"در روزهای اخیر رسانههای جریان حاکم و بویژه رسانههای حزب دمکرات کردستان تمام توان خود را صرف تخریب پ.ک.ک میکنند. سعی دارند تصویر «نیرویی تروریستی» را از حزب کارگران کردستان در ذهن شهروندان اقلیم کردستان جا بیندازند و این حزب را مسئول حملات ترکیه به اقلیم کردستان نشان دهند. همزمان در تلاشند تا به حمله دولت ترکیه به اقلیم کردستان مشروعیت دهند.
این شیوه از تبلیغ رسانهای سازماندهی شده نشانه هماهنگی استخباراتی، رسانهای و نظامی دقیق مابین اقلیم و ترکیه است. دورنمای تداوم این وضعیت حاکمان اقلیم را بر آن خواهد داشت تا نیروهای پیشمرگ را برای منافع دولت ترکیه به کار گیرند. به بیان دیگر وقوع جنگ کرد- کرد دور از انتظار نیست.
جنگ رژیم ترکیه در دو جبهه صورت میگیرد؛ در جبههای جنگ برای تداوم اقتدار است، از اینرو مداخلات این کشور در کشورهای دور و نزدیک غیرقابل انکار هستند. در جبهه دیگر به جنگ کردها همچون یک ملت روی آورده است، نمیخواهد ملت کرد در هیچ جای زمین موقعیتی رسمی و شرافتمندانه داشته باشد. برای موفقیت در هر دو جبهه از هرگونه ابزاری استفاده میکند حتی به پشتیبانی و تسلیح گروهکهای تروریستی میپردازد.
اگر در کابینه گذشته موضوع نفت نقطه مشترک فعالیتهای مشترک میان اقلیم و ترکیه بوده باشد از قرار معلوم در کابینه تازه مقابله با پ.ک.ک موضوع مشترک طرفین است. اما در هر دو مقطع ترکیه بازیگردان است و کردها قربانی میشوند. هیچ جریان سیاسی نباید این وضعیت را بپذیرد.
محاصره و فشار شدیدی که از ده روز پیش از سوی نیروهای امنیتی اقلیم بر کردهای پناهجو در کمپ مخمور تحمیل میشود مایه شرمساری است. سکوت مهلک در قبال حملات و اشغال حکومت اقلیم از سوی پارلمان و حکومت و احزاب و شهروندان به هیچ بهانهای قابل پذیرش نیست. اینکه بخشی از سیاسیون و مسئولان احزاب و حکومت و پارلمانتاران و روشنفکران و اصحاب رسانه سکوت کردهاند تنها به این دلیل که راضی نیستند درهای تورهای تابستانیشان به سواحل ترکیه بر آنان بسته شود موضعی خودپسندانه و مایه تأسف است.
تصاویر منتشر شده از گورهای دستهجمعی تازه کشف شده در سماوه همه ما را شوک کرده است؛ تصویر ژنوساید، بیانگر تلاش برای نابودی یک ملت است. آنچه که امروز ترکیه نسبت به ساکنان و خاک کردستان انجام میدهد همان چیز است، همان ذهنیت است، ذهنیت نژادپرستی نابودی کردها به عنوان یک ملت. به آتش کشیدن کردستان همچون یک میهن. از اینرو باید پرسید؛ آیا در آتیه نزدیک مواضع و نقش نیروهای حاکم در اقلیم کردستان به کدام سمت و سو خواهد بود؟ آیا ایشان هم نقش جاشها و مأموران دوره بعث را برای ترکیه میپذیرند یا نقشی مسئولانه را برمیگزینند؟
هنوز زوایای احتمال جنگ در مرحلهای گستردهتر و فشردهتر آشكار نیست. اما مسئولیت پذیری تاریخی، انسانی و ملی این است که نه تنها به بخشی از این جنگ مبدل نشوند بلکه لازم است چه پ.د.ک، چه ی.ن.ک و چه گوران (جنبش تغییر) و نیروهای دیگر از سویی تلاشهای خود را صرف توقف جنگ و حملات نمایند و از سوی دیگر بر لزوم حل مسائل از راه صلح و گفتوگو مبتنی بر زندگی آزاد و دمکراتیک میان خلقها و طیفها نمایند. از این رو دکتر برهم صالح به عنوان رییس جمهوری عراق بیش از همه مسئولیت این مرحله را بر عهده دارد و میتواند نقش تاریخی بزرگی را ایفا کند."
*پارلمانتار سابق جنبش تغییر در مجلس اقلیم کردستان