بسیاری از نیروها تلاش می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که اداره خودمدیریتی دموکراتیک شمال و شرق سوریه موفق نیست و منحل می‌شود. قشر سازمان‌نیافته و بی‌سواد نیز تحت تأثیر این اقدامات متقابل قرار می‌گیرند. حملات مداوم و تلاش‌های بی‌ثبات‌کننده نیز با هدف شکستن امید مردم و وادار کردن آنها به ترک سرزمین‌هایشان است. قبل از هر چیز، فعالیت‌های استخباراتی ترکیه، بعلاوه تبهکارانش و گرایش‌های مشابه دمشق می‌خواهد منطقه را غیرقابل سکونت کند. ایجاد جامعه‌ای سازمان‌یافته و آگاه در برابر شیوه‌های جنگ روانی و فعالیت‌های متقابل، به عنوان یک مشکل حیاتی در برابر اداره خودمدیریتی قرار دارد.

افزایش مداوم قیمت دلار و کاهش ارزش لیر سوریه فقر مردم را عمیق‌تر می‌کند. همچنین کشور تحت تحریم است. از آنجایی که نیازهای کشور قابل تولید نیست، خیلی چیزها از خارج وارد می‌شود. قاچاق گسترده‌ای در همه مرزها وجود دارد که شامل دولت‌ها و نهادهای استخباراتی آنها می‌شود. ایجاد یک سیستم گمرکی منظم و کاربردی کردن آن کار آسانی نیست. اکثر کالاهایی که از خارج از کشور آورده می‌شود با دلار خریداری می‌شود. این باعث می‌شود که تورم‌ها دائمی شوند. زمانی که نظام مالیاتی سازماندهی نشود، منابع درآمدی منطقه محدودتر می‌شوند. قوانین به نوعی در حال تصویب هستند و اگرچه تلاش‌هایی برای عملی شدن آن‌ها صورت می‌گیرد، اما گنجاندن آن در یک سیستم و استقرار آن آسان نیست.

مدل دموکراتیک را نمی‌خواهند

اداره خودمدیریتی طرفدار انجام فعالیت‌های تجاری عمدتا در داخل سوریه است. او نمی‌خواهد بازار از کالاهای ترکیه پر شود. بیشتر واردات باشور کوردستان کالاهای ترکی هستند. دولت دمشق از یک سو بر کالاهایی که وارد شمال و شرق سوریه می‌شوند مالیات وضع می‌کند و باعث افزایش قیمت‌ها می‌شود و از سوی دیگر تحریم اعمال می‌کند. هدف آنها این است که با کشاندن منطقه به بحران و هرج و مرج، منطقه را در اختیار خود قرار دهند. آنها نمی‌خواهند که اداره خودمدیریتی باقی بماند و یک مدل دموکراتیک ظهور کند. آنها گزینه دموکراتیک را برای بقای خود خطرناک می‌بینند.

دمشق برای شکست اداره خودمدیریتی تلاش می‌کند

با وجود کاستی‌های فراوان و شرایط دشوار، اداره خودمدیریتی نزدیک به یک میلیون دانش‌آموز را آموزش می‌دهد. آموزش‌ها به زبان‌های کوردی، عربی و سریانی و غیره در حال انجام است. به اینکه هر ملتی از زبان خود استفاده می‌کند و توسعه می‌دهد، اهمیتی ویژه داده می‌شود. بچه‌ها سال‌هاست که سخت می‌کوشند و درس می‌خوانند، اما دولت دمشق مدرک تحصیلی آنها را باطل می‌داند. هدف آنها از این کار این است که ذهنیت تک حزبی را مسلط کنند و برعمر قدرت خود بیافزاید. همچنین راهی برای وادار کردن خانواده‌ها به فرستادن فرزندان خود به مدارس دولتی است. در واقع، در جاهایی که دولت مدارس دارد، اکثریت قابل توجهی از خانواده‌ها فرزندان خود را به آنجا می‌فرستند. دولت می‌خواهد با امتحان کردن همه راه‌ها و روش‌ها و استفاده از ابزارهای زندگی به عنوان یک سلاح متقابل، اداره خودمدیریتی را شکست بدهد و در نهایت آن را از بین ببرد.

هیچ کوردی در مناطق اشغالی وجود ندارد

دولت ترکیه همچنین زبان کوردی را از زبان آموزش در مناطقی مانند عفرین که در آنجا اشغال و پاکسازی قومی انجام داده است، ممنوع می‌کند. در عفرین پ‌ک‌ک یا پ‌ی‌د وجود ندارد. کوردها باقی مانده‌اند، اگرچه تعداد آنها کم است. اگر کوردها هدف نیستند، پس ممنوعیت تحصیل به زبان مادری آنها چگونه قابل توضیح است؟

۲۰ درصد از چاه‌های نفت

اداره خودمدیریتی در مناطق پاکسازی شده از داعش ساخته شد. کسانی که نظام خودمدیریتی برساختند قبلاً تجربه و آگاهی قوی نداشتند. اصل این بود که از ارزش‌های اکتسابی محافظت و در خدمت مردم قرار داده شود. منبع درآمد مهم منطقه نفت بود. بیشتر چاه‌های نفت در جنگ ویران شد. تا آنجا که می‌دانیم تنها ۲۰ درصد از آن چاه‌ها تعمیر شده و اکنون در حال بهره‌برداری است. پالایش نفت به دست آمده و ارائه آن به مردم نیز نیازمند سازماندهی گسترده است. نفت استخراج شده را نمی‌توان با قیمت‌های رسمی به بازار عرضه کرد. از این نظر، اداره خودمدیریتی مشکلات جدی اقتصادی و توازن بودجه دارد.

سیاست تولید و گندم که از نظام بعث به ارث رسیده است

مشکل مهم دیگر، سیاست تولید و گندم است که از نظام بعث به ارث رسیده است. نیمی از بودجه آنها صرف خرید گندم می‌شود. به جای حمایت معین از تولیدکنندگان یا به عهده گرفتن سهم معینی از واردات کشاورزی، یک سیاست برگشت‌ناپذیر دنبال می‌شود. گندم با قیمتی بالاتر از قیمت جهانی خریداری می‌شود. آرد تقریباً رایگان به نانوایی‌ها داده می‌شود. قیمت گندم بذری و جو نیز در همین وضعیت است. نان تقریباً به طور کامل در نانوایی‌های متعلق به اداره خودمدیریتی تهیه می‌شود. قیمت‌ها آنقدر ارزان است که برخی نان را خشک می‌کنند و به عنوان خوراک دام به قیمت بالاتر می‌فروشند. این امر باعث می‌شود چرخ اقتصادی چرخانده نشود و متعادل شدن بودجه ناممکن شود. درست است که قدرت خرید مردم بالا نیست، اما تا جایی که می‌دانیم، جایی که فرآورده‌های نفتی و نان در جهان ارزان‌ترین است، شمال و شرق سوریه است.

افرادی هستند که اینها را بهتر می‌دانند و باید آنها را برای مردم توضیح دهند. ما می‌خواستیم هم مردم و هم کسانی که از بیرون تماشا می‌کنند بدانند. علاوه بر اشغالگری و حملات، اداره خودمدیریتی دارای مشکلات آموزشی، بهداشتی، اقتصادی و مدیریتی است. باید با استفاده بهینه از زمان، سریعتر و مؤثرتر اقدام کند.