسی کردستانیف و بسیار بزرگ برگزار نمودیم. همچنین همزمان و در همان شهر راهپیمایی دسته جمعی انجام شد. در نشست، کنفرانس و همه فعالیتهای ۱۰۰ سالگی لوزان به صورت گسترده ارزیابی شد و برای آنکه تصمیمات  کنفرانس اجرا شوند، برنامه ریزی انجام گرفت. کنفرانس در مجموع موفق ارزیابی شد و از شرکت کنندگان و همچنین سازمان دهندگان آن تشکر شد.

هنوز کار و فعالیتهای ۱۰۰ سالگی معاهده لوزان ادامه دارند. در نقشه کارهای ما ایجاد فرمی (کنفرانس - تریبونال) بین المللی وجود دارد. ما در کنفرانس لوزان موضعگیری خلق کورد را به افکار عمومی رساندیم. اکنون میخواهیم در سطح بزرگتری کنفرانس لوزان فرمی جهانی پیدا کند. در این فرم به صورت آکادمیک و قانونی در ۱۰۰ سالگی پس از لوزان در کوردستان و در منطقه به طور کلی نتایج این معاهده را در سطح بینالمللی ارزیابی کنیم و نتایج آن را به جهانیان برسانیم.

برای آنکه صد سال دیگر نیز در این شرایط باقی نمانیم، باید اتحاد خود را تقویت کرده و صدایمان را به همه جهان برسانیم. با این منظور از همه سازمانها، نیروها، دستگاه ها، احزاب و طیفهای کوردستانی و همه خلق کوردستان میخواهیم که از کمیته کار و فعالیتهای ۱۰۰ سالگی معاهده لوزان پشتیبانی کرده و در کار و فعالیتها علیه این معاهده شرکت نمایند.

۹- ما در کمیته دیپلماسی مشترک احزاب و سازمانهای سیاسی کوردستانی با کمیته کار و فعالیت ۱۰۰ سالگی معاهده لوزان، از همه احزاب و سازمانهای سیاسی کوردستان میخواهیم که با کمیته دیپلماسی مشترک احزاب و سازمانهای سیاسی کوردستان با کمیته کار و فعالیتهای ۱۰۰ سالگی معاهده لوزان ارتباط برقرار کرده تا با هم امور دیپلماسی کوردستانی را انجام دهیم و فعالیتها علیه این معاهده را با موفقیت به نتیجه برسانیم.

پس از ارزیابی تمامی وضعیت سیاسی در رابطه با کار و تلاشها در سطح بین المللی آنهایی که تاکنون انجام شده اند، اطلاعات آنها منتشر شده و به طور کامل مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از این گفتگوها بر اساس برنامه ریزی برای کار و فعالیتهای آینده، پیشنهادهایی انجام شد و برنامه ریزی انجام گرفت.

پس از ارزیابی و خواندن و بررسی تصمیمات در مجموع مورد بررسی قرار گرفته و برای کار و تلاشهای آینده برنامه ریزی شد.

 در نهایت اعلام شد کوردستان "یک میهن است. خلق کورد دارای حق تعیین سرنوشت خود می باشند. ما معاهده تقسیم کوردستان، معاهده لوزان را رد میکنیم. ژن ژیان آزادی."