فستیوال فرهنگ و هنر با همکاری سازمان ساناتچا، کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگران توده‌ای (کسک) و کنفدراسیون اتحادیه‌ی کارگران انقلابی (دیسک) و با شعار «هنر آزادی زن آزاد» که در اِلیح برگزار می‌شود، در دومین روز به کار خود ادامه می‌دهد.

در چارچوب این فستیوال، پنلی تحت عنوان «انزوا و آسمیلاسیون» برگزار شد. در این پنل، نماینده‌ی پارلمانی حزب برابری و دمکراسی خلق‌ها (ه‌د‌پ)، نوروز اویسال، به انزوای حاکم بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان اشاره کرد و گفت: «آن‌ها قوانین بین‌المللی را رعایت نمی‌کنند. حتی قوانین داخلی خود را نیز اجرا نمی‌کنند. در قوانین بین‌المللی ملاقات با وکلا به تحت هیچ شرایطی ممنوع نیست. اما در امرالی این ملاقات‌ها بدون هیچ دلیلی منع می‌گردند‌. از طریق انزوا حقوق وی نقض می‌گردد. آقای اوجالان گفت؛ ‘از روز دستگیر شدن من تا کنون انزوا وجود داشته است’، انزوا با توطئه آغاز شد تا کنون نیز ادامه داشته است. حتی ممنوع است نگهبانان نیز با آقای اوجالان سخن بگویند. وضعیت اتاقش بسیار بد است.»

اویسال در ادامه به هدف انزوا اشاره کرد و گفت: «از طریق انزوا می‌خواهند جامعه را طراحی کنند. آقای اوجالان رهبر خلق کورد است. تاثیرات عظیمی دارد. در خاورمیانه سیستم نوینی را طراحی کرد. در این سیستم به جای کورد آزاد، کوردی را می‌خواهند که برده باشد. آن‌هایی که خواستار این هستند به انزوا ادامه می‌دهند. اوجالان با مقاومت پاسخ انزوا را داد. هنگامی که آن‌جا به مقاومت می‌پردازد، به آینده‌ی خلق کورد می‌اندیشد. همیشه در حال نوآوری و نوشتن است. در زندان ۲۰ کتاب نگاشته است. اکنون ۲۴ سال است که علیه این سیستم مبارزه می‌کند.»

اویسال تاکید کرد، می‌خواهند خلق، رهبر خود را یعنی آقای عبدالله اوجالان را فراموش نماید، از طریق جنگ ویژه می‌خواهند خلق را دور نمایند، سپس گفت: «اما نمی‌توانند چنین کاری انجام دهند زیرا اندیشه و افکار آقای اوجالان در همه‌ جا گسترش یافته است. در کارزار اخیری که در سراسر جهان آغاز شده است، این حقیقت به وضوح دیده شد. لازم است همگان در برابر مسئله‌ی انزوا هوشیار باشند. آقای اوجالان ۲۴ سال است علیه این سیستم مبارزه می‌کند. تا انزوا پایان نیابد، مسائل خلق کورد حل نخواهند شد و همچنان پیچیده‌تر خواهند شد.»

سپس سردبیر مشترک مجله‌ی دستار‌، ژین آریان، به سیاست آسمیلاسیون اشاره کرد، تاکید کرد که رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در برابر این سیاست به اهمیت قدرت زنان به عنوان قوی‌ترین نیرو اشاره می‌کند و در ادامه گفت: «اگر ذهنیت ما برای ترویج و گسترش فرهنگ و زبان است، پس باید مبارزاتی قوی انجام شود. درختان ما را به آتش می‌کشند، غذاهای ما را به انواع مختلف و تحت عنوان فستیوال‌ها سرو می‌شوند. فستیوال‌هایی که از سوی حاکمیت تدارک دیده می‌شوند، با هدف آسمیلاسیون برگزار می‌شوند. برای فریب خلق آوازهای کوردی اجرا می‌شوند. اما تنها هدفشان این است که کوردی متفاوت را نشان دهند و درون یک فرم و قالب محدود کنند.»

پانل با پرسش و پاسخ به پایان رسید.