چرا عزیز، ناظم، جیهان و دیگر کارکنان مطبوعات آزاد کورد به قتل رسیدند؟ زیرا آنها به دنبال حقیقت بودند و در برابر تاریکی می‌جنگیدند. حملات علیه مطبوعات کوردی و حقیقت، جوهره همه چیز است؛ این خود جنگ است. هرچه اشغالگری عمیق‌تر می‌شود، فشارها علیه حقیقت نیز بیشتر می‌شود. پنهان کردن حقیقت موجود در پشت حملات نظامی و پنهان کردن جنایات جنگی وجود دارد. با نابود کردن ابزارهای ارتباط جمعی که در برابر این جنگ کثیف می‌ایستند، می‌خواهند صدای حقیقت را خاموش کنند.

کارکنان مطبوعات آزاد به قتل می‌رسند، زیرا دنبال کردن حقیقت به معنای فروپاشی امپراتوری دروغین آنهاست. کسانی که در سال‌های ۱۹۹۰ روستاها را سوزاندند، همانطور که روزنامه‌نگارانی که قتل‌عام‌ها را افشا کردند به قتل رساندند، امروز نیز به کسانی که جنایات جنگی در روژاوا را مستند می‌کنند، حمله می‌کنند. هرچه اشغالگری عمیق‌تر می‌شود، حملات به کسانی که حقیقت را منتشر می‌کنند نیز بیشتر می‌شود. در پشت حملات نظامی، قتل‌عام‌ها و جنایات پنهان، ترس بزرگی وجود دارد: آشکار شدن حقیقت. به همین دلیل حمله به کارکنان مطبوعات انجام می‌شود و آنها را به قتل می‌رسانند.

حمله به مطبوعات برای پنهان کردن فاجعه حقوقی و اجتماعی سیستم جدید آک‌پ انجام می‌شود. نهادهای مطبوعاتی را مطابق منافع خود مرتب و طراحی می‌کنند، سعی می‌کنند صدای کسانی را که مدافع حقیقت هستند، خاموش کنند. در این مدت به ویژه فشارها بر مطبوعات کوردی افزایش یافته است. روزنامه‌نگاران دستگیر شدند، نهادهای مطبوعاتی بسته شدند. هدف آنها این بود که مانع از رسیدن اطلاعات درست به مردم شوند. می‌خواهند صدای همه کسانی که در برابر جنگ می‌ایستند و از حقوق مردم کورد دفاع می‌کنند را خاموش کنند. با سرکوب مطبوعات کوردی مقاوم، سعی می‌کنند جنگ را بر جامعه تحمیل کنند و جامعه را حول سیاست‌های جنگی طراحی کنند. برای پنهان کردن جنایات خود، برای پنهان کردن حقایق جنگ به این امر نیاز دارند. در آن فضای تاریک هر کاری که می‌خواستند انجام می‌دادند، فشار می‌آوردند و خواسته‌های برحق مردم را سرکوب می‌کردند. خواستند کسانی را که سال‌ها در راه حقیقت مبارزه می‌کنند، دستگیر کنند و صدای زحمتکشان مطبوعات آزاد را خاموش کنند، اما حقیقت همیشه از آنها گذار کرد. در پایان برای ادامه این سیستم ترس خود، برای اینکه بتوانند حاکمیت خود را ادامه دهند و ردپای حقوق و دموکراسی را از بین ببرند، مجبور شدند مطبوعات را ساکت کنند.

