رسانههای پارت دمکرات کوردستان، پ.ک.ک را متهم می‌کنند که به تهدیدی علیه خاک اقلیم کوردستان تبدیل شده است و برای حکومت اقلیم احترام قائل نیست، در حالی که پ.د.ک خود هیچ احترامی به حکومت اقلیم نمی‌گذارد و بزرگترین تهدید علیه دستاوردهای جنوب کوردستان است.
گردانندگان و رسانههای پ.د.ک در چارچوب سیاه‌نمایی و جنگ روانی علیه جنبش آزادیخواهی کوردستان مدعی می‌شوند که "پ.ک.ک به حکومت و تجربه‌ی اقلیم کوردستان احترام نمی‌گذارد؟ اما در واقعیت آیا این پ.ک.ک است که به حکومت اقلیم احترام نمی‌گذارد یا پ.د.ک؟ در این یادداشت سعی خواهیم کرد پاسخی برای این سئوال بیابیم.
با مد نظر قراردادن رویدادهایی ٢٩ سال گذشته در جنوب کوردستان به این موارد برمی‌خوریم:
۱- توافق ۵۰ ساله‌ی نفتی پ.د.ک با حکومت ترکیه؛ در مورد جزئیات این توافقنامه بجز گردانندگان پ.د.ک و رژیم ترکیه هیچکدام از سازمان‌های رسمی حکومت اقلیم کوردستان اطلاعی ندارند. این توافق بدون در نظر گرفتن و احترام به جایگاه سازمان‌های رسمی حکومت اقلیم انجام شده است. با این توافق درآمد کلانی که متعلق به مردم کوردستان است، میان گردانندگان پ.د.ک و مسئولان رژیم ترکیه تقسیم می‌شود.
۲- پ.د.ک به مجلس اقلیم کوردستان بی‌احترامی کرد و مانع شد تا رئیس پارلمان در تاریخ روز ۱۲/۱۰/۲۰۱۵ وارد شهر هولیر شود و جلسه‌ی پارلمان را برگزار کند. پ.د.ک دوماه اجازه نداد پارلمان تشکیل جلسه دهد، درحالی که پارلمان مشروعترین سازمان اقلیم کوردستان است.
۳- طولانی نمودن دوره زمامداری مسعود بارزانی در کرسی ریاست اقلیم کوردستان به شیوه‌ی نامشروع و غیرقانونی و خودداری مسعود بارزانی از کناره‌گیری از این کرسی در زمان قانونی خود. وی دو بار خارج از همه‌ی قوانین اقلیم برای ماندن در حکومت و کرسی ریاست اقلیم تلاش کرد و به هیچ دستگاه و قانونی احترام نگذاشت.
۴- پارت دمکرات کوردستان برای آنکه مانع از نوشتن قانون اقلیم شود و مانع از مشخص شدن محدودیتهای رئیس اقلیم شود، برای مدت ۲سال پارلمان را که بزرگترین دستگاه قانونی اقلیم است، تعطیل کرد و تاکنون هم اجازه نداده است این دو پروژه قانون به پایان برسند.
۵- پارت دمکرات کوردستان با ریاست مسعود بارزانی تاکنون حاضر نشده است برای مشروعیت و شفافیت درآمدهای نفتی و گازی اقلیم کوردستان با صندوق نفت و گاز اقلیم همکاری کند و هیچ کس نمی‌داند این همه درآمد مردم اقلیم کوردستان به کجا رفته و چگونه صرف می‌شود.
۶- پارت دمکرات کوردستان که حکومت جنوب کوردستان را قبضه کرده است، مدت چندین سال است پروژه بودجه‌ی اقلیم کوردستان را به پارلمان نبرده است و تاکنون مردم به صورت مشروع و قانونی از پروژه بودجه‌ی اقلیم مطلع نیستند، این حزب به این قانون هم احترام نمی‌گذارد و پروژه بودجه را به پارلمان نمی‌برد و پول و درآمد مردم را قبضه کرده و درآمد مردم به به خواست خود خرج می‌کند.
۷- تنظیم و انتشار بیانیه‌هایی که هیچ کدام از سازمان‌ها و نهادهای رسمی حکومت از آن مطلع نیستند و فقط به خواست پ.د.ک اما با نام حکومت اقلیم منتشر می‌شوند.
۸- به کارگیری نیروی پیشمرگه بدون در نظر گرفتن وزارت پیشمرگ، مانند فرستادن نیرو به زین ورته و چمانکه.
۹- سازمان آسایش که وابسته به حکومت است، اما توسط پ.د.ک و صرفا برای منافع این حزب به کار گرفته می‌شود.
۱۰- دستگیری فعالان و روزنامه‌نگاران بدون حکم دادگاه و حکم رسمی، همچنین شکنجه و زندانی کردن آنها به صورت غیر قانونی.
۱۱- پارتی از قوانین عراق پیروی نکرده و مانع فعالیت جنبش آزادی می‌شود که حزبی رسمی و دارای مجوز فعالیت است، اجازه‌ی داشتن دفتر را به آنها نمی‌دهد و همه‌ی اعضای آنها را بازداشت کرده است.
۱۲- بدون رجوع به حکومت اقلیم بر سر مسائل میهنی مانند شنگال با حکومت عراق توافق می‌کند.
۱۳- پ.د.ک از طرف آسایش بیانیه منتشر می‌کند در حالیکه سه پنجم این دستگاه در دست ی.ن.ک است.
۱۴- پ.د.ک همه‌ی اعضای حزب بعث عراق و خانواده‌های آنان را پناه داده و در بهترین محلات هولیر ساکن کرده است.
