صالح جوشکون: حق امید نمی‌تواند مشروط باشد

رئیس شعبه انجمن حقوق بشر وان، محمد صالح جوشکون، گفت: «اجرای حق امید در ترکیه قطعا امکان‌پذیر است و هیچ مانع قانونی برای اجرای آن وجود ندارد.»

رئیس شعبه انجمن حقوق بشر وان، محمد صالح جوشکون، در ارزیابی خواسته «حق امید» و سیاست‌های انزوا برای خبرگزاری فرات (ANF)، توجه‌ها را به این نکته جلب کرد که حق امید با حکمی که توسط دادگاه حقوق بشر اروپا در راستای کنوانسیون اروپایی حقوق بشر گرفته شده، وارد زندگی ما شده است.

جوشکون گفت: «این موضوع برای اولین بار توسط دادگاه حقوق بشر اروپا در پرونده‌ای که علیه بریتانیا باز شده بود، مطرح شد. در ترکیه، حق امید در پرونده عبدالله اوجالان مطرح شد. حق امید تصمیمی است مبنی بر اینکه فرد تا آخر عمر در زندان نخواهد ماند. تصمیمات دادگاه حقوق بشر اروپا و کمیته وزیران شورای اروپا نیز این موضوع را برای تغییر قوانین به ترکیه توصیه کردند. لازم است تا سپتامبر ۲۰۲۵ اصلاحاتی انجام شود. می‌توانیم این جدول زمانی را به این شکل تعریف کنیم، اما این مفهومی است که در نتیجه ماده ۳ کنوانسیون اروپایی حقوق بشر توسط دادگاه حقوق بشر اروپا پدید آمده است.»

حق امید نمی‌تواند مشروط به هیچ شرطی باشد

جوشکون با یادآوری اینکه حق امید سال‌هاست که توسط افکار عمومی دموکراتیک مطرح می‌شود، گفت: «اما اخیرا با اظهارات باغچلی در ماه اکتبر در مورد حق امید، این موضوع بیشتر مورد بحث قرار گرفت. اجرای آن در ترکیه قطعا امکان‌پذیر است و هیچ مانع قانونی برای اجرای آن وجود ندارد.»

جوشکون افزود: «صحبت از این است که آیا در نتیجه ارزیابی‌های سیاسی و مذاکرات سیاسی، اصلاحاتی در مورد حق امید انجام خواهد شد یا خیر. ما به عنوان انجمن حقوق بشر می‌گوییم که این حق نمی‌تواند مشروط باشد. حق امید باید بدون هیچ قید و شرطی در قوانین جای خود را بگیرد. ما از همه مؤسسات، به ویژه مجلس ترکیه، می‌خواهیم که حق امید را اصلاح کنند.»

انزوا تمام نشده، ادامه دارد

جوشکون با بیان اینکه انزوا تحمیلی علیه زندانیان در زندان‌ها ادامه دارد، گفت: «ما این را با گزارش‌های خود نشان می‌دهیم. ما به عنوان انجمن حقوق بشر از زندان‌های منطقه و سایر زندان‌ها بازدید می‌کنیم. بر اساس اظهارات زندانیان گزارش‌هایی منتشر کردیم. انعکاس یک جامعه تحت فشار متأسفانه زندان‌ها هستند. محروم کردن زندانیان حتی از حقوق قانونی ملی و بین‌المللی آنها مطرح است. به طور خاص در مورد آقای اوجالان می‌توانیم بگوییم که اگرچه برخی هیئت‌ها می‌روند، اما اجازه ملاقات با خانواده و وکلایشان داده نمی‌شود. دیدار هیئت امرالی دم پارتی به انزوا پایان نداده است. متأسفانه نمی‌توانیم بگوییم که انزوا تمام شده است. علاوه بر این، با تصمیمات دادگاه‌ها و رویه‌های دادگاه حقوق بشر اروپا، انزوا در امرالی با اعطای تمام حقوق قانونی آنها پایان خواهد یافت. اما این وضعیت هنوز ایجاد نشده است.»