اهداف آنها هرگز تغییر نکرده است

این امر جدیدی نیست. در سال‌های ۱۹۹۰ کارکنان مطبوعات کوردی در وسط خیابان‌ها به قتل می‌رسیدند. روزنامه‌نگاران هدف قتل‌هایی قرار گرفتند که قاتلانشان نامعلوم بودند. پس از سال‌های ۲۰۰۰ سعی کردند با مجازات، دستگیری و احکام سنگین زندان آنها را ساکت کنند. امروز نیز با پهپادهای مسلح، با ابزارهای جنگی مستقیماً آنها را به قتل می‌رسانند. برای خاموش کردن صدای حقیقت هر بار از روش‌های مختلفی استفاده کردند، اما هدف هیچ گاه تغییر نکرد: پنهان کردن حقیقت، بستن چشمان جامعه. برای اینکه بتوانند جنایات خود را پنهان کنند، مردم را ساکت کنند و حقیقت را به فراموشی بسپارند، به هر راه و روشی متوسل می‌شوند. روزنامه‌نگارانی که به دنبال حقیقت بودند شهید شدند، برخی از آنها دستگیر شدند، اما هیچ گاه از نوشتن حقیقت دست نکشیدند. حقیقت صدای مردم است، نمی‌توان آن را خاموش کرد.

سکوت را پایان داده و از حقیقت صیانت کردند

انعکاس جنایات جنگی در کوردستان، انعکاس قتل‌عام‌ها علیه غیرنظامیان همیشه دشوار بوده است. زمانی که جامعه‌ای در زیرزمین‌های جزیر نابود شد، سعی کردند آن وحشیگری را پنهان کنند. جنایات جنگی خود، انسان‌های بی‌گناهی که به قتل رسیدند را پنهان کردند. روزنامه‌نگاران در آن تاریکی حقیقت را یافتند. در روژاوا، باشور، در جغرافیای کوردستان قتل‌عام‌هایی که انجام شد را به اطلاع جهان رساندند. قتل با سلاح‌های شیمیایی، قتل‌عام غیرنظامیان را افشا کردند. در این تاریکی سکوت را پایان دادند و از حقیقت صیانت کردند.

مطبوعات آزاد خود را با حقیقت حفظ می‌کند

در جنگ ابتدا حقیقت به قتل می‌رسد. پروپاگاندا (تبلیغات) وارد عمل می‌شود، دروغ‌های ناشی از جنگ کثیف مردم را احاطه می‌کند. ولی مطبوعات آزاد خود را با حقیقت حفظ می‌کند. آنها حقایق را می‌نویسند و صدای مبارزه آزادی یک ملت می‌شوند. مطبوعات آزاد به معنای دنبال کردن آزادی و حقیقت است. به همین دلیل سعی می‌کنند این میراث مطبوعاتی را از بین ببرند، اما این را فراموش می‌کنند؛ حقیقت هیچ گاه نمی‌تواند به قتل برسد. بله آنها به قتل رسیدند، اما با پیروی از حقیقت در جنگ پیروز شدند. آنها فقط روزنامه‌نگار نبودند، آنها صدای مردم بودند. در تاریکی همیشه حقیقت را حفظ می‌کردند و به کاروان جاودانگان پیوستند.

یک روش جنگی منظم

عزیز کویلواوغلو پنجمین روزنامه‌نگاری بود که در ۶ ماه گذشته توسط دولت ترکیه به قتل رسید. این تصادفی نیست، یک روش جنگی منظم است. همه روزنامه‌نگارانی که به دنبال حقیقت هستند و مطبوعات کوردی به دلیل افشای جنایات جنگی هدف قرار می‌گیرند. کوردها با اتحاد حول حقیقت، قدرتمندانه وارد قرن جدیدی می‌شوند و به عنوان مدافعان آزادی و حقوق دموکراتیک به قلعه مقاومت تبدیل شده‌اند. به همین دلیل در برابر این دستاوردها و امیدها، تا این حد حمله می‌کنند. می‌خواهند در این قرن نیز کوردها را به اسارت بگیرند. هدف آنها نابودی حقوق، آزادی و هویت مردم است.

قول ما به عزیز کویلواوغلو این است؛ کسانی که در راه حقیقت شهید شدند فراموش نخواهند شد، حقیقت هیچ گاه نمی‌تواند خاموش شود.