۱۵- دهها پایگاه نظامی و مراکز میت ترکیه در مناطق تحت کنترل پ.د.ک وجود دارند درحالی که ترکیه حتی به طور لفظی هم اقلیم را نمی‌پذیرد و از لفظ شمال عراق استفاده می‌کند.
۱۶- پ.د.ک به تقلید از رژیم ترکیه مصونیت نمایندگان مخالف خود در مجلس اقلیم را سلب می‌کند و آنانرا به محاکمه و زندان تهدید می‌کند. به عنوان مثال مصونیت قضایی سوران عمر پارلمانتار کورد از سوی پ.د.ک سلب شد.
۱۷- ضرب و شتم معلمان ناراضی و معترضان که به صورت مدنی در خیابان‌ها خواستار حقوق خود بودند.
در مناطق تحت کنترل پ.د.ک چه می‌گذرد
در حال حاضر شهر هولیر به عنوان شهری که تحت کنترل پ.د.ک است شناخته می‌شود. دهها سند و مدرک وجود دارد که رهبران حزب بعث و نوادگان آنان در بهترین محلات این شهر اسکان یافته و تحصیل می‌کنند، دهها خانواده‌ی عناصر میت ترک نیز آشکارا در این شهر ساکن هستند و حتی دفتر مخصوص خود را دارند. دهها تن که در کشور عراق تحت تعقیب هستند و باید تحویل دادگاه شده و مورد بازخواست واقع شوند، آشکارا در شهر هولیر در بهترین شرایط زندگی می‌کنند. تنها آزادیخواهان و میهن‌دوستان کورد نمی‌توانند در مناطق تحت کنترل پ.د.ک با آرامش زندگی کنند. پ.د.ک منتقدان خود را فورا دستگیر می‌کند.
پ.ک.ک برای حکومت اقلیم احترام قائل نیست یا پ.د.ک!
پارت دمکرات کوردستان علی رغم آنکه در طول تاریخ به عنوان حزبی خائن شناخته شده است، در حال حاضر نیز به طور آشکارا دست به خیانت می‌زند و به آن افتخار هم می‌کند. از تسلیم شنگال به داعش و تسلیم نمودن کرکوک و مناطق جدا شده به حکومت عراق تا دزدیدن دهها میلیون دلار از پول نفت اقلیم کوردستان که حتی هنوز هم پارلمانش نمی‌داند درآمد نفت اقلیم چقدر است و پول‌های دزدیده شده صد‌ها میلیون دلار تخمین زده می‌شود. پ.د.ک حتی به اینها هم کفایت نکرده و به پ.ک.ک حمله کرده و آن را تهدیدی علیه اقلیم کوردستان معرفی می‌کند.
گریلا برای باشور کوردستان هم مبارزه می‌کند
در چهارچوب جنگ داعش و زمانی که پ.ک.ک مشغول جنگ شمال کوردستان بود و بخش زیادی از نیرویش در شمال بود و بخش دیگر آن نیز در روژاوا بود، زمانی که خطر جنوب کوردستان را تهدید کرد و حکومت اقلیم نتوانست در مقابل داعش از مرزها حفاظت کند و پارت دمکرات کوردستان بدون شلیک حتی یک گلوله هزاران شهروند شنگال را تسلیم داعش کردند و نیروهای خود را عقب کشیدند، در این زمان پ.ک.ک خود را مسئول دید و نیروهایش را به شنگال فرستاد، سرتاسر شنگال را از تبهکاران پاکسازی کرد و اسرا را از دست تبهکاران آزاد کرد. در زمانی که اقلیم کوردستان از پ.ک.ک درخواست کمک کرد تا دوشادوش آنها از اقلیم کوردستان دفاع کنند، پ.ک.ک بدون دو دلی نیروهایش را از شمال کوردستان عقب کشید و به جنوب کوردستان فرستاد، آنها در همه‌ی جبهه‌های جنگ حاضر شدند و پیروزیهای بزرگی در جنوب کوردستان کسب کردند.
زمانی که داعش به هولیر حمله کرد و قصد اشغال کامل هولیر را داشتند، پ.ک.ک نیرو به مرزهای هولیر فرستاد و با مقاومتی بی‌نظیر پاسخ این حملات را دادند. در آن زمان خود مسعود بارزانی برای تشکر از گریلاهای پ.ک.ک به دیدار آنها رفت. پ.ک.ک در همه‌ی خوشی‌ها و ناخوشی‌های اقلیم کوردستان شرکت داشته و خود را به تاریخ اثبات کرده است و تمام تلاش خود را برای تشکیل کنگره‌ی ملی کوردستان به کار گرفته است تا طیف‌ها و نیروهای مختلف را به هم نزدیک کند تا یک صدا با دشمنان روبه رو شوند، اما حزبی که تاکنون از مشارکت در فعالیت‌های کنگره ملی کوردستان امتناع نموده فقط پارت دمکرات کوردستان است و حتی تمام تلاش خود را برای بر هم زدن این اتحاد به کار گرفته است.
آنچه لازم است در پایان اعلام شود این است که آیا واقعا پ.ک.ک در جنوب کوردستان همانطور که پ.د.ک می‌گوید «اخلالگر» است؟ آیا برای حکومت اقلیم احترام قائل نیست؟ یا این پ.د.ک است که برای حکومت اقلیم کوردستان احترام قائل نیست و بر طبل جنگ کوردکشی می‌کوبد؟ پاسخ این پرسش را هر فردی در جنوب کوردستان می‌داند و می‌داند که پ.ک.ک از باشور کوردستان دفاع کرده است